ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #404 : พลังป่วนก๊วนเหนือธรรมชาติ เล่ม 6 เจ็บปวดเหลือทน

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 809
      3
      30 ก.ย. 60



    สำนักพิมพ์: Zenshu

     

    ราคาปก: 170 บาท

     

    แนวเรื่อง: Action, Fantasy, Romance, School Life, Super Power

     

    แต่งเรื่อง: Kouta Nozomi

     

    Illustration: 029

     

    แปล: โปเตมาโยะ

     

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 12 เล่มยังไม่จบ ได้รับการทำเป็นอนิเมแล้ว ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK

    ดูรีวิวเล่มแรกๆที่นี่ เล่ม 1   เล่ม 2   เล่ม 3   เล่ม 4   เล่ม 5

                                                              

    เรื่องย่อ:

    "ในวันนั้น ฉันได้หลุดจากการเป็นจูนิเบียว"

     

     จากประโยคคำถามไม่คาดฝันของทาคานาชิ ซายูมิ ทำให้ความลับของอันโด้ จุรัยสมัยเรียนชั้นมัธยมสองถูกเปิดเผย  สามปีก่อน ตอนที่อันโด้ยังไม่ได้เป็นจูนิเบียวนั้นเขามีเพื่อนร่วมชั้นอยู่เหมือนกัน

     

     เด็กสาวเพื่อนสมัยเด็ก คุชิคาวะ ฮาโตโกะ

     

     เด็กหนุ่มผู้มีนิสัยวิปริต ซางามิ ชิสึมุ

     

     และเด็กสาวที่หลงรักในตัวเขา ฟุตาบะ ทามากิ

     

    .. ยุคสมัยที่อยู่ร่วมกับเพื่อนฝูงซึ่งยอมเปิดใจให้ทุกสิ่งทุกอย่าง.ทำให้เด็กหนุ่มได้รู้จักกับคำว่า [สิ้นหวัง] เป็นครั้งแรก

     

    "นี่คือตำนานของฉันที่กลายเป็นกิลเดียร์ ชิน จุรัย"

     

     ประวัติศาสตร์ดำมืดของเด็กม.ต้นทั้งสี่ ที่แม้จะดูอัปลักษณ์แต่ก็ยังงดงาม

     

     ต้นกำเนิดของอันโด้ จุรัย ถูกเปิดเผยแล้วในเล่มที่6นี้!

     

    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                    ผมว่าคนเขียนแต่งแนวชีวิตประจำวันของผู้มีพลังเศษมาหลายเล่มจนเริ่มหมดมุขแล้วมั้ง เล่มหลังๆนี่จึงมีแนวการเขียนต่างจากเล่มแรกๆอยู่มาก เล่มที่แล้วไปเล่าเรื่องทางฝั่งพี่ชายของโทโมโยะ ส่วนเล่มนี้เล่าถึงอดีตของจูรัยตอนที่ตัดสินใจจะเลิกเป็นจูนิเบียว (ช่วงก่อนที่จะเจอโทโมโยะเตือนสติจนกลับมาเบียวอีกรอบ) และพูดถึงเหตุการณ์ตอนที่เขาคบหาเป็นเพื่อนกับนายปากสุนัขซางามิ จนถึงจุดยุติความสัมพันธ์เป็นแค่คนรู้จักแต่ไม่ใช่เพื่อน

     

                    เนื่องจากเป็นการเล่าถึงอดีต ดังนั้นตัวละครในเรื่องจึงยังไม่มีพลังพิเศษอะไรทั้งสิ้น แต่จุดที่มันแตกต่างจากเล่มอื่นที่สุดไม่ใช่เรื่องนั้นครับ แต่เป็นอารมณ์ดราม่าแบบเข้มข้น ใช่ว่าเล่มก่อนๆจะไม่ได้นำเสนอประเด็นดราม่าเลย แต่มันไม่ได้เล่นใหญ่เท่านี้ ไม่เรียลแบบนี้ และโดยรวมมันก็จบแบบเฟลกู๊ด ทำให้ผมอ่านเล่มนี้แบบไม่เตรียมตัวเตรียมใจมาก่อน ไม่คิดว่าเปิดมาจะเป็นเลิฟคอมทั่วไปแต่จบแบบดราม่าเกาเหลา เรียกได้ว่าถูกชกจากมุมอับ จนปวดตับ ปวดไต น็อคไปเลย

     

                    ถ้าจะให้เปรียบเทียบความช็อคแบบเห็นภาพ ก็ขอให้นึกถึงฉากเพื่อนสมัยเด็กระเบิดยาวสี่หน้า (ถ้าอนิเมก็เป็นบทพูดนอนสต็อปแปดนาที) คูณความอึดอัดปวดตับดราม่าไปร้อยเท่า นั่นล่ะคือแดมเมจที่ผมได้รับจากเล่มนี้ครับ

     

                    ในตอนท้ายของเล่มได้ยกโทโมโยะเป็นนางเอกหลัก เพราะเธอเป็นคนที่ช่วยฉุดจูรัยที่ได้รับความกระทบกระเทือนจิตใจให้กลับมายืดหยัดอีกครั้ง คำกล่าวปลุกใจของเธอนั้นทำเอาผมเกือบเป็นจูนิเบียวตามจูรัยไปเลย แต่ตัวละครที่ที่ผมอยากมอบรางวัล MVC (MOST VALUE CHARACTER) ให้ในเล่มนี้คือเพื่อนสมัยเด็กฮาโตโกะครับ แม้เธอจะไม่สามารถเข้าใจเรื่องราวได้ทั้งหมด แต่เธอก็คือคนที่ยืนหยัดข้างจูรัยเสมอ หัวเราะไปด้วยกันยามมีความสุข และร้องไห้ไปด้วยกันตอนที่เป็นทุกข์ สอบผ่านคุณสมบัติเพื่อนสมัยเด็กในอุดมคติเลยครับ

     


                    อีกหนึ่งตัวละครที่ทิ้งร่องรอบในจิตใจผมก็คือ ทามาคิ ตัวละครที่โผล่มาแวบๆในเล่มก่อนๆไม่คิดว่าจะปล่อยของรุนแรงขนาดนี้ รุนแรงซะจนอยากให้เธอหายวับไปไม่ต้องมาโผล่ให้เห็นอีกเลย แต่ไงๆเธอก็ต้องกลับมาอีกประมาณเล่ม 11 ก็ต้องลุ้นกันว่าจะมีการชี้แจงเบื้องหลังการกระทำของเธอในเล่มนี้ หรือจะมาสร้างความดราม่ายิ่งกว่าเดิม   

     


    ระดับความพึงพอใจ: 1/5 อ่านจบแล้วถึงกับต้องเกลือกกลิ้งเพราะปวดใจ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×