ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #363 : บาฮามุท มังกรเหล็กไร้พ่าย เล่ม 8 พระเอกโลกสวย

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.15K
      69
      26 มิ.ย. 60



    สำนักพิมพ์: Zenshu

     

    ราคาปก: 180 บาท

     

    แนวเรื่อง: Action, Fantasy, School Life

     

    แต่งเรื่อง: Senri Akatsuki

     

    Illustration: Ayumu Kasuga

     

    แปล: SONIC

     

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 12 เล่มยังไม่จบ ทำเป็นอนิเมแล้ว ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK ดูรีวิวเล่มแรกๆที่นี่ เล่ม 1   เล่ม 2   เล่ม 3  เล่ม 4  เล่ม 5  เล่ม 6  เล่ม 7

     

    เรื่องย่อ:

    นะ นี่ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย...? แค่ได้มองลุกซ์เท่านั้นเอง ความรู้สึกนี้มัน...

     

     “ลอร์ดราชวงศ์โบราณปรากฏตัวขึ้นมาเรียกร้องการเจรจา ลุกซ์ที่ต้องเผชิญหน้ากับพวกเธอพร้อมกับเหล่า เจ็ดอัศวินมังกรศักดิ์สิทธิ์ในสถานที่จัดการประชุมโลก สุดท้ายก็มีโอกาสได้พบกับฟูกิลผู้เป็นพี่ และได้รับรู้ถึงวิกฤตการล่มสลายของโลกอันน่าสะพรึงกลัว

     

     ในที่สุด เหตุการณ์ยิ่งใหญ่ที่สุดในโรงเรียนก็ได้เริ่มต้นขึ้น...งานโรงเรียน

     

     ลุกซ์จึงได้สนุกไปกับการสานสัมพันธ์กับเหล่าสาวน้อยคนสนิทและความครื้นเครงของงานเทศกาลที่มีอยู่เพียงชั่วอึดใจ

     

     อีกด้านหนึ่ง ระหว่างที่เซลิสซึ่งโดนพ่อสั่งให้ไปผ่อนคลายอารมณ์เกิดความสับสนในความรู้สึกที่มีต่อลุกซ์ ลำนำแห่งการล่มสลายของโลกก็ได้เริ่มต้น... หายนะศักดิ์สิทธิ์แรคนาร็อครูปร่างมนุษย์ที่แข็งแกร่งและยิ่งใหญ่ที่สุดก็ได้เผยคมเขี้ยวออกมา!

     

    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                    เนื่อเรื่องในเล่มนี้ก้าวไปสู่ระดับโลก ทำให้มีตัวละครจากอาณาจักรต่างๆโผล่มาเยอะแยะ และก็ได้เผยตัวละครที่น่าจะเป็นลาสต์บอสโผล่ออกมา ว่าแต่ผมคิดไปเองหรือเปล่าว่าเนื้อเรื่องมันดูเป็นแพทเทิร์นซ้ำๆชอบกล ตอนแรกๆพวกพระเอกเสียท่าศัตรู ต่อมามีศัตรูมีสัตว์ประหลาดเก่งๆบุกพวกพระเอกก็เอาจริงไม่ก็ระเบิดพลังเก่งขึ้นจนชนะได้ล่ะนะ

     

                    แต่จุดที่ผมเซ็งในเล่มนี้คือพระเอกมันอีโมเกือบทั้งเล่ม โอเคยอมรับว่าชีวิตพระเอกมันดราม่าจริงๆ แต่ผ่านมาขนาดนี้แล้วน่าจะมีการพัฒนาทางจิตใจบ้าง นี่หมกหมุ่นกับตัวเองปล่อยให้รุ่นพี่ลำบากใจเพียงลำพังอยู่ครึ่งค่อนเล่ม

     


                    เมื่อลองวิเคราะห์ปมของพระเอกในเล่มแล้วผมคิดว่าพระเอกเรื่องนี้เป็นพวก “โลกสวย” นะ ปัจจุบันคำนี้มักจะถูกใช้บ่อยๆในการต่อว่าตัวละคร แต่บางทีก็ใช้กันไม่ค่อยถูก บางคนก็เหมาตัวละครที่เป็นคนดี มองโลกในแง่บวก มีมนุษยธรรมเป็นพวกโลกสวยหมด จริงๆแล้วมันเป็นเรื่องธรรมดาที่บางครั้งตัวเอก จะต้องมีเป้าหมายหรือมุมมองที่ดูดีโอเวอร์มากเช่น ตัวเอกแนวต่อสู้ที่ไม่ยอมฆ่าคน หรือตัวเอกแนวเอาตัวรอดที่ไม่ยอมปล่อยให้ใครตาย เป็นการเซ็ตตัวละครเพื่อเป็นอุปสรรคให้ตัวเอกฟันฝ่า ให้เป็นความสนุกของเนื้อเรื่อง ซึ่งผมไม่ถือว่าโลกสวยนะ

     

    แต่ถ้าโอเวอร์เกินไปหรือเป็นพวกที่ไม่รู้จักประเมินสถานการณ์ อย่างพระเอกเรื่องนี้สงสารศัตรูเลยแพ้การประลองทำให้ประเทศชาติเสียประโยชน์ หรือหวังทำสงครามปฏิวัติโดยไม่มีใครตายนี่ เรียกว่าดันทุรังจนทำให้ตัวและพรรคพวกลำบากนี่ผมว่าเข้าข่ายโลกสวยนะ อีกอย่างพระเอกทั้งๆที่เช็ตให้เป็นคนฉลาดเฉียบแหลม แต่บางทีก็ฝืนโดยไม่ชั่งผลได้ผลเสียเลยดูขัดๆกันชอบกล

     

    เอาเป็นว่ารวมๆก็อ่านได้เรื่อยๆล่ะนะ แต่ไม่มีจุดมีอีเว้นให้ตื่นเต้นมากเท่าไหร่แฮะ  

     

    ระดับความพึงพอใจ: 2/5 ตัดคะแนนเนื่องจากเซ็งพระเอกอีโม

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×