ภารกิจชุลมุน ของนักสืบจอมจุ่น กับหนุ่มซูเปอร์สตาร์

"สปาย..ไม่เล่นน่า เดวิดก็อีกคน ไป..ไปเรียนกันได้แล้ว" ไหมว่าแล้วก็ดันหลังฉันกับเดวิดออกมาจากห้องพยาบาล พวกเราจึงตรงไปยังห้องเรียนทันที
 
            ระหว่างที่เรียนคาบอาจารย์ทรงวุฒิตุ๊ดตู่นั้น ฉันนั่งกระสับกระส่ายไม่เป็นอันเรียน ยิ่งเวลาเดินเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งกังวลเท่านั้น นี่ก็ใกล้จะสามโมงแล้ว ทำไมบอนด์มันยังไม่ทำอะไรซักอย่างนะ ถ้าฉันกลับบ้านไม่ทัน เปลี่ยนเสื้อผ้าไม่ทัน ปลอมตัวไม่ทัน แล้วยิ่งถ้าออกไปพร้อมกับเจสเตอร์แล้วนายนั่นเกิดเห็นฉันเข้า แผนคงแตกแน่ๆ

"นี่ๆ สปายเธอเป็นอะไร นั่งสั่นอยู่ได้ ปวดฉี่หรอ"ไหมหันมาสะกิดถามฉัน

"อ๋อ...เปล่าหรอกฉันแค่คิดอะไรเฉยๆ"

"นี่สองคนหลังห้องคุยอะไรกัน!" อาจารย์สังเกตเห็นฉันกับไหมคุยกัน นี่ขนาดพยายามพูดเบาที่สุดแล้วนะเนี่ย อาจารย์โรงเรียนนี้ท่าจะมีประสาทการได้ยินดีเลิศ ขนาดเด็กกระซิบกันยังได้ยิน

"อะ..เอ่อ เปล่าค่ะอาจารย์" ไหมอึกอักตอบอาจารย์

"จะสอบปลายภาคกันอยู่แล้วยังจะคุยกันอยู่ได้ พวกเธอมันจะอะไรกันนักหนานะ" อาจารย์ปิดหนังสือแล้วก็เดินมาที่โต๊ะฉัน

"เมื่อกี๊พวกเธอคุยเรื่องอะไรกัน ฉันว่าคงไม่พ้นเรื่องผู้ชายใช่มั้ย"อาจารย์จ้องหน้ามาที่ฉัน

"จารย์....ใครเค้าจะไปคิดได้เหมือนจารย์ล่ะ วันวันเอาแต่ให้คะแนนเด็กที่ไปขอลายเซ็นผู้ชายที่ตัวเองอยากได้ ขอโทษนะคะ ทุเรศ! " ฉันพูดออกไป ไหมก็กระทุ้งเข้าที่สีข้างฉัน ตอนนี้ฉันอารมณ์เดือดขึ้นมาแล้ว อะไรก็ห้ามไม่อยู่ มีที่ไหนกันมาดูถูกกันหาว่าฉันคุยเรื่องผู้ชาย เพศนี้มันน่าพิศวาสตรงไหนวะ!!

"เอ่อ..อาจารย์คะ หนูขอโทษแทนสปายด้วยนะคะ"ไหมเอามือปิดปากฉันแล้วก็บอกขอโทษอาจารย์

"ไหมไปขอโทษทำไม เราไม่ได้ทำอะไรผิดนี่!!" ฉันตะโกนขึ้นมา ทำเอาเพื่อนหันมามองกันหมดห้อง  

"นี่เธอ กล้าตะโกนในคาบฉันหรอ!!!"อาจารย์ทรงวุฒิยืนท้าวสะเอวว่าฉัน

"เห็นมั้ยสุดท้ายทาสแท้ก็เผยออกมา ไม่ต้องเก๊กแมนนักหรอกค่ะ หนูเป็นห่วงกลัวจารย์จะเมื่อย" 

"เธอพูดอย่างนี้หมายความว่าไง ฉันเป็นครูเธอนะ!!!"

"หนูคงจะพูดผิดไปสินะคะ ที่จริงหนูต้องพูดว่า หนูผิดไปแล้วค่ะ อาจารย์จะให้หนูเอาผู้ชายคนไหนมาให้เป็นการไถ่โทษคะ ใช่มั้ยล่ะคะอาจารย์ที่เคารพ!!!!"ฉันพูดจบก็เดินออกมาจากห้อง ดี...หาเรื่องออกมาซะเลย วันนี้มันวันอะไรกันวะ.......

สปาย!! เธอจะไปไหนน่ะ เสียงเจสเตอร์ตะโกนไล่หลังฉันมา เฮอะ..ไปถามแม่นายดูสิ!

"พิชญาภา เธอได้วิชาฉันศูนย์!!"อาจารย์ตะโกนออกมาจากห้อง ใครจะสน  ดี!!ฉันไม่แคร์อยู่แล้ว.....
 
          ฉันเดินมาถึงด้านหน้าของตึกเรียน นักเรียนคนอื่นๆคงกำลังตั้งหน้าตั้งตาเรียนกันอยู่ ฉันออกมาจากห้องเรียนอย่างนี้แล้วบอนด์มันจะหาฉันเจอมั้ยเนี่ย
"พี่สปาย......."เสียงบอนด์นี่หว่า

"พี่สปายอยู่ไหน...."

"อยู่นี่เว้ย!" ฉันตะโกนกลับไป ฉันยืนอยู่หลังเสาหน้าบันได แค่นี้แกไม่เห็นหรอวะ

"อยู่ไหนอะ ไม่ต้องหลบบอนด์หรอก"

"ใครหลบแก" ฉันเดินออกมาจากหลังเสา

"อ้าวอยู่นี่เองหรอ ไอ้เราก็หาตั้งนาน แล้วนี่ทำไมออกมาจากห้องก่อนล่ะ" 

"เออ....ช่างมันเหอะ พูดแล้วเสียรมณ์ ไปกันได้ยัง เดี๋ยวฉันกลับมาไม่ทัน"

"ปะ..ไปกัน"

         ฉันกับบอนด์ปีนผนังกำแพงโรงเรียนออกมา เราสองพี่น้องรีบตรงไปที่จอดมอเตอร์ไซค์คันเท่ของน้องชายฉัน เออ..มาถึงตอนนี้พึ่งจะรู้ว่ามันบ้าโปเกม่อน ถึงขนาดไปเพ้นท์รถเป็นลายปิกาจู ตอนนั่งไปฉันอยากเอาปี๊บคลุมหัวจริงๆ
  
        พอมาถึงบ้าน ฉันก็กระโดดลงจากรถ แล้ววิ่งขึ้นห้องทันที ฉันเหลือบดูนาฬิกานิดนึง อีกสิบห้านาทีจะได้เวลานัดแล้วหรอเนี่ย ไม่ได้การ ต้องรีบแล้ว

"ไปบอนด์ ฉันพร้อมแล้ว"ฉันเดินออกมาจากบ้าน ก็เห็นน้องชายกำลังยืนรออยู่

"อืม นั่งดีๆนะพี่สาว น้องคนนี้จะซิ่งให้"

"เออ เอาแบบติดจรวดเลยนะ อีกสิบห้านาทีได้เวลา"

"ครับผม!!"

"สวัสดีค่ะ พี่รอล่า"ฉันทักทายเจ๊กระเทย ที่ยืนพิงรถอยู่ สงสัยจะรอนายเจสเตอร์แหงมๆ

"สวัสดีจ้ะน้องพิมพ์"

"แล้วคุณเจซซี่ล่ะคะ"

"อ๋อ....กำลังมาจ้ะ"

"แล้วทำไมต้องมารอข้างโรงเรียนนี่ด้วยล่ะคะ" ฉันถาม

"ก็เอ่อ.....อ้าวนั่น เจซซี่มาแล้ว รีบไปกันเถอะเดี๋ยวจะไม่ทันนัด"ให้มันได้งี๊สิ จะมาทำไมตอนนี้วะ ฉันกำลังจะจับพิรุธได้แล้วเชียว

"Hi..Laura สวัสดีครับคุณพิมพ์"นายเจซซี่พูด ฮึ!!เนียนนักนะนายเนี่ย

"ไปๆ ขึ้นรถกันเถอะ" พี่รอล่าดันหลังฉันกับนายเจซซี่ให้ขึ้นรถ

       ในรถมีคนขับรถ กับพี่ลอร่าที่นั่งข้างหน้า ส่วนฉันกับนายเจซซี่นั่งข้างหลังคนขับ ระหว่างทางฉันก็นั่งมองวิวไปเรื่อยๆ  ส่วนนายนั่นก็หันมามองฉันเป็นพักๆ

"หน้าของฉันมีอะไรติดอยู่รึปล่าวคะ"ฉันทนไม่ได้เลยต้องหันไปถาม

"ปล่าวนี่คับ ผมแค่คุ้นๆหน้าคุณ เหมือนกับคนที่ผมรู้จัก"

"หรอคะ ผู้หญิงคนนั้นเค้าหน้าตาอย่างฉันเลยหรอ"ฉันว่าฉันเนียนแล้วนะ

"ก็...ไม่เหมือนมากหรอกคับ เพียงแต่ เห็นคุณแล้วทำให้ผมนึกถึง
เธอ......เธอเป็น" ผู้หญิงที่เท่ห์ที่สุดในโลก....... นายต้องการพูดอย่างนั้นใช่มั้ยล่ะ ฉันรู้ทันนายนะ 

"ไม่ต้องมาชมกันตอนนี้ก็ได่ค่ะ...." ฉันรู้สึกว่าหน้าฉันเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ

"ปะ...ปล่าวนะครับ ผมหมายถึงผู้หญิงคนนั้น....ไม่ใช่คุณพิมพ์"

!!!!!@@@@@####@@@@@@!!! เพล้ง!!!!หน้าแตกอย่างแรง  ก็ดันเผลอนึกว่าเค้าชมตัวจริงฉันอยู่

"เอาเถอะค่ะ นั่นมันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณ ไม่ต้องบอกฉันก็ได้ค่ะ"

"ทำไมล่ะ นี่คุณหน้าแดงนะรู้รึเปล่า"

"เอ่อ...." ฉันไม่รู้จะตอบยังไง จะด่าก็ก็ด่าไม่ได้ ฉันเลยได้แต่เสหน้ามองไปนอกหน้าต่าง นายนี่ท่าจะอยากแก้แค้นฉันมากถึงขนาดจำหน้าฉันขึ้นใจ (เปลี่ยนความคิดกระทันหัน )

"ฮึๆๆ"อีตาบ้านี่ขำอะไรของเค้านะ

"สวัสดีค่ะ ท่านผู้ชม วันนี้รายการของเรามีของขวัญชิ้นพิเศษมาฝากท่านผู้ชมทุกท่าน ที่เป็นแฟนเพลงของนักร้องหนุ่มชื่อดัง และตอนนี้เค้าได้มาอยู่กับเราที่นี่แล้วค่ะ ขอเสียงปรบมือต้อนรับ เจซซี่ แม็คคาร์เร็น ด้วยค่า!!!"

ภายในห้องบันทึกภาพ มีคนมาเข้าชมเต็มไปหมด ส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกแฟนเพลงสาวๆทั่วไปที่กรี๊ดผู้ชายหล่อ น่าสงสารพ่อแม่เด็กพวกนี้จริงๆเอาตังค์มาลูกกินขนม แต่ลุกดันเอามาซื้อบัตรเพื่อมาดูผู้ชาย เฮ่อ....สังคมไทย

กรี๊ด...................................................กรี้ด.......เสียงชะนีแตกฝูง

"สวัสดีครับ"แหมขึ้นเวทีล่ะเก๊กเสียงหล่อเลยนะ

"คุณเจซซี่นี่พูดไทยชัดนะคะ"พิธีกรสาวชมนายนั่น นี่ก็ท่าทางจะหลงเสน่ห์นายนี่เข้าอีกคน

"ครับ ขอบคุณครับ"

กรี๊ด........................................

"มาเข้าเรื่องเลยดีกว่านะคะ สาเหตุที่คุณเจซซี่เดินทางมาเมืองไทย นอกจากจะมาพักผ่อนแล้ว มีจุดประสงค์อื่นอีกรึเปล่าคะ"

"ก็........ถ้ามีสถานที่ที่ผมถูกใจ ก็อาจจะเอามาทำเป็นมิวสิกวิดีโออัลบัมใหม่ของผมก็ได้ครับ"

"หรอคะ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ คุณเจซซี่มีนางเอกเอ็มวีในใจรึยังคะ"

"ก็ยังเลยครับ แต่ผมก็ดูๆอยู่...."

กรี๊ด.........พอนายนั่นพูดเสร็จก็หันไปยิ้มให้สาวๆ ทำให้ยัยพวกนั้นกรี๊ดกันซะขี้หูฉันจะออกมาเต้นจ้ำบ๊ะข้างนอกอยู่แล้ว

"พอจะใบ้ให้ได้มั้ยคะว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนไทยรึเปล่า"

"ก็.......ใช่ครับ" เท่านั้นแหละ นายนี่ก็เรียกเสียงกรี๊ดจากยัยฝูงชะนีได้อีกครั้ง

" แหมสงสัย คุณจะหลงสเน่ห์สาวไทยเข้าแล้วล่ะสิคะ เราก็ต้องมาลุ้นดูนะคะว่าใครจะเป็นสาวผู้โชคดีคนนั้น"แหมป้า พูดอย่างกะถ่ายเอ็มวีแล้วได้บ้านพร้อมรถงั้นแหละ เวอร์ซะ.....

"ฮึๆๆครับ"

"คำถามต่อไปนะคะ...คุณเจซซี่มีคนรักรึยังคะ" 

....ทั้งห้องส่งเงียบกริบ สงสัยจะรอคำตอบจากหมอนั่น

ยังครับ 

กรี๊ด!................. 

หลังจากงานนี้มีฉันหวังหูบอดแน่...ออกไปนอกห้องดีกว่า อยู่แล้วจะอ้วก!!!
+++++++++

"นี่คุณ....."

"............"ใครกันนะมาปลุกฉันตอนกำลังฝันดี

"คุณพิมพ์ คุณ......ตื่นได้แล้ว เค้าอัดรายการกันเสร็จแล้ว"เอ๊ะนี่มันเสียงนายเจซซี่นี่นา

"หืม........"ฉันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าภายในห้องส่งไม่มีใครอยู่เลยนอกจากฉันกับนายเจซซี่

"ตื่นได้แล้วหรอคุณ"

"เอ่อ..ค่ะ นี่ฉันเผลอหลับไปหรอคะ"

"ไม่แค่เผลอคับ แต่คุณหลับไปเลย"

"อุ้ย...ขอโทษค่ะ"ตายตายดันมาเผยทาสแท้ให้นายนี่เห็นจนได้ ดีนะไม่ถูกจับได้ซะก่อน

"ไม่เป็นไรคับ รีบกลับกันเดี๋ยวผมไปส่ง"