บทร้องประจำโรงเรียนเทพศิรินทร์

ข้อมูลเบื้องต้น

           เพลงประจำโรงเรียนเทพศิรินทร์ หรือ บทร้องอโหกุมาร เป็นพระนิพนธ์ของพระราชวรวงศ์เธอกรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ พระองค์เจ้ารัชนีแจ่มจรัส (น.ม.ส.) พระองค์ทรงเป็นหนึ่งในกวีชั้นยอดแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ โดยพระยาจรัลชวนะเพท อาจารย์ใหญ่โรงเรียนเทพศิรินทร์ใน สมัยนั้น เห็นว่าทางโรงเรียนมีงานรื่นเริงประจำปีเสมอ จึงควรจะมีบทเพลงประจำสักหนึ่งบท จึงทูลขอให้ทรงนิพนธ์ พระองค์ได้ทรงนิพนธ์แล้วเสร็จและประทานแก่โรงเรียนเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2474 จากนั้น วันที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2474 ทางโรงเรียนได้มีหนังสือแจ้งขออนุญาตไปยังกระทรวงธรรมการ (ปัจจุบันคือกระทรวงศึกษาธิการ) เพื่อขอใช้บทพระนิพนธ์นี้เป็นบทร้องประจำโรงเรียนเทพศิรินทร์ ต่อจากนั้นพระราชวรวงศ์เธอกรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ทรงโปรดให้ หลวงประสานบรรณวิทย์เป็น ผู้ฝึกร้องตามทำนองฝรั่ง จนร้องถูกต้องดีเมื่อวันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2475 ดังนั้นจึงนับเอาวันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2475 เป็นวันที่บทร้องอโหกุมารถูกร้องเป็นวันแรก

เนื้อเรื่อง

                                        เนื้อเพลง อโหกุมาร

           อโหกุมารสถานสิขา                ณ เทพศิรินทร์ระบิลระบือ
สำเนียงจำโนษอุโฆษก็คือ                 ดรุณสยามมิคร้ามวิชาฯ

           สมัญญะเลิศจะเกิดไฉน           จะเกิด ณ เมื่ออะเคื้อสิขา
จะเกิด ณ คราวอะคร้าววิชา                วิปักษะขามสยามวิชัยฯ

           วิถีสำรวย บ่ งวย บ่ งง             วิถีสำเริง บ่ เหลิงหทัย
วิถีสำราญ บ่ ซานจะไป                      วิถีอบาย บ่ หมายจำนงฯ

           วิชาวิบุลย์ดรุณจะเรียน            ประเกียรติ์จะเกิดประเสริฐประสงค์
ประเทศจะงามสยามจะยง                  จะสุดวิเศษก็เหตุเพราะเพียรฯ

           อโหดรุณจะครุ่นสิขา               อโหกุมารจะอ่านจะเขียน
วิชาจะเทียบจะเปรียบวิเชียร              วิเชียรก็ชู บ่สู้วิชาฯ

          วิชา ฤ แล้ง ณ แหล่งสยาม        หทัยะทัยจะไตรจะตรา
หทัยะทัยจะใฝ่วิชา                             วิชา ฤ แล้ง ณ แหล่งสยาม

           ณ เทพศิรินทร์ ณ เทพศิรินทร์   สถานสิขาสง่าพระนาม
สำนักกีฬาสง่าสนาม                            ณ เทพศิรินทร์ ณ เทพศิรินทร์

                                          ชโย ชโย ชโย