สิเน่หาเหมันตกาล

แต่โบราณแล้วที่ชาวเมืองดุรงคา

ได้กล่าวถึงเทพอารักษ์จิ้งจอกสีเงินที่อาศัยอยู่ในหุบผาเหมันต์

ด้วยรูปลักษณ์ที่งดงามกับท่าทางที่น่าหลงใหล

จึงทำให้มันกลายเป็นสัตว์ในตำนานที่ใครๆต่างก็หมายปอง

 ‘ ...เลือดของมันเป็นยา...ตาของมันเป็นทิพย์...

...เขี้ยวเล็บคือกริช...ผิวหนังคือเกราะ...’

เมื่อองค์พระอัยยิกาประชวรหนักยากนักที่จะรอด เลือดของมันคือความหวังสุดท้าย 

พรหมลิขิตได้บันดาลให้เขาและนางได้มาพบกัน

...สุริยัน และ จันทรา...

...เมฆา และ สายหมอก...

หน้าที่ต่อบ้านเมืองกับหัวใจที่สานสัมพันธ์

สิ่งใดกันที่เขาควร ‘เลือก’ ?

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

สวัสดีค่าา ทูน่าเองค่ะ หลังจากที่ดองเรื่องเก่าก็มาเปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว555+ 

จริงๆอยากแต่งเรื่องเก่าต่อ แต่ดองไว้จนคอมเสียแล้วไฟล์หายเด้อค่ะ T_T 

เอาเป็นว่า...เริ่มต้นใหม่เนอะ 555 //โดนตี

เรื่องนี้เป็นแนวพีเรียดแฟนตาซี ออกแนวกลิ่นอายนิยายจีนหน่อยๆ ภาษาอาจจะลิเกไปบ้าง แต่อ่านแล้วก็ติชมด้วยนะคะ^ ^

#ขอบคุณธีมสวยๆจาก

Shira kuma