Fiction Hunter x Hunter : Poison Game เล่ห์รัก เกมเสน่หา
โลกของทุนนิยมไม่เคยปรานีใคร แม้แต่เหล่าชายหญิงที่จงรักภักดีย่อมตกเป็นเหยือคนโกงมากเล่ห์เหลี่ยมได้ฉันนั้น แต่ใครจะเป็นฝ่ายกิน และเป็นฝ่ายถูกกิน?
ผู้เข้าชมรวม
5,876
ผู้เข้าชมเดือนนี้
31
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คำแนะนำสำหรับทำความเข้าใจร่วมกัน (อ่านก่อนบ่นนักเขียนนะคะ ไม่งั้นจะตี 555)
1.เรื่องนี้ไรท์กำหนดคุราเป็นผู้หญิงค่ะ เหตุผลเพราะความเหมาะสมของบทที่วางและความโม่ยส่วนตัวล้วนๆ (ไรท์ชอบคุโรคุรามากๆค่ะ)
2.พระเอกเรื่องนี้ใจร้าย หยาบคาย ชอบรังแกผู้หญิง เกรียนและกวนประสาท น่ากระโดดตบหน้า ใครไม่ชอบไม่แนะนำให้อ่านนะคะ (เดี๋ยวจะโมโหซะเปล่าๆ)
3.ใครที่สนใจ เตรียมรับความดราม่าหนักกว่าฟิคฮันเตอร์เรื่องอื่นนะคะ การเมืองทั้งนั้น และที่สำคัญ เตรียมเปลือกทุเรียนไว้ไล่ปาเหล่าพระเอกด้วยค่ะ 555
4.เนื้อหาบางส่วนมีความสมจริง แต่ก็ไม่ใช่เรื่องจริงทั้งหมด ทุกอย่างถูกกำหนดเพื่อความลื่นไหลของสตอรี่เท่านั้น
5.ชื่อเรื่องหลอกลวงค่ะ เหมือนตบจูบแต่ดราม่าการเมืองในที่ทำงานทั้งเรื่อง แม้จะมีฉากไม่เหมาะสม (มีเรทพอประมาณ) แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไรท์จะใส่เต็มนะคะ (ฮาาา)
6.ฟิคฮันเตอร์เรื่องนี้เป็นแนว AU ไม่อิงมังงะส่วนใดทั้งสิ้น และตัวละครบางตัว (เช่นเหล่าคิเมร่าแอนท์)มีการดัดแปลงเล็กน้อยให้เข้ากับสภาพแวดล้อมภายในเรื่องค่ะ
โลกนี้มีบางคนสนุกกับการเล่นเกมหลายรูปแบบ เกมบางอย่างเดิมพันด้วยเงิน
ชื่อเสียง หรือบางอย่างที่อันตรายไปถึงชีวิต แต่มากกว่าการเสี่ยงชีวิต
คือความเสี่ยงในรูปแบบอื่นที่อาจจะมีค่าเทียบเท่าหรือมากกว่าชีวิต “ศักดิ์ศรี”
“ความเชื่อมั่น” หรือแม้แต่ “จุดยืนที่ไม่เคยมีใครทำให้สั่นคลอน”
แม้จะไม่ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน แต่บางอย่างเมื่อเสียไปแล้ว อาจมีค่าเท่ากับตกนรกทั้งเป็น...
และโลกนี้
มีบางคนสนุกกับการย่ำยีผู้ที่อ่อนแอหรือชิงชังด้วยการช่วงชิงสิ่งสำคัญที่ทำให้อีกฝ่ายเสมือนตกนรก
เสือผู้หญิงจอมวายร้าย ซาตานผู้ชอบเอาชนะโดยไม่สนวิธีการ
หญิงสาวผู้เด็ดเดี่ยวและมั่งคงในหนทางของตัวเอง เด็กสาวผู้ยึดมั่นในอุดมการณ์และคำมั่นสัญญา
คือเหล่าตัวละครในโลกแห่งทุนนิยมอันฉ้อฉล
“ผู้หญิงน่ะ ต่อให้เข้มแข็งแค่ไหนก็ต้องมีจุดอ่อนกันบ้างแหละน่า
เวลาที่เธออ่อนแอฉันนี่แหละจะคอยซ้ำเติมจนลุกไม่ขึ้นเอง”
“ถ้าฉันจะเอาชนะ หรืออยากได้อะไร ต่อให้ต้องเล่นสกปรกก็ไม่สนหรอกนะ และบางทีการเห็นคนแบบเธอก้มหัวขอความช่วยเหลือจากฉันมันอาจจะเป็นความสนุกรูปแบบหนึ่งก็ได้”
“ดิฉันไม่มีเวลามาทำอะไรไร้สาระหรอกนะคะ ช่วยทำงานให้เต็มที่สมกับทีคุยโวด้วยค่ะ
หากยังมีสามัญสำนึกในฐานะผู้บริหารกันอยู่บ้าง”
“ฉันทิ้งทุกคนในทีมไม่ได้หรอกค่ะ เพราะฉันสัญญากับหัวหน้าคนเก่าเอาไว้ว่าจะดูแลพวกเขาให้ดีที่สุด
ต่อให้คุณจะกลั่นแกล้งสักกี่ครั้ง ฉันก็จะยืนหยัดอยู่ที่นี่ต่อไป”
ผลงานอื่นๆ ของ ดาวจัง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ดาวจัง
ความคิดเห็น