แม้ 15 วันที่ฉันมีเธอ

เนื้อเรื่อง

 ฉันชื่อ อั้ม เป็นคนบ้าๆบอๆปกติธรรมดาทั่วไป ไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนเลยจนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง
  ฉันได้พบกับผู้ชายที่ชื่อ โอ๊ต
หลังจากที่โรงเรียนมัธยมปลายของฉันได้เปิดเรียนมาได้ 2 อาทิตย์
"เหมียว นั่นใครน่ะ"ฉันถาม เหมียวเพื่อนสนิท ในขณะที่ผู้ชายคนหนึ่งที่หน้าตาดี(อย่างมาก)เดินผ่านหน้าแล้วส่งยิ้มให้ฉันอย่างไม่ได้ตั้งใจ
"นี่ยัยอั้ม...อย่าบอกนะว่าเธอไม่รู้จัก นั่นน่ะ โอ๊ต นักเลงเพล์บอยระดับต้นๆของสายชั้นเชียวนะเขาอยู่ห้องเตรียมทหารด้วยแหละ"เหมียวบอกก่อนจะมองตามตาละห้อย
"อันดับเท่าไหร่กันเชียว"ฉันเอามือปัดๆสายตาของเหมียวที่มองตามอย่างฝันใฝ่
"อันดับ 2 เชียวนะยะ...ฉันน่ะรู้จักเขาตั้งแต่ม. 2 แล้วย่ะ...แฟนฉันเป็นเพื่อนกับเขา"เหมียวบอก ก่อนที่เสียงกริ่งจะดังขึ้นเพื่อเป็นการเตือนให้เข้าแถว
"ไปได้แล้วยายอั้ม"เหมียวบอกพลางจูงมือฉันไปเข้าแถว
หลังจากนั้นประมาณ 3 อาทิตย์
ผู้ชายคนที่ชื่อโอ๊ตฝากเพื่อนมาบอกว่า "คนนั้นน่ารัก ขอเบอร์หน่อยสิ"
พลางชี้มาที่ฉันแล้วยิ้มให้ เพื่อนๆหันมามองทางฉันเป็นตาเดียวกันเพราะต่างก็รู้ว่า
ฉันแอบชอบคนคนนี้มาตั้งแต่แรกเจอแล้ว
เขาโทรมาหาฉันตั้งแต่วันที่ได้เบอร์ไป และขอฉันเป็นแฟน ฉันตอบตกลงแม้จะลังเลเล็กน้อย เพราะฉันกลัวเขาอย่างเดียวตรงนิสัยเจ้าชู้ของเขา
เพื่อนๆชอบเตือนฉันไว้ว่า
"นี่นายโอ๊ตน่ะ...เคยมีแฟนมาก่อนแล้วนะ...แล้วแฟนคนที่แล้วของเขาเคยมีคนบอกว่ามีอะไรกันแล้วด้วย"บี้เพื่อนของฉันอีกคนพูดก่อนที่คนอื่นจะเออออตามแล้วขอให้ฉันเลิกกับเขาให้ได้
  แต่ฉันคงไม่หรอก
หลายครั้งที่เขาแสดงออกถึงความห่วงใยและความหึงหวงของเขาหลายอย่าง
อย่างวันที่ฉันข้ามถนน
เขาต้องคอยดึงคอเสื้อฉันอย่างเบามือที่สุดและกระซิบบอกว่า
"เดินระวังหน่อยเดี๋ยวรถชน"ทุกคนคงแปลกใจใช่ไหมว่าทำไมเขาถึงไม่จับมือฉันเหมือนคู่รักอื่นๆ
  ฉันเป็นคนของเขาไว้เองแหล่ะ เขาสัญญากับฉันว่าจะไม่ทำอะไรเกินเลยเด็ดขาด
เพราะใครที่คบกับเขาก็ดูเหมือนเป็นผู้หญิงไม่ดีทั้งนั้น
 และอีกวันหนึ่ง
มีผู้ชายคนหนึ่งมาบอกว่าชอบฉัน เขาถึงกับโกรธเป็นฟืนเป็นไฟและท้าต่อยผู้ชายคนนั้นถ้าฉันไม่ยืนยันว่า ฉันรักเขา และฉันก็ต้องพูด
"ดีแล้ว เราจะได้สบายใจ เราไม่อยากเสียเธอไปนะ...เธอเป็นคนที่เรารักที่สุด
อย่าทำให้เราหึงอีกนะ" ฉันรู้สึกปลื้มกับคำๆนี้มาก

จนมาถึงวันสุดท้ายของคำว่าเรา
คืนนั้นฉันโทรติดต่อเขา เพื่อจะคุยกันถึงเรื่องที่มีคนมาบอกว่า เขาจะเลิกคบฉันเพราะมีคนใหม่แล้ว เมื่อเขารับสายฉันแทบจะกลั้นใจพูด เมื่อโอ๊ตรับโทรศัพท์เสียงลมก็ตีเข้ามาเหมือนกับว่าอยู่ในที่ๆลมแรง
"อั้มเหรอ...แป้ปนึงนะ"จากนั้นก็เป็นเสียงของคนอีกคนพูดขึ้น
"สวัสดีเป็นอะไรกับโอ๊ตเหรอ"เสียงนั้นแม้จะหวานใสดูเรียบง่ายแต่ฉันก็ถึงน้ำตาร่วง เขามีคนอื่นจริงๆใช่ไหม
"ขอพูด...กับโอ๊ตหน่อย"ฉันแถบจะมีเสียงสะอื้นให้ผู้หญิงคนนั้นได้ยิน
"ฮัลโหลโอ๊ตพูดนะ"เสียงของโอ๊ตรับสายฟังดูเรียบๆเหมือนกับไม่รู้สึกอะไร
"โอ๊ต...เราเลิกกันดีไหม"เสีงของฉันสั่นจนโอ๊ตรู้สึกได้ เสียงเขาเศร้าลงเหมือนกับบ่งบอกอะไรบางอย่าง
"ก็แล้วแต่อั้ม...แต่เราไม่เคยอยากเลิกกับอั้มนะ"ฉันรีบวางสายทันที โดยไม่คิดจะฟังอะไรทั้งสิ้นแล้วฉันก็ร้องไห้ก่อนจะโทรไปหาเพื่อนสนิทด้วยหัวใจที่ทุ่มให้กับรักครั้งแรกของฉัน
ที่ทุ่มให้นายเพล์บอยไปหมดใจ

หลังจากวันนั้น 3 วัน
มีเพื่อนสนิทของโอ๊ตมาคุยกับฉัน และมาเล่าเรื่องบางอย่าง
 "อั้มเราขอคุยด้วยสิ"เสียงของปี่ เพื่อนร่างบึ้กของเต๋าดังขึ้น
"เรื่องอะไรเหรอ"ฉันไม่อาจฝืนยิ้ให้เพื่อนของเต๋าได้แล้ว เพราะตอนที่เราคบกันเต๋าก็บอกกับทุกๆคนว่าจะรักฉันคนเดียวแล้วจะไม่เลิกกับฉัน ไม่มีวัน
"เรื่องโอ๊ต"ฉันนิ่งไปนิดนึงแทบจะร้องไห้แต่ฉันก็พยายามยั้งน้ำตาไว้เต็มที่
"วันนั้นที่เธอโทรคุยกับโอ๊ตน่ะ...เธอได้ยินเสียงผู้หญิงใช่ไหม"ฉันพยักหน้ารับพลางมองลงพื้นแล้วนับ 1-10
"แล้วเธอรู้ไหมทำไมโอ๊ตต้องให้ผู้หญิงคนนั้นคุยโทรศัพท์"ฉันเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าเหมือนกับไม่รับรู้ เสียงปี่ถอนหายใจเล็กน้อย
"ตอนเธอโทรไปโอ๊ตมันกำลังขี่รถมอเตอร์ไซค์เข้าใจไหม...มันก็เลยให้ผู้หญิงคนนั้นพูดก่อน...ผู้หญิงคนนั้นอายุมากกว่ามันตั้งปี มันไม่จริงจังกับเขาหรอก มันแค่จะไปส่งพี่เขารู้ไหม...มันไม่อยากให้รถคว่ำแต่ก็อุตส่าห์รับโทรศัพท์เธอ"ปี่บอก ฉันอึ้งคิดทบทวนเรื่องทั้งหมด
"ถึงมันจะชอบมองพี่หญิงคนอื่นๆบ้างแต่มันก็รักเธอคนเดียวนะ...มันถึงกับบอกว่าต่อไปนี้มันจะไม่ขอมีใครแล้ว"ปี่บอกต่อก่อนจะเดินไปอย่างอารมณ์เสีย ฉันดูเหมือนขยับตัวไม่ได้ฉันนิ่งอึ้ง สรุปว่าเรื่องวันนั้นฉันตีโพยตีพายไปเอง
  ทั้งๆที่เขาไม่ผิดอะไร

ฉันกลับมานั่งคิดและร้องไห้ว่าทำไมฉันต้องบอกเลิกเขา ไม่ใช่เพราะตัวฉันเองหรือไงที่เข้าใจผิด จะมีเครื่องย้อนเวลาย้อนกลับไปอีกไหม ฉันจะย้อนกลับไปวันนั้นจะยั้งปากไว้ ไม่ให้พูดคำว่าลา
ฉันเสียใจ และเขาก็คงเสียใจ

จดหมายฉบับหนึ่งที่โอ๊ตเขียนถึงฉัน
    
         อั้ม โอ๊ตไม่เคยโกรธอั้มเลยนะ ที่อั้มเลิกกับโอ๊ต เพราะโอ๊ตคิดอยู่เสมอว่าโอ๊ตมันเลว ที่ทำให้อั้มเสียใจ
        โอ๊ตได้ยินมาว่า วันนั้นอั้มจะโทรหาโอ๊ตจะถามว่าโอ๊ตจะมีคนใหม่ใช่ไหม โอ๊ตขอตอบตรงนี้เลยว่าไม่ เพราะโอ๊ตมีอั้มคนเดียว แล้วอีกอย่างมีคนที่ชอบอั้มหลายคนมาบอกให้โอ๊ตบอกเลิกอั้ม แต่โอ๊ตก็ไม่ทำ
        โอ๊ตมีความสุขนะในช่วงเวลาที่ได้อยู่กับอั้ม แต่อั้มคงไม่มีความสุขที่อยู่กับโอ๊ต
 โอ๊ตจะรักแค่อั้มคนเดียว รักมากที่สุด
         สุดท้ายนี้ โอ๊ตขอให้อั้มมีคนดูแล ถ้าวันไหนที่อั้มร้องไห้ โอ๊ตจะไปต่อยไอ้คนที่มันทำให้อั้มร้องไห้ให้น่วมเลย กลับมาได้ทุกเมื่อนะ ถึงเราจะมีกันแค่ 15 วันก็เถอะ
                                                                                             รักเสมอ
                                                                                                  โอ๊ต
.........................................................................................................................


ไม่รู้ว่ากินใจหรือเปล่านะค่ะ อันนี้แต่งมาจากเรื่องจริงของคนรอบข้าง ที่ตัวเองรู้เห็นค่ะ เรื่องนี้ให้เกี่ยวกับว่า เวลาเรามีคนสำคัญ ต้องเชื่อใจกัน อย่าฟังคำคนอื่น ไม่อย่างนั้นอาจจะทำให้เข้าใจผิดเหมือนคู่นี้ พอจะกลับไปแก้ไขถึงรู้ว่าสายไปแล้วนี่แหละค่ะ / สายธารแห่งราตรี