พลอยเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่เเอบหลงรักพีท วันนั้นวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2554
"หวัดดี พีท" พลอยเขียนลงในกระดาน Facebook"
"หวัดดี เห็นเพื่อนๆบอกว่าพลอยชอบเราเหรอ" พีททักเเละถามพลอย
"ไม่ใช่" พลอยตอบ
"อืม งั้นเค้าไปเเก้ข่าวละกัน"พีทตอบ
"เห้ย ไม่ใช่ เค้ารักพีทจิงๆ" พลอยตอบด้วยมือที่สั่น
"ห๊ะ จิงง่ะ ทำไมถึงชอบล่ะ" พีทถาม
"ก็ พีทน่ารัก น่ากินตั..เห้ยๆไม่ใช่ๆ น่ารัก นิสัยดี ดูสุภาพบุรุษดีอ้ะ" พลอยตอบด้วยใจที่เเกร่ง!!
"-0-ว้าว ขอบคุณนะ" พีทตอบ
"เค้าต้องไปล่ะ ยังไม่กินข้าวเลย ขอบคุณนะ บาย" พีทบอกลาพลอย
"อืมม์ๆ บาย" พลอยตอบกลับ
พลอยกับพีทคุยกันนานถึง 4 เดือน เเละวันนั้นคือ วันศุกร์ที่ 13 มิถุนายน 2554 เป็นวันเกิดพีท
ย้อนกลับมาวันพฤหัสบดีที่ 12 มิถุนายน 2554
"ตู๊ด...ตู๊ด.... "ฮัลโหล"
"ฮัลโหล ตอนนี้พีทกำลังอา่บน้ำอยู่ค้ะ เดียวให้พีทโทรกลับนะค้ะ"
"อ่า..ค่าๆ" พลอยตอบด้วยความตกใจ
... 15 นาทีผ่านไป!!!
"คร่อกกกกกกก ฟี้.....Zzzzz" อู๊ย!!!! คันหู ไม่รู้เป็นอะไร เอาสำลี มาปั่นก็ไม่หาย คันจริ๊ง คันอยู่ข้าง
"เห้ย!!! ตกใจหมดเลย "พลอยตกใจจนชนกำเเพง เเล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์
"ฮัลโหล"
"อืม ฮัลโหล อืมม.. มีอะไรเหรอ โทรมาอ่ะ"
"คือ.. พรุ่งนี้ขึ้นไปชั้น 5ได้ไมอ่ะ คือเค้ามีอะไรจะคุยด้วยอ่ะ"
"อ่อ อืมๆ ได้ๆ"
"อืมๆ ขอบใจน้าา ฝันดีจ้า"
"จ้าๆ ฝันดี"
"เฺฮ้อ พรุ่งนี้จะเป็นไปตามเเผนไมนะ..... คร่อกกกZZZzzz"
"พีทใครเอ๋ยยย" พลอยเดินเข้าไปปิดตา
"พลอยเหรอ!? เอามือออกสิ เดียวมีคนมาเห็นหรอก"
"ไม่มีหรอกก เอ่อ เเฮปปี้เบริดเดย์นะ เอ่อคือ เราก็คุยกันมา 4เดือนเเล้วนะ เอ่อ..คือเรามาเป็นเเฟนกันมั้ย" พลอยถามด้วยใจที่ลังเล
"เอ่อ... คือว่า..... "
รักไม่ยอมเปลี่ยนเเปลงงง ฮือออ รักจะอยู่ตรงนี้ อยู่ตรง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"บ้าเอ๋ยยย ฝันหรอกเนี้ย" พลอยตื่นขึ้นมาเเล้วปิดเสียงเตือนโทรศัพท์
"วันนี้วันศุกร์ที่13นะคะนะนักเรียน ครูหวังเป็นอย่างยิ่งว่า นักเรียนโรงเรียนวัดบ้านไก่ลิง กุ๊กๆ จะได้เป็นนายกรัฐมนตรีเเบบ ทักสิน"
"เฮ้อ ผอ.บ่นเรื่องนี่อีกเเหละ"พลอยบ่นด้วยเสียงที่น่าเบื่อ
"ผอ. ก็งี้ทุกวันเเหละ" เพื่อนของพลอยตอบ
16.30 น.
"ครูค้ะ หนูขอเวลาแปปเดียว แปปเดียว เดียวหนูมาทำเวณค้ะ"
"ไม่ได้ ไปถูเดียวนี้"
"บ๊ะ! เฮ้อ"
อู๊ย!!!! คันหู ไม่รู้เป็นอะไร เอาสำลี"ฮัลโหล"
"พลอย!!! รีบขึ้นมาเร็วๆนะเว้ย พวกเราไม่ว่างนะ ถ้าไม่ขึ้นมาภายใน 5 นา่ที พวกเราจะรีบไปร้านคอม"
"ตายล่ะ"
"เเฮ่ก เเฮ่กๆๆ พีท" พลอยเรียกพร้อมตกใจที่เพื่อนพีทอยู่ด้วย
(แย่ล่ะผิดเเผน)
"อืม มีอะไรเหรอ"
"อ่ะ เเฮปปี้เบริดเดย์ มีความสุขมากๆนะ"
"อะ อืม ขอบใจนะ มันคืออะไรเหรอ"
"จู่ๆๆ บอกไม่ได้จ๊ะ" พลอยตอบเเล้วยิ้มๆ
"เราไปส่งนะ" พลอยบอกพีทเเล้วเดินตาม
"อืมๆ"
18.00 น.
ตู๊ด....ตู๊ด... "ฮัลโหล"
"ฮัลโหล เป็นไงของขวัญเค้า"
"ลิงน่ารักมากเลยยย ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
"เเล้วในกระดาษที่เขียนว่า จะรออะไรเหรอ" พีทถาม
"ก็ เรื่องที่พีทบอกว่า ยังไม่เเน่ใจ เรื่องเราสองคนไง" พลอยตอบทั้งๆที่รู้ว่าพีทรู้ว่ารออะไร
"คือว่า ตอนนี้เค้าไม่พร้อมอ่ะ เค้าเคยรักพลอยนะ เเต่มีคนบอกว่าพลอยชอบนัดอ่ะ เค้าเลยคิดว่า ความรักมันก็งี้เเหละ เลยคิดว่า มอปลายจะคิดอีกที ตอนนี้้เป็นเพื่อนก่อนนะ พลอยจะรอเค้าหรือไม่รอก็ได้ พลอยมีสิทธิ์ที่จะไม่รอเขา พลอยอาจจะเจอใครที่ดีกว่าเขาก็ได้"
"........" พลอยเงียบเเล้วเริ่มจะร้องไห้
"พลอย พลอย พลอย ฮัลโหล"
"อืม คะ อึก เค้าไปร้องไห้ก่อนนะ"
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด
"ทำไมกัน ทั้งที... เราทำให้ขนาดนั้น ทั้งทีพีทเคยบอกรักเราทำไมกัน เราจะทำไงดี ระหว่าง 'รอรักหรือรอเลิก' ถ้ารอโอกาสได้อาจจะลดลงก็ได้ ถ้าไม่รอก็เจ็บ ไม่ไม่ไม่ เรารักพีท ไม่อยากให้พีทเป็นของใคร ต้องเลือกสักทางรอหรือไม่รอ"
นิทานนี้ให้คนที่เเฟนบอกให้รอทั้งที่ไม่รู้ว่ารอเเล้วจะได้เป็นเเฟนมั้ย
****ขออภัยด้วยถ้าพิมเเล้วทำให้งง****
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น