ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    STAR WARS: REVENANT

    ลำดับตอนที่ #2 : THE ONE MAN

    • อัปเดตล่าสุด 9 ต.ค. 67


    ดาวไม่ทราบชื่อ ภูมิภาคตะวันตกของกาแล็กซี

     

    กำปั้นครั้งที่เท่าใดไม่ทราบกำลังลงแรงใส่ใบหน้าของเจ้าหน้าที่ยศสูงของจักรวรรดิคนหนึ่งจนใบหน้าทั้งสองฝั่งของเขาเต็มไปด้วยรอยช้ำและเลือด เขานั่งอยู่บนเก้าอี้เหล็กที่ขาของมันถูกตอกติดกับพื้นปูนป้องกันไม่ให้ล้มขณะคนที่นั่งกำลังโดนทรมานทางร่างกายอย่างแสนสาหัสด้วยสารพัดสิ่ง

     

    “บอกชื่อดาวมา”

     

    “ไม่มีวัน...”

     

    เจ้าหน้าที่จักรวรรดิปากแข็ง ยอมโดนทหารของกลุ่มกบฏทรมานอยู่หลายวันนับตั้งแต่โดนลักพาตัวมาระหว่างเดินทางกับกองยานขนาดเล็กเพื่อไปประจำการที่ดาวแห่งหนึ่งในระบบใกล้เคียง เขากำลังได้รับแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการของดาวดวงนั้น แต่เพราะความโชคไม่ดีนำพาจึงได้ตกมาอยู่กับกลุ่มกบฏมือแข็งพวกนี้

     

    “ฉันจะถามแกอีกครั้ง โรงงานทายไฟเตอร์ในเขตตะวันตกมันตั้งอยู่ที่ไหนบ้าง?”

     

    “พวกแกจะไม่ได้อะไรนอกจากคำตอบเดิม---”

     

    เจ้าหน้าที่จักรวรรดิโดนก้อนอิฐฟาดหน้า จากรอยช้ำพัฒนากลายเป็นรอยกรีดจากขอบก้อนอิฐบนแก้มฝั่งขวา ทหารกลุ่มกบฏไม่ออมแรงและไม่เลือกวิธี กลุ่มกบฏไม่เคยเลือกวิธีการ พวกเขาทำทุกวิถีทางเพื่อเอาชนะจักรวรรดิกาแลกติก ใช้ความรุนแรงเข้าสู่กับความรุนแรงที่พวกเขามองมันเห็นแค่ผิวเผิน 

     

    “เฝ้าเขาเอาไว้ให้ดี เดี๋ยวฉันกลับมา”

     

    ทหารกบฏผู้นำทีมทรมานเดินออกจากห้องทรงครึ่งหกเหลี่ยมผ่านประตูเลื่อนที่มีเสียงสนิมเสียดสีเพื่อไปหาอุปกรณ์ใหม่มาทรมาน ปล่อยให้หนึ่งทหารกับหนึ่งดรอยด์รุ่น IG สูง 170 รูปทรงเหมือนโครงกระดูกไม่มีเนื้อหนังเฝ้าเจ้าหน้าที่จักรวรรดิ โดยปืนบลาสเตอร์ในมือของพวกเขาจ่อทิ้งไว้กับเจ้าหน้าที่คนนั้น

     

    “แทนที่แกจะบอกข้อมูลพวกเราให้มันจบๆ ฝืนทนโดนทรมานไปทำไม?” ทหารกบฏผู้เป็นบุรุษวัยใกล้กลางคนถาม “ไม่มีใครมาช่วยแกได้หรอก ดาวดวงนี้ไม่มีประชากรอาศัยอยู่นอกจากชนพื้นเมืองกับสัตว์ป่า บอกพวกเรามาเถอะว่าโรงงานผลิตทายไฟเตอร์ของภูมิภาคตะวันตกมันตั้งอยู่ที่ไหนและกี่จุด แล้วพวกเราจะหยุดทรมานแก”

     

    “ถ้าฉันบอกข้อมูลไปสิ่งที่ฉันได้กลับมาคงไม่ใช่อิสรภาพหรอก” เจ้าหน้าที่จักรวรรดิพูด ถล่มน้ำลายข้นเลือดลงพื้น “ให้เดาว่าดาวดวงนี้คงเป็นหนึ่งในด่านหน้าของพวกกลุ่มกบฏ ไว้ใช้พักกองกำลังที่บาดเจ็บจากกลุ่มที่ถอยร่นมาจากเขตอื่นๆ การตัดสินใจปล่อยศัตรูที่เป็นถึงเจ้าหน้าที่จักรวรรดิอย่างฉันไปหลังจากจับมาทรมานอยู่หลายวันย่อมไม่ใช่เรื่องที่ฉลาดตั้งแต่แรก... ฉันรู้วิธีการของพวกกบฏดี” 

     

    “แกถ่วงเวลาพวกเราได้ไม่นานหรอก” 

     

    “นี่ก็ผ่านมาเกือบหนึ่งอาทิตย์แล้วนะ ฉันคิดว่ายังต่อได้อีกสองถึงสามอาทิตย์ก่อนฉันจะช้ำในตาย”

     

    “รอแกเห็นอุปกรณ์ช่วยให้แกพูดก่อนเถอะ ฉันมั่นใจว่าแกจะเปลี่ยนใจ”

     

    “งั้นมาคอยดูกัน...”

     

    ประตูเลื่อนขึ้นสนิมส่งเสียงออดแอดพยายามจะเปิดรับคนที่ยืนด้านนอกเข้ามาในห้อง เสียงสนิมเสียดสีกันสร้างความรำคาญยิ่งกว่าเสียงนกมาโลคัส [หนึ่งในสัตว์ปีกไร้พิษสงของดาวนี้] แผดเสียงทุกเช้าให้พวกเขาแสบแก้วหู ทหารกบฏหมดความอดทนกับประตูที่ไม่ได้ถูกซ่อมแซมมานานเต็มทนจึงสั่งให้หุ่น IG-84 ผู้มีพละกำลังมากที่สุดในห้องเดินไปเปิดประตู

     

    หุ่น IG ทำตามคำสั่งของทหารกบฏ เดินก้าวเท้ายาวๆ พร้อมกับปืนทาบไว้ข้างลำตัว มือข้างที่ไม่ได้ใช้ปืนลอดผ่านร่องประตูที่เปิดไม่สุด แล้วออกแรงผลักไปทางด้านขวา ดันสนิมที่ขึ้นอยู่ในซอกออกไปขณะประตูถูกเปิดออกเกือบสุดแขน 

     

    ทันใดนั้นเอง หุ่น IG-84 ก็ถูกปืนบลาสเตอร์ไรเฟิลยิงกลางหน้าสองนัดในระยะเผาขน เสียงคำรามจากปากกระบอกปืนลั่นความตกใจใส่ทหารกบฏที่เฝ้าตัวนักโทษ เขาไม่ทันยกพานท้ายปืนพิงไหล่ยิงใส่ผู้บุกรุก กลางหน้าอกของทหารกบฏคนนี้ก็ถูกกระสุนพลาสม่าเจาะจำนวนสองนัด ผลักร่างไร้ชีวิตของเขาหงายหลังแน่นิ่งกับพื้นในเวลาอันรวดเร็ว โดยฝีมือเป็นของบุคคลเดียวกันที่ยิงทำลายหุ่น IG ลงไปกองกลายเป็นเศษขยะ

     

    “ใคร... ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ?” เจ้าหน้าที่จักรวรรดิถาม เขาพยายามหันคอมองเจ้าของกระสุนจากปืนบลาสเตอร์ “นี่คุณ... นี่คุณเป็นทีมช่วยเหลือหรือเปล่า?”

    “ขึ้นอยู่กับท่าน” เสียงพูดเป็นเสียงของบุรุษ บอกอายุชัดเจนไม่ได้ เพราะพูดผ่านหน้ากาก เขาเดินจากประตูมายืนอยู่ตรงหน้าเจ้าหน้าที่จักรวรรดิ “ว่าท่านบอกอะไรพวกกบฏไปบ้าง?” บุรุษคนนี้เป็นทหารสวมหน้ากากกับชุดเกราะโทนสีดำเต็มยุทธวิธี มีเพียงทรูปเปอร์หน่วยเดียวที่สวมชุดเกราะแบบนี้

     

    เดธทรูปเปอร์...

     

    “ฉันสาบานต่อองค์จักรพรรดิว่าฉันไม่ได้ปริปากอะไรทั้งนั้น” เจ้าหน้าที่จักรวรรดิพูดอย่างหนักแน่น สายตาฉายความกล้าและความกลัวจับจ้องเดธทรูปเปอร์ที่ยกปากกระบอกปืนจ่อกลางศีรษะของเขาไม่กระพริบ “ฉันทนอยู่มาเป็นอาทิตย์ เสียสละทุกอย่างเพื่อป้องกันข้อมูลของพวกเราไม่ให้รั่วไหล ถ้าฉันบอกพวกมันไปป่านนี้ฉันคงตายไปนานแล้ว”

     

    “งั้นก็เป็นคนอื่น” เดธทรูปเปอร์ลดปืนลง รายงานสถานการณ์ปัจจุบันให้เจ้าหน้าที่คนนี้ทราบ ระหว่างแก้เชือกที่มัดแขนและขาให้ “หนึ่งในโรงงานผลิตทายไฟเตอร์ถูกกลุ่มกบฏทิ้งระเบิดเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน... ดาวเวอร์เรียส”

     

    “เวอร์เรียส?” เจ้าหน้าที่จักรวรรดิค่อยๆ พยุงตนเองลุกขึ้น ใบหน้าถอดสีด้วยความตกใจเมื่อได้ยินข้อมูลนี้ “แต่โรงงานผลิตยานไฟเตอร์ที่นั่นมันตั้งอยู่ใจกลางเมืองเลยนะ พวกกบฏกล้าเสี่ยงชีวิตคนบริสุทธิ์นับแสนเพื่อระเบิดโรงงานเชียวเหรอ?”

     

    “เป็นฝีมือของพวกกบฏจริง กองบังคับการที่เวอร์เรียสยืนยันมาแล้ว” เดธทรูปเปอร์โยนระเบิดติดผนังปูนหน้าเก้าอี้ทรมาน ก่อนดันร่างเจ้าหน้าที่จักรวรรดิถอยห่างจากรัศมี “ไม่ได้มีเจ้าหน้าที่ระดับสูงแค่ท่านคนเดียวที่ถูกลักพาตัว เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับการรับผิดชอบโรงงานผลิตหลายคนไปไม่ถึงที่ประชุมเหมือนท่าน”

     

    “พวกกบฏกล้าล้ำเส้นได้มากขนาดนี้เลยเหรอ?”

     

    “พวกเราล้ำเส้นก่อน พวกมันจะล้ำเส้นตามก็ไม่แปลก”

     

    เดธทรูปเปอร์กดปุ่มระเบิดทำลายกำแพง เรียกสายลมจากข้างนอกพัดเข้ามามอบอากาศบริสุทธิ์ เขาเดินไปยืนขอบกำแพงที่กลายเป็นรูโหว่ แล้วใช้วิทยุสื่อสารติดข้างเกราะหน้าอกฝั่งขวา แจ้งทีมสนับสนุนให้ทราบ “เมมฟิสพูด ได้ตัวเป้าหมายแล้ว แจ้งตำแหน่งรับตัวมา”

     

    [ตะวันตกเฉียงเหนือ ผ่านหุบเขาไป 3 ชั่วโมง]

     

    “รับทราบ”

     

    เมมฟิสเงยหน้ามองขึ้นด้านบน จากนั้นมองลงด้านล่างที่แทบไม่เห็นพื้นดิน สถานที่แห่งนี้ตั้งติดอยู่ระหว่างกึ่งกลางของหน้าผาสูง เป็นฐานบัญชาการอายุเก่าแก่คาดว่าน่าจะมีมาตั้งแต่สมัยสงครามโคลน ด่านหน้าของพวกกบฏใช้สถานที่แห่งนี้เป็นแหล่งหลบภัยได้ค่อนข้างฉลาด เป็นจุดยุทธศาสตร์เข้าถึงได้ยาก แต่หาใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าถึงหากฝ่ายผู้บุกรุกมีความช่างสังเกตมากพอ...

     

    “สมาชิกหน่วยของคุณอยู่ไหนกันหมด?” เจ้าหน้าที่จักรวรรดิถาม

     

    “เท่าที่ท่านเห็นอยู่ตรงหน้า”

     

    “คนเดียวเหรอ?”

     

    “ลูกทีมถูกยืมไปทำภารกิจอื่น” เมมฟิสเกาะตะขอติดกับพื้นแล้วเกี่ยวเชือกสลิงกับเอวของตนเองและเจ้าหน้าที่จักรวรรดิ “เป็นเหตุผลต้องมาคนเดียว” 

     

    เมมฟิสจับคอเสื้อของเขาแน่นแล้วพากระโดดลงจากห้องทรมาน ไม่เปิดโอกาสให้เจ้าหน้าที่คนนี้ได้ถามหรือส่งร้องเสียหลง 

     

    เขาต้องแข่งกับเวลาให้ทันช่วงรวมพล ทุกคนในสังกัดหน่วยย่อยกำลังถูกเรียกรวมพลจาก ‘ท่านรีนิอัส’ หัวหน้า ‘หน่วยเรเวแนนท์’ ของพวกเขา...

     

    เมมฟิส (DT-115)

     

    #เปิดตัว ตัวละครสำคัญในฉบับ REMAKE ทำใหม่นี้ที่ตั้งใจจะใส่ตั้งแต่แรกแต่หาช่วงจังหวะไม่ได้ ‘เมมฟิส’ เขาเป็นหัวหน้ากลุ่มเดธทรูปเปอร์ผู้มากความสามารถ คิดเห็นอย่างไรกันบ้างในตอนนี้ หากมีความคิดเห็นกันอย่างไรสามารถแลกเปลี่ยนกันได้ ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×