I couldn’t love you more รักเธอนะยัยศูนย์สนิท

บทนำ

 “เอาละนักเรียนครูจะเรียกชื่อนักเรียนทีล่ะคน คนที่ครูเรียกชื่อก็ออกมารับคะแนนที่สอบย่อยไปครั้งที่แล้วได้เลยนะ”ครูพิสมัย คุณครูประจำวิชาคณิตศาสตร์พูดหน้าชั้นเรียนด้วยเสียงเรียบๆ

“ครับ/ค่ะ”

“คนแรกนาย...”

“นะโม มะรึกกิกกุก กิกกุก กึกกือ กึกกือออออ เพลี้ยง!! (-/\-)”

“เออ.. เธอกำลังทำอะไรนะเลม่อน (- -;;;)”เมแกนเพื่อนสาวคนสนิทของฉัน มองการกระทำของฉันงงๆ

“สวดมนต์ไง ^0^”ฉันตอบออกไปอย่างร่าเริง

“ฉันรู้ว่าเธอสวดมนต์(ถึงจะไม่รู้ว่ามันเป็นบทไหนของคำสวดก็เถอะ - -;;)แต่ฉันงงว่าเธอจะสวดไปทำไม”

“อ้าว ก็จะได้เพิ่มบุญบารมีให้ฉันไง เผื่อผลบุญที่ฉันทำเมื่อกี้จะส่งผลให้คะแนนของฉันที่กำลังจะได้ตอนนี้ดีกว่าที่คิดยังไงละ หุหุ”

“มันไม่สายไปหน่อยเหรอ ถ้าจะสวดก็น่าจะสวดก่อนจะสอบมากกว่านะเผื่อเวลามั่วจะได้มั่วถูก - -“

“ก็...ลืม -..-“

“(-O-;;)”

“นางสาวเมธิกา” เมแกนส่ายหน้าเอือมระอาให้ฉันก่อนจะลุกขึ้นไปรับคะแนนจากอาจารย์ แต่คะแนนของเมแกนคงไม่น่าเป็นห่วงเท่าไรหรอกเพราะปกติเมแกนเป็นคนเรียนเก่งอยู่แล้ว นิสัยก็ดี เรียบร้อย แถมสวยอีกตังหาก เพอร์เฟคไหมละเพื่อนฉัน ^+++^

“เป็นไงมั้งคะแนนอ่ะ”ฉันถามคะแนนของเมแกนทันทีที่เธอเดินกลับมานั่งที่

“เฮ้อ...คะแนนตกอ่ะ”เมแกนตอบอย่างเซ็งๆ

“เฮ้ย! เป็นไปได้ไงเอามาดูซิ!”ได้ยินแบบนั้นฉันเลยรีบเอาใบคะแนนของเมแกนมาดู

‘79’

“79คะแนนก็ไม่ได้เลวร้ายนิ ถึงขั้นดีด้วยซ้ำ พูดซะตกอกตกใจ”ฉันเองยังไม่รู้ตัวเองเลยว่าจะทำได้ถึง 30 คะแนนหรือป่าว - -;;; ก็ฉันไม่ค่อยฉลาดวิชาคณิตสักเท่าไรนิ

“แต่ปกติวิชานี้ฉันจะได้มากกว่า85คะแนนนะ สงสัยเพราะรอบนี้เตรียมตัวน้อยแหละถึงเป็นแบบนี้ เฮ้อ...”แล้วเมแกนก็ถอนหายใจอีกครั้ง ถ้าเป็นฉันได้คะแนนเท่านี้นอกจากจะไม่เสียใจแล้ว ฉันคงตื่นเต้นดีใจจนน้ำตาไหลเลยแหละ

“ไม่ได้แย่ขนาดนั้นซะหน่อย”ฉันพูดพลางลูบแขนเมแกนปลอบใจ

“นางสาวเลมิตยา”

“อ่ะนั้นชื่อฉันแล้วนี้ คอยดูนะต่อให้จะได้คะแนนน้อยนิดขนาดไหนฉันจะร่าเริงให้เธอดู”ฉันพูดกับเมแกนแบบขำๆ เมแกนมองหน้าฉันก่อนจะยิ้มขำๆกับท่าทางของฉัน แล้วฉันก็เดินไปรับคะแนนของตัวเองอย่างร่าเริง

“มาแล้วค่ะ”ฉันพูดกับคุณครูพิศมัยอย่างสดใส แต่ครูพิศมัยกลับมองหน้าฉันแปลกๆ ก่อนจะส่ายหน้าอย่างเอือมละอา

“เธอจะร่าเริงได้ก็เฉพาะตอนนี้ละนะ เลิกเรียนแล้วมาพบครูด้วยละ”แล้วครูก็ส่งกระดาษข้อสอบให้ฉัน ฉันเอื่อมมือไปรับกระดาษข้อสอบของตัวเองอย่างงงๆ สงสัยคะแนนมันคงจะแย่ละนะ - -;; ก็พอจะรู้ตัวแหละก็บอกแล้วว่าฉันมันโง่วิชานี้ และฉันก็เตรียมใจมาแล้วแหละ เหะๆ

“ไหนดูสิว่ามันจะแย่ขนาดไหนกัน”ฉันพูดกับตัวเองแล้วก็ค่อยๆเปิดคะแนนดูในขณะที่เดินกลับที่นั่ง แต่เมื่อเห็นคะแนนแล้ว ฉันก็แทบเป็นลม

‘0’  

“หือออออ O.o” ตาฝาดแน่ๆ ไม่จริงๆ T^T ไหนลองดูอีกรอบสิ

‘0’  

“เออ...เป็นไงมั้งเลม่อน”เมแกนคงสังเกตว่าฉันหน้าฉันเริ่มถอดสีเลยถามด้วยความเป็นห่วง

“TOT”

“แว๊กกกกกกกกกกกกกก ม่ายจริงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”