สายหมอกกลางภูผา Fog in Hill

สวัสดีครับ ผม"ม่านหมอก" นักศึกษาทันตเเพทย์ ปี1 ผมมีเพื่อนสี่ที่สนิทมากๆ เเละเรียนด้วยกันที่คณะนี้ ผมคิดว่าผมคิดผิดที่เลือกเรียนกับพวกมัน  เพราะพวกมันทำให้ผมปวดหัวมากเลยครับ 

"ไอ้หมอกกกกก" เสียงไอ้ภัตน์ ไอ้นี้กวนผมที่สุดละ

"ไร" 

"มีงอย่าเอาเเต่นั่งอ่านหนังสือดิ มาเล่นกับกูก่อนนน"

"โว้ะ ไอ้นี้อีกอาทิตย์ก็สอบละมึงไม่อ่านไง"

"เดี่ยวค่อยอ่านนน" เสียงมันโอดครวญ

"ไปดล่นกับไปพิวนู้นมันว่าง"

"พิวววววว" พิวทำหน้าเอือมก่อนส่ายหัว

"น้ำ!!" ผมเรียกไอ้น้ำ เมื่อผมเห็นใครบางคน

"ว่าไงมึง"

"กูว่ากูเห็นพี่ภูผาว่ะ"

"ฮะ!! ไหน"

"ตรงร้านขายน้ำ"

"เชี่ยยยย" เออเชี่ย

"มึงกูไม่อยากเจอพี่มัน" ผมเคยมีเรื่องที่น่าอาย คือผมเคยไปบอกชอบพี่มันตอน ม.4 ตอนนั้นพี่มันอยู่ ม.5 ซึ่งผมเเอบชอบมาตั้งเเต่ ม.2

ตอนไปบอกชอบ พี่มันตอบกลับมาว่า "มึงอย่าพยายามเลย กูไม่ชอบผู้ชาย" ผมเลยถอยมาจากพ่มันตั้งเเต่ตอนนั้น ผมเลยไม่กล้าพบหน้าพ่มันอีกเลย

"มึงกูหนีดีมั้ย"

"มึงหนีไม่ทันหรอก พี่ภูผามานี้เเล้ว" ผมได้เเต่ก้มหน้างุด

"ไงพี่ภูผา" เสียงไอ้ภัตน์ มึงทักทำมายย

"หวัดดี ม่านหมอก" เสียงนุ่มทุ้มพี่มันเอ่ยทักผม  เรียกกูทำมายยยย 

ผมได้เเต่จำใจเงยหน้าขึ้นมา 

"คะ..ครับพี่"

      #สายหมอกกลางลมหนาว

มาเเล้วเรื่องเเรกของเราเลยฝากติดตามด้วยย 

ติชมได้น้าาาาาาา