แ ผ่ น ห ลั ง ข อ ง คุ ณ

แผ่นหลังของคุณ (BL)

"แผ่นหลังของคุณนั้นช่างอบอุ่น ผมที่ไม่เคยได้รับเหมือนถูกโอบอุ้มด้วยแสงแดดจ้า"

 

"ป๊าฮะ"

"หือ"

"พี่ยักษ์ไปไหนแล้ว"

"พี่เขาก็กลับบ้านไปแล้วสิ"

"นิอยากเล่นกับพี่ยักษ์ทุกวัน"

"ลูกจะตัวติดพี่เขาแบบนั้นไม่ได้"

"แล้วทำไมทีป๊ายังอยู่กับแม่ทุกวันได้"

"ก็ป๊ากับแม่แต่งงานกัน"

"งั้นนิก็จะแต่งงานกับพี่ยักษ์ด้วย..."

นิทานวัยหกขวบพูดขึ้นอย่างไม่รู้ประสา

แต่ใครจะไปรู้ว่ามันเกิดขึ้นมาแล้วจริง ๆ

เขาแต่งงานกับพี่ชายใจดีที่มาจากประเทศแสนไกล

คนที่ตัวเองก็จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยเจอกันมาก่อน

แต่ในเวอร์ชั่นที่ใจดีกว่านี้ละมั้ง...

---------------

"ผัวที่นอนหันหลังให้ ไม่นับว่าเป็นผัว" นิทานกล่าว

"งั้นเมียที่ยังไม่ได้เป็นเมีย ฉันควรเรียกว่าอะไรดี?"

แต่งงานกันมาสองปีไม่เคยแตะต้องกันสักครั้ง จะมาตกม้าตายเอาตอนเห็นอีกฝ่ายรวบผมเปิดต้นคอสวยๆ นั่นระหว่างทาครีมไม่ได้ คนตัวใหญ่คิดแล้วพลิกตัวหันหลังให้เพราะไม่อยากมอง

ยอมแพ้ตั้งแต่เกมยังไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำ...

"แผ่นของหลังเธอมันช่างเล็กและบอบบาง หากฉันแตะมันต้องแหลกสลายแน่..."

 

"แผ่นของหลังเธอมันช่างเล็กและบอบบาง หากฉันแตะมันต้องแหลกสลายแน่..."

​