รักเรา...นิจนิรันดร์

     "ไปแล้วนะคะแม่"

    "จ้ะ ระวังตัวนะ"

    เมื่อแม่พูดยังไม่ทันขาดคำเด็กสาวก็ขี่รถจักรยานยนต์คู่ใจออกจากบ้าน เพื่อไปพบเพื่อนเสียแล้ว

    "สวัสดีค่ะลุง"

    "อ้าว หวัดดีหนูหยก"

    ทุกๆวันเธอจะไปทักทายคนในหมู่บ้านระหว่างทางไปบ้านเพื่อน จึงทำให้คนในหมู่บ้านรู้จักเธอดี

    เพราะเป็นคนมีน้ำใจ ทุกคนเลยชื่นชมในตัวของหยกมาก

    "เชน ไอ้เชนออกมาได้แล้ว"

    ฉันเรียกเพื่อนสาวประเภท 2 มานานแล้วนะแล้วเมื่อไรจะออกมาสักทีนะ
 
    "มาแล้วมาแล้ว บอกแล้วไงว่าชื่อ เจนนี่ ไม่ใช่เชน"
  
    "จ้ะ ไอ้เพื่อนกระเทย(ควาย)ใครเชื่อก็โง่ตายแล้ว"
  
    "ชิชะ วันนี้ไปร้านขนมปังหน่อยสิ หิวว่ะ"
  
    "วันนี้ตาแกเลี้ยง เมื่อวันก่อนฉันเลี้ยงส้มตำไปแล้ว"
 
    "จ่ายนิดจ่ายหน่อยบ่นซะจริง"
 
    นอกจากจะรู้แล้วว่า หยกเป็นเด็กสาวที่ร่าเริง เธอยังมีเพื่อนที่จบเเพทย์มาหมาดๆ ทั้งสองมักจะไปไหนมาไหน

    ด้วยกันเสมอๆ ทุกคนจึงเรียก "คู่หู คู่ฮา"
    
    ร้าน ขนมปัง

    "เอานมสด 2 แก้ว แล้วก็ ขนมปังราดนม 2 จานค่ะ"
 
    "พูดผิดค่ะ ขนมปังราดนม 3 จาน"
 
    "คะ...ค่ะ"
 
    "นี่ยัยหยก กินมากๆเดี๋ยวก็อ้วนพอดีสิ"
 
    "ฉันไม่กลัว อิอิ"

    "นี่ข่าวด่วนจ้ะ ที่นี่มีเด็กจบวิศวะฯมาผึกงาน มีแต่คนหล่อๆ กรี๊ดๆๆ ไปดูกันไหม"

    "เชิญเลย วันนี้มีรายการเพียบ ไหนจะออกแบบบ้าน สร้างสวนลูกค้า แล้วส่งรายงานอีก"

    "โอย ฟังแล้วปวดหัวแทนค่ะ"

    "นมสด 2 แก้วค่ะ ขนมปังราดนม 3 จาน"

    หลังนั้นพวกเราก็กินอาหารเช้ากันยกใหญ่ พอทานเสร็จก็ว่าจะนัดกันไปเที่ยวตอนบ่ายๆ

    "งั้นบ่ายโมงครึ่งเจอกัน หน้าร้านหนังสือนะ"

    "อืม ฉันไปทำงานดีกว่าเดี๋ยวสาย"

    ระหว่างทางไปทำงาน หยกได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น พอหยิบออกมาดูก็พบว่าเป็นเบอร์จากหัวหน้า

    คุณหยกสุดสวยขา โทรศัพท์คะ รีบๆรับเถอะค่ะ

    โฮะๆ นั่นคือเสียงเรียกเข้าของฉันเองค่ะ

    "สวัสดียามเช้าค่ะบอส"

    (สวัสดี หยกพอดีช่วงนี้งานมันยุ่งอ่ะนะ ก็เล...)

    "มีงานเข้าแล้วหยกต้องช่วยใช่ม๊า"

    (ใช่ครับ มีนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพมาทำงานจำนวน 10 คน สงสัยต้องรบกวนคุณในการจัดการด้วย)

    "เงินเดือนๆ"

    (ฮ่าๆ เพิ่มขึ้น 7 เปอร์เซนต์ครับ)

    "งั้นไม่มีปัญหาค่ะ อิอิ"

    ขณะกำลังวางสายจากหัวหน้ามีรถเก๋งคันหนึ่งแล่นตักหน้ารถของหยก

    "กรี๊ดดดดดดด"