"น้องแบมครับ ม๊าหาครูสอนภาษาจีนให้หนูได้แล้วนะ"
ม๊าบอกกับผมที่เพิ่งกลับมาจากโรงเรียนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
ห้ะ???
ม๊าหาครูสอนภาษาจีนให้ผมได้แล้วหรอ?
ไม่
ไม่
ไม่
ม่ายยยยยยยย
ผมไม่อยากเรียนภาษาจีนเลยเถอะให้ตาย
เขียนก็ยาก ออกเสียงก็ใช่ว่าจะง่าย
อีกอย่าง ผมจะเรียนไปทำไม เรียนไปจะได้ใช้หรือไง
ม๊าคิดอะไรอยู่นะ
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะครับคนเก่ง ทำหน้าแบบนี้ไม่หล่อเลยนะ"
ม๊าพูดพลางเอานิ้วจิ้มที่มุมปากผมหวังจะให้ผมฉีกยิ้มกว้าง
"ทำไมม๊าต้องให้ผมเรียนภาษาจีนด้วยอ่ะม๊า ผมไ่เรียนได้มั้ยง่า"
ผมพูดพลางทำหน้าตาอ้อนๆใส่ เวลานี้ต้องลูกอ้อนเข้าสู้เท่านั้น
"ทำไมล่ะครับ ม๊าว่าภาษาจีนก็น่าเรียนดีนะครับน้องแบม" ม๊าบอกด้วยเหตุผล...
ซึ่ง...เหตุผลนี้มันใช่กับผมไม่ได้ไงครับ
"ม๊าอ่า...แบมไม่อยากเรียนจีนเลยม๊า เรียนทำไมไม่รู้ ไม่ได้ใช้สักหน่อยนะม๊า นะคร้าบหม่าม๊าของน้องแบม"
ผมพยายามอ้อนม๊าคนสวยสุดฤทธิ์
"ม๊าหาครูให้น้องแบมตั้งนานนะครับลูก ครูคนนี้ยังวัยรุ่นอยู่เลย
ม๊าว่าน่าจะสอนได้ไม่น่าเบื่อนะครับ อีกอย่าง ม๊านัดครูเค้าให้มาเริ่มสอนเย็นนี้เลย
อีกครึ่งชั่วโมงคงมาแล้วล่ะ น้องแบมลองเรียนไปก่อนนะครับ
ถ้าไม่โอยังไงค่อยว่ากันนะลูกนะ" ม๊าพูดไปยิ้มไป
เฮ้อ...ท่าทางม๊าคงจะปลื้มครูสอนพิเศษภาษาจีนคนนี้มากแน่ๆ
ผมก็อยากจะรู้นัก ติวเตอร์คนเก่งที่ม๊าภูมิใจเสนอ จะมีดีสักแค่ไหนกันเชียว
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น