เป็นมารดาของทรราชมิใช่เรื่องง่าย

เป็นมารดาของทรราชมิใช่เรื่องง่าย

แต่งโดย เดือนสีนวล

*

ยังไม่ตรวจคำผิด

ยังไม่ตรวจคำผิด

ยังไม่ตรวจคำผิด

ปกนิยายเรื่องนี้นำมาจากเว็บไซต์ Unsplash

หนึ่งในเงื่อนไขกำกับของรูปภาพนี้คือ Unsplash : All photos published on Unsplash can be used for free. You can use them for commercial and noncommercial purposes.

(Unspash : ฟรีสำหรับใช้ในเชิงพาณิชย์)

ท่านใดต้องการรู้แหล่งที่มาของรูปนี้กดที่คำว่า *จิ้ม*

---

ปกนิยายเรื่อง ‘เป็นมารดาของทรราชมิใช่เรื่องง่าย’ มีไว้เพื่อเป็น

Ref , Outfit Reference , Mood and Tone

ไม่ได้มีเจตนาให้ผู้อ่านเข้าในว่าบุคคลในภาคคือตัวละครของเรื่อง

---

นิยายเรื่อง “เป็นมารดาของทรราชมิใช่เรื่องง่าย”

อัปขั้นต่ำคือ 4 ต่อ 1 สัปดาห์

บางวันอาจอัปถึงสองหรือสามตอน (แล้วแต่ความขยัน)

ช่วงเวลาอัปจะอยู่ที่จะไม่เกิน 20:00 น. ของวัน

ราคาสำหรับตอนล่วงหน้าอยู่ที่ 3 เหรียญ

ปลดให้อ่านฟรี 2 วันต่อ 1 ตอน ตามวันและเวลาที่กำหนดไว้ในชื่อตอน

(นิยายเรื่องนี้ไม่มีแผนการทำเป็น E-book)

หลังแต่งถึงตอนจบ ผู้แต่งจะทำการลงตอนพิเศษในแพลตฟอร์ม *ตอนพิเศษติดเหรียญถาวร*

---

ตัวละคร สถานที่ เหตุการณ์ และประวัติศาสตร์เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง มิได้อ้างอิงข้อมูลเท็จจริงใดๆ กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ตัวละครเอกไม่ใช่คนดี มีขาวปนดำผสมกันไป หากไม่ถูกจริตสามารถออกจากนิยายของผู้แต่งได้ทันที ไม่จำเป็นต้องคอมเมนต์ข้อความบั่นทอนจิตใจ 

และขอรบกวนนักอ่านทุกท่านกรุณาคอมเมนต์ถึงผู้แต่งด้วยถ้อยคำสุภาพ หากพบถ้อยคำหยาบคาย ติเตียนอย่างไม่เกรงใจราวกับรู้จักกันตั้งแต่ชาติปางก่อน ผู้แต่งก็จะอ่อนไหวจนไม่กล้าอ่านคอมเมนต์ต่ออีกเลย หากนักอ่านต้องการอะไรตัวผู้แต่งก็จะไม่รู้เพราะกลั้นใจอ่านคอมเมนต์ไม่ได้ เพราะฉะนั้นโปรดใช้ถ้อยคำสุภาพกับเราด้วยนะคะ สายผลิตอย่างเราใจบอบบางมากจริงๆ

*

ชีวิตก่อนเป็นถึงไทเฮา แต่เพราะโอรสถูกสตรีคู่แค้นเลี้ยงดูให้เกลียดชังนาง บั้นปลายชีวิตของ ‘เสวี่ยหนิงเซียน’ จึงต้องโทษประหาร นางอุตส่าห์อุ้มท้องเจ้าลูกเต่ามาเก้าเดือน กลับได้รับแพรขาวสามฉื่อเป็นการตอบแทน เมื่อได้มีโอกาสกลับมามีชีวิตก่อนที่บุตรของตนจะคลอด นางจะไม่มีวันปล่อยให้โอรสของตนถูกแย่งชิงอีกครั้ง เพื่ออนาคตของตนและบุตร แผนการเลี้ยงดูทรราชน้อยให้เติบใหญ่อย่างมีคุณธรรมจึงต้องดำเนินขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้

เมื่อยังเป็นเป็นเด็กสาวพ้นวัยปักปิ่น เสวี่ยหนิงเซียนถูกบิดาบังคับให้ถวายตัวเป็นสนมเพราะหวังอำนาจ บุตรย่อมเชื่อฟังบิดา เสวี่ยหนิงเซียนจึงต้องจำใจถวายตัว ทว่าพระสวามีกลับไม่โปรดปราณเนื่องจากตัวนางมีรูปโฉมดาษดื่น และด้วยตำแหน่งสนมเพียงขั้นจิ่วผิน เสวี่ยหนิงเซียนจึงไม่ตกเป็นที่เพ่งเล็งของเหล่างูพิษนับร้อยนับพันที่อยู่ในวังหลัง 

ผ่านพ้นไปห้าปี ปรากฎว่าฮ่องเต้ ‘ซ่งจินเหยียน’ กลับมีโอรสเป็นองค์ชายน้อยเพียงสององค์ แม้ทุกเดือนจะถือป้ายตำหนักนางสนมเกือบครบทั้งวังหลังแล้วก็ตาม ปัญหานี้สร้างคลื่นลมภายในราชสำนักและวังหลังไว้ไม่น้อย

จนกระทั่งวันหนึ่งพระสนมขั้นจิ่วผินอย่างเสวี่ยหนิงเซียนกลับตั้งครรภ์ ท้องของนางใหญ่โตจนหมอหลวงคาดเดาว่าน่าจะเป็นแฝด ข่าวนี้ทำให้วังหลังสะเทือน เสวี่ยหนิงเซียนที่ใช้ชีวิตมาอย่างสงบสุขนับห้าปีกลับกลายเป็นชิ้นเนื้อในดงสุนัข เมื่ออุ้มชูสายเลือดมังกรครบเก้าเดือน นางได้คลอดโอรสแฝดชายหญิงสองคน ทว่ายังไม่ทันที่โอรสจะได้ดื่มนมจากอกผู้เป็นมารดา เว่ยฮองเฮากลับร่ำไห้ขอความเมตตาจากพระสวามี อันตัวนางนอนเคียงหมอนกับซ่งจินเหยียนนับสิบปี ทว่ากลับไร้แววว่าตนจะมีทายาทให้พระสวามีได้ โอรสเพียงสององค์ที่ฮ่องเต้มีก็กำเนิดจากกุ้ยเฟยเพียงผู้เดียว ด้วยความอาทรของซ่งฮ่องเต้ พระองค์จึงตรัสกับเสวี่ยหนิงเซียน บอกนางยกบุตรชายให้ฮองเฮาเลี้ยงดู

ด้วยตำแหน่งต่ำต้อย ไร้อำนาจ ไร้เส้นสาย มีหรือที่เสวี่ยหนิงเซียนจะปฏิเสธได้ นางจำใจยกโอรสของตนให้สตรีอื่นเลี้ยงดู ส่วนพระสวามีก็ทรงเลื่อนขั้นให้นางขึ้นเป็นเสียนเฟย เสวี่ยหนิงเซียนเหลือเพียงองค์หญิงใหญ่ที่นางต้องประคบประหงม ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้นนางก็มิยอมให้ผู้ใดพรากบุตรไปจากอกของตนอีกครั้ง

ผ่านไปนับยี่สิบปี ฮ่องเต้ซ่งจินเหยียนทรงสิ้นพระชนม์ องค์ชายที่ได้ครอบครองบัลลังก์มังกรคือองค์ชายสาม     ‘ซ่งเสวี่ยหรง’ โอรสเลี้ยงของเว่ยฮองเฮา หรือบุตรแท้ๆ ของเสวี่ยเสียนเฟย

หลังซ่งเสวี่ยหรงขึ้นรับตำแหน่งฮ่องเต้ เว่ยฮองเฮาจึงได้รับตำแหน่งเป็นไทเฮาในฐานะมารดาเลี้ยง ส่วนเสวี่ยเสียนเฟยก็กลายเป็นเสวี่ยไทเฮา มารดาแท้ๆ ของฮ่องเต้ซ่งเสวี่ยหรง

นางมิเคยคิดขวนขวายอำนาจ ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะใดเสวี่ยหนิงเซียนไม่เคยเข้าฝักเข้าฝ่าย นางเป็นกลางตั้งแต่ถวายตัวเข้าวังหลัง ยามเป็นไทเฮา แม้จะถูกสตรีคู่แค้นที่พรากบุตรกลั่นแกล้งอยู่บ้าง เสวี่ยหนิงเซียนก็ไม่เคยนำมาคิดให้หนักศีรษะ นางมีชีวิตอยู่เพื่อบุตรสาวของตน ทว่าวันหนึ่งองค์หญิงใหญ่ ‘ซ่งอวิ๋นเซียง’ กลับถูกโทษประหารในข้อหาคบชู้ เสวี่ยไทเฮาย่อมมิหลงเชื่อข้อกล่าวหานี้ บุตรสาวของนางเป็นสตรีที่ให้เกียรติตนเองมากพอ นางมิใช่สตรีแพศยาเช่นนั้น แต่เมื่อมีหลักฐานในการสวมหมวกเขียวให้สามี เสวี่ยไทเฮาย่อมมิอาจคัดค้านได้ นางพยายามพาตัวบุตรสาวของตนหนีไปแดนไกล ทว่าท้ายที่สุดกลับถูกจับได้เสียก่อน

ซ่งอวิ๋นเซียงจึงถูกจับลอยแพในข้อหาคบชู้ และสร้างเรื่องเสื่อมเสียเกียรติให้เชื้อพระวงศ์ เสวี่ยหนิงเซียนคล้ายคนมีชีวิตอยู่เพื่อรอวันตายนับตั้งแต่วันนั้น แม้พระตำหนักที่อาศัยอยู่จะใหญ่โตโอ่อ่า อาหารและความเป็นอยู่จะดีเลิศเพียงใด ทว่าบนพระพักตร์ของเสวี่ยไทเฮากลับไม่เคยมีรอยยิ้มอบอุ่นดังวันวานอีกเลย

ผ่านไปไม่ถึงเดือน เสวี่ยไทเฮาถูกตั้งข้อหาก่อกบฏ ด้วยหลักฐานมากมายหลายประการ เสวี่ยหนิงเซียนจึงมิอาจปฏิเสธข้อกล่าวหาใดๆ ได้ หากนางบอกเจ้าลูกเต่าไปว่าตนไม่เคยเห็นหลักฐานที่กองอยู่ตรงหน้า ซ่งเสวี่ยหรงจะเชื่อถือนางหรือไม่ นางย่อมรู้คำตอบของคำถามในใจดี จึงมิได้ปฏิเสธข้อหานี้ น้อมรับความตายที่บุตรชายเป็นผู้มอบให้ แต่ทว่าลึกๆ ข้างในนางกลับวาดหวังว่าโอรสแท้ๆ ของตนจะหาทางช่วยเหลือนาง ท้ายที่สุดยามได้ยินบุตรชายตรัสสั่งประหาร แสงไฟสว่างจุดเล็กๆ ที่เคยก่อความอบอุ่นภายในคล้ายถูกราดด้วยมวลน้ำเย็นมหาศาล เสวี่ยไทเฮาจดจ้องโอรสของตนด้วยพระเนตรสั่นเทา นี่หรือบุตรชายที่นางอุ้มครรภ์นับเก้าเดือน ทว่าวันนี้ตนกลับต้องถูกบุตรแท้ๆ สั่งประหารเสียแล้ว

ด้วยพระคุณที่เสวี่ยไทเฮาเป็นผู้ให้กำเนิดฮ่องเต้ซ่งเสวี่ยหรง พระองค์จึงสั่งประหารด้วยการมอบแพรขาวสามฉื่อ ทดแทนการประหารหลิงฉือที่ทั้งโหดร้ายและทารุณ ทว่าเสวี่ยไทเฮาย่อมไม่รู้สึกยินดีกับความเมตตาของบุตรชาย

ก่อนวันตายเว่ยไทเฮาได้มาเยือนพระตำหนักของเสวี่ยไทเฮา สตรีที่แย่งบุตรของนางตรัสวาจาเยาะเย้ยถากถาง ที่ผ่านมานับยี่สิบปีเว่ยไทเฮาเลี้ยงดูซ่งเสวี่ยหรงให้เกลียดชังมารดาของตน ใส่ร้ายป้ายสี ปลอมหลักฐานต่างๆ นานา แม้เสวี่ยหนิงเซียนจะอยู่อย่างสงบเสงี่ยมมาตลอด แต่ด้วยฐานะไทเฮาที่เกือบเทียบเท่ากัน เว่ยไทเฮาย่อมมีความกลัว จึงได้ตัดสินใส่ร้ายเสวี่ยไทเฮาให้ถึงแก่ชีวิต

ความจริงอีกหนึ่งประการที่เสวี่ยหนิงเซียนได้รับรู้ คือสตรีคู่แค้นตรงหน้านางเป็นผู้ใส่ร้ายองค์หญิงใหญ่ในข้อหาคบชู้! เป็นเพราะนาง เซียงเอ๋อร์จึงถูกประหาร! ตั้งแต่ที่นางตบแต่งเข้าจวนสามีเพื่อเป็นฮูหยินซ่งอวิ๋นเซียงก็มิได้เกี่ยวข้องอันใดกับเรื่องพวกนี้ ทว่าเว่ยฮองเฮากลับไม่ปล่อยสายเลือดของเสวี่ยไทเฮาไว้ จึงได้ใช้ข้อกล่าวหารุนแรงกับองค์หญิงใหญ่อย่างไม่ปรานี แม้จะแค้นจนแทบกระอักเลือด แม้โทสะจะสูงเสียดฟ้า ทว่าตัวนางรู้ดีว่าตนในตอนนี้ย่อมไม่สามารถแตะอีกฝ่ายได้แม้แต่ปลายเล็บ ยิ่งเห็นโอรสของตนก้าวเข้ามาเพื่อปกป้องมารดาเลี้ยงของตน เสวี่ยไทเฮาก็แทบตรอมใจตายอยู่ใต้ฝ่าเท้าของคนทั้งคู่ นางร่ำไห้เจียนใจจะขาด คำนึงถึงบุตรสาวที่ตายตกโดยไม่ได้ผิดอะไร เช้าวันต่อมาเสวี่ยไทเฮาได้รับแพรขาวสามฉื่อ ภาพเหตุการณ์ที่เสวี่ยหนิงเซียนเห็นก่อนพระเนตรจะหม่นแสง คือใบหน้าของทารกแฝดชายหญิงที่ร้องไห้อยู่ข้างอกนาง

---

_Talk With Me_

มาเปิดเรื่องใหม่ค่า หากชอบฝากเก็บนิยายเข้าคลัง กดหัวใจ และคอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แต่งอย่างเราด้วยนะคะ

หากมีคำผิด หรือใช้คำในบริบทที่ผิด สามารถติเตือนด้วยถ้อยคำสุภาพ