คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที่4:สิ่งที่คุ้นเคย
“อื้อ~”เสียงคราง(?)ของสาวดวงตาสีฟ้านาม ริน ดังขึ้น
“ตื่นแล้วหรอ^^”เสียงที่แสนคุ้นเคยดังขึ้น
“เอ.....อ่ะ คุณยามาโมโตะ”รินพูดขึ้นหลังจากได้สติและเห็นคนที่อยู่ข้างๆตัวเองได้อย่างชัดเจน
“ไง^^”ทาเคชิ
“เอ่อ อ้าวทุกคนก็อยู่ด้วยหรอค่ะ”รินพูดหลังจากมองไปทางซ้ายและขวาจึงเห็นเพื่อนๆทั้ง4ที่พึ่งตื่นมาเหมือนกับเธอกับผู้ปกครอง(?)ชั่วคราวของอีกทั้ง4คนอยู่ด้วย ห้องนี้เป็นห้องขนาดใหญ่เลยทีเดียว ใหญ่ถึงขนาดบรรจุเตียวคิงไซน์ได้ถึง5เตียงเลยทีเดียว แล้วพวกเธอแต่ละคนก็นอนอยู่บนเตียงแต่ละเตียงที่ว่านั้น แถมยังมีตู้หนังสืออีกประมาณ 3-4ตู้ ตามด้วยตู้เสื้อผ้าอีก5ตู้ แถมทางเดินก็เหลือเฟือ นี่มันห้องอะไรทำไมใหญ่นั้นกินพื้นที่ชั้นๆหนึ่งได้เลยนะเนี่ย
“ฉันเป็นอะไรไปล่ะเนี่ย จำได้ว่าเมื่อกี้ยังยืนอยู่หน้าห้องสมุดเลยแท้ๆ”ไอลุกขึ้นมานั่งแล้วเกาหัวตัวเอง
“เมื่อกี้ฉันก็จำได้ว่าอยู่ตรงสวนดอกไม้นะ”เฟียร์พูดแล้วลุกขึ้นมานั่งเกาหัวอีกคน
“พวกเธอเป็นลมไปน่ะ”สึนะ
“เป็นลมพร้อมกันทีเดียว5คนเลยเนี่ยนะค่ะ”คาซพูดแล้วค่อยๆลุกขึ้นมานั่ง
“มันแปลกๆนะค่ะ”เลทตี้พูดแล้วค่อยลุกขึ้นมานั่งเช่นกัน
“เมื่อเช้าพวกเธอได้กินข้าวมาหรือเปล่าล่ะ”ฮายาโตะ
“(- - )( - -)(- - )( - -)”สาวๆทั้ง5ส่ายแทนคำพูด
“คงเป็นลมเพราะเหตุนั้นล่ะมั้งครับ”มุคุโร่
“ฉันกับคาซและรินน่ะเป็นไปได้นะค่ะ แต่ไอกับเฟียร์เนี่ยซิค่ะ”เลทตี้
“ปกติสองคนนั้นไม่กินข้าวเป็นวัน(?)ยังอยู่ได้เลยค่ะ”รินพูด
“ก็ฉันคงนอนดึกกับไม่ได้กินข้าวด้วยล่ะมั้ง”ไอพูด
“นอนกี่ทุ่มล่ะ”เฟียร์
“ตี 3 - -”ไอ
“งั้นก็เท่าฉันเลย”เฟียร์
“คุฟุฟุฟุอยู่ทำอะไรถึงตี3ครับเนี่ย”มุคุโร่พูด
“ดูสัญญาณเน็ตอยู่/ดูสัญญาณเน็ตอยู่”ไอและเฟียร์พูดพร้อมกัน
“เอาเถอะ ว่าแต่หิวข้าวกันหรือยัง”เคียวยะ
“หิวแล้ว/หิวแล้วค่ะ”สาวๆทั้ง5พูดขึ้นพร้อมกัน
“555งั้นไปกินข้าวกันเถอะ”ทาเคชิ
“ค่ะ/อืม”สาวๆทั้ง5
ห้องอาหาร
“มื้อเที่ยงเป็นสเต็กหรอค่ะเนี่ย”เลทตี้
“ชอบหรือเปล่า???”เคียวยะ
“ชอบค่ะ^^”เลทตี้
“พวกคุณยามาโมโตะไม่ทานด้วยกันหรอค่ะ”ริน
“พวกฉันกินกันก่อนแล้วล่ะ5555”ทาเคชิ
“ไม่แปลกที่จะกินกันก่อนก็นี่บ่าย2แล้วนี่มิ้ว~”คาซ
“พวกคาซหลับไปนานพอดูเลยนะ”สึนะ
“แอ่อวกเอาอะอบอ้อมอันแอ้วอื่นอ้อมอันอันแอกอีอะ(แต่พวกเราสลบไปพร้อมกันแล้วตื่นพร้อมกันแปลกดีนะ)”เฟียร์พูด(ทั้งๆที่สเต็กยังอยู่ในปาก)
“ทำแบบนั้นมันไม่สุภาพนะครับ”มุคุโร่
“ขอโทษแล้วกัน”เฟียร์
“0[ ]0”หน้าสาวๆทั้ง4ยกเว้นเฟียร์
“เป็นอะไรกัน”เฟียร์
“ก็เฟียร์พูดขอโทษง่ายๆกับคนที่พึ่งเจอครั้งแรกน่ะซิ”ไอ
“ฉะ....ฉันพูดหรอ=[ ]=”เฟียร์
“(_ _)(- -)(_ _)(- -)”สาวๆทั้ง4
“=[ ]=”เฟียร์
ต่อแล้วจ้า
หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ
ต่อ(อีก(?)แล้วจ้า)
คฤหาสน์ของสึนะ(มันเร็วแท้- -)
“มิ้ว~สวยมากเลย”คาซพูดเมื่อมาถึงหน้าคฤหาสน์ของสึนะ
“ชอบหรือเปล่า?”สึนะถามคาซที่ยืนทำตาเป็นประกายวิ้งๆอยู่หน้าคฤหาสน์
“ชอบค่ะมิ้ว ชอบมากเลยค่ะ”
“ชอบฉันขึ้นมาบ้างหรือเปล่าล่ะ?”
“มิ้ว ว่าอะไรนะค่ะ”
“ฉันบอกว่า ดีแล้วล่ะ มาฉันจะพาไปที่ห้อง”สึนะพูดแล้วยื่นมือทางคาซ
“คะ....”คาซจับมือสึนะแล้วสึนะก็พาเดินเข้าไปในคฤหาสน์
ตึก ตัก ตึก ตัก
‘มิ้ว ทะ..ทำไมใจเต้นได้ล่ะ แล้วยังความรู้สึกที่อบอุ่นแสนคุ้นเคยนี่อีก มันคืออะไรนะมิ้ว’คาซได้แต่คิดแล้วเดินไปมองมือของคนที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้
คฤหาสน์ของฮายาโตะ
“ว้าวคฤหาสน์หลังนี้เหมือนในนิยายเลยแหะ”ไอ
“สวยใช่มั้ยล่ะ?”
“สวยมากเลยล่ะ...ค่ะ”
“ไม่ต้องสุภาพมากหรอก”
“แต่ว่า...”
“เธอเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วนี่”
“เอ๊ะ ตะกี้ว่าไงนะ”
“เปล่า ไปเข้าคฤหาสน์เถอะ”ฮายาโตะพูดแล้วขยี้หัวไอก่อนจะจับมือไอเดินเข้าไป
ตึก ตัก ตึก ตัก
“หะ...หัวใจเต้นแรงกว่าปกติ กะ...เกิดอะไรขึ้นน่ะ ระ..โรคหัวใจหรอ? แล้วยังความรู้สึกที่คุ้นเคยอีก...”ไอบ่นพึมพำอยู่ในใจในขณะที่เดินตามแรงกระทำ(?)ที่คนข้างหน้ากำลังพาไป
คฤหาสน์ของทาเคชิ
“ที่นี้มีดอกไม้เยอะแยะเลยนะค่ะ มีนกด้วย”
“ฉันเลี้ยงนกกับหมาไว้ด้วยนะ”
“จริงหรอค่ะ ขอดูได้มั้ยค่ะ”
“ได้สิ จิโร่ โคจิโร่ มานี่”
‘โฮ่ง โฮ่ง’ ‘จิ๊บ จิ๊บ’(ไรท์ไม่แน่ใจว่านกร้องอย่างนี้หรือเปล่าน่ะ - -)
“น่ารักจังเลยค่ะ”
“โคจิโร่เป็นนกนางแอ่นนะส่วนจิโร่เป็นหมา(?)”
“ชื่อเข้ากันได้ดีมากเลยนะค่ะ”
“งั้นหรอ ก็เธอเป็นคนตั้งนี่’”
“เอ๊ะ คุณยามาโมโตะพูดอะไรหรือเปล่าค่ะ?”
“เปล่านี่^^”
ตึก ตัก ตึก ตัก
“จิโร่กับโคจิโร่.....ชื่อเหมือนที่เราชอบเลยนะ รู้สึกคิดถึงจัง แล้วใจเต้นเวลาเห็นคุณยามาโมโตะยิ้มอีก เราเป็นอะไรไปล่ะ?”
คฤหาสน์ของมุคุโร่
“คฤหาสน์หลังนี่มองดีๆก็.....ขนลุกแหะ”
“อะไรครับ? คฤหาสน์ออกจะสวยแท้ๆ”
“ฉันว่ามันออกแนวน่าขนลุกนะ”
“หรอครับ ยัยหล่อ..”
“อยากโดนยัยหล่อคนนี้ต่อยปากมั้ย สุดสวย”
“คุฟุฟุฟุจำได้หรอครับ”
“ว่าอะไรนะ”
“อยากได้ยินก็เข้ามาใกล้ๆสิครับ”มุคุโร่พูดแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆเฟียร์
“0////0 โว้ย ชั่งมัน”
ตึก ตัก ตึก ตัก
“ท...ทำใจเต้นแรงว่ะรู้สึกร้อนๆที่หน้าว๊ะ โรคหัวใจหรอ(?) เดี๋ยวต้องถามริสแล้วว่ะ”คำพูดที่คิดอยู่ในใจพร้อมกับอาการหน้าแดง...
คฤหาสน์ของเคียวยะ
“บ้านทรงญี่ปุ่นแต่เดิมเลยนี่ค่ะ บรรยากาศดีด้วยถ้าได้นั่งแต่นิยายที่นี่สมองคงแล่นน่าดูเลยค่ะ”
“……”
“บ้านก็ด้วยถ้าเขียนลงไปเป็นคำบรรยาคงจะน่าสนใจไม่น้อยเลยล่ะค่ะ^^”
“…….”
“บอนไซนี่ก็น่ารั....กรี๊ดดดดดดด>^<”เลทตี้กรี๊ดก่อนจะวิ่งไปกอดเคียวยะแล้วหลับตาปี๋
“เป็นอะไร?”
“มะ...แมลงอยู่ตรงบนไซค่ะ”
“แค่แมลง”
“ก็ฉันกลัวนี่ค่ะ>^<”
“เหมือนเดิม”
“คุณฮิบาริว่าอะไรนะค่ะ 0/////0”พอตั้งสติได้ก็ออกจากอ้อมกอด(?)ของเคียวยะพร้อมอาการหน้าแดงเหมือนรายที่ผ่านๆมา(?)
“เปล่า”
“อายจังเลยค่ะเผลอไปซะได้แต่ทำไมรู้สึกดีใจ(?)อย่างบอกไม่ถูกนะค่ะ”ความคิดที่ได้แต่คิดอยู่ในใจก็ผุดขึ้น...
มันคืออะไรนะ?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ความรู้สึกนี้..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ใครจะสามารถตอบได้บ้าง?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ถ้าไม่ใช่พวกเขาตอบ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ก็คงเป็นพวกเธอ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ที่ต้องหาคำตอบเอง
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ไรท์มาแล้วค๊า>< คิดถึงกันอ๊ะเปล่า
:) Shalunla
ความคิดเห็น