Devil Delivery

ข้อมูลเบื้องต้น

เกริ่นนำ:จากประสบการณ์ชีวิตที่พลิกผัน
            สวัสดีคะทั้งนักอ่านที่น่ารักทั้งหลายและนักเขียนมือสมัครเล่นที่ต้องการแรงบันดาลใจสำหรับงานเขียนของท่าน ขอแนะนำตัวก่อนเลย ดิฉัน "หมอบูม" คะ เรียกสั้นๆว่า บูม ก็ได้ มีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักวาดการ์ตูนบ้าง เป็น Animator บ้าง แต่สุดท้ายแล้วด้วยการบีบคั้นทางสังคม ค่านิยมและการปลูกฝังในครอบครัวไทย จึงทำให้อาชีพนี้ยังไม่เป็นที่แพร่หลายนัก ถึงปัจจุบันนี้จะมีการสนับสนุนจากสำนักพิมพ์หลายแห่ง สื่อและเทคโนโลยีต่างๆที่เอื้อต่อการเรียนรู้ จำนวนผู้คนและเยาวชนน้อยใหญ่ที่หันมาสนใจในงานแนวขีดๆเขียนๆมากขึ้น รวมถึงการยอมรับจากผู้ปกครองที่คอยสนับสนุนงานเขียนของลูกๆเช่นกัน แต่ก็เป็นเรื่องลำบากมิใช่น้อยเลยที่จะยึดอาชีพนักเขียนเป็นหลักโดยที่ไม่ต้องอาศัยการทำงานอื่นเสริม... แน่นอนคะจุดประสงค์หลักของการทำงานคือ "earn for living" หรือการหาเงินมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องนั่นเอง ข้อนี้ใครๆก็ปฏิเสธไม่ได้ใช่ไหมล่ะคะ แต่การที่จะเพิ่มเงินในกระเป๋าไปพร้อมกับการทำงานแบบสบายๆไร้กังวลตามแบบฉบับที่เราชอบเนี่ยหาได้ยากยิ่งคะ จริงไหม?
                ไม่ใช่หรอกคะ ที่บูมพูดขึ้นต้นมาทั้งหมดไม่ใช่เพราะเราหมดหนทางไปต่อ ถึงงานที่เรารักและใฝ่ฝันอยากจะอยู่กับมันไปชั่วชีวิต จะไม่ได้เป็นงานหลักเหมือนอย่างนักเขียนการ์ตูนชื่อดังอย่างคุณ  เออิจิโร่ โอดะ เจ้าของผลงาน "One piece" หรือคุณ  เท็ตซึกะ โอซามุ ที่วาดผลงานชื่อดังอย่าง "เจ้าหนูปรมาณู" และผลงานอื่นๆอีกนับเป็นร้อยๆเรื่อง ไม่ได้เป็นจิตรกรชื่อก้องโลก ไม่ได้เป็นนักเขียนที่ขายผลงานความคิดอันบรรเจิดนับเป็นไม่รู้กี่ล้านเล่ม หนำซ้ำยังตีพิมพ์ออกวางจำหน่ายได้เรื่อยๆอีกต่างหาก แต่รู้ไหมว่าสิ่งที่เราชอบและอยากอยู่กับมันจะช่วยสร้างแรงบรรดาลใจให้กับใครๆอีกเยอะแยะมากมาย จะเรียกว่า"การต่อยอด" ก็ว่าได้ ทำไปเถอะคะ ทำในสิ่งที่เราชอบ ถนัด และสนใจ และจะรู้ว่าชีวิตเรารวมถึงโลกใบนี้ยังมีอะไรให้น่าค้นหาอีกมากมายเลยล่ะ
                 บูมก็เป็นเด็กตัวน้อยๆคนหนึ่งที่เคยมีความฝัน...ความฝันแบบเด็กๆที่ยังอ่อนต่อโลก ในหัวก็มีแต่ "อ่า...อยากจะเป็นอะไรเหรอเมื่อโตขึ้น" ส่วนใหญ่ก็จะตอบว่า อยากเป็นคุณหมอ คุณพยาบาล คุณครูบ้างล่ะสำหรับเด็กผู้หญิง ถ้าเด็กผู้ชายก็ ตำรวจ ทหาร ครับผม! เพราะผมอยากรับใช้ชาติ! อะไรทำนองนี้ พอเราหาความฝันจนเจอ คือบูมเคยอยากเข้าเรียนคณะสถาปัตยกรรมคะ เพราะคิดว่าใกล้เคียงที่สุดแล้วล่ะกับงานเขียนที่เราชอบใจจะขาด พอเข้าไปสมัครเรียนกับรุ่นพี่ที่คณะสถาปัตยกรรมของมหาวิทยาลัยศิลปากรท่าพระจันทร์ เปิดการเรียนการสอนอยู่ 1 สัปดาห์ เรียนรู้ทักษะและวิชาที่จำเป็นสำหรับการสอบวิชาเฉพาะ เข้าไปห้องเรียนวันแรกเหมือนอัดกันอยู่ในรังรกๆอะไรสักอย่าง คนเยอะมากกก แต่ที่น่าสลดอีกอย่างจนทำให้บูมไม่กล้าเงยหน้า หรือโชว์ผลงานให้ใครเห็นเลยคือ มีแต่เทพทั้งนั้นคะ! อะไรจะเก่งปานนั้น วาดภาพได้ลื่นไหลเรื่อยๆ อย่างรวดเร็ว ทั้งร่างภาพเอย ลงเล้นดำเอย แถมยังต้องลงสีอีก กำหนดเวลาเพียง 30 นาที บูมแค่ลงเส้นดำก็จะไม่ทันแล้วค่ะ แต่ก็อย่างว่านะคะเราถนัดอะไรที่เป็งมังงะมากกว่าภาพ perspective ที่มีมุมมองและมิติลึกกว้างหลากหลายรูปแบบที่นักสถาปัตจะต้องใช้วาดออกแบบโครงสร้างทั้งภายในและภายนอกอาคารให้ได้สัดส่วนตามความเป็นจริงมากที่สุด
                  บรื๋อออ...ไม่เอาแล้วถาป่งถาปัด บ้าบอคอแตกชะมัด! ความฝันเป็นอันพังทลาย ย่อยยับหมดสิ้น อ้ะ ไม่สิ จะพูดตัดพ้อแบบนั้นก็ไม่ได้หรอก เพราะนั้นคือความฝันจอมปลอม ถ้าเรารักมันจริงเราคงไม่รู้สึกท้อถอยจนต้องถอนตัวออกมาดื้อๆแบบนี้ สุดท้ายแล้วด้วยความที่เราอยู่ในครอบครัวที่มีแต่คนทำงานสายอาชีพทางด้านการแพทย์ จึงได้ผันตัวเอง ทำตามคำแนะนำของพ่อ แล้วไปสอบหมอซะ! เอาหละ สุดท้ายจึงได้มาอยู่เป็นหมอทะเลที่มหาวิทยาลัยบูรพาตากแดด ลมทะเลตัวด๊ำ ดำ อยู่จนถึงทุกวันนี้
                 ถึงจะเรียนเหนื่อย งานหนัก แต่บูมก็ไม่เคยทิ้งความฝัน อย่างที่บอกไปคะ ทำไปเถอะสิ่งที่เราชอบ ขอให้เป็นงานเขียนแนวสร้างสรรค์หรืออะไรก็ได้ที่จรรโลงโลก หาเวลาอยู่กับมันสักหน่อยคะ ถ้าช่วงเรียนไม่มีเวลาจริงๆ คงต้องรอให้เรียนจบเสียก่อน ถึงเริ่มเขียนหนังสืออีกครั้ง(อีกนานนม ขนาดบักอึ้ดยังเรียกพี่!)
                 ใครที่มีความฝัน ฝันไปเถอะแต่อย่าฝันลมๆแล้งๆ ลมพัดปลิวทีหายแบบนี้คงไม่ใช่แล้วล่ะคะ ทำให้มันเป็นรูปธรรมหรือนามธรรมที่จะจับให้ทุกคนเห็นหรือเข้าใจว่าสิ่งที่เราสร้างสรรค์ขึ้นมานั้นมีอยู่จริง และควรค่าแก่การรักษาเอาไว้ จะเรียกว่าเป็นความสำเร็จของนักเขียนที่แท้จริงก็ได้คะ

   เอาหละคะใครที่ชื่นชอบภาษาอังกฤษ ก็อาจจะถูกใจบ้างไม่มากก็น้อย ส่วนใครที่พอถูๆไถๆไปได้ ก็ลองอ่านดูนะคะ เนื้อหาทั้งหมดทั้งมวลนี้ถูกคัดกรองมาแล้วจากตัวผู้เขียนเองและอาจารย์ฝรั่งที่ปรึกษาบูมคะ ขอให้สนุกกับนิยายฉบับภาษาอังกฤษเรื่องแรกของบูมนะคะ
ปล. ถ้ามีข้อผิดพลาดอยู่บ้างก็ขออภัยด้วยนะคะ

เนื้อเรื่อง

 

​เรื่อ๫ย่อภาษา​ไทย​เ๥ริ่นๆ​​ไว้๥่อนนะ​๬้ะ​ ​เผื่ออ่าน​แล้ว​ไม่​เ๦้า​ใ๬
                       ​เรื่อ๫ราว​เ๥ิ๸๦ึ้น​เมื่อพิมพ์​เ๸ินทา๫๥ลับบ้าน๸้วยรถ๹ุ๊๥ ๹ุ๊๥ ​เพื่อที่๬ะ​​ไปยั๫สถานีรถ​ไฟฟ้า BTS ๨รั้นนั้น​เอ๫๥็บั๫​เ๥ิ๸สายฟ้าฟา๸ ผ่า๸ั๫​เปรี้ย๫​เร็ว๦นา๸๹า๥ะ​พริบ​แวบ​เ๸ียวยั๫๬ับ๹าม​ไม่ทัน พิมพ์​ไ๸้​ไป​โผล่ ๷ อี๥ฝา๥​โล๥หนึ่๫๯ึ่๫​เธอ​ไม่รู้๬ั๥ ​แ๹่​เผอิ๱๮ะ​๹าฟ้าลิ๦ิ๹(หรือ๥รรม​เวร)ที่​ไหน​ไม่รู้ นำ​พา​เธอ​และ​​เ๦า "Zero" ​เ๬้า๮าย​แห่๫​โล๥ปีศา๬ ​ให้​ไ๸้มาพบ๥ัน...บน๥ลา๫​เวหา!!
                      ๯วย​แล้วสิ ​เรื่อ๫ราว๹่อ๬า๥นี้๬ะ​​เป็นอย่า๫​ไร ​โปร๸๹ิ๸๹ามอ่าน๥ัน๹่อ​ไ๸้​เลย๨ะ​! 

 

“There is a land covering with the dark sky.

        This is the most modern of the three world.

                But  I still be here...in the castle…”

“How bored………….!!”

“Wake up stranger! What’s the hell you are? ” The boy calls a little girl in his arms from sleeping with unconsciousness.

 “Wh.. where am I ?” said Pim as she feels drowsy

“ Gak!! ” Pim sees both of his large dark wings behind the back that lower to swoop down immediately. And she feels like she meets an odd creature. It seems to be like the boy’s pet, having a twin bat’s wings like him, flying and following them. Pim feels thing is horrible when she sees a kind of vehicle called “tuk-tuk” that she has ridden on it, falling down right in front of her.  

“Hold me tight or we both will be captured!” said  The boy. She notices that guys flying behind them have some similar features and wings. It seems like they are going to arrest him.

-------- In the past, The 3 World has ever linked together that’s the heaven, the human world and the devil  land. They have lain in a form of  layer cake that have a big hole called “The forbidden gate”  However, the mysterious boy name’s “Zero” is breaking a law “not  wondering through the gate arbitrarily”.

When they stand on the ground, They begin running to the flat of building and hide themselves behind the garbages

“Not again!, I will escape from here I want to go home” said Pim  she is trembling with fear. 

“Shee !...How noisy, You need to be silent and still, Shorty !”

“I’m sick of it. My plan was failed because of  your bastard vehicle!. It was fallen from the sky while I was enjoy flying.” Zero thinks of horrible scenery at that time. “Besides the forbidden gate, There is The time dimension gate too. Is it all the facts? ” said Zero. While Pim is listening to him, she is thinking of her, riding on “tuk-tuk” in order to go to BTS station. But because of lightning bolt that hit the tuk-tuk took her to another world.

“What’s wrong huh?. You are too quiet.” asked Zero

 “O..oh nothing. I’m just thinking. I…I’m so glad. you help me.” replied Pim
 


            “Name’s Zero. Don’t call me you those, you that….bra bra bra bra….” Zero trys to interrupt the words she said. He feels embarrassed with her thank.

“It is coming” a sharp voice beside Pim’s ear. “My name’s  Brook. Sir!”  Brook introduces himself. He is so cute.

“This is my servant pet. Let’s hurry up.” said Zero

“Where shall we go?”  asked Pim. Her hand is hold tightly by his cold hand. Zero has to drag Pim to somewhere else while they are escaping.

“Wait! I haven’t introduced myself.” said Pim

“Ah huh!  Although you told me or not, I don’t care because I would like you to meet my father.”   “If  he sees you as a human, He will be proud of me.” Zero said like She is a grand masterpiece for his dad. Pim hesitates slightly and feels not sure to run along with him, but she have to keep  running.

“Don’t worry. Pim sama *… You will be safe. I guarantee.”  Brook said to encourage her.

“No doubt !” how did I know your name Because I have just looked at this…” A little palm points to Pim’s handkerchief which she has tied round her neck like a scarf.

“I guess that alphabets on your scarf are your real name…Pim sama…” said Brook.

“You are very intelligent.You can even  read human language!” Pim is very surprised.

“Alright, Shorty…Prepare yourself to jump down. We are going to the hold of the forbidden gate,” said Zero.

“What the…!” Pim spoke loudly

“We are going to devil land,” Zero holds Pim in his arms again and then straight down to the linked hold of the three world.

“How bored… The wind current of this gate is make me a mess,” Zero complained.

“They look like good guys,” Pim looks pass the dark wings of him to the angels, flying with beautiful white bird wings.

“Tsk..! I hate god and the angels. They all like to make laws to control us…everyone!”

“It means that I am in the period of the three world, linking together at the same time. Unbelievable!” said Pim

They fly straight to the lowest part of land. The brightness begins to vanish while the dim is becoming to the darkness. Zero reduces the speed by stretching out his powerful wings. They stop in front of the frontier fortress, surrounding by the evil’s residence.

“Zero sama… Are you sure to go inside the castle? To report Papa…”  asked  Brook.

“I have a wonderful present for him. I hope, I will be given a chance to be free after that,” replied Zero.

At that time, there are some clouds with bad smell, spreading out from a big door’s corner behind the fortress.

“Father!” Zero is surprised because today is the first time his dad come out to welcome his beloved son back home. Perhap, because of his position “A God Of  Death” . He need to be in the castle all day to work hard or…do something like “ snoozing in his soft coffin.”

“ Who is this?” The God point his finger to himself  “Father is my father,”  his son responded.

“And…Who is that?” “Pretty good! You are able to find some lovely girl who is a human being…” The God admired on his son.

  

“Quickly…tell me the story. I think… you have something to talk with me,” When Zero stops blaming his father, the real feature of The God is shown. The plan to tame his stubborn son is worked. Zero is punished by isolating from all the other prisoners in “The Soul Keeper Room” The room is full of angel, human and devil souls, gathering in a ball form. It collects a pain and depression all over the three World. This is the punishment, the way to use with his son who wander to another World with no getting the permission.

“ Right!  You are the only one who caused the problem and Pim is the one part.” said Zero.

“Too late to be aware about yourself… Zero but I still like your wonderful present. You know? ”  The God’s words irritated Zero.

“I just ordered a magic spell, muttering by myself and then this girl was taken from some where else. However, it was a good random for this plan.”  said The God  “No more than helping you from involving with the bad things. I always concern of you. Son…”

“Because I have a good assistant like you Pim… The work was accomplished. Thanks to you…” The God said to Pim

“Ah…I…I am...” said Pim.

“Oh!...Wait a minute…” The God stops her remark.  “So Sorry…I tended to call you to be here because if Zero encounters with this situation, It will be in my plan.”

“To call Pim in order to make me convinced to give her back as your present or make me have no choices except to come back home. Right ? ” Zero understood all his father’s plan.

“You have never change, do you? So intelligent like someone…” said farther. After that, Zero is taken to “The Soul Keeper Room”.

----finish part 1----

“Sorry…this is my false and my crazy dad’s too…” Zero sighs.

“I think, I understand. You are teenage like me. You just went out to enjoy the Whole World!” Pim encouraged to Zero. She hoped that he might be cheerful.

“Huh?  What is it?  It  is “0020”.”  Pim sees a number of Buddhist Era on the wall beside The Room.

“The year that indicated the first date of construction and gathering souls in The soul keeper room. Sir…” Brook answered her question. She pats on the wall.

“Zero...! I need you to be my assistance in order to go back home. I means ... my real world…” Pim requested to him.

“Ha..! Sure, I will. Shorty! ” said Zero. They give a nod each other. To show  that they are going to follow their plan to escape.

“Brooommm…” Zero collapse all the room’s wall with no hesitation. The marathon is beginning again when the watchmen realized that they are escaping. Pim has an idea. She tells zero to take her to the human World to meet monk. She thinks, The monk could give her some advices. Until they has arrived the human World…

“Let’s tell him a story about you. May be, you can go back to your place.” Zero said as he feel giddy because of the wind current of The forbidden gate.

“Understood! ”. Pim responded to Zero and then talks to the monk till she understands everything clearly.

 

“Is it okay, Sir..?” asked Brook.

“Yes, He told me to concentrate on my mental powers, tries to recall the past, solves the problems from the cause. I guess, It is the fact of life. We can’t avoid it. “ said Pim.

“Sigh… not again! The human are boring too. The words  “Freestyle”  You know?” Zero said.

“Oh.. Man!. Tone of voice like your father. ---You know?” Pim commented oh his sound.

“Ha..Ha..Ha.. I agree. I agree with you. Pim sama…” Brook emphasized to her comment.

“Yes, I know…” --- “Oh Hush!  You two enough! ”  Zero exclaimed loudly.

“I know how to solve it. We must do in reverse at the first time I came to this World.” Pim begins to tell her plan to Zero, but he thinks,  it is a foolhardy decision…

“Alright!.  First of all, We need to find the fallen tuk-tuk.” Pim has made up her mind already.

This time, They have to run with all their strength when they encounter not only “the watchmen” but also the “angles”. They also aim  Zero to has the highest punishment.

            “I found it!...tuk-tuk,”  Pim points to the tuk-tuk, Suddenly. Zero uses his entire power to throw the vehicle up to the sky.

            In the car, there is Pim who tries to be concentrated. She sits like it is nothing happened. She thinks, this is the only way to help her go back home but it is harder than she thinks. Before meeting the monk, Zero has ever made a promise with Pim. What ever happens, he will does his best to safe Pim to the end of this mission. His intension effects The dimension gate to be opened automatically. While Zero is fighting to delay the time, Pim has already fallen in the the gate. This is the last words which he said “I’m sorry for everything that I caused. This is the last chance to be excused…” Zero stretches out his wings and finally throws himself  into the gate of time. Everything is disappeared…

            In the car wreck. The little girl is still thinking about a true story as if  It were a dream.

            “Zero…I wonder, If you are allowed much more freedom. The World is widely opened to everyone who have a dream. How regrettable…”   “What are you doing Zero…?”  Pim sighs as she misses her friend “Zero” the young devil who has dark eye sockets. It won’t make any difference from a Zombie.

            “Hey!”  there is a voice… The Boy’s voice is seemed to be exhausted. “It seems like you and me share the same feeling”  Pim is used to hearing this sound. The boy scrambles  out of the tuk-tuk.

            “  Zero!! ”  Pim is very glad. She holds him in her arms. “You are alive!. I’m happy to see you again.” said Pim.

            “You need not to worry about me, Shorty… I have a strong body. Don’t like a weak man.” Zero is embarrassed.

            “Um… Thanks you. Zero…” Pim said

            “A..Ah…Not at all. It is not a big deal.” The red of cold-blooded current comes up on his face. Zero having red cheeks…  .They give a long stare of each other but don’t have a talk.

            “Zero sama…? From now on, how do we go back to devil land ? Sir…” Brook asked his boss.

            “…………………” Zero turns his face to Pim. He pats her on the head gently.

            “May be now, I am necessary for you ….Zero.” said Pim.

            “Ah…pleased, lend me your hand.” Zero spoke politely.

            “Understood!! ” responded Pim. This is the last words before they are going to make a new plan in order to set him off and go back to his world…
 
----finish part 2----