การเซ็นสัญญาในวงการนักเขียน โดย Dr.Pop

การให้สำนักพิมพ์เป็นผู้จัดการ

ข้อดี
- มีหลักประกันว่าคุณจะได้เงินตามมาตรฐานแน่นอน

- มีแรงโปรโมตจากสำนักพิมพ์ซึ่งแตกต่างไปตามธรรมเนียมปฏิบัติของสำนักพิมพ์ ขนาดองค์กร ผลประกอบการ กระแสสังคม 

- มีทุนในการที่จะทำให้หนังสือของคุณรู้จักได้ไม่ยากครับ เช่น การขึ้นอันดับ (รู้ป่าวบางทีก็ต้องจ่ายเงินนะ อิอิ) การขึ้นเชลฟ์หนังสือแนะนำ (อันนี้ก็ต้องจ่ายเงินนะครับ) ตำแหน่งการวางหนังสือบนชั้น (บนสุด ตรงกลาง ล่างสุด เป็นความต่างของระดับสายตาที่มีผลต่อผู้บริโภคนะครับ อันนี้ก็เกี่ยวกับเงินอีกครับ อิอิ) ดิสเพลย์สินค้า โปสเตอร์ และอะไรต่างๆนานา ตรงนี้สำนักพิมพ์ที่มีมิตรสัมพันธ์ดีกับร้านจัดจำหน่าย จะได้เปรียบครับ 

- มีแผนการตลาด แผนโฆษณา แผนการบัญชี และแผนที่สำคัญต่างๆครบถ้วน โดยคนไม่ต้องออกแรงเองครับผม

- มี Editor มืออาชีพครับ ใช่ว่าทุกคนจะตรวจงานได้นะครับ ต้องเป็นมือพรู๊ฟเท่านั้น เชื่อผมครับ สำนักพิมพ์จะมามือพรู๊ฟที่ดีอยู่แล้ว

- สำนักพิมพ์มีสื่อในมือครับผม เรื่องการทำพีอาร์ข่าว การกระจายข้อมูลจะรวดเร็ว ครอบคลุมทั่วถึงมากครับ ซึ่งถ้าเราทำเองเนี่ย สมมติลงไทยรัฐหน้าหนึ่งก็ปาไปเป็นแสนนะครับผม สำนักพิมพ์จัดให้ได้ครับ อิอิ

ข้อเสีย
- อันแรก เกิดขึ้นบ่อยครับ ดอง เซ็นแล้วไม่ได้ออก ออกช้ากว่าความต้องการของตลาด อะไรก็ตามแต่ครับ

- การถูกกำหนดว่าจะต้องออกปีละเท่านี้เล่ม เดือนละเท่านี้เล่ม เป็นความกดดันของนักเขียนไปครับผม 

- มีการตีกรอบเรื่องรูปเล่ม ขนาดอักษร และอะไรต่างๆนานา เพื่อให้หนังสือในค่ายเป็นมาตรฐานเดียวกันหมด

- อันนี้ปัญหาคลาสสิคของนักเขียนเลยครับ คือ "เราไม่รู้จำนวนยอดพิมพ์ที่แท้จริง" ครับ - เป็นสิ่งที่เราตรวจสอบไม่ได้ ว่าเขาพิมพ์ตามที่บอกเราจริงไหม ? มีการแอบพิมพ์เพิ่มหรือเปล่า ? มีการเอาหนังสือที่เสียไปปล่อยไหม ? มีการขายลับๆไหม ? ปัญหานี้นักเขียนทุกระดับเจอหมดครับ ไม่เว้นแม้แต่นักเขียนบิ๊กๆ เพราะฉะนั้นทางแก้เดียวคือ "ปลง" ครับ เพราะเราตรวจสอบไม่ได้จริงๆ

- นักเขียนในค่ายเยอะครับ หนังสือใหม่ก็ออกเยอะ การโปรโมตไม่เท่ากัน บางงานคนนี้ได้ขึ้นเวที อีกคนไม่ได้ขึ้น คนนี้ได้ไปทัวร์ คนนี้ไม่มี คนนี้ได้เปิดตัว อีกคนไม่ได้ ถ้าเราโชคดีเป็น "ลูกรัก" ก็ดีไปครับ แต่ถ้าไม่ใช่ล่ะ... นั่นแหละ

นั่นเป็นกรณีของการเซ็นสัญญานะครับผม 

อ้าว แล้วถ้าไม่เซ็นล่ะ อยากจะทำเอง เซลฟ์จัด จะเป็นไง ?

พิมพ์เอง

ข้อดี 
- อิสระสุดโต่งเลยครับ อยากทำอะไรทำ ไม่มีการกำหนดเวลา ปกอยากให้ใครทำก็ได้ หนาเท่าไหร่ก็ได้ ดีไซน์ยังไงก็ได้ อิสระสุดฤทธิ์

- ค่าตอบแทน (ในมุมสว่าง) ได้เยอะกว่าเซ็นสัญญาเป็นหลายเท่าตัวเลยครับผม เพราะไม่ต้องไปแชร์ก็เหล่าทีมงานที่มาช่วยเราทำหนังสือครับ สมมติว่าเราทำเอง ก็หาตัวแทนจัดจำหน่ายมีเยอะแยะไปครับผม เราต้องแชร์เปอร์เซ็นต์ส่วนหนึ่งกับเขาเพื่อให้เขาจัดจำหน่ายหนังสือให้เรา อาจจะเป็น 30% หรือ 40% หรือ 50% แล้วแต่ที่ครับ ซึ่งกรณีนี้ถ้าหนังสือเราขายดีมากๆๆๆๆ เราจะได้ 50-60% เป็นอย่างต่ำต่อเล่มเลยนะครับ คิดดูว่าขายได้ไม่กี่เล่มก็เท่ากับที่ได้จากสำนักพิมพ์อีกนะครับ 

- มีสิทธิเลือกทีมงานเองครับ บรรณาธิการ กราฟฟิค พีอาร์ สารพัดตำแหน่ง จ้างเอง เลือกเอง จ่ายแบบเหมารวดเดียวจบครับ ได้คนรู้ใจ ทำงานสะดวก คุมการทำงานได้ทุกขั้นตอน 

- สามารถตรวจสอบยอดพิมพ์ได้อย่างแม่นยำครับ เพราะทางร้านที่รับจัดจำหน่ายต้องแจ้งเราตลอดอยู่แล้ว โกหกไม่ได้ครับ ติดคุก เงินไม่หาย ความรู้สึกไม่เสียครับผม 

ข้อเสีย

- เราต้องออกเงินในการพิมพ์เองไปก่อนครับ เวลาพิมพ์หนังสือ ถามว่าทำไมต้อง 3000 เล่มเป็นอย่างต่ำ เพราะมันเป็นจุดที่เรียกว่า Ecomomy of Scale ครับ เป็นจุดที่ยิ่งทำมากก็ยิ่งเสียน้อยนะครับ ถ้ามากไปกว่าสามพันเล่มเป็นหมื่นเล่ม ราคาต่อค่าใช้จ่ายที่พิมพ์ก็จะต่ำลงครับ - ถามว่า "ออกเงินก่อนไม่ดียังไง?" ก็ถ้าสมมติว่าหนังสือเราขายไม่ได้ตามเป้าล่ะครับ เข้าเนื้อเห็นๆเลยนะครับผม เจ็บตัวฟรีอ่ะครับ มันเกิดขึ้นมาแล้วหลายครั้งนะครับ ทุ่มทุนไปเยอะเลย แต่กว่าจะได้เงินกลับมา มันต้องรอเช็คออกเดือนละหนึ่งครั้ง บางคนไม่มีเงินหมุนก็เจ๊งไปตามระเบียบครับ เพราะฉะนั้น "การพิมพ์เอง" จึงเหมาะกับผู้ที่มีทุนสำรองพอตัว คือ จ่ายเงินค่าทำไปแล้ว (อย่างต่ำก็สองแสนนะครับ) ต้องมีเงินสำหรับใช้จ่ายในชีวิตประจำวันด้วย (อย่างน้อยก็หกเดือนขึ้นไป) ถึงจะสมควรพิมพ์เองครับ

- ใช่เราเลือกทีมงานได้ แต่ถ้าทีมงานเราไม่มีคุณภาพล่ะครับ ? เราก็เสียเลย แล้วเวลาคนวาเขาไม่ว่าบรรณาธิการหรอกครับ นักเขียนรับเป็นเต็มๆครับ เป็นเรื่องซวยไป บางทีทีมงานถอนตัวกลางคัน ทำไม่ได้ตามที่ต้องการ อย่างไวท์โรดนี่เจอกับตัวเอง โรงพมิพ์ทำหนังสือพิมพ์หน้าหาย ? พิมพ์หน้าสลับ ? พิมพ์หน้าขาด ? โอ้โห เป็นร้อยเล่มเลยครับ แล้วใครโดน "ป๊อบ" ไง อิอิ ซวยอีกรอบ เพราะฉะนั้น ทีมงานที่เราเลือกต้องมั่นใจว่าเชื่อถือได้ครับผม ไม่งั้นเราจะเจ็บเอง

- การโปรโมตบางครั้งเราต้องจ่ายเอง เช่น งานเปิดตัว การออกรายการ การขึ้นเวที แต่ถ้ามีทุนหน่อย มันก็เป็นเรื่องดีที่เราเลือกสิ่งที่เราอยากได้ครับ อยากเปิดตัวแบบฟู่ฟ่า อลังการ์ ยังไงก็ได้ ตามแบบของเรา อันนี้แล้วแต่คนคิดครับผม 

- ต้องเลือกโรงพิมพ์เอง การเลือกโรงพิมพ์ก็เหมือน "ช๊อปปิ้ง" อ่ะครับ เราต้องสอบถามราคาเปรียบเทียบ แล้วดูว่าที่ไหนไม่เอาเปรียบ ที่ไหนคุ้ม ที่ไหนมีโปรโมรชั่นดีๆ ต้องดูไปถึงสภาพโรงงานด้วยนะครับ ว่าใหญ่ไหม ? บุคคลากรเท่าไหร่ ? งานเขาเยอะไหม ? อันนี้เกี่ยวนะครับ ถ้างานเยอะ แสดงว่าเขา "เครดิตดี" ครับ แต่งานเยอะก็อาจจะหมายถึง "คุณต้องอยู่คิวท้ายๆ" เช่นกันครับผม 

- ได้เหนื่อยแบบเต็มรูปแบบเลยครับ ต้องช่วยทำโน่น ทำนี่ สารพัดสิ่ง แทบไม่ได้หลับนอน แต่ มันก็นำมาซึ่งประสบการณ์ที่หาจากที่ไหนไม่ได้ครับ ถ้าผ่านไปได้ คุณก็จะได้รูอะไรอีกเยอะเลยครับผม 


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ก็หวังว่านี่จะเป็นข้อมูลที่ดีก่อนการตัดสินใจทำอะไรลงไปนะครับผม

โดยเฉพาะเด็กๆที่อายุต่ำกว่ายี่สิบห้า 
ป๊อบแนะนำว่า ควรให้พ่อแม่หรือผู้รู้ ผู้มีประสบการณ์เป็นผู้เจรจาดีกว่าครับ 

การให้ผู้ใหญ่คุยธุรกิจมันมีเครดิต ความน่าเชื่อถือ ความเกรงใจ เข้ามาเกี่ยวข้องเยอะกว่า เราจะได้สิ่งที่ยุติธรรมมากกว่า 

อย่างป๊อบนี่ให้คุณแม่เป็นผู้จัดการเลยครับดูแลทุกอย่าง ไว้ใจได้มากกว่า

และจำไว้ว่า ห้ามเซ็นสัญญา โดยไม่อ่านก่อนเด็ดขาดนะครับ จะเซ็นอะไร เอามาอ่าน ทำความเข้าใจก่อน 

ถ้าเขาเร่ง บอกให้เขารอ ถ้ารอไม่ได้ ก็ไม่ต้องเซ็นครับ เรื่องนี่เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ถ้าเร่งแสดงว่าประสงค์ร้ายแล้วล่ะ 
อ้อ และก็หาข้อมูลเยอะๆก่อนการตัดสินใจนะครับผม จะได้ไม่โดนหลอกนะครับ 

หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับชาวบอร์ด เด็กดีครับผม