มิตรภาพ ไม่มีที่สิ้นสุด - มิตรภาพ ไม่มีที่สิ้นสุด นิยาย มิตรภาพ ไม่มีที่สิ้นสุด : Dek-D.com - Writer

    มิตรภาพ ไม่มีที่สิ้นสุด

    เพื่อน ไม่ทิ้งกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    335

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    335

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  11 เม.ย. 54 / 10:54 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      มิตรภาพ ไม่มีที่สิ้นสุด
                  ในโลกนี้ไม่มีใครหรอกที่จะสามารถอยู่ได้โดยไม่มีเพื่อน การใช้ชีวิตไปวันๆ อยู่ตัวคนเดียวโดยไม่สนใจใครนั้น มันน่าเบื่อสิ้นดี คุณจะทำใจได้เหรอถ้าบนโลกนี้คุณไม่รู้จักใครเลย ไม่มีเพื่อน แล้วคุณจะคุยกับใคร จะปรึกษาใครเวลาที่คุณมีปัญหา จะโทรหาใครเวลาที่คุณเหงาหรือต้องการความช่วยเหลือ เชื่อสิว่าคุณอยู่ไม่ได้หรอก ถ้าไม่มีเพื่อนแท้ซักคน
      ฉันเองเป็นคนนึงที่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะมีเพื่อนแท้กับใครเขาบ้างหรือเปล่า จะมีโอกาสได้รับความรักจากเพื่อนบ้างไหม และวันนี้ฉันก็ได้รับคำตอบนั้นแล้วว่ามิตรภาพของเพื่อนนั้นมันมีอยู่จริง ใครจะเชื่อว่าจากคนสองคนที่ไม่ค่อยถูกชะตากัน รู้สึกเหมือนอีกฝ่ายเป็นศัตรู กีดกันและไม่เข้าใกล้ จนกระทั่งวันนี้เราทั้งสองกลายมาเป็นเพื่อนรักกัน ฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าอะไรที่ทำให้เราสองคนมาเป็นเพื่อนกันได้ แต่มันก็เป็นไปแล้ว เราสองคนเป็นเพื่อนรักที่ใครต่างก็อิจฉา ฉันดูแลเพื่อนคนนี้เหมือนที่ดูแลตัวเอง ส่วนเพื่อนก็คอยดูแลและให้คำปรึกษาฉันตลอด เราเรียนมัธยมต้นด้วยกันและเริ่มเป็นเพื่อนกันตอนมัธยมศึกษาปีที่สอง ความผูกพันของเราเริ่มจากสิ่งเล็กๆ ที่เราต่างดูแลเอาใจใส่กันและกัน จนเราได้มาเข้าเรียนในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายด้วยกัน เราทะเลาะกันเล็กน้อยเพราะมีความเห็นไม่ตรงกันในเรื่องการเลือกสายที่จะเข้าเรียน แต่สุดท้ายเพื่อนก็ยอมฉันและเราได้เข้าเรียนสายศิลป์-คำนวณด้วยกัน ฉันคอยช่วยเหลือเพื่อนในเรื่องการทำงาน เพราะเพื่อนฉันคนนี้ต้องช่วยแม่ขายของในตอนเช้า กว่าจะมาโรงเรียนได้ก็เกือบแปดโมงเช้าซึ่งเป็นเวลาเข้าแถวแล้ว ฉันเลยต้องอาสามาส่งงานให้เพื่อนเสมอๆ ในตอนเช้า ฉันเคารพในการตัดสินใจของเพื่อนคนนี้และซึ้งในน้ำใจมากๆ จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันหนึ่งหลังจากที่เพื่อนของฉันมีแฟน แต่เพื่อนสามารถแยกแยะออกว่าเวลาไหนควรใส่ใจแฟน เวลาไหนควรมาอยู่กับเพื่อนอย่างฉัน ไม่เคยทำให้ฉันต้องเหงา ถึงแม้ว่าบางเวลาเราอาจจะไม่ได้กลับบ้านด้วยกันเหมือนอย่างเคย แต่ฉันก็เข้าใจเพื่อนที่ต้องให้เวลากับแฟนบ้าง จนกระทั่งเราจบมัธยมศึกษาปีที่หก เราสอบได้มหาวิทยาลัยกันคนละที่ นับเป็นครั้งแรกที่เราต้องแยกจากกัน ฉันเขียนเรื่องราวและติดรูปของเราไว้ในกระดาษเอสี่แผ่นหนึ่งแล้วนำไปให้เพื่อนในวันที่เรามารับใบจบการศึกษาด้วยกัน ฉันหวังว่าไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เราจะยังเป็นเพื่อนรักกันตลอดไป
      จากวันนั้นจนถึงวันนี้ถึงแม้เราจะต้องห่างไกลกันและต่างคนต่างก็มีเพื่อนใหม่ แต่มิตรภาพระหว่างเรายังคงเหมือนเดิม เรายังคงนัดเจอกัน และสัญญาว่าจะเป็นเพื่อนรักกันตลอดไป

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×