คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : Chapter 14
ตอนที่ ๑๔
Kim Junmyun’s Part
‘ซูซานกลัว... ถ้าพี่เซฮุนรู้จะทำยังไงคะ?’ หญิงสาวตัวเปลื่อยเปล่าที่อยู่ในอ้อมกอดผมสั่นสะท้านด้วยความกลัว...
‘ถ้าเธอไม่พูด ฉันไม่พูด ก็ไม่มีใครรู้หรอกนะ’ ผมทำได้แค่ปลอบเธอเบาๆ
‘‘ซูโฮสัญญาได้มั้ยว่าจะไม่ทิ้งซูซาน’
‘ฉันสัญญา....’ ซูซานกอดผมแน่น ผมไม่รู้หรอกนะว่าข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่ผมบอกได้คำเดียวว่าผมรักเธอ...
ซูซาน เป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมรัก ความจริงเราคบกันได้สองปีแล้ว ดูเหมือความรักของเราจะราบรื่น ไม่มีอุปสรรคอะไรเลย เธอรักผมมาก และแน่นอนว่าผมก็รักเธอมากเช่นกัน จนวันหนึ่ง พ่อกับแม่ของเธอเข้ามาพบกับฉากรักที่เรากำลังสร้าง และท่านก็ไม่พอใจมาก ท่านทั้งด่าทั้งตีซูซาน ผมพยายามห้ามและขอให้ท่านลงโทษผมแทน แต่ท่านไม่ทำ ท่านสั่งให้ผมกับซูซานเลิกคบกัน แล้วจากนั้นมาเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเป็นอาทิตย์ จนวันหนึ่ง ผมได้ข่าวมาแว่วๆ ว่าซูซานคบกับคนใหม่แล้ว ผู้ชายคนนั้นคือ โอ เซฮุน ผมยอมรับเลยว่าเสียใจ ผมพยายามติดต่อหาเธอหลายครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ เธอไม่รับสายผมเลย ไม่นานหลังจากนั้น เธอก็ติดต่อกลับมาหาผม เธอบอกกับผมว่า อยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม ผมพร้อมจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมทุกอย่าง ผมพร้อมอภัยให้เธอทุกเรื่อง เพราะผมไม่เคยคิดจะตัดใจจากเธอเลย เรานัดเจอกันในวันถัดมา สภาพเธอดูไม่ดีนัก ทั้งเนื้อทั้งตัวเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ ตลอดเวลาที่เจอกันเธอก็เอาแต่ร้องไห้ ผมพยายามจะถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอกลับไม่ตอบ เธอพูดแต่ว่า เซฮุน เซฮุน อยู่อย่างนั้น ในหัวผมเริ่มมีความโกรธ เซฮุนเป็นคนทำร้ายจนซูซานเป็นแบบนี้สินะ ผมสัญญาว่าจะไม่ปล่อยผู้ชายคนนี้ไปแน่ๆ ผ่านมาอีกหลายวัน ผมได้มีโอกาสเจอผู้ชายร่างสูง หน้าตาหล่อเหลา นามว่าโอ เซฮุน... หน้าตาเขาดูไม่ใช่คนที่จะทำร้ายผู้หญิงได้ แต่มันไม่ใช่ เพราะเขากลับทำร้ายซูซานไปแล้ว แต่ผมเลือกที่จะไม่ทำความรู้จักกับเขาดีกว่า และก็ผ่านมาอีกไม่กี่วัน ผมเจอเซฮุนอีกครั้ง ที่บาร์แห่งหนึ่ง ผมเห็นเขานั่งนัวเนียกับผู้หญิงคนหนึ่ง บนโต๊ะมีเพื่อนเขาอีกหลายคนที่อยู่ในอริยาบถไม่ต่างจากกัน และนั่นทำให้ผมโกรธมาก เขามีซูซานอยู่แล้ว ทำไมถึงยังเจ้าชู้แบบนี้ ผมเลือกที่จะเดินไปหาเขาเพื่อจะคุยให้รู้เรื่อง และในที่สุด เราก็ทะเลาะกันใหญ่โต เซฮุนรู้ความลับเรื่องผมกับซูซาน เขารู้ว่าผมและซูซานแอบคบกันในระหว่างที่เธอยังคบกับเขาอยู่ เขาโกรธมากจนถึงขั้นบอกเลิกเธอ ซูซานร้องไห้ฟูมฟายตลอดเวลา จนทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่าเธอรักเซฮุนเหมือนกัน บางทีอาจจะรักมันมากกว่าผมเสียอีก ผมเจ็บปวดเหลือเกิน เจ็บปวดที่ซูซานปันใจไปรักคนอื่น และเจ็บปวดที่ซูซานร้องไห้แบบนี้ จนมาวันหนึ่ง ผมจำเป็นต้องทิ้งซูซานไว้ที่ห้องคนเดียว เพราะต้องไปทำธุระข้างนอก พอผมกลับเข้ามา ผมก็พบกับเธอ... ซูซานนอนไร้สติอยู่ที่พื้น ข้างตัวเธอมียานอนหลับชนิดรุนแรงกระจัดกระจายเต็มไปหมด ลมหายใจเธอค่อนข้างแผ่ว มันทำให้ผมรู้ว่า เธอพยายามจะกินยาตาย ผมรีบนำเธอไปส่งโรงพยาบาลและโทรหาเซฮุน เพราะดูเหมือนซูซานจะต้องการมันมากกว่าผม ถึงจะเจ็บปวดอยู่บ้าง แต่ถ้ามันจะทำให้ซูซานมีความสุข ผมก็ยอม... ไม่นานนัก เซฮุนก็โผล่หน้ามาที่โรงพยาบาล สีหน้าเขาดูนิ่งๆ จนผมคาดเดาไม่ออกว่าเขารู้สึกอะไรอยู่ นั่นแหละที่มันยิ่งทำให้ผมอารมณ์เสีย ผมยังจำคำพูดเขาไปได้ขึ้นใจ....
‘ฉันกับซูซานไม่มีอะไรเกี่ยงข้องกันแล้ว ไม่มีความจำเป็นที่ฉันจะต้องอยู่ ดูแลดีๆ แล้วกัน ดูแลให้สมกับที่แย่งซูซานมาจากฉัน’´แล้วเขาก็เดินจากไป นั่นยิ่งทำให้ผมโกรธมากขึ้นไปอีก ซูซานกินยาตายเพราะเขา แล้วนี่ยังจะมาบอกว่าไม่เกี่ยวข้องอีกหรอ ไอ้เลว...
หลายวันแล้วที่ผมนั่งเฝ้าซูซานอยู่แบบนี้ เธอยังไม่ฟื้นเลย.. ผมได้แต่ภาวนาให้เธอฟื้น ฟื้นกลับมาหาผม เธอจะรู้บ้างหรือเปล่าว่าผมรักเธอมากแค่ไหน... ผมนั่งกุมมือเธอทุกวัน อ่านหนังสือให้เธอฟัง เปิดเพลงให้เธอฟัง แต่เธอก็ยังไม่ฟื้น จนวันหนึ่ง หลังจากที่ผมกลับจากทำธุระ ผมก็มาเฝ้าเธอเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ ผมไม่เจอเธอที่ห้อง นั่นทำให้ผมกระวนกระวายมาก ผมต้องรีบเข้าไปสอบถามกับคุณหมอ และมันทำให้ผมได้รู้ความจริงที่น่าสะเทือนใจ ซูซานจากผมไปแล้ว... เธอไปแล้วจริงๆ ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง ผมไม่ได้คิดเผื่อเรื่องแบบนี้ไว้เลย
ในงานศพของซูซาน จัดขึ้นท่ามกลางความเศร้าโศกของญาติพี่น้องของเธอ รวมทั้งผมด้วย และนั่นมันก็ทำให้ผมได้เจอเขาอีกแล้ว เขา...คนที่ทำให้ซูซานต้องพบกับเรื่องร้ายๆ จนทำให้เธอฆ่าตัวตาย ผมตรงปรี่เข้าไปกระชากคอเสื้อแล้วสวนหมัดใส่มันทันที
‘ไอ้ชั่ววว แกเป็นคนทำให้ซูซานต้องตาย แกมันเลว ออกไปจากงานเดี๋ยวนี้’ เซฮุนไม่ได้ตอบโต้อะไรผมเลย เขาเลือกที่จะเงียบ และดูเหมือนเขาจะเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น หึ แสดงละครได้เก่งดีนี่ ผมจัดการต่อยเซฮุนเข้าไปหลายหมัดโดยที่เขาไม่สวนกลับเลย นั่นมันยิ่งทำให้ผมโกรธ จากวันนั้นเป็นต้นมา ผมจึงตั้งตัวเป็นศัตรูกับมัน... และจากนั้นมา ผมก็ไม่รักใครอีกเลย
จนวันหนึ่ง ผมได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง วันแรกที่เจอกัน เธอเดินมาชนผม ของที่อยู่ในมือกระจัดกระจายไปหมด เธอขอโทษผมยกใหญ่ แล้วก้มเก็บมัน ผมจึงช่วยเธอเก็บ ผมพยายามมองหน้าเธอแต่ก็ไม่ชัด เพราะผมบังไว้ จนเธอเงยหน้าขึ้นมา เราสบตากันซักพัก นั่นแหละ มันทำให้ใจผมเต้นแรงอีกครั้ง ผมรู้สึกหลงเธอตั้งแต่แรกเห็น นอกจากซูซานแล้วคงจะเป็นผู้หญิงคนนี้แหละที่จะเข้ามาในหัวใจผมได้ จากนั้นผมก็ได้รู้จักกับเธอ เธอชื่อเฮเลน เพิ่งจะย้ายมาจากไทย และอยู่ห้องเดียวกันกับผม ผมชอบแอบมองเธอ เพราะเธอน่ารักและอีกอย่างคือเธอมีเสน่ห์ดึงดูดมาก แล้วผมก็มารู้อีกว่าชานยอลก็ชอบเธอ ทีแรกผมกะว่าจะตัดใจซะ แต่มันก็ทำไม่ได้ ยิ่งอยู่ใกล้เฮเลนเท่าไร ความรู้สึกหวั่นไหวก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น ผมจึงตัดสินใจที่จะจีบเธอแข่งกับชานยอลซะ แต่เธอไม่รู้หรอก เพราะผมเข้าหาเธอในแบบเพื่อนมากกว่า แต่สุดท้าย ผมก็ต้องใจสลายอีกครั้ง เมื่อรู้ว่าเฮเลนรู้จักกับเซฮุน ผมแทบล้มทั้งยืน รู้สึกเจ็บไปหมด ทำไมคนที่ผมรักต้องเสร็จไอ้เซฮุนทุกราย แต่เฮเลนกลับต่างจากซูซาน เพราะเฮเลนกับเซฮุนดูมีอะไรๆ เกี่ยวข้องกันมากมาย เซฮุนดูแคร์และสนใจเฮเลนต่างจากสายตาที่ผมเคยเห็นตอนเขามองซูซาน นั่นมันทำให้ผมรู้ว่าเซฮุนรักเฮเลน ผมจึงตัดสินใจจะทำลายมัน แก้แค้นมันให้กับซูซาน แต่ถ้าจะให้เดินไปชกต่อยมันคงไม่เจ็บเท่าไร ทำร้ายคนที่มันรัก มันเจ็บเจียนตายมากกว่า จริงมั้ย..?
End Kim Junmyun’s Part
Oh Sehun’s Part
สงสัยเรื่องผมกับซูโฮหรือเปล่า? เอาล่ะ ผมจะเล่าให้ฟัง เรื่องนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่สองปีที่แล้ว ผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผมเจอเธอที่บาร์ เธอดูเมามายไร้สติ มีผู้ชายหลายคนจ้องจะงาบเธอ ผมทนมองสายตาพวกนั้นไม่ได้หรอกนะ ผมเลยพาเธอกลับ ทั้งที่ไม่รู้จักกัน ผมพยายามถามเธอว่าเธออยู่ที่ไหน แต่เธอกลับไร้สติจนไม่สามารถตอบอะไรได้ ผมหมดทางเลือกจึงต้องพาเธอมาที่คอนโด สาบานว่าผมไม่ได้ทำอะไรเธอเลย จนเช้าวันต่อมา เธอฟื้นพร้อมกับโวยวายใส่ผม ท่าทางขี้วีนแบบนั้นทำให้ผมรู้สึกชอบเธอขึ้นมาซะงั้น ผมพยายามคุยกับเธอดีๆ จนรู้ว่าเธอชื่อซูซาน และเพิ่งจะเลิกกับแฟนเพราะพ่อแม่บังคับให้เลิก ผมรู้สึกสงสารเธอนะ และมีอีกความรู้สึกคือ ผมก็เจ็บเล็กๆ เหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะผมได้รู้ว่าเธอรักผู้ชายคนนั้นมาก ผมตัดสินใจไปส่งเธอที่บ้านคิดว่าคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว แต่มันกลับไม่ใช่แบบนั้น โชคชะตาเข้าข้างผม เพราะผมได้เจอกับเธอ เราคุยกันไปต่างๆ นานา นั่นยิ่งทำให้ผมรู้สึกชอบเธอมากขึ้น ผมเลือกที่จะสารภาพรักกับซูซาน เชื่อมั้ยว่าเธอตอบตกลงทันที ผมดีใจมาก จากนั้น เราคบกันได้ไม่นาน ผมก็เริ่มทำตัวนิสัยเดิมๆ คือต้องบอกไว้ก่อนว่าผมเป็นคนรักสนุก แต่ผมก็แยกแยะออกว่าคนไหนตัวจริง คนไหนแค่ทางผ่าน ซูซานเป็นตัวจริงของผมเสมอ แต่เธอกลับไม่เข้าใจความเป็นตัวตนของผม ซูซานจะตามไปวีนผมทุกครั้งที่ผมไปดื่มกับเพื่อน พอกลับมาที่คอนโดมันจึงทำให้เราทะเลาะกัน ถ้าทะเลาะกันแล้วเธอทำร้ายผม ผมจะไม่ว่า แต่เธอเลือกที่จะทำร้ายตัวเองมากกว่า ผมพยายามห้ามเธอ แต่เธอก็ยังทำ จากนั้นมาผมก็เลือกที่จะตีตัวออกห่าง ไม่ใช่ว่าหมดรัก แต่อยากให้ซูซานคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆก่อน ถึงจะอยู่ด้วยกัน แต่ผมก็ไม่ค่อยได้เจอเธอเท่าไร เพราะช่วงหลังๆมาเธอไม่อยู่คอนโดเลย เธอชอบหายไปเป็นอาทิตย์ๆ จนผมเป็นห่วง
จนวันหนึ่ง ผมไปเที่ยวกับเพื่อนที่บาร์แห่งหนึ่ง ในหัวผมก็ยังเป็นห่วงเธอจนผมเครียด และแน่นอนว่ามันต้องปลดปล่อย ในระหว่างนั้นก็มีผู้หญิงเข้ามาเสนอตัวให้ผมมากมาย บอกแล้วไงว่าถ้าผู้หญิงเต็มใจ ผมก็ไม่ควรปฏิเสธ แต่ผมก็ยังไม่ได้ทำอะไรผู้หญิงคนนั้นมากมายก็มีผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งผมไม่รู้จัก เข้าตรงเข้ามาชกหน้า จนผมแทบหงายหลัง
‘ไอ้ชั่ว มึงมีซูซานอยู่แล้วยังจะมาทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นอีกหรอ เลววว’ นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ผมงง ผู้ชายคนนี้พูดถึงซูซาน? ผมพยายามอธิบายให้เขาเข้าใจ แต่ดูเหมือนยิ่งอธิบายยิ่งทำให้มันเดือด จนผมและเขามีเรื่องชกต่อยกันใหญ่โต และในที่สุด ผมก็ได้รู้จักกับผู้ชายคนนั้นอย่างเป็นทางการ เขาชื่อคิม จุนมยอน หรือซูโฮ นั่นเอง ชื่อมันกลับก้องเข้าไปในหัวผมตลอดเวลา เพราะมันกับซูซานแอบคบกันอยู่ ผมยอมรับว่าโกรธมาก และเจ็บมาก ตลอดเวลาที่ซูซานคบกับผม เธอมีคนอื่นอยู่อย่างนั้นหรือ? ตลอดเวลาที่เธอหายไป เพราะไปอยู่กับไอ้ชั่วนี้ใช่มั้ย? คำถามมากมายผุดเข้ามาในหัวผมไม่หยุดหย่อน และผมก็ตัดสินใจแล้วว่าจะเลิกกับเธอ พอเราเลิกกัน เธอก็เอาแต่ร้องไห้แล้วก็หายไปเลย ใช่ว่าเธอจะเจ็บแค่คนเดียว ผมตางหากที่เจ็บมากกว่า
ผมไม่ได้ข่าวซูซานเลยจนวันหนึ่ง ผมได้รับโทรศัพท์จากผู้ชายที่เขาแย่งความรักผมไป ซูโฮ... ซูโฮโทรมาบอกผมว่าซูซานอยู่ที่โรงพยาบาล เธอพยายามจะฆ่าตัวตาย ผมตกใจมากและรีบตรงไปที่นั่นทันที พอไปถึง ผมก็เจอซูโฮนั่งรอเธออยู่หน้าห้อง ผมเป็นห่วงเธอ แต่ดูเหมือนซูโฮจะห่วงเธอมากกว่า หน้าเขาแดง คิ้วขมวดเป็นปม ผมรู้ดีว่าซูโฮรักซูซานไม่น้อยไปกว่าผม และคงไม่มีประโยชน์ถ้าผมจะอยู่ที่นี่ต่อไป เพราะผมตัดสินใจแล้วว่าจะตัดใจจากเธอ
‘ฉันกับซูซานไม่มีอะไรเกี่ยงข้องกันแล้ว ไม่มีความจำเป็นที่ฉันจะต้องอยู่ ดูแลดีๆ แล้วกัน ดูแลให้สมกับที่แย่งซูซานมาจากฉัน’ ถึงผมจะพูดแบบนั้นออกไป ใบหน้าเย็นชาที่ผมแสดงไป เพราะผมไม่ต้องการให้ใครเห็นความอ่อนแอ ถึงแม้ว่าในใจแทบจะคลั่งแล้วก็ตาม
หลายวันผ่านไป ข่าวร้ายที่ผมไม่อยากได้ยินเลย นั่นเป็นเพราะซูซาน ซูซานตายแล้ว.... พอผมรู้ข่าวผมก็แทบจะทรุดลงไปที่พื้น เพราะผมยังรักเธอมาก ถึงแม้จะพยายามตัดใจไปแล้วก็ตาม แต่ดูเหมือนทุกสิ่งที่ตั้งใจจะพังไปหมด ตอนนี้ผมอ่อนแอเหลือเกิน เอาแต่ร้องไห้ไม่กินอะไร และผมก็ได้ไปร่วมผลงานศพเธอ บรรยากาศในงานเต็มไปด้วยความโศกเศร้า ผมมองเห็นซูโฮนั่งร้องไห้อยู่ตรงหน้าโลงศพ สภาพเขาดูแย่กว่าผมเป็นร้อยเท่า ผมบังเอิญสบตาเข้ากับเขา และนั่นทำให้เขาตรงปรี่มาสวนหมัดใส่ผมไม่ยั้ง ปากก็พร่ำบอกว่าผมเป็นต้นให้เหตุให้ซูซานตาย ผมอ่อนแอและเสียใจเกินกว่าจะโต้ตอบจึงยืนให้เขาสวนหมัดใส่อยู่แบบนั้น หลังจากวันนั้นมาผมก็ไม่จริงใจกับใครอีกเลย ไม่ใช่ว่าไม่คบใคร ผมคบนะ แต่ผมก็ไม่ได้จริงจังเท่าไร กลัวจะต้องเสียใจอีก
ผ่านมาสองปี ผมพยายามลืมเรื่องราวทุกอย่างไปให้หมด แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่ชีวิตใหม่ที่ว่าก็หนีไม่พ้นเรื่องเที่ยว เรื่องเซ็กซ์ จะให้ทำไงได้ละ ผู้ชายมันเกิดมาพร้อมกับเรื่องแบบนี้ และผมก็ได้เจอเธอ เธอร้อนแรง เธอยั่วยวน เสน่ห์ของเธอมีเต็มเปี่ยม ผมหลงรูปลักษณ์เธอตั้งแต่ครั้งแรก แต่น่าเสียดายที่เธอเข้ามาในชีวิตผมในฐานะน้องสาว แต่คนอย่างผมต้องสนหรือไง?
เฮเลนคอยเข้ามาวุ่นวายในชีวิตผมตลอด เธอชอบทำให้ผมสับสนจนไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วผมรู้สึกยังไงกันแน่ แล้วเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดก็เกิด ความโกรธทำให้อารมณ์พลุ่งพล่าน ผมไม่สามารถหยุดตัวเองได้ และในที่สุด ก็... อย่าหาว่าผมหยาบคาย เอาง่ายๆ ก็คือได้กันนั่นแหละ น่ะ...
เฮเลนเป็นคนที่ค่อนข้างมีเสน่ห์จึงไม่แปลกที่จะมีคนเข้าหามากมาย และหนึ่งในนั้นคือคนที่ผมไม่คาดคิด ไอ้ซูโฮ.... ผมเจอมันกับเฮเลนอยู่ด้วยกัน และนั่นทำให้ผมโกรธมาก และสาบานได้ว่าผมจะไม่ยอมให้มันมายุ่งกับเฮเลนแน่ แต่ดูเหมือนมันจะแค้นผมไม่เลิก มันบอกผมว่าจะจัดการเธอ ความโกรธแล่นปร๊าบเข้ามาในหัว ผมไม่รู้ว่าต้องทำยังไง แต่ที่รู้ๆ คือเธอต้องรอดพ้นจากเงื้อมมือของมัน... แล้วที่น่าประหลาดใจก็คือ ความรู้สึกที่ผมมีให้กับเฮเลนกลับชัดเจนขึ้นหลังจากที่ซูโฮบอกว่าจะแย่งเธอไป ผมจึงได้รู้ว่า ผมตกหลุมรักเธอเข้าแล้ว ถึงจะรู้แบบนั้นผมก็ยังพยายามจะหลอกตัวเองว่าผมก็แค่หลงเธอเท่านั้น แต่เปล่าเลย มันกลับชัดเจนขึ้นทุกครั้งที่เจอซูโฮยั่วให้โกรธ ผมคงหลอกตัวเองไม่ได้แล้วล่ะ...
End Oh Sehun’s Part
_______________________________________________________________________________________
คลี่คลายปริศนาผู้หญิงที่ชื่อซูซานจ้าาา
ไรต์ต้องยอมรับเลยว่าตอนนี้ตัวหนังสือค่อนข้างเยอะมากกกกก ไม่ค่อยมีบทสนทนา ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อย่าจ้องหน้าจอนานน๊าาา มันจะปวดตา ไรต์เป็นห่วง
.
.
.
.
.
สงสัยมั้ยว่าทำไมตัวละครผู้หญิงถึงชื่อออกเเนวฝรั่งๆหมด ทุกเรื่องมีที่มาจ้ะ
นางเอก ชื่อ เฮเลน นั่นเป็นชื่อไรต์ในภาษาอังกฤษ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ สรุปคือไรต์มโนเรื่องตัวเองนั่นแหละ คึคึ
ส่วน ซูซาน คือชื่อเพื่อนไรต์ที่เป็นเมนท่านลีดมยอนนนนนน
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ไรต์กะเอาฟินเผื่อเพื่อนพี่น้องนั่นแหละ คึคึ
.
.
.
.
หลบเกิบเเป๊บบบบบบบ ><'
มยอนนี่ก็ไม่เบาเลยยย แต่จริงๆ แล้วมยอนไม่ใช่คนไม่ดีนะคะ ยังไงก็ติดตามด้วยน๊าา
เดี๋ยวเย็นๆ ไรต์จะมาลงอีกตอนนึงนะคะ
เอิ่มๆ สปอยๆ
ใกล้เข้ามาอีกแล้ว
สำหรับ NC ครั้งที่สอง โฮ๊ะๆๆๆ ติดตามกันด้วยน๊าาาา
รักรีดเดอร์ รักนางเอกนะคะ จุ๊บๆๆๆๆๆ
ความคิดเห็น