หวานใจยายร้อยเล่ห์ [รอจบตกกระไดฯ]
สิรดนัยถือคติ สมภารไม่กินไก่วัด....แต่ถ้าเป็นไก่วัดอย่างเธอ เขาก็ขอเป็นหมาวัดแล้วกัน หมาวัดที่พร้อมจะขย้ำไก่วัดได้ทุกเมื่อ!
ผู้เข้าชมรวม
4,136
ผู้เข้าชมเดือนนี้
16
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เขามักจะคิดอะไรมากมายในหัว ไม่เว้นแม้แต่เรื่องคู่ชีวิต
ผู้หญิงของเขาต้องเรียบร้อย เพรียบพร้อม ฉลาด เป็นคู่คิดได้
ซึ่งนั่นคือคุณสมบัติที่ เพ็ญนีต์ ไม่มีเลย สักข้อ!
แต่ทำไม...พวกญาติของเขาต้องส่งเพ็ญนีต์เข้ามาใกล้เขา
มาให้เขาต้องเสียความเป็นตัวเองอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน!
“เรื่องข่าวกับยายราโมนานั่น แน่ใจเหรอคะว่ายายนั่นทึกทักไปเอง” หญิงสาวสะบัดเสียงอย่างไม่อยากจะเชื่อในคำพูดของคนตรงหน้าสักเท่าไรนัก
“สำหรับพี่ สมภารไม่กินไก่วัด” ชายหนุ่มบอกด้วยเสียงหนักแน่นและมั่นคง แววตาที่มองตรงมาทางเธอนั้นก็เช่นกัน
“แล้วเดือนละคะ ในสายตาพี่แดน เดือนถือว่าเป็นไก่วัดหรือเปล่า”
เพ็ญนีต์ตกใจในคำพูดตัวเองไม่น้อย ไม่รู้ว่าอะไรดลใจเหมือนกันที่ทำให้เธอถามออกไปเช่นนั้น แถมกิริยาที่พยายามช้อนตามองเขาอย่างจงใจยั่วยวน ไหนจะน้ำเสียงอ่อนหวานแบบนั้นอีกล่ะ
แต่ในเมื่อหล่อนได้ทำไปแล้ว อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด...หญิงสาวเอียงคอมองเขาราวกับบอกเป็นนัยๆว่าต้องการให้เขาเร่งรัดคำตอบ
สิรดนัยยิ้ม ยิ้มที่ปากไม่เท่าไหร่ แต่นัยน์ตาเขาที่กำลังยิ้มอยู่นี่สิ เจ้าเล่ห์อย่างบอกไม่ถูก
“สำหรับเธอ...” เขาเว้นจังหวะราวกับต้องการให้เธอหัวใจวายตาย “เป็นสิ”
เพ็ญนีต์หัวใจหล่นวูบลงไปอยู่บนพื้นดิน ริมฝีปากบางขยับเล็กน้อยหมายจะตัดพ้อต่อว่าเขา หากแต่อีกฝ่ายกับชิงพูดขึ้นมาก่อน แล้วสงสัยว่าจะเกรงว่าเธอจะขัดคอเขาขณะพูดหรืออย่างไร จึงได้ใช้นิ้วหัวแม่มือหนาของเขาแตะที่ริมฝีปากของเธอเป็นเชิงห้ามปราม พร้อมกับไล้ไปมา ไม่รู้เขานึกสนุกอะไร
แต่จะรู้หรือไม่ว่าทำแบบนี้หัวใจเธอมันจะแย่เอาได้
“ฟังคนอื่นเขาพูดก่อนได้ไหม”สิรดนัยบอกด้วยน้ำเสียงเหมือนจะดุเธอนิดๆ หากแต่สายตาเว้าวอนอย่างเจ้าเล่ห์ที่ส่งมากลับดูไม่เหมือนคนจะดุสักนิด “สำหรับไก่วัดอย่างเธอ พี่ไม่ขอเป็นสมภาร พี่ยอมเป็นแค่หมาวัด หมาวัดที่ถูกเลี้ยงดูให้เติบโตมาพร้อมกับไก่ คลุกคลีตีโมงกันมาตั้งแต่เด็กๆ แต่เมื่อโตขึ้น หมาวัดตัวนั้นมันก็อดไม่ได้ ที่จะขย้ำเจ้าไก่วัดตัวนั้นให้อยู่ในอุ้งเท้าเล็กๆของมัน”
ผลงานอื่นๆ ของ อิษฎา/อุนนดา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ อิษฎา/อุนนดา
ความคิดเห็น