แม่โขงสะอื้น The Black moon Town เล่ม2

• คำนำ
  
  
       
  จากใจผู้เขียน ถึงผู้อ่าน
  
     “แม่โขงสะอื้น” ผู้เขียน ได้เขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้น เนื่องจากได้แรงบันดาลใจ จากนักแสดงชายคนหนึ่ง ซึ่งแอบปลื้มชื่นชอบในการแสดงของเขา ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา ด้วยบทบาทของเขาที่เป็นทหาร  ผู้เขียนเป็นคนที่เสพนิยายแบบเข้าไปในสายเลือด จึงมีความคิดที่จะเขียนนิยายเป็นของตัวเองสักเรื่อง เป็นการบันทึกจินตนาการลงเป็นตัวอักษร ครั้งหนึ่งในชีวิตนี้ได้ถ่ายทอดเรื่องราว ที่กำลังจะถูกลบเลือนผ่านปลายปากกาของเราเอง
  
         เรื่องราวในนิยายมีเค้าความจริงอยู่บ้าง แต่ผู้เขียนได้ใช้นามสมมุติ ในการตั้งชื่อตัวละคร ได้โครงเรื่องมาจากการบอกเล่าของคนที่อยู่ในเหตุการณ์สงครามอินโดจีน หลังสงครามโลกครั้งที่สองยุติลง การล่าอาณานิคมของฝรั่งเศสก็เริ่มขึ้น บางเหตุการณ์ ได้ถูกบันทึกไว้ในหน้าประวัติศาสตร์แค่เพียงไม่กี่บรรทัด แต่เรื่องเล่าในความทรงจำของผู้ที่สูญเสีย เป็นเรื่องเล่าที่ไม่มีวันจบ
     
          สอดแทรกด้วยเรื่องราวความรักที่ลึกซึ้ง ของทหารหนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศส ที่ได้ใช้ชีวิตบนแผ่นดินอื่นท่ามกลางเพลิงสงคราม การเป็นผู้ยึดครองที่แท้จริง ไม่ได้เป็นผู้ยิ่งใหญ่เสมอ และเขาได้พบกับหญิงสาว ที่ตกอยู่ในชะตาเดียวกัน แต่เขากับเธออยู่ในสถานะต่างกัน เขาคือผู้ยึดครอง แต่เธอเป็นผู้ลี้ภัย และผู้ต่อต้านในเวลาเดียวกัน เธอจะต้องต่อสู้เพื่อเสรีภาพ และจะไม่ยอมตกเป็นเชลยรักให้กับผู้รุกราน เขาระลึกเสมอว่า การที่ได้อยู่แผ่นดินอื่นที่ไม่ใช่แผ่นดินของตน เปรียบเสมือนกาฝากที่ไม่มีต้นไม้เกาะ เขายอมแหกกฎเก่าๆ เมื่อถึงคราวจำเป็น ดีกว่าการเป็นทหารที่ดีของกองทัพแต่ขาดมนุษยธรรม คนลุ่มแม่น้ำโขงจะทวงเสรีภาพคืนมาได้หรือไม่ เกิดอะไรขึ้นที่แผ่นดินล้านช้าง สงคราม สายน้ำ ขอบฟ้า มิอาจกั้นมิตรภาพของพวกเขาได้
  
          ผู้เขียนต้องขออภัย หากว่ามีคำใดที่ได้ล่วงเกินผู้ที่เกี่ยวข้องในเรื่องนี้ และถ้าหากมีคำพูดบางตอนของนิยาย บังเอิญไปคล้ายกับนิยายของนักเขียนบางท่าน ใคร่ขอให้รู้ว่าผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาที่จะลอกเลียนแบบแต่อย่างใด หากแต่เป็นเพราะว่าผู้เขียนได้เสพนิยายจนหลงใหล
  
        'หากคุณจะรักใครแล้ว จงรักให้หมดหัวใจเถิด อย่าได้ปิดกั้นหัวใจตัวเองด้วยกำแพงที่คุณสร้างขึ้น เมื่อทุกอย่างสายเกินไป  อาจจะตามหาความรักและหัวใจตัวเองไปตลอดชีวิต'
  
  รักคนอ่าน
• ดวงจำปา