The baleful’s girl แผนการร้ายของยัยจอมเพี้ยน

บทนำ

กริ๊งงงงงง!

เสียงออดที่บอกเวลาเลิกเรียนดังขึ้น เหมือนเสียงสวรรค์ของฉันเลยล่ะ อิอิ เพราะเวลาต่อไปของฉันคือเวลาที่ฉันจะได้ไปลั้ลล้า เวลาลั้ลล้าของลูกคุณหนูสุดจะไฮโซอย่างฉันไม่ใช่การช็อปปิ้ง การเม้ามอยกระจอยจิตกับเพื่อนฝูงหรือการไปดูหนังฟังเพลงและอีกบลาๆที่พวกผู้หญิงส่วนใหญ่ทำกันหรอกนะ แต่เวลาลั้ลล้าของฉันคือ การส่องปู้ชายยยยยย >< อ้ากกกกกก วันนี้เป้าหมายของฉันคือหนุ่มน้อยเจไดขวัญใจของสาวๆทั้งหลายแหล่ ถึงแม้เขาจะอายุน้อยกว่าฉันแต่ใครจะสนล่ะยะ วันนี้เราจะต้องไปเดตกันให้ด้ายย หลังจากฉันแอบตามจีบมาเกือบเดือน นับว่าเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันใช้เวลาจีบนานขนาดนี้เลยนะเนี่ย >< แหม่ พูดแล้วมันก็เคลิ้มแฮะ แค่ได้มองหน้าหล่อๆที่ผสมผสานกับตะวันตก ผมสีคาราเมล ดวงตาสีฟ้า ผิวขาวจั๊ว หัวใจฉันก็เต้นตึกตักไม่หยุดเลยแฮะ >////<

เอ๊ะ นี่ฉันลืมแนะนำชื่อตัวเองไปป่ะเนี่ย ฉันมีชื่อว่า ‘เซรั่ม’ ชื่อเก๋ไก๋สุดๆเลยใช่มั้ยล่ะ คิคิ พอดีของชำร่วยตอนวันแต่งงานของพ่อกับแม่เป็นเซรั่มรูปหัวใจน่ะ -.,- ดูไม่ค่อยจะมีแก่นแต่มันก็เก๋ๆอ่ะ อิอิ ฉันเป็นลูกสาวสุดสวยเพียงคนเดียวพ่อฉันเป็นนักธุรกิจชื่อดัง ส่วนแม่ฉันเป็นถึงเทพีสงขลา ฉันเลยได้ความสวยจากแม่มากเต็มๆ ถึงแม้ฉันจะสวย มีผู้ชายมาอ้อมล้อมรอบกาย แต่ฉันไม่ชอบคนที่เข้าหาฉันหรอกนะ ฉันชอบคนที่ฉันเข้าหามากกว่า >< และขอบอกเลยว่าไม่มีผู้ชายคนไหนรอดและผ่านเงื้อมมือของเซรั่มสุดสวยคนนี้ไปได้ แต่ผู้ชายที่ฉันควงหรือไปเดตด้วยกันส่วนใหญ่ก็เป็นได้แค่ ‘กิ๊ก’ ไม่ก็ ‘คู่ควง’ เท่านั้นแหละ เพราะคนหล่อส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยถึงใจเท่าไหร่หรอกนะ แอ้กกก นี่ฉันพูดไรเนี่ย >///< ฉันหมายถึงว่า… เอ่อ ช่างมันเหอะ -3- (คิดคำแก้ตัวไม่ทันว่างั้น -..-) แต่ยังไงฉันก็ยังชอบมีคนหล่อๆไว้เป็นกิ๊กหรอคู่ควงอยู่ดีแหละ เพราะผู้หญิงสวยๆอย่างฉันก็ต้องคู่กับผู้ชายหล่อๆมันคือกฎของธรรมชาติไม่ใช่หรือไง ฉันเดินดุ่มๆไปที่สนามฟุตบอล โอ้โหวันนี้สาวๆมาดูเพียบเลยแฮะ เฮอะ! นางพวกนี้ก็คงมาดูน้องเจไดของฉันเหมือนกันล่ะสิ อุ้ยเขินจัง เวลาพูดคำว่าน้องเจไดของฉัน >..< แต่นี่ไม่ใช่เวลามาเขินฉันจะต้องพิชิตหัวใจหนุ่มน้อยคนนี้ให้ได้ หล่อลากน่ากินเหลือเกินจ้า +0+ พอฉันเดินเข้าไปในสนามฟุตบอลปุ๊บ พวกผู้หญิงที่กำลังเชียร์ตาเป็นมันก็หันมามองหน้าฉันปั๊บ

พรึบบบบบบบบบ oOo

โอ๊ะโอ ฉันทำอะไรผิดกันหรอ หันมามองหน้าฉันกันหมดเลย -0-? สงสัยฉันคงสวยเกินไปจนยัยพวกนี้ตะลึงละมั้ง แต่เอ๊ะฉันได้ยินเสียงยัยพวกนั่นนินทาฉันกันนะ

“เห้ๆยัยเซรั่มมาดูบอลด้วย วันนี้นางจะคาบใครไปกินอีกเนี่ย”ขาเม้านางที่ 1

“เออ ฉันล่ะเพลีย นางคาบผู้ชายหล่อๆไปจะหมดโรงเรียนแล้วนะเนี่ย”ขาเม้านางที่ 2 ฉันรู้นะยะว่าหล่อนอิจฉาฉันกันอยู่ หึหึ

 “สงสัยวันนี้จะมาคาบเจไดล่ะมั้งแกกก ดูดิจ้องตาเป็นมันเลย”ขาเม้านางที่ 3

เออฉันตาฉันจ้อง แต่หูฉันฟังอยู่นะเฟร้ยยย

 “เฮ้อ ยัยนั่นบ้าผู้ชายชะมัด ถึงว่าไม่มีเพื่อนคบเลยสักคน”ขาเม้านางที่ 4

ขวับบบบบบบบบบ -_____-

ฉันหันขวับไปทันทีที่ได้ยิน ยัยผู้หญิงคนที่พูดคำเมื่อกี้มันคือครายยยยยยยย ใช่!ฉันบ้าผู้ชาย ยัยนั่นพูดถูกเป๊ะจี๊ดถึงสมองฉันเลย ฉันไม่ใช่ประเภทยัยผู้หญิงที่ชอบคิดว่ามนุษย์เพศชายเป็นมนุษย์ที่งี่เง่าหรือน่ารังเกียจไรเทือกๆนี้หรอกนะ เพราะฉันเห็นผู้หญิงที่คิดแบบนี้กี่คนสุดท้ายก็จบด้วยการมีแฟนเป็นผู้ชายอยู่ดีนั่นแหละ ตรงกันข้ามฉันมองว่ามนุษย์เพศชายเป็นมนุษย์ที่น่าใสใจดีออก แค่ได้อยู่ใกล้ๆก็ทำให้หัวใจตึกตัดโดยไม่รู้ตัวเลยทีเดียว -///- แต่มันก็แค่บางคนนะ -.- (สำหรับฉันต้องหล่อด้วย อิอิ) เพราะอย่างนี้ ฉันก็เลยเปิดเผย จะมากระมิดกระเมี้ยนกันไปเพื่ออะไร ชอบก็บอกว่าชอบ อยากบุกก็บุก นี่แหละสไตล์ฉัน แต่การที่ฉันไม่มีเพื่อนคบเพราะฉันเลือกจะไม่คบกับยัยพวกนั้นต่างหาก เพราะฉันไม่สนใจผู้หญิงไง อิอิ

 ผ่านไปไม่กี่นาทียัยพวกขาเม้าก็สงบปากสงบคำแล้วหันไปดูบอลต่อ(เรื่องจริงนางมาดูคนเตะมากกว่า) โอ้โหหห เจไดทำประตูได้อีกแล้วอ่ะ เก่งจังงงง เซรั่มปลื้มมม *0* และแล้วก็หมดเวลา ฝ่ายเจไดเป็นฝ่ายที่ชนะไป โอ๊ะโอเจไดกำลังเดินมาทางนี้อ่ะ แถมยังมองหน้าฉันด้วย โอ้ยยยยยยย เหงื่อชุ่มหน้าแบบนี้ อย่ามามองเจ๊เลย เจ๊เขินนะเฟร้ยยยย

 “หวัดดีฮะ พี่เซรั่ม”โป๊ะเชะ เจไดตั้งใจเดินมาหาฉันจริงๆด้วย

 “หวัดดีจ้าเจได วันนี้เจไดเล่นเก่งมากเยย เหนื่อยมั้ยเอ่ยยยย”แหม่จะกินเด็กทั้งทีก็ต้องแอ๊บแบ๊วกันหน่อย ว่าจบฉันก็หยิบน้ำเปล่าที่เตรียมมาไว้ส่งให้เจได

 “ขอบคุณครับ พี่เซรั่มใจดีกับผมอยู่เรื่อยเลย ^^”ว่าจบเจไดก็เอาน้ำที่ฉันให้ยกดื่ม โอ้โห!!!พอคู๊ณณณณณณณณ อย่างกะนายแบบน้ำดื่มตราขิง สุดยอดดดด หล่อเฟี้ยวอย่างแรง ><

 “พี่อย่าจ้องผมอย่างนั้นสิครับ ผมเขินเป็นนะ -///-”พูดจบเจไดก็เกาหัวตัวเองอย่างเขินๆ เฮ้อ เอาใจฉันไปเลยไอเด็กบ้า ถ้าแกจะเขินได้น่ารักขนาดนี้

“พี่จ้องยังไงหรอ”

“พี่จ้องเหมือน…”

 “เหมือน?”

“จะกินผมเลยอ่ะ -///-”ไม่พูดเปล่าแต่ยังเขินด้วย เฮ้อทำไมอากาศมันร้อนอย่างนี้ -.,-

“เอ่อ -///- เย็นนี้เราไปกินข้าวกันดีมั้ย”ฉันถามขึ้นพลางสงสัยตาพิฆาต เจไดต้องไม่รอดแน่ๆถ้าเจอสายตาแบบนี้ของฉัน ฟันธง!!

 “ได้สิฮะ ^^”

หึ! ฉันบอกแล้ว เจไดไม่รอดแน่

ณ ห้างพารากอลิล่า

ฉันกับเจไดเราเลือกมากินอาหารญี่ปุ่นกัน ถ้าถามว่าใครจ่ายก็ต้องบอกว่าเป็นฉัน ทุกครั้งที่ฉันตามจีบผู้ชายหล่อๆ(ที่บางคนมีดีแค่หล่อเท่านั้น)ฉันต้องเป็นฝ่ายจ่ายทุกที แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ เจไดเป็นฝ่ายออกปากเองว่าให้ฉันสั่งเต็มที่ส่วนเขาจะเป็นคนจ่ายให้เอง แหม่ ทำไมน่ารักจัง -///-

ระหว่างที่ฉันกับเจไดรออาหารอยู่ จู่ๆเจไดก็ถามขึ้น

 “ตอนนี้ที่พี่ทำ คือพี่จีบผมอยู่ใช่มั้ยฮะ”

 พรวดดดดดดดดดดด -0- น้ำที่กำลังไหลลงสู่ลูกกระเดือกของฉัน ออกพรวดมาทันทีที่ได้ยินคำถามนี้ โห ถามตรงจริงๆเลยพ่อหนุ่ม(เหมือนตัวเองเป็นเจ๊กินเด็กเข้าไปทุกวัน)

“พี่ใจเย็นๆสิครับ”ว่าแล้วเจไดก็เอากระดาษมาเช็ดปากให้ฉัน >//<

“ขอบใจนะจ๊ะ แล้วทำไมถึงถามอย่างงั้นหรอ มันชัดเจนขนาดนั้นเลยหรอ O_o?”

“ฮ่ะๆ เปล่าหรอกครับ ผมก็แค่อยากให้แน่ใจว่าพี่จีบผมจริงๆ

” “…?”

“งั้นเราก็เป็นได้มากกว่าพี่น้อง…ใช่มั้ยฮะ -////-”

 ฉันบอกแล้วไง ไม่มีผู้ชายคนไหนรอดเงื้อมมือเซรั่มคนสวยคนนี้ได้หรอก ว่าแต่อากาศแถวๆนี้มันร้อนจังเลยเนอะ~ ♥