หงษ์ร้าย ลายมังกร

หงษ์ร้าย ลายมังกร

**** แจ้งนักอ่านทุกท่าน ทั้งที่เคยอ่านและพึ่งเข้ามาอ่าน ไรท์จะกลับมาอัพนิยายเรื่องนี้อีกครั้งนะคะ หรือจะเรียกว่ากลับมาเขียนอีกครั้งก็ได้ หลังจากห่างหายไปหลายปี โดยมีการรีไรท์ตั้งแต่บทแรก และเปลี่ยนเนื้อเรื่องให้ดูมีเหตุมีผลเข้ากับตัวละครมากขึ้น แนะนำอ่านใหม่ตั้งแต่บทแรกนะคะ โดยตั้งใจจะเขียนเป็นเรื่องยาว 400 หน้า ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ หรืออ่านแล้วรู้สึกยังไงก็ช่วยเม้นท์บอกไรท์ด้วยนะคะ เราจะเข็นเรื่องนี้ให้จบไปพร้อมๆกันนะ  <3

ญามิน อัครพิศานไตรกุล

ญามิน ที่ชีวิตนี้เกิดมาไม่เคยพบเจอกับความลำบากสักครั้งในชีวิต ยกเว้นเรื่องจะซื้อกระเป๋ารุ่นลิมิเต็ดให้ทันได้ยังไง กับรถเบนซ์รุ่นนี้ดีไหม ชีวิตของเธอเพียบพร้อมไปด้วยเงินทองและความสะดวกสบาย และพระเจ้ายังลำเอียงให้หน้าตาลูกครึ่งละตินของเธอโดดเด่น จนได้เข้าสู่วงการนางแบบ ที่เป็นเพียงอาชีพเสริมยามเบื่อเท่านั้น เพราะแน่ล่ะเธอจะต้องทำงานทำไมในเมื่อรวยจนเหลือกินเหลือใช้ขนาดนี้

เมษา อัครพิศานไตรกุล

เมษา ลูกพี่ลูกน้องตามกฎหมายของญามิน แต่ดูยังไงๆก็เหมือนเด็กรับใช้ของญามินมากกว่า หญิงสาวเติบโตมาพร้อมกับบทบาทไม่ต่างกับลูกคนใช้ เธอกลายเป็นเงาของญามินตั้งแต่เข้ามาอยู่ในบ้านอัครพิศานไตรกุล เมษาเป็นคนเงียบๆ เก็บงำความคิด เธอไม่เคยเรียกร้องและยอมทำตามที่ทุกคนต้องการในทุกๆ อย่าง

.

.

.

หยาง ลี่ฟาน มาเฟียหนุ่ม ผู้ทรงอิทธิพลบนเกาะฮ่องกง เขาโหด เขาร้าย 

และพร้อมจะกำจัดทุกคนที่ขวางทางธุรกิจของเขา

หยาง ลี่ฟาน ไม่มีหัวใจ เขาพร้อมจะฆ่าและเล่นเกมส์กับเหยื่อจนกว่าตัวเองจะพอใจ

อิมเมจของเจ้าพ่อหยาง ลี่ฟาน ผู้เป็นเจ้าของฉายา killer smile 

               หยางลี่ฟานกำลังใช้ผ้าสะอาดที่ลูกน้องนำมาให้เช็ดมือของตนเองแรงๆ กลิ่นคาวเลือดยังคงติดอยู่ที่ปลายจมูก และติดมือของเขาเองด้วย ชายหนุ่มเองจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามือของตนเองเปื้อนเลือดมาตั้งแต่อายุเท่าไหร่ แต่เขายังจำได้ดีถึงศพแรกที่เขาฆ่าตาย หมอนั่นเป็นชายแก่ๆคนหนึ่งที่พยายามจะร้องขอชีวิต แต่เขาถูกสั่งให้ลั่นไกเพื่อพิสูจน์ตัวเอง นัดเดียวทะลวงไปที่กกหูซ้ายจนทะลุออกอีกฝั่ง ตายทันที 

          เขาจำได้แม้กระทั่งกลิ่นเลือดของอีกฝ่ายและแววตาร้องขอชีวิตแบบนั้น แต่ลี่ฟานก็เลือกที่จะปิดกั้นตัวเองจนสุดท้าย การฆ่า มันก็กลายเป็นเรื่องชินชาไปเสียแล้ว

          ชายหนุ่มเกิดและเติบโตมาในสังคมของมาเฟียที่มีการแก่งแย่งอำนาจและการฆ่ากันอยู่ทุกวัน เขาถูกสอนให้เรียนรู้วิธีฆ่ามาตั้งแต่มือเริ่มแข็งพอที่จะจับอะไรเป็นด้วยซ้ำ และปืนคืออาวุธแรกที่พ่อหยิบยื่นให้เขา เขาไม่เคยมีแม่และไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนไหนทนอยู่ในสังคมแบบนี้ได้ เขาคงเดาว่าแม่เองก็เช่นเดียวกัน

          พ่อบอกเขาเสมอว่าถ้าเราไม่แกร่งพอเราก็จะต้องตาย เพราะโลกนี้ไม่มีที่ยืนให้คนอ่อนแอ และพ่อก็พิสูจน์ตัวเองแล้วว่า พ่อยังแข็งแกร่งไม่พอ...

เล่าโดยย่อ

ถ้าเปรียบชีวิตของญามินเป็นกราฟของหุ้นสักตัว คงเป็นกราฟหุ้นที่ดิ่งลงเหวอย่างหาทางกู้ไม่ได้ หรือถ้าเปรียบชีวิตของญามินเหมือนเทพนิยายสักเรื่อง หยาง ลี่ฟาน คงเป็นปีศาจร้ายในเรื่องที่พรากชีวิตและความสุขของเธอไปตลอดกาล

แต่เมื่อชีวิตมันเปรียบกับอะไรได้ยาก การยอมรับความจริงกับปัจจุบันตรงหน้าเท่านั้นที่จะทำให้มีชีวิตรอด ญามินเองก็เช่นเดียวกัน การเอาตัวรอดของเธอในโลกที่ความเป็นกับความตายคาบเกี่ยวกันแค่เส้นบางๆ มีแต่การต่อสู้ การเอาชนะ และการเข่นฆ่าเอาชีวิต ในขณะที่เธอเคยผ่านแต่โลกของแฟชั่น กระเป๋า เสื้อผ้า เครื่องสำอาง

เมื่อชีวิตมันผกผัน ราวกับหนังคนล่ะม้วน นิยายคนล่ะเรื่อง! 

แต่สัญชาตยานการเอาชีวิตรอดของมนุษย์ มหัศจรรย์เสมอ คุณจะไม่เชื่อว่าคุณทำมันได้ เมื่อคุณไม่ถึงตอนจนมุมจริงๆ 

แฟนเพจแจ้งข่าวสารค่า

โค้ดมีปัญหา เข้าลิ้งค์นี่แทนนะคะ

https://www.facebook.com/TantraWriter/