[AIMNAM] It's you : My Playlist. - นิยาย [AIMNAM] It's you : My Playlist. : Dek-D.com - Writer
×

    [AIMNAM] It's you : My Playlist.

    เพราะรักไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็นเรื่องของเราสองคน #เอมน้ำ #AF11

    ผู้เข้าชมรวม

    23,299

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    23.29K

    ความคิดเห็น


    101

    คนติดตาม


    167
    หมวด :  แฟนฟิคไทย
    จำนวนตอน :  8 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  4 พ.ค. 58 / 12:12 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

       

    บทนำ



         เพราะอากาศมันร้อน หรือฟ้าฝนไม่เคยเป็นใจ กว่าจะออกมาให้แสงอาทิตย์ประทับรอยเงาตามตัวแต่ละที ก็ยากเกินมนุษย์จะเข้าใจ นี่ประเทศไทยอยู่ตรงไหนตามแผนที่โลกกันนะ หรือว่ามันยื่นออกมาอยู่เคียงคู่ดวงอาทิตย์กัน ใครมันจะไปรู้ได้


    อมฤตรรกยะราภรณ์. @LEENAM : #ร้อนขนาดนี้นี่ประเทศไทยหรือป่าวคะ


           สองนิ้วของฉันกดส่งข้อความลงไปอย่างรวดเร็ว และยังคงกระดิกนิ้วโลดแล่นอยู่บนหน้าจอได้อย่างดีถึงแม้มันจะเช้าไปมากก็ตาม :3 โซเชี่ยลเกิร์ลขนาดนี้ พี่ไม่ได้มันมาแค่หน้าตาดีนะคะ.

         

           “เช้าวันจันทร์ มันก็เหมือนเช้าของทุกวัน ต่างก็ตรงที่มันต้องเริ่มต้นกับสิ่งเดิมๆ ที่ได้หยุดพัก พอให้หายใจหายคอไปได้ วันถึงสองวันนั่นแหละ” บ่นไปก็เท่านั้น เพราะตอนนี้สองขาของฉันก็เหยียบอยู่ตรงไอลูกศรมีกรอบสี่เหลี่ยม หลังเส้นเหลืองห้ามไปยืนใกล้ๆแล้วแหละ ชีวิตมนุษย์กินเงินเดือนแสนเข็ญ เช้าก็ออกมาเบียดเสียดประเดียดกับฝูงชนคนทำงานด้วยกัน ตกเย็นก็ใส่เกียร์ม้ากระโดดโลดเต้นดี๊ด๊ากลับบ้าน ด้วยใจยินดี เท่านี้แหละชีวิตของฉัน



         บริษัทเอกชนที่มีชื่อเสียงเรียงนามกับการผลักดันพรสวรรค์ของปุถุชนคนธรรมดาจนกลายมาเป็นนักล่าฝัน
    10 ปีที่เติบโตมาจนคิดว่าจะหยุด แต่ด้วยอะไรก็ตาม ซึ่งไม่รู้ว่าคืออะไร  จนกลายมาเป็นก้าวสู่ปีที่ 11 อย่างทุลักทุเล แต่ใครจะคิดว่ามันจะเต็มไปด้วยความรักที่มากมายขนาดนี้ แหงละ ฉันก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน



         “ไอตี๋น้อย ฉันว่าแกควรจะเลิกจิบกาแฟแก้วนั้นที่มีหน้าผู้หญิงผมสยายสีเขียวทาบอยู่ได้แล้วนะ นี่มันกี่โมงแล้วห้ะ!!” เออาร์ ผู้ชายวัยกระเต๊าะร่างน้อยเอวบางจับจ้องอยู่ที่นาฬิกาของตัวเองมองมาที่ฉัน จะให้ทำไงได้ละ เออาร์สาวสวยสูงยาวเป็นอาหมวยน่ารักแบบนี้ ขอบอกว่าไม่ค่อยมีหรอกนะ



    อมฤตรรกยะราภรณ์. @LEENAM : #มั่นหน้ากว่าพี่ก็ไม่มีแล้วค่ะ.



         “เออ รู้แล้วละน่าพี่ ทำเป็นขรึมไปได้ น้ำไม่ลืมเวลาหรอก แล้วเด็กพี่ที่จะมาใหม่ คือใครนะ ทำไมต้องให้น้ำไปดูแลเขาแทนด้วยเนี่ย ! สามอาทิตย์นะพี่ ไม่ใช่เวลาน้อยๆ ให้ตายเถอะ!! ” น้ำบ่นพลางจิบกาแฟอีกนิดหน่อย ก่อนจะโยนมันทิ้งไป



           ใช่ฉันเองเนี่ยแหละ น้ำ กัญญ์กุลณัช เออาร์ประจำบริษัทเอกชนแห่งนี้ เพิ่งจะเข้ามาทำงานได้ไม่นาน แต่ก็มีผลงานที่พอไปวัดไปวาได้อย่างสบายๆ ถึงขั้นฝากงานได้อย่างไม่ต้องเป็นห่วง เหมือนอย่างพี่พูม เออาร์ผู้ชายวัยกระเต๊าะที่มาให้ฉันไปดูแลเด็กพี่แกแทนเนี่ย ไม่ใช่ไม่ว่างนะคะ แต่พี่แกจะไปสวีททริปกะคนรู้ใจก็เท่านั้น  ทำไมนะ ทำไม ได้แต่คิด แล้วก็หยิบไอหกพลัสขึ้นมาอีกรอบ.




          อมฤตรรกยะราภรณ์. @LEENAM : เพราะฉันยังคงเหงา ,
    รอวันที่ได้พบใครสักคน ,
    หวังว่าใครคนนั้นจะเป็นเธอ ได้หรือเปล่า??  (:




         โหมดพร่ำเพ้อของฉันมันสวยงามเสมอ ^^ ยิ้มให้กับตัวเองนิดหน่อยตามประสาคนหน้าตาดี



     “แล้วเขาจะมาเมื่อไรพี่
    ? ” ฉันเอ่ยปากถามพี่พูมไป เพราะเห็นว่าอีกไม่นาน ฉันคงต้องรีบไปเคลียร์คิวอะไรอื่นๆอีก


    “อีกแปบนึงเขาก็จะถึงแล้วล่ะ รอแป๊บนึง คนนี้พี่ฝากแกดูดีๆล่ะ อย่าไปทำอะไรเขา” พี่พูมพูดพลางยิ้มมาให้ฉันทีนึง


    หลังจากนั้น ฉันก็ไม่ได้เห็นว่าตัวเองควรจะยืนอยู่ตรงนั้นสักเท่าไร เลยขอตัวไปทำงานของตัวเองก่อนจะถึงเวลานัดอีกทีนึง.

     

     "ไอตี๋ ไอตี๋แสบบบ!! มานี่ก่อนเลยเว้ย" พี่พูมตะโกนมาหาฉัน ให้ออกมาหาเด็กของพี่เขานั่นแหละ

    มา มา แนะนำให้แกได้รู้จักก่อนเลยละกัน “นี่ เอม เป็นเด็กฝึกงานมาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังเลยนะเฟ้ย เขาจะมาฝึกงานที่นี่สามเดือน แต่แกน่ะแค่สามอาทิตย์เท่านั้นที่พี่ไม่อยู่ ฝากดูแลที” พี่พูมตบบ่าฉันเล็กน้อย ให้เงยหน้าขึ้นมาจากจอโทรศัพท์มือถือคู่กาย ให้ตาย!!! พี่พูมตบมาขนาดนี้ ดีนะน้องจุ้งจิ้งของฉันไม่ตกไปซะก่อน. จะอะไรกันนักหนากับเด็กฝึกงานที่มีเข้ามาผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนให้ได้เชยชมหน้าตาและฝีมือการทำงานอยู่บ่อย ๆ ฉันละสายตาขึ้นมาจากน้องจุ้งจิ้งของฉัน ก่อนจะเบนสายตาไปยังเอม เด็กที่พี่พูมแนะนำ


          “เช้ดดดดดดดดดดดดด นางฟ้าหรือเปล่าคะ? แม่มมมม คนอะไร้คนอะไร คมเข้มขนาดนี้ ถูกใจพี่น้ำคนนี้จริงๆ”  นี่คิดนะ คิดอยู่ในใจ ไม่ได้มีเสียงเล็ดลอดจากปากจุ้มจิ้มน่ารักของฉันแต่อย่างไร แต่คงเพราะสายตาที่ฉันมองมันจะนานเกินไป จนน้องเขาทักฉันขึ้นมาก่อนละมั้ง



         “สวัสดีค่ะ เอม สาธิดา ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะพี่” เอมพูดพลางยกยิ้มให้ฉัน



         “ตายแล้ววววววว คุณพระคุณเจ้า นางอ่อยฉัน นางอ่อยฉันแน่ๆ ฉันสวยละสิ โอ๊ยยย จิตใจตรงกัน ผูกพันรักใหม่” คิดอีกแล้ว ฉันได้แต่คิดอีกแล้ว พูดสิ แกนะ พูดตอบน้องเขาสักที



         “ยินดีต้อนรับละกันเนอะ ทำงานที่นี่ สบายๆ มีอะไรไม่เข้าใจก็มาถามพี่ส่วนตัวได้เลย ส่วนเรื่องงานตอนนี้ก็ถามกับพี่พูมก่อนได้เลย” ฉันพูด พลางเอนตัวกลับไปนั่งที่โต๊ะตัวเองต่อ #ยิ้มแบดแด่ฉัน กิกิ 



    อมฤตรรกยะราภรณ์. @LEENAM : เรียกน้องเอมไม่ถนัด พี่ขอเรียกที่รักแทนเลยได้ไหมคะ? ฮิ้วว .

     


    แฮ่ ! แวะมาเปิดฟิคเรื่องแรกไว้ก่อน (:
    #edit ชื่อเรื่องนิดหน่อยนะคะ. 

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น