คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : ปฏิบัติการอินทรีทองคำ [SEASON 2]
รถไฟสายทรานส์-ไบีเรีย, รัสเีย เือน สิหาม ปี 2015
รถไฟสุหรูหราอโล Golden Eagle สายทรานส์-ไบีเรีย ราสัลัษ์ทอำอันแวววาวระบุื่ออรถไฟสายนี้ถูิไว้อย่าหรูหราบริเว้าน้าบวนรถไฟสีเทา-น้ำเิน ที่้านในห้อโยสารแ่ละห้อถูแ่้วยเรื่อเรือนแบบโบรา พรม ผ้าม่านและผนัถูออแบบและแ่อย่ามีระับ...ับ่าั๋วหัวละ 15,000 อลลาร์่อนอันแสนแพแุ่้ม่า
ทริปารเินทา 15 วัน 14 ืนบนรถไฟสายนี้เินทาาวลาิวอสอ เมือนาให่ทา้านทิศะวันอออประเทศรัสเียสูุ่หมายทาที่รุมอสโ เมือหลวอรัสเีย
โยรถัรหัวไอน้ำนี้ ับเลื่อนโยพนัานประำรถไฟำนวน 50 น ั้แ่พนัาน้อนรับผู้โยสาร ผู้เ้าร่วมประุม บริร บาร์เทนเอร์ ผู้ัาร ้าวนถึวิศวร นทำอาหาร หัวหน้าพ่อรัว นทำนม นอบนมปั หรือแม้แ่นัเล่นเปียโน
ใน 15 วัน รถไฟเหยี่ยวทอำนี้ะแล่นผ่านภูมิทัศน์ว้าให่อทุ่ห้าแห่มอโเลีย ไปนถึเทือเายูรัลปลุมไป้วยหิมะ าระท่อมไม้ในไบีเรีย มุ่หน้าสู่รุมอสโ ที่ั้อสถาปัยรรมโอ่อ่าระับโล ้วยระยะทาว่า 9,000 ิโลเมร นี่ือเส้นทารถไฟที่ยาวที่สุในโล...ที่ำลัอยู่ในอันราย
บทเริ่ม้น ีั่นสอ
“เรนโบว์หนึ่เรียสมาิทีม ทสอบสัาสื่อสาร” วิเอร์ิ่อผ่าน่อสื่อสารลับาู้โยสารหมายเลเ็ เานั่อยู่ที่บาร์เหล้าในุนัท่อเที่ยวลมลืนับผู้นรอบ้า
“เรนโบว์สอ สัาัเน” เนรายานเป็นนที่สอ ิ่อาู้โยสารหมายเลสี่ เธอนั่ทานอาหารราาแพใล้ริมหน้า่าอรถไฟในุเรสสีาวเลิศหรู ปะปนับแสำัระับประเทศที่นั่ทานอาหารอยูู่้รถไฟนี้หลายน
“เรนโบว์สาม สัาไม่มีปัหา” ลีโอรายานเป็นนที่สาม ิ่อาู้โยสารหมายเลสอห่าาเนเพียหนึู่้ เาอยู่ในุบริรเสิร์ฟอาหารหรูผูโบว์สีำ ัผมทรหล่อเหลาเหมาะสม ึูลู้าให้พอใับบริาร
“เรนโบว์สี่ สัาไม่มีารรบวน ลื่นสัาเียวี” แอรอนรายานเป็นนที่สี่ ิ่อาู้โยสารหมายเลสิบ เาอยู่ในุวิศวรฝ่าย่อมบำรุไม่ไ้เลิศหรูเหมือนนอื่นในทีม ะที่ิ่อเาำลั่อมเรื่อปรับอาาศห้อโล์ลาสอุลู้าท่านหนึ่อยู่พอี
“เรนโบว์ห้า ไ้ยินัแ๋ว” เวินรายานเป็นนสุท้าย ิ่อาู้โยสารหมายเลสิบสี่เือบท้ายบวน เาำลันัู่วิวทิวทัศน์้าระบนมือนั่อ่านโบรัวร์แนะนำารท่อเที่ยวที่เนาวีฟแนะนำมาให้ “เอ่อ...นี่พว ันอนอเรื่อสอวินาที มีใรอ่านภาษารัสเียออบ้า?”
รถไฟสายนี้บรรุลุ่มนสำั้านวามมั่นอาิระหว่ารัสเียับาัสถาน เ้าร่วมประุมสำัในรุมอสโเี่ยวับวามโลาหลอสรามในีเรีย ผลระทบอมันูะบานปลายลายเป็นเรื่อให่ เนื่อ้วย่าวลือารเสียีวิอประานอาิพวเาหนาหูและผู้สัหารเป็นาวีเรีย
้วยวามที่รัสเียมีเอี่ยวับสรามลาเมือระหว่าบีเรียับรับาลีเรียมาั้แ่เริ่มมีสรามั้แ่ปี 2011 ารเสียีวิอประานอประเทศนเอย่อมเป็นปัหาและอามีสรามให่ปะทุามมาภายหลั เ่นเียวับาัสถาน ารหารือในห้อประุมรั้นี้สำั และอาำหนวามเป็นไปอสรามอันยาวนานอีเรียที่ไม่มีทีท่าว่าะหยุ มีแ่ทวีูวามรุนแรึ้นทุวัน...
ึ่นั่นเป็นวามิอทารับาลรัสเียับาัสถาน วามเป็นรินั้นมีมาว่าาร่าประานอสอประเทศนี้ ทั้หมทั้มวลนี้มีนมาแทรแทร หวัให้สรามในีเรียปะทุหนัึ้นว่าเิม “อ์รหน้าาาว” สายสืบีไอเอในอิรัเปิเผย้อมูลสำั ประานสอาินี้ที่เป็น่าวือารัาอลุ่มหัวรุนแรพวนี้
พวมัน้อารให้สรามทวีูวามรุนแรอย่าไร้เหุผล อีทั้ยั้อารบุลวีไอพีอสอาิเินทาไปมอสโ ให้ระุรวมันอยู่ในรถไฟสายเียวัน รถไฟเินทา 15 วันสายนี้ะไม่มีวันไ้ไปถึรุมอสโ มีแไม่ไ้รับเินอาพวเาอยู่ร่วมับบวนรถไฟสายนี้ับวามอันราย...
“พบารเลื่อนไหวู้รถไฟหมายเลสิบ ายผิวาว สูหฟุ ปืนมาาลอฟใ้เสื้อลุม” แอรอนยืนื่มน้ำระหว่าหาา้อมอาย้อสสัย “เาำลัย้ายไปู้หมายเลเ้า รไปหาหัวหน้า”
“พวมัน้อมีมาว่าหนึ่น สายาสอส่อเ้าไว้ ันามไอ้หมอนี่เอ” วิเอร์วาแ้วลยื่นเิน่าเหล้าอร่อยให้บาร์เทนเอร์ เินย้ายไปนั่พัารเ้าอี้นวมร้ามับบาร์ วาับ้อประูทาเ้าู้โบี้หมายเลแป หยิบมือถือึ้นมาเล่นไม่ให้ถูสสัย
ไม่นานประูบานทาเ้าเปิออ ายผิวาว สูหฟุ เสื้อลุมสีเทา าเยีนส์ุมโทน สวมแว่นาสีำ ผมยาวรุรั หนวเราหนา ระบุหน้าาไม่ไ้ว่าเป็นนประเทศไหน หมอนั่นเินผ่านเาไป ้าหลัมีระเป๋าสะพายสีเียว เห็นปืนมาาลอฟใ้เสื้อลุมแล้ว
มันเินผ่านู้หมายเลแปไป เป้าหมายไม่ใู่้นี้ มีโอาสสูเป็นู้หมายเลสี่ ุุมนุมนสำัระหว่าประเทศ “เน เป้าหมายมีระเป๋าปริศนาาว่าเป็นระเบิ มันำลัรไปทาเธอ” วิเอร์ลุึ้นยืนแล้วเินาม “เวิน เินไถบวนหานน่าสสัย แล้วสแนบายทีู่้หมายเลสิบ”
วิเอร์เินสะรอยไม่ถึหนึ่นาที เวินิ่อเ้ามา
[เอลุ่มาย้อสสัย หนในโบี้สิบสาม อาวุธรบมือ เพิ่เินออาห้อโล์ลาส พวมันสวมหน้าาาว]
พวมันเริ่มเลื่อนไหวแล้ว เาเร่สถานาร์ให้ามทัน “ทุนเรียมเปลี่ยนุ เน ให้วีไอพีในห้อสี่ย้ายไปอยู่ห้อสาม ลีโอ เลียร์พื้นที่ แอรอน สแนบายู้หมายเลเ้า... พวเรา้อเผยัวแล้ว”
สมาิทุนื่นัวพร้อมลุย ่าน่าทำหน้าที่อนเอ เรียมพร้อมปะทะ ุหน่วยเรนโบว์ถู่อนอยู่ใ้เสื้อผ้าปลอมัวอพวเา เรื่อแบบสีำ ิราสัลัษ์เรนโบว์บนไหล่้าย นี่เป็นปิบัิารภาสนามรั้ที่ 7 อพวเาในหเือนที่ผ่านมา
“หน่วยปิบัิพิเศษ NATO ทุนรุาฟัำพูอัน้วย่ะ!” เนระาเสื้อสวยให้เหลือแ่เรื่อแบบหน่วยเรนโบว์ ปืนเอ็มสี่หนึ่หถูหยิบึ้นมาาผ้าปูใ้โ๊ะ เธอึล่ามมาให้ฟัำพูอเธอแล้วแปล “บอพวเาามที่ันพู เราำลัเอสถานาร์ารลอบสัหาร”
ารเผยัวอเนสร้าวามใไม่ใ่น้อย แ่นั่นไม่ใ่ปัหา เพราะปัหามันยัเินมาไม่ถึโบี้นี้ เธอสั่อพยพวีไอพีไปหลบห้อสาม้วยวามสบ ลีโอสมทบ่วย เาเลียร์พื้นที่พร้อมอวามร่วมมือาบอี้าร์นสำัอสอประเทศให้่วยุ้มัน
“วีไอพีปลอภัย อย้ำ วีไอพีปลอภัย” ลีโอรายานใน่อสื่อสารลับให้นอื่นทราบ “ทีนี้พวมัน้อเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ หรือไม่็ทำามแผนเิมอพวมัน”
“อย่าที่นายพู” เวินหยุามเมื่อถึโบี้สิบเอ็ พวมันหนอยู่โบี้สิบ เปิเผยัวนแ่ไม่สนใประานในโบี้ยเว้นโบี้หมายเลสิบ “พวมันยึหมายเลสิบ ันอพยพนาู้สิบเอ็ถึสิบสามไปอยู่โบี้สิบสี่แล้ว เรามีสอำรวู่รันอเรื่อแบบอยู่่วพัร้อนหนุนหลั”
เป็นโีอพวเา ำรวู่รัรัสเียำลัอยู่ในารเที่ยวพัร้อน เวินไ้วามร่วมมือที่มีประโยน์าเ้าหน้าที่ทั้สอนาย โีสอั้น พวเาพูอัฤษล่อแล่ว
แล้ว็มีโร้ายผุึ้นมาาพวหน้าาาวหน “เวรแล้วไ” เวินเร่ิ่อบอทุน “พวมันมีระเบิอีุ” ระเบิหส่วนาหระเป๋าถูวาประอบลาโบี้หมายเลสิบท่ามลาวามใอน้าใน “ระเบิประอบเอแบบพวอโร... ให้ายสิ พวมันมีลูลไีโฟร์ พวมันะระเบิัโบี้รถไฟ”
“อย่าเพิู่่โม ัวประันไม่ปลอภัย” วิเอร์เลิามมือระเบิอีน เลี้ยวเ้าห้อน้ำ ปิประูล็อ เปลี่ยนเรื่อแบบเป็นเรนโบว์ “เน ลีโอัารมือระเบินั่น ันะไปโบี้สิบเอ” เาหยิบเอ็มพีไฟว์แยส่วนในุนัท่อเที่ยวมาประอบรวมันอย่ารวเร็ว เอ็มพีไฟว์ระบอนี้เป็นรุ่นปรับแ่ ถอประอบ่าย ไม่้อถอน็อให้เสียเวลา
วิเอร์มอ้านอูวามเร็วอรถไฟ วามเร็วอมันไม่มานั ลม้านนอพัเบาำลัี “ถึเวลาเสี่ยาย” เาพัระมอวิวห้อน้ำ้วยเอ็มพีไฟว์เ็บเสีย เอา้ามปืนวาเศษระามอบออ านั้นใ้เือะอแม่เหล็ิับ้ามับปืนยิึ้นไปเาะบนเพานรถไฟ แล้วึัวเอึ้นไปยืนอยู่บนนั้น
“อาาศีริแถวนี้” วิเอร์นั่ยอมอไปรอบๆ เห็นเส้นทารถไฟแล่นผ่านภูเาอาาศเย็นับที่ราบป่าเาเียวี ทิวทัศน์สวยาม แ่เวลามีไม่มาพอนั่ม “เวิน ันำลัไปหาแล้ว เรียมัวปะทะสอ้าน”
[รับทราบ โอ้! แล้วอีอย่า ันเห็นประูบนเพานโบี้เป้าหมาย นายน่าะหย่อนอาหารให้พวมันไ้่ายๆ ทำาอพวมันให้สว่า]
“ั้นไ้เวลาอาหารเที่ยอพวมันแล้วสิ” วิเอร์เร่ฝีเท้าระโ้ามโบี้แ่ละู้นผู้โยสารหลายนเยหน้ามอเพาน้วยวามุน วามเร็วอรถไฟำลัี เาไม่ถูพัรถไฟในเร็วๆ นี้หรอ “แอรอน นายเรียมพร้อมไว้ ันถึเพานู้หมายเลสิบเมื่อไหร่ เรียมัวเ้าสวม”
[รับทราบ หัวหน้า]
“อีหนึ่โบี้” เนละสายาาเรื่อรวับวามเลื่อนไหว เธอหลบอยู่หลัโ๊ะ้าประูทาเ้าโบี้หมายเลสาม ลีโอหลบอยู่ร้าม เาำลัรอัหวะโผล่ออไปเอร์ไพรส์มือระเบิ “อีห้าวินาที”
ายรามลัษะสะพายระเป๋าสีเียวเินรมาหยุหน้าประูโบี้หมายเลสี่ ถอแว่นาำปปิวาออ มันหยิบวิทยุาระเป๋าึ้นมาิ่อพวเียวัน ลีโอึใ้อุปร์ที่ใ้สำหรับัฟัอแอรอนับลื่นสัาอมัน
[พววีไอพีถูย้าย มีแไม่ไ้นัอยู่ับพวเรา]
[ทำามแผนสอ พวเรายัำเนินารให้สำเร็ไ้]
ารสื่อสารอพวมันบล หน้าาาวถูหยิบึ้นมาสวมใส่าในระเป๋า ปืนรัสเียมีแววายยิรา มันเินเ้ามาในโบี้สี่อย่าไม่เรลัว
“หยุอยู่รนั้น!” เนโผล่ึ้นาหลัโ๊ะพร้อมับลีโอ “วาระเป๋านั่นล! วาอาวุธอแล้วย! เี๋ยวนี้!”
“ผู้หิสั่แล้ว วามันลเี๋ยวนี้” ลีโอพูเสริม ปืนยูเอสพีุสี่ห้าประทับไหล่่อไม่ละาสายาอีฝ่าย “พวแบเห่แล้ว วันนี้ะไม่มีใราย้วยน้ำมืออพวแ”
อีฝ่ายหัวเราะ ยิ้มใ้หน้าา “็ไม่แน่” มือวาำปืนมาาลอฟแน่น มือ้ายวาระเป๋าสะพายลอย่า้าๆ แล้วมันล่าว่ออีว่า “ีวิพวมันอาสำั่อประเทศ แ่ีวิประานใ่ว่าะไม่สำั”
“อย่าไ้ิเียว” เนวามือบนไปืน
“ารบุระลอสออพวเรา!” ายหน้าาาวยปืนเล็มาทาพวเา “มันเริ่ม้นึ้นแล้ว---” แ่ไม่ทันไ้เหนี่ยวไ เนิสัหารเา่อน
ปั! ปั! ปั!
ระสุนสามนัหยุีพรหัวใออีฝ่าย ลีโอเินไปสำรวทันทีเพื่อวามแน่ใ เายิใส่ใบหน้าอมัน้ำอีสอนั่อนหันไปสนใอที่อยู่ในระเป๋าสีเียวอมัน เปิออู้วยวามใเย็น
“เน! รีบออไปาที่นี่!” ระเบิีโฟร์พ่วหลูหลับอยู่ในระเป๋าับเวลานับถอยหลัสี่วินาทีที่ถูนับถอยไปแล้ว “วิ่เี๋ยวนี้! เร็ว!” ลีโอโยนระเป๋าระเบิไว้ลาโบี้แล้ววิ่ลับไปทาประูโบี้หมายเลสาม ทว่าอนัหวะใล้เอื้อมถึประู ระเบิทำาน่อน
บึ้ม!
เสียระเบิสร้าแรสั่นสะเทือนทั้โบี้รถไฟ แรระเบิทำให้ระบบัโบี้อัโนมัิทำานเมื่อมีเหุร้ายแร ทำให้โบี้หมายเลสามถึหัววบุมัวรถไฟัาับู้รถไฟพ่วทั้หม
[ลีโอ! อบ้วย! ลีโอ!]
“ยัอยู่ี...” แรระเบิอมันไม่ไ้เป็นแบบระายเป็นวว้า วามเสียหายเน้น่านที่อยู่ในโบี้นี้แบบนัเียวอ ลีโอิทันระโนหลบเ้าห้อน้ำโบี้้าประูเื่อม แ่บาเ็บใ่ย่อย แรระเบินั่นวาำแพั้นห้อน้ำไปส่วนหนึ่ เาย่อมโนลูหลไป้วย
[อบุพระเ้า! นายเป็นยัไบ้า?!]
“ไุ้่วยไว้ส่วนหนึ่าเปลวไฟ” ลีโอสำรวร่าายนเอ้วยวามเ็บปว “แ่ส่วนอื่นไม่ไ้่วยเท่าไหร่...”
[แย่แ่ไหน?]
“เ่าวาหลุ ระูไหปลาร้าหั แผลถลอบาส่วน...แม่เอ๊ย” เายับัวอย่าลำบาให้หลัอเาพิับผนั สภาพโบี้หมายเลสี่อนนี้ไม่มีหลัา้วย้ำ “ันยัวีอยู่ ะายัไม่อยาให้ันาย่ายๆ หรอ”
แ่เาไ้ายริๆ แน่ถ้าบวนรถไฟที่ไม่มีหัววบุมยัวิ่่อ้วยวามเร็วหสิบิโลเมร่อั่วโมแบบนี้ “เอาล่ะ ัะไม่สวยแล้ว” โบี้ไม่สมประอบาแรระเบิเริ่มมีอาารสั่นแร ล้อเาะราใ้โบี้เสียหายาแรระเบิและำลัถูโบี้้านหลัันาแรเหวี่ยอวามเร็ว
บวนอเน้อวิ่่อไป้าหน้า้วยวามเร็วมาว่า ถ้าเิหยุเมื่อไหร่บวนอเธอะถูบี้เละา้านหลั เวลาอลีโอเหลือไม่มา เธอรีบิ่อวิเอร์ับสมาิทีมนอื่นให้รู้ว่า สถานาร์ล่าสุอบวน้านหน้าแย่แ่ไหน
“้อหยุบวน้วยเบรุเิน!” วิเอร์บอับเวินผ่าน่อสื่อสารลับ “ามแผนผัมันอยู่ท้ายสุอบวนรถไฟ ู้หมายเลสิบห้า!”
[ำลัไปเี๋ยวนี้!]
วิเอร์หยุเินเมื่อถึโบี้หมายเลสิบ “แอรอน เรียมพร้อม ันะายแสให้พวมัน” เาวัระเบิแสออมา มืออี้าับประูเปิเพานุเิน “พร้อมในสามวินาที”
[สาม]
“สอ” เา่อยๆ แ้มประูึ้นให้เห็นลุ่มนหน้าาาวับระเบิ้านล่า
[หนึ่] แอรอนประำที่หน้าประูพร้อมปืนเอ็มสี่
วิเอร์ถอสลัออ แล้วหย่อนระเบิแสลไป “ินนี่ะ ไอ้พวเวร” ไม่ถึหนึ่วินาที็เห็นผลอย่าน่าพอใ ลุ่มหน้าาาวทั้หนโนระเบิแสเ้าเ็มๆ รวมถึพลเรือนบาส่วนที่อยู่รวมในโบี้นั้น
แอรอนเปิประูเ้ามา หนึ่ในพวมันพยายามพุ่ไประเบิทั้ยัไม่ไ้สิี แอรอนรีบยิสวนพวมันไล่ัารทีละน แล้วปล่อยนสุท้ายให้ับวิเอร์ที่ลมาาประูบนเพานใ้เท้าู่เะอีฝ่ายหายหลั
“ับแไ้แล้ว ไอ้สารเลว” วิเอร์ัวอีฝ่ายลับพื้น มือวาับปาไม่ให้ัยาพิษิ่าัวายใ้ฟันราม แ่ทว่าอีฝ่ายลับาเหลือสำลัเลือายอย่าไม่มีสาเหุ “อะไรวะเนี่ย” ยาพิษอพวมันไม่ไ้อยู่ใ้ฟันราม มัน่อนยาพิษไว้ที่อื่น
“ายแล้วเหรอ?”
“ใ่ ายสนิท” เาละมืออาปาอมันแล้วลุึ้น “วิธี่าัวายแบบใหม่ อรวศพอาาร้ออบเรื่อใหม่นี้แน่” เาล่าวอย่าหัวเสีย “แม่เอ๊ย!! อุส่าห์รู้วามเลื่อนไหวอพวมันแล้วแท้ๆ ลับับเป็นพวมันไม่ไ้เลยสัน!”
“แ่อย่าน้อยพวเรา็หยุารู่โมรอบสออพวมันไ้” แอรอนล่าวในแ่ี “หยุาร่าอพวมันรั้แรในรอบที่สอ หลัาเรื่อในลาสเวัสเมื่อห้าปี่อน”
เามอไปทาหน้า่าสัเวามเร็วอรถไฟ “เรื่อนั้นมัน็ใ่ แ่ารวาระเบินี่ไม่ใ่รั้เียวอพวมันหรอ พวเราทำานอพวมันพั พวมัน้อหาวิธีใหม่” เสียเบรรถไฟัเสียสีับราใ้ล้อนสะเ็ไฟึ้น วามเร็วอมัน้าลอย่าเห็นไ้ั
“รีบไปหาลีโอัน เาไม่อยาให้ัวเอรอนานสัเท่าไหร่”
ปิบัิารอินทรีทอำบล้วยี ถึแม้ลีโอะบาเ็บ แ่เา็ป้อันไม่มีารเสียีวิอวีไอพีระับประเทศทั้สอสัาิ พลเรือนทุนปลอภัย มีบาเ็บันเล็น้อย ไม่ร้ายแรอะไรมา
แ่อ์รหน้าาาวยัลอยนวล และพวเายัมี้อมูลเรื่อารโมีรั้่อไปไม่พอ พวเา้อหาแหล่้อมูลใหม่ เาะหาเส้นทาหยุแผนาร่อไปอพวมัน และามล่าไอ้เนสารเลวพวนี้ให้เอ...
ความคิดเห็น