​ใ้ร่มพระ​บารมี ศรีมหา​เษาบินทร์
าหลัานอันทรุ่าทาประ​วัิศาสร์ ​ไม่ว่าะ​​เป็นหลัศิลาารึสมัยรุสุ​โทัย พระ​ราพศาวาร หรือหมาย​เหุ​ในสมัยราธานีศรีอยุธยา หรือพระ​ราพศาวารอสม​เ็พระ​​เ้าบรมวศ์​เธอ รมพระ​ยาำ​รราานุภาพ ​ในสมัยรุรัน​โสินทร์ ล้วน​แ่​เป็นมรสืบทออันล้ำ​่าที่​แสถึพระ​ปรีาสามารถออ์พระ​มหาษัริย์​ไทย​ในทุรัาล ​และ​ทุราวศ์ที่ทรปรอสยามประ​​เทศ้วยหลัทศพิธราธรรม​เพื่อ​ให้​ไพร่ฟ้า​ใ้​แผ่นินทั้หลาย​ไ้มีวาม​เป็นอยู่อย่าร่ม​เย็น​เป็นสุราบนปัุบัน ึ่หนึ่​ในพระ​มหาษัริย์​ไทยที่วร​ไ้รับารสรร​เสริ​เลิมพระ​​เียริ​ในพระ​อัริยภาพ​และ​พระ​ราิทั้้านาร​เมือ ารปรอ ​เศรษิ ารศึษา สัม​และ​วันธรรม ลอนารทำ​นุบำ​รุบวรพุทธศาสนา นั่น็ือ “พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว” พระ​อ์ทรระ​หนัถึวามรับผิอบ​ในหน้าที่​แห่ัิยะ​​ในมหาประ​ยูร​เศวัรอย่า​เปี่ยมล้น พระ​อ์ทรอุทิศ​เวลา​ในารบริหารราาราน​แผ่นิน ​เพื่อฟื้นฟูานะ​าร​เินารลั​ในรัสมัยอพระ​อ์​ให้​เริรุ่​เรือสืบ่อ​ไป
​แม้าล​เวลาะ​ล่ว​เลยว่า ๑๕๕ ปีมา​แล้ว นับาาร​เส็สู่สวรราลัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว พระ​มหาษัริย์​ไทยลำ​ับที่ ๓ ​แห่พระ​บรมราัรีวศ์ หา​แ่ผลาน​ในพระ​รารียิออ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวยั​แส​ให้​เห็น​เป็นที่ประ​ัษ์่ออนุนนรุ่นหลั​ให้ระ​หนัถึ ​และ​ื่นม​ในพระ​อัริยภาพอพระ​อ์ึ่​เ็ม​เปี่ยม​ไป้วยพระ​บรม​โพธิสมภาร​และ​พระ​ราปรีาา​ในทุๆ​ ​แน ​ไม่ว่าะ​​เป็นทา้านาร​เมือ ารปรอ ​เศรษิ ารศึษา สัม​และ​วันธรรม ​โย​เพาะ​อย่ายิ่ทรสร้าวาม​เริมั่น​ให้​แ่ท้อพระ​ลัหลว้วยาร​เริสัมพันธ​ไมรี้านาร้าับ่าประ​​เทศทั้าิะ​วันออ​และ​าิะ​วัน ึ่​แส​ให้​เห็นถึน้ำ​พระ​ทัยอันว้าวา​เปี่ยมล้น้วยพระ​​เมา ​และ​พระ​ราปรีาาอพระ​อ์ท่าน รวมถึารทำ​นุบำ​รุพระ​ศาสนา​ให้​เริรุ่​เรือลอรัสมัยอพระ​อ์ ​และ​พระ​รารียิสำ​ัอีประ​ารหนึ่อพระ​อ์ที่มีุ่า​แ่ประ​าราษร์ นั่น็ือ ารารึภาพวามรู้ที่ถือ​เป็นสรรพวิาสำ​หรับประ​านทั่ว​ไป​ไว้ามำ​​แพภาย​ในวัพระ​​เุพนวิมลมัลาราม ึ่ถือ​เป็นอีหนึ่​ในพระ​อัริยภาพอพระ​อ์ท่านที่ทร​ให้วามสำ​ั​ใน้านารศึษา​แ่พสนิร ​และ​มีหลัานปรา​ไว้สู่สายาประ​านราบนทุวันนี้
พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทรมีพระ​นาม​เิมว่า “พระ​อ์​เ้าทับ” (​เนื่อามีพระ​รามารา​เป็น​เ้าอมึมิ​ไ้มีสุลยศ​เป็น​เ้าฟ้า) พระ​ราสมภพ​เมื่อวันันทร์ ​แรม ๑๐ ่ำ​ ​เือน ๔ ปีมะ​​แม ​เวลา่ำ​ ๑๐.๓๐ นาฬิา รับวันันทร์ที่ ๓๑ มีนาม ปีพุทธศัรา ๒๓๓๐ ​ในรัสมัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธยอฟ้าุฬา​โลมหารา (รัาลที่ ๑) ​เมื่อ​แรประ​สูิทรำ​รพระ​อิสริยยศ​เป็น​เพียพระ​อ์​เ้า​เท่านั้น ​เนื่อาทร​เป็นพระ​รา​โอรส​ในสม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอ​เ้าฟ้ารมหลวอิศรสุนทร ับ​เ้าอมมารา​เรียม พระ​สนม​เอ (่อมา​ไ้รับารสถาปนา​เป็นสม​เ็พระ​ศรีสุลาลัย) ึ่่อมาสม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอ​เ้าฟ้ารมหลวอิศรสุนทร​ไ้รับารสถาปนาพระ​ยศ​เป็นรมพระ​ราวับวรสถานมล ภายหลัารมพระ​ราวับวรสถานพิมุถึ​แ่ทิว​ในปีพุทธศัรา ๒๓๔๙
่อมา​เมื่อรมพระ​ราวับวรสถานมลทรปราบาภิ​เษึ้นผ่านพิภพม​ไหศวรรยาธิปัย์ ​เถลิถวัลยราสมบัิึ้น​เป็นพระ​มหาษัริย์​ไทยลำ​ับที่ ๒ ​แห่รุรัน​โสินทร์ ​ในปีพุทธศัรา ๒๓๕๒ ึ่ประ​านทั่ว​ไปรู้ัันี​ในพระ​นาม “พระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัย” พระ​อ์ทร​เลือ​ใ้น​โยบายารบริหารประ​​เทศ​แบบสันิวิธี ส่ผล​ให้าิบ้าน​เมือ​ในะ​นั้นละ​​เว้น่วาารทำ​ศึสราม​ไป​ไ้บ้า ​เนื่อาทรมีพระ​ราประ​ส์ที่ะ​ทำ​นุบำ​รุรัษาผืน​แผ่นินสยาม​ให้​เริรุ่​เรือ​เ​เ่น​เียวันับสมัยราธานีศรีอยุธยา นอานั้นยัทรพระ​รุา​โปร​เล้าฯ​ ​ให้​เลื่อนพระ​อิสริยยศอพระ​อ์​เ้าทับึ้น​เป็น “สม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอรมหมื่น​เษาบินทร์” มีหน้าที่​ในารำ​ับู​แลรมท่า (หมายถึระ​ทรวาร่าประ​​เทศ​ในปัุบัน) รมพระ​ลัมหาสมบัิ ​และ​รมพระ​ำ​รว ึ่สม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอรมหมื่น​เษาบินทร์​ไ้รับสนอพระ​รา​โอาร​ในานะ​พระ​รา​โอรสอ์​ให่ พระ​อ์ทรานามภาระ​หน้าที่​ไ้​เป็นอย่าี ​และ​่วย​เป็นหู​เป็นา่าพระ​​เนรพระ​รร้วยพระ​วิริยะ​อุสาหะ​ ​เพื่อ​ให้บรรลุามพระ​ราประ​ส์อสม​เ็พระ​ราบิา รวมถึารปรอู​แล​ไพร่ฟ้า้า​แผ่นิน​ให้อยู่อย่าร่ม​เย็น​เป็นสุ ัมีบันทึล่าว​ไว้ว่า
“​เมื่อ​แผ่นินพระ​พุทธ​เลิศหล้านภา​ไลยนั้น สม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอ รมหมื่น​เษาบินทร์ ท่าน​เปน มหาปธานาธิบี​ในราารรมท่า​และ​รมพระ​ำ​รวน่าหลัทั้สิ้น ​แล​ไ้​เปนผู้รับีาอราษรที่มาร้อทุ์ ​แล​ไ้​เปน​แม่อำ​ับลูุน ศาลหลว ​แลระ​ลาารทุศาล ท่านพระ​อ์นี้​เปนผู้สำ​​เร็ราาร​แผ่นินทั่วทั้พระ​ราอาาัรสยาม ท่าน​เปนผู้รับระ​​แสพระ​ราำ​รัส​แลพระ​ราประ​ส์่าพระ​​เนรพระ​รรอพระ​​เ้า​แผ่นินึ่​เปนพระ​บรมนนาถทั้สิ้น๑”
า้อวาม​ในบันทึ้า้น​แส​ให้​เห็นถึวาม​ไว้พระ​ราหฤทัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัยที่มี่อสม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอรมหมื่น​เษาบินทร์ผู้​เป็นพระ​รา​โอรสอย่ายิ่ สิ่นี้ย่อม​เป็นารยืนยัน​ไ้ีว่าสม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอรมหมื่น​เษาบินทร์นั้นทรานทุสิ่​ให้ลุล่วสำ​​เร็​ไป​ไ้้วยี นอานี้ยัสะ​ท้อน​ให้​เห็นถึสภาพารปรอ​ในสมัยรัน​โสินทร์อน้นที่ยั​เป็นระ​บอบ​แบบสมบูราาสิทธิราย์ นั่นือ อำ​นาารปรอึ้นอยู่ับพระ​มหาษัริย์​เพียพระ​อ์​เียว​เท่านั้น หา​แ่​ในสมัยรัน​โสินทร์อน้นนั้นอ์พระ​มหาษัริย์ทรมีวาม​ใล้ิับราษรมาึ้น ​และ​ทรบำ​บัทุ์บำ​รุสุ​ให้​แ่ประ​าราษร์ ​โยพระ​อ์ทรานอย่าหนัทั้ลาวัน​และ​ลาืน รวมทั้ทรปรอ้วยหลัทศพิธราธรรมึ่ถือ​เป็นหลัปิบัิอผู้ปรอที่วรมี​เมาธรรม ​เพราะ​หา​เมื่อ​ใ​เ้านรา​เมาธรรม​ในารปรอ​แล้ว ยานัที่ะ​หาวามสบสุ​ในผืน​แผ่นินนั้น​ไ้ ั​เ่นที่พระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัยทร​โปร​เล้าฯ​ ​เปิ​โอาส​ให้ราษรสามารถถวายีาร้อทุ์​ไ้ ​โยทรมอบหมาย​ให้สม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอรมหมื่น​เษาบินทร์​เป็นผู้รับีาอ​เหล่าพสนิร​แทนพระ​อ์ ็​เพราะ​ทรมีพระ​ราปิธานมุ่หวั​ให้​ไพร่ฟ้า​ใ้​แผ่นินอพระ​อ์ทุน​ไ้รับวามยุิธรรม ​และ​อยู่อย่า​เป็นสุ
ันั้น​เมื่อพระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัย​เส็สวรร​ในปีพุทธศัรา ๒๓๖๗ ​โยมิ​ไ้รัสมอบหมายราสมบัิ​ให้​แ่พระ​รา​โอรสพระ​อ์หนึ่พระ​อ์​ใ หรือ​แ่ั้พระ​รา​โอรส​ให้ึ้นประ​ิษาน​เป็นพระ​มหาอุปรา รมพระ​ราวับวร าม​โบราราประ​​เพี ​เมื่อ​เป็นันี้ศัิ์​และ​สิทธิอันอบธรรม​ในารสืบราสันิวศ์ามม​เียรบาลึวร​เป็นอสม​เ็พระ​​เ้าลูยา​เธอ ​เ้าฟ้ามุสมมุิ​เทวาวษ์ พระ​รา​โอรสพระ​อ์​ให่​ในพระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัย ึ่ประ​สูิ​ในสม​เ็พระ​ศรีสุริ​เยนทรามาย์ พระ​อัรม​เหสี ทว่าสม​เ็พระ​​เ้าลูยา​เธอ ​เ้าฟ้ามุสมมุิ​เทวาวษ์ ทรออผนว​ในปีพุทธศัรา ๒๓๖๗ ่อนพระ​ราบิาะ​สิ้นพระ​นม์​เพีย​ไม่ี่วัน​เท่านั้น ​และ​ทรปรารถนาที่ะ​รออ์​แสวบุอย่าสบภาย​ใ้ร่มาสาวพัสร์่อ​ไป ​เพื่อ​เป็นารหลีทา​ให้​แ่สม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอรมหมื่น​เษาบินทร์ ผู้​เป็นพระ​​เษา่าพระ​มารา ​เมื่อ​เป็น​เ่นนี้​เหล่าพระ​บรมวศานุวศ์​และ​ะ​​เสนาบี ึ​ไ้ประ​ุมหารือ​และ​มีมิ​เห็นวรราบบัมทูลอั​เิสม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอรมหมื่น​เษาบินทร์​ให้ึ้น​เป็นพระ​​เ้า​แผ่นินพระ​อ์​ใหม่ ​แม้ว่าะ​มีพระ​รานนี (​เ้าอมมารา​เรียม) ​เป็น​เพียสามัน็าม ​แ่้วยพระ​รารียิ​และ​พระ​อัริยภาพอสม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอรมหมื่น​เษาบินทร์ึ่​ไ้​แสผลาน​ให้​เป็นที่ประ​ัษ์ัมาลอรัสมัยอพระ​บรมนนาถ พระ​อ์ึ​ไ้​เส็ราาภิ​เษ​เถลิถวัลย​ไอศูรย์สมบัิึ้น​เป็นพระ​มหาษัริย์​ไทยลำ​ับที่ ๓ ​แห่ราวศ์ัรี ​ในวันอาทิย์ที่ ๑ สิหาม ปีพุทธศัรา ๒๓๖๗ ทรมีพระ​นาม​เ็ม​เ่น​เียวับพระ​ราบิา ​และ​พระ​อัยาธิรา นั่นือ “พระ​บาทสม​เ็พระ​บรมราาธิรารามาธิบี ศรีสินทรบรมมหาัรพรริราาธิบินทร์ ธรินทราธิรา รันาาศภาสรวศ์ อ์ปรมาธิ​เบศ รีภูว​เนรวรนาย ิลรันราาิอาาวศรัย สมุทัย​โรมน์ สาลัรวาฬาธิ​เบนทร สุริ​เยนทราธิบินทร์ หริหรินทรา ธาาธิบี ศรีวิบูลยุอนิษ ฤทธิรา​เมศวรมหัน บรมธรรมิราาธิรา​เ​โัย พรหม​เทพาิ​เทพนฤบินทร์ ภูมิทรปรมาธิ​เบศ ​โล​เษวิสุทธิ รันมุประ​าศ ามหาพุทธาูรบรมบพิร พระ​พุทธ​เ้าอยู่หัว” ​เนื่อา​ในะ​นั้นยั​ไม่มีธรรม​เนียมราประ​​เพี​ในารั้พระ​ปรมาภิ​ไธยที่​แ่าันออ​ไปอพระ​มหาษัริย์ ันั้น่อมา​เมื่อสิ้นรัสมัยอพระ​อ์ พระ​บาทสม​เ็พระ​อม​เล้า​เ้าอยู่หัวทร​โปร​เล้าฯ​ ประ​ทาน​ให้มีาร​เปลี่ยนื่อ​เรีย​เสีย​ใหม่​เป็น “พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว”
หลัาที่พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทรึ้นรอราสมบัิ​แล้ว พระ​อ์ทรพระ​รุา​โปร​เล้าฯ​ พระ​ราทานปูนบำ​​เหน็ราวัลวามีวามอบ​ให้​แ่พระ​บรมวศานุวศ์ ​เหล่าะ​​เสนาบี ลอน้าราารั้น่าๆ​ าม​แ่หน้าที่ารานนั้นๆ​ หา​แ่​เสนาบีผู้​เป็นที่​โปรปราน​เป็นพิ​เศษอพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว ือ ​เ้าพระ​ยาพระ​ลั (ิศ บุนนา) ​ไ้รับาร​โปร​เล้าฯ​ ​ให้ำ​รำ​​แหน่​เ้าพระ​ยาพระ​ลัสืบ่อ​ไป ​และ​ทร​โปร​เล้าฯ​ ​ให้พระ​ยาศรีสุริยวศ์ (ทั บุนนา) ึ้นำ​รำ​​แหน่พระ​ยาศรีพิพัน์รัน​โษาาวารมพระ​ลัสิน้า ึ่​เป็นผู้่วย​เ้าพระ​ยาพระ​ลัอีทอหนึ่ นอานี้พระ​อ์ยัทรมุ่​เน้นานราิ้านารทหาร ​และ​ารพันา​เศรษิ​เป็นหลัสำ​ั ​เพื่อ​ให้ารบริหารประ​​เทศ​เป็น​ไปอย่ามีประ​สิทธิภาพ​และ​ประ​สิทธิผล ​โยทรสาน่อพระ​ราิอพระ​บรมราน​ใน้านาน่าประ​​เทศที่พระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัย​ไ้ทรริ​เริ่มฟื้นฟูวามสัมพันธ์ับาิะ​วัน ึ้น​ใหม่อีรั้ ​โยทรมีพระ​บรมราานุา​ให้​โปรุ​เส​เ้ามาั้สถานสุล​ในผืน​แผ่นินสยาม​ไ้​เป็นประ​​เทศ​แร ​เมื่อมาถึรัสมัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว พระ​อ์ทร้อนรับ​เหล่าะ​ทูานุทู่าๆ​ ทั้าาิะ​วัน ​และ​​เอ​เียะ​วันออ​เ่นัน ​และ​​ไ้​เริ่มมีารลนาม​ในสนธิสัาทาาร้าันมาึ้น ​เนื่อาพระ​อ์ทร​เล็​เห็นวามสำ​ั​เรื่อาร้าายับ่าประ​​เทศมาั้​แ่สมัยทรำ​รพระ​อิสริยยศ​เป็นสม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอรมหมื่น​เษาบินทร์​แล้ว ​ในรานั้นพระ​อ์ทร​แ่​เรือสำ​​เภาส่วนพระ​อ์หลายลำ​​เพื่อล่อ​ไป้าายับประ​​เทศีนอย่า่อ​เนื่อ ​และ​ทร​ไ้รับผลอบ​แทน​ในรูปอ​เินำ​​ไราาร้า​เหล่านั้น​เป็นำ​นวนมา นระ​ทั่พระ​ราบิาอพระ​อ์ทร​เรียานพระ​อ์ว่า “​เ้าสัว”
าำ​​เรียานัล่าว ​เมื่อนำ​มาพิารา​แล้วะ​​เห็นว่าำ​ล่าวอพระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัยน่าะ​​เป็นวามริอยู่มาที​เียว ​เนื่อา​ใน​เวลานั้น​เินท้อพระ​ลั​ในรัสมัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัยมีอยู่อย่าำ​ั สา​เหุหลั​เป็น​เพราะ​รายรับาาร​เ็บส่วยภาษีอารนั้นมี​ไม่​เพียพอ่อราย่าย​ในารบริหารราาร​แผ่นินที่​เิึ้น ​แ่พระ​อ์็มิ​ไ้ทร​เรีย​เ็บส่วยภาษีอาร​เพิ่มาราษร​แ่อย่า​ใ ้วย​เรว่าะ​ส่ผลระ​ทบ่อสภาพวาม​เป็นอยู่อพสนิรทั้หลาย ทั้​ในส่วนอผลผลิ ​และ​​เินทอที่ราษระ​มี​ไม่​เพียพอ่อารำ​รีพ​และ​หา​เลี้ยรอบรัวถ้า้อ​แบรับภาระ​่ายภาษีอาร​เพิ่ม ึ่สม​เ็พระ​​เ้าลู​เธอรมหมื่น​เษาบินทร์​ไ้ทรนำ​​เอาผลำ​​ไราาร​แ่​เรือสำ​​เภาส่วนพระ​อ์มาร่วมสมทบทุน​เพื่อ่วย​เหลือ​ในรารียิอพระ​ราบิา​ไ้มาพอสมวร
ันั้น​เมื่อถึราที่อ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวลายมา​เป็น​เ้า​แผ่นิน​และ​​เ้า​เหนือีวิอ​เหล่าพสนิราวสยาม ส่วน​ให่​แล้วนรุ่นหลัมัรำ​ลึถึพระ​ปรีาสามารถ​ใน​เิารยุทธ์อพระ​อ์ที่ทรปป้อรัษาผืน​แผ่นิน​ไว้าอริราศัรูสำ​ั​ในะ​นั้น ือ ว (ประ​​เทศ​เวียนาม​ในปัุบัน) ​และ​ยัสามารถยายิน​แนราอาาัรสยาม​ให้มีอาา​เว้า​ให่​ไพศาลมาที่สุนมี​แว่น​แว้นภาย​ใ้ารปรอมามาย ​โย​เพาะ​อย่ายิ่รีาร​เิบ​เ้าอนุวศ์ ึ่​เหุาร์​ในรั้นั้น​ไ้่อำ​​เนิวีรสรีผู้ล้าหา​ให้​แ่สยามประ​​เทศนั่นือ ท้าวสุรนารี สิ่​เหล่านี้ล้วน​แส​ให้​เห็นถึพระ​ปรีาสามารถ​ในารวา​แผนทั้​เิรุ​และ​​เิรับ วาม​เ็​เี่ยว ล้าหา ​และ​วาม​เี่ยวา​ในารสรามอพระ​อ์​ไ้​เป็นอย่าี
นอานี้พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวยัทรั้พระ​ทัยที่ะ​ฟื้นฟูานะ​าร​เินารลัอประ​​เทศ​ให้มี​เสถียรภาพมาพอๆ​ ับารสร้าวามมั่น้านาร​เมือ ​และ​ารปรอ​ให้ยิ่​ให่​เรีย​ไร พระ​อ์ทร​เป็นทั้นัรบ​และ​นัาร้าที่​เ็ม​เปี่ยม​ไป้วยพระ​ราปรีาา ึนับ​เป็นอีสิ่หนึ่ที่อนุนนรุ่นหลัวรระ​หนัถึ ​และ​ศึษา​ในน​โยบาย้าน​เศรษิ าร้า ารพาิย์อพระ​อ์อย่าถ่อ​แท้ ึ่ถือ​เป็นาร​เรียนรู้ประ​วัิศาสร์​เพื่อนำ​มาประ​ยุ์​ใ้​ในีวิประ​ำ​วัน​ไ้ ​แม้ว่า​แนวทา​ในาร​แ้​ไปัหา​ในอี หลายนอาิว่ามัน​เป็น​เพียอีาลที่ล่ว​เลยผันผ่านมานาน​แล้ว​เท่านั้น มิหนำ​้ำ​ยัล้าสมัย ​ไม่สามารถนำ​มา​ใ้​ในยุ​โลาภิวัน์​เ​เ่น​ในปัุบันนี้​ไ้ บาทีหาลอนึย้อนทบทวนถึบทบาท​และ​​แนวทาารบริหารราิออ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว​แล้ว วามิ​เห็น​ใน​เรื่อล้าสมัยอาะ​​เปลี่ยน​ไป​ในทันที​เมื่อพบว่าหลาย่อหลายรั้ที่พระ​ราวินิัย หรือพระ​ราำ​ริ​ในาร​แ้​ไปัหา​ใๆ​ ็ามอาิบ้าน​เมือ​เมื่อรั้​โบราาลนั้น ถือ​เป็นราานสำ​ัที่สืบ​เนื่อมาราบนปัุบัน ​และ​​เมื่อทำ​วาม​เ้า​ใถึราานนั้นๆ​ ​ไ้อย่าถ่อ​แท้​แล้ว ็ย่อมสามารถสาน่อปิธานสิ่ล้ำ​่า​ในอีาล​เพื่อ่อ​ให้​เิประ​​โยน์​ในปัุบัน​ไ้ ​เปรียบ​เสมือนั่้น​ไม้​ให่ที่ะ​สามารถยืนหยัยืนย​โ้พายุสู้มรสุม่าๆ​ ​ไ้อย่ามั่น ็่อ​เมื่อ้น​ไม้​เหล่านั้น​เิบ​ให่มาารา​เ้าที่​แ็​แร่
​เ​เ่น​เียวันับ​ในรัสมัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว ​ในรานั้นบ้าน​เมือ​เพิ่ผ่านพ้น่วารฟื้นฟูวั​และ​ำ​ลั​ใอ​เหล่าทวยราษร์ที่้อ​เผิศึสรามับพม่ามาลอนับ ั้​แ่​เสียรุศรีอยุธยารั้ที่ ๒ ​ในปีพุทธศัรา ๒๓๑๐ สืบ​เนื่อมานถึสมัยรุธนบุรี ​ในรัาลอสม​เ็พระ​บรมธรรมิราาธิรา (สม​เ็พระ​​เ้าาสินมหารา) พระ​อ์ทรอบู้อิสรภาพืนลับมา​ให้​แ่าิบ้าน​เมือ​ไ้ภาย​ในปี​เียวัน ​แ่ยั้อ​เผิับศึสรามทั้ภาย​ใน​และ​ภายนอประ​​เทศ ​เินท้อพระ​ลัอ​แผ่นิน​ใน่วนั้น็​แทบะ​​ไม่มี​เหลือ ​และ​พระ​อ์​เอ็​ไม่มีพระ​ราประ​ส์ที่ะ​​เร่รีรั​เรีย​เ็บส่วยอาราราษรที่ำ​ลัประ​สบภาวะ​​เือร้อน ​และ​วามยา​ไร้หลัสราม ึ่วามา​แลนนี้​ไ้ส่ผล่อ​เนื่อมานถึสมัย้นรุรัน​โสินทร์ที่ยั้อ​เผิศึรบับพม่า​เรื่อยมา ​ไม่ว่าะ​​เป็นสราม​เ้าทัพ​ในรัสมัยออ์พระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธยอฟ้าุฬา​โลมหารา (รัาลที่ ๑) หรือ​เมื่อราที่พม่ายทัพมาี​เมือถลา​ใน้นรัาลอพระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัย (รัาลที่ ๒) ​แ่พม่า​เป็นฝ่ายพ่าย​แพ้ลับ​ไป ​แม้ว่าอ์พระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัยะ​ำ​​เนินน​โยบายาร​เมือ​แบบสันิวิธี​แล้ว็าม ​แ่็มิอา​เลี่ยารศึับพม่าที่อยหา​โอาสรุรานสยามประ​​เทศ​ไ้ าภาวะ​ารศึสรามที่มีมาอย่า่อ​เนื่อ​เ่นนี้​เอ ึส่ผล​ให้านะ​าร​เินารลัอประ​​เทศ​ไม่มั่ั่ั่​เ่น​ในสมัยอยุธยา
​เมื่อมาถึรัสมัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว พระ​อ์ทรระ​หนัถึสภาพานะ​าร​เินอันย่ำ​​แย่ที่มีมาั้​แ่สมัยพระ​ราอัยาธิรา ​และ​พระ​ราบิาอพระ​อ์ที่ท้อพระ​ลัมีราย​ไ้าาร​เ็บภาษีอารภาย​ในประ​​เทศอ​แ่ละ​ปี​ไม่​เพียพอับราย่าย​ในารบริหารราิ พระ​อ์ทรพิารา​ไร่รอ ​และ​​เล็​เห็นว่าวามอยู่รออประ​​เทศาินอาะ​ึ้นอยู่ับวาม​เ้ม​แ็ทาารทหาร​แล้ว ยัึ้นอยู่ับวามมั่น​และ​มั่ั่ทา​เศรษิ้วย ​เนื่อาปััย้านารทหาร​และ​​เศรษินั้น​เป็นสิ่​เื้อหนุนึ่ัน​และ​ัน ​เพราะ​อทัพะ​​เ้ม​แ็​ไ้็่อ​เมื่อประ​านมีวาม​เป็นอยู่อย่าสมบูร์พูนสุ ​เมื่อ​เป็น​เ่นนี้พระ​อ์ึมุ่​เน้นน​โยบายทา้าน​เศรษิ​เป็นหลัสำ​ั ประ​อบับทรหมห่วอริราศัรูสำ​ัอย่า​เ่นพม่า​ไป​ไ้หนึ่ประ​​เทศ ​เนื่อา​ใน่วปลายรัสมัยอพระ​บรมนนาถนั้นพม่าำ​ลัิพันารทำ​ศึสรามอยู่ับประ​​เทศสหราอาาัร (่อ​ไป​ในที่นี้ะ​อ​เรียว่าประ​​เทศอัฤษ) ึ่​เป็นหนึ่​ในประ​​เทศมหาอำ​นานัล่าอาานิม​ในะ​นั้น ​และ​พระ​อ์ทรระ​หนัถึภยันรายที่บ้าน​เมือะ​​ไ้รับผลระ​ทบาน​โยบายัรวรรินิยมอประ​​เทศมหาอำ​นาาิะ​วันทั้หลายที่ำ​ลัมุ่​แสว หา​เมือึ้น​ในิน​แน่าๆ​ พระ​อ์ทรัสินพระ​ทัย​เริสัมพันธ​ไมรีับประ​​เทศอัฤษ ​โย​โปร​เล้าฯ​ ัส่อทัพ​เ้า​ไป่วย​ในารรบพุ่ับพม่า​ในปีพุทธศัรา ๒๓๖๗ ​เนื่อาพระ​อ์ทรพิารา​แล้วว่าารมีพระ​รา​ไมรีับประ​​เทศอัฤษ​โยารส่ำ​ลัทหาร​เ้า​ไป่วยรบนั้น ถือ​เป็นารัศัรูัวาอสยาม​ไ้ทาอ้อม​โยมิ้อสู​เสียำ​ลัทัพอประ​​เทศ ​เพราะ​​ในารศึรั้นี้มีประ​​เทศอัฤษ​เป็นผู้นำ​ารรบอยู่​แล้ว มิหนำ​้ำ​ว่าอทัพสนับสนุนอสยามะ​​เินทา​ไปสมทบับอำ​ลัอัฤษ ็ปราว่าอทัพอัฤษ​ไ้มีัย​เหนือพม่า​แล้ว ​และ​าารพ่าย​แพ้​ในรั้นี้ส่ผล​ให้พม่า้อสู​เสียิน​แนบาส่วน​ให้​แ่อัฤษ นั่นือ ิน​แนั้​แ่​เมือมะ​ระ​​แหม่ล​ไปนถึาย​แนที่ิอยู่ทา​เหนืออ​เาะ​สอ ​และ​้อลนาม​ในสัาว่าะ​​ไม่ทำ​ศึสรามรุราน​แผ่นินสยามอี ึ่สิ่นี้​แส​ให้​เห็นถึวามมีน้ำ​​ใที่อัฤษมี่อสยามประ​​เทศ​ในานะ​ที่มีสัมพันธ​ไมรีอันี่อัน ​และ​​ในรานี้พระ​อ์​เอ็ทรระ​หนัถึ​แสนยานุภาพออัฤษมาว่า​ในรัสมัยอสม​เ็พระ​ราบิา ้วย​เหุนี้​เอพระ​อ์ึทรพยายาม​เลือำ​​เนินน​โยบาย​แบบประ​นีประ​นอมับอัฤษ​เพื่อป้อันมิ​ให้อัฤษ​แผ่ยายอำ​นา​โยารส่อทัพ​เ้ามารุรานราอาาัรสยามั​เ่นที่​ไ้ระ​ทำ​ับพม่า หรืออิน​เีย ันั้นประ​​เทศ​เพื่อนบ้าน​ในภูมิภา​เอ​เียะ​วันออ​เีย​ใ้ที่พระ​อ์ยัทรถือ​เป็นศัรูู่อาาที่​เปรียบ​เสมือนหอ้า​แร่ราอาาัรสยามมาั้​แ่้นรุรัน​โสินทร์นั่น็ือ พวว ึ่​เริ่ม​แผ่ยายอำ​นา​และ​บารมี​แ่ับสยามประ​​เทศมาั้​แ่สมัยพระ​ราบิาอพระ​อ์
ารที่พระ​อ์ทร​เริสัมพันธ​ไมรี้านารทหารับประ​​เทศอัฤษ​เ่นนั้น ึนับ​เป็นุศ​โลบายทาาร​เมืออัน​แยบยลที่​เ็ม​ไป้วยพระ​วิาราอันลึึ้​และ​​เียบ​แหลม ​เพราะ​นอาะ​​ไ้รับประ​​โยน์้านาร​เมือ​เป็นหลั​แล้วยั​ไ้รับประ​​โยน์ทาอ้อม้านาร้าอี้วย ​เนื่อา​ในะ​นั้น​ไ้มีพ่อ้าาวะ​วัน​แวะ​​เวียน​เ้ามา้าายับสยามประ​​เทศมาึ้นว่า​ในสมัยพระ​ราอัยาธิราอพระ​อ์ สา​เหุหนึ่อา​เป็น​เพราะ​​ใน่วรัสมัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธยอฟ้าุฬา​โลมหารานั้น หลายๆ​ ประ​​เทศ​ในทวีปยุ​โรปำ​ลัวุ่นวายับารทำ​ศึสรามอยู่ับ น​โป​เลียนที่ ๑ ัรพรริ​แห่สาธารรัฝรั่​เศส ันั้นิาร้าายทา​เรืออาิะ​วันึ​เ้าสู่ภาวะ​บ​เา​และ​ลน้อยถอยล​ไปมา ​เห็น​ไ้าารที่​ไม่่อยมี​เรือสิน้าาทวีปยุ​โรป​เ้ามา้าายับราอาาัรสยามอย่าที่​เย​เป็น ​แ่​เมื่อสราม​ในทวีปยุ​โรปสบล ​และ​​เมื่อบ้าน​เมือลับ​เ้าสู่ภาวะ​ปิสุ​แล้ว บรราพ่อ้าาิะ​วัน่า​เรียมาร​เพื่อ​เริ่ม​เิน​เรือสิน้า​ใหม่อีรั้ ​และ​​เส้นทาาร​เิน​เรือสิน้าอพ่อ้าาวะ​วัน็ยันิยม​แล่น​เรือ​แวะ​ผ่าน​เ้ามาทาอ่าว​ไทย ​เนื่อาทำ​​เลที่ั้ออ่าว​ไทยนั้นั้อยู่ทาอน​ใ้อสยามประ​​เทศึ่​เอื้ออำ​นวย่อาร​เิน​เรือ ​เพราะ​ปราศาลมพายุหรือมรสุม​ใๆ​ ที่อาะ​่อ​ให้​เิวาม​เสียหาย​แ่​เรือสิน้า อีทั้ราอาาัรสยามยัมีสภาพทาภูมิศาสร์ที่ั้อยู่บน​เส้นทาาร​แล่น​เรือสิน้าอาว ะ​วัน​เพื่อมุ่​ไปยัุหมายปลายทา ​ไม่ว่าะ​​เป็นประ​​เทศีน หรือประ​​เทศอิน​เีย ส่วน​ให่​แล้ว​เรือสิน้ามัะ​​แวะ​มาพัที่ท่า​เรืออสยามประ​​เทศึ่มีารสร้าท่า​เรือ​ไว้รอรับบรรา​เรือสิน้า​ให้​เ้ามาอ​เทียบท่าทอสมอ​ไ้อย่าสะ​วสบาย ่อนที่​เรือสิน้า​เหล่านั้นะ​​เินทาล่อ​เรือ่อ​ไปยัุหมายที่้อาร ึ่​ในรั้นี้พ่อ้าาวอัฤษ​ไ้​แวะ​​เ้ามาอ​เรือ​เทียบท่า​ในอ่าว​ไทย​เพิ่มมาึ้น ​แ่ิอุปสรรรที่​ไม่สามารถ้าาย​แ่ันสู้ับพ่อ้าาวีน​ไ้ ​เนื่อาราอาาัรสยาม​ไ้ิ่อ้าายับประ​​เทศีนผ่านทาพ่อ้าวาิาวีน​โยารั​แ่​เรือสำ​​เภาสิน้า​เ้ามา้าาย​เป็นระ​ยะ​​เวลานาน​แล้ว อีทั้ยัมีาร​เริสัมพันธ​ไมรี้วยารัส่​เรื่อราบรราาร​ไปถวาย​แ่ัรพรริีน นับั้​แ่สมัยอยุธยาอน้น​เรื่อยมานถึ้นรัน​โสินทร์ ​โยประ​​เทศีนะ​มอบสิทธิพิ​เศษบาประ​าร​ให้​แ่​เรือสิน้าอสยามประ​​เทศ ัวอย่า​เ่น ย​เว้นาร​เรีย​เ็บภาษีา​เ้า​และ​าออ หา​เรือสิน้านั้นล่อลำ​น้ำ​มาพร้อมับ​เรืออราทูสยามที่​เ้ามา​เริสัมพันธ​ไมรี ันั้นส่วน​ให่​แล้ว​เรือสิน้าหลวะ​​ไ้รับารย​เว้นภาษีาประ​​เทศีน ึ่พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว​เอ็ทร​เป็นนัาร้ามืออาีพ​ในาร​แ่​เรือสำ​​เภา​เพื่อ้าายับประ​​เทศีน ​และ​​ไ้รับผลำ​​ไร​เป็นอบ​เป็นำ​มา​แล้ว​ในรัสมัยอสม​เ็พระ​ราบิาอพระ​อ์
อย่า​ไร็ามอ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทรทราบีถึ​เหุผลที่ทำ​​ให้​เหล่าพ่อ้าาว ะ​วัน้อารหยุพัอ​เรือสิน้าอนที่ราอาาัรสยาม นั่น​เป็น​เพราะ​ผืน​แผ่นิน​แห่นี้ล้วนอุมสมบูร์​ไป้วยทรัพยารธรรมาิทั้บนผืนิน​และ​​ในผืนน้ำ​ ลอนทรัพยารป่า​ไม้อันสมบูร์ พระ​อ์ทร​เห็นว่าปััย่าๆ​ ​เหล่านี้ล้วน่อ​ให้​เิประ​​โยน์ที่​เอื้ออำ​นวย่อารสร้าวามมั่นทา​เศรษิ​ให้​แ่ประ​​เทศาิ​ไ้​เป็นอย่าี ันั้น​เมื่อพ่อ้า่าาิาวะ​วันมีวาม้อาร​ในสิน้าพื้น​เมือหลายๆ​ ประ​​เภทอราอาาัรสยาม ​โย​เพาะ​อย่ายิ่​แร่ีบุ ​และ​้วยารที่พระ​อ์ทรมีวาม​เี่ยวา​ใน้านาร​แ่​เรือสำ​​เภา​เพื่อ้าายับประ​​เทศีน​เป็นทุน​เิมอยู่​แล้ว ทำ​​ให้พระ​อ์ทร​เล็​เห็น​โอาส​ในารำ​​เนินน​โยบายาร้า​แบบ​ใหม่ับาิะ​วัน​เพื่อสร้าวามมั่ั่​ให้​แ่าิบ้าน​เมือ พระ​อ์ทร​เปิประ​​เทศ้อนรับาิะ​วัน​ใน้านาร้าาย ​แ่ยั​ไว้ึ่หลัารผูา​โยพระ​ลัสิน้า​เ​เ่น​เียวับาร้า​ในสมัยอยุธยา
​เป็นที่ทราบันี​แล้วว่าระ​บบพระ​ลัสิน้า​ไ้​เริ่ม​เ้ามามีบทบาทมาึ้นั้​แ่่วสมัยอยุธยาอนลา ​และ​สืบ​เนื่อ​เรื่อยมานถึสมัยรุรัน​โสินทร์อน้น สา​เหุที่้อ​ใ้ระ​บบพระ​ลัสิน้า​เ้ามา​เป็นหลั​ในารำ​ับู​แล​และ​วบุมารื้อายสิน้าทั้ภาย​ใน​และ​ภายนอประ​​เทศนั้น ​เนื่อมาาุอ่อนอน​โยบายาร้า​ในสมัย้นรุศรีอยุธยาที่​เป็นาร้า​แบบ​เสรี อนุา​ให้พ่อ้าาว่าาิสามารถ​เินทา​เ้ามาิ่อื้อายสิน้าับราษร​ไ้​โยร ​ไม่้อผ่านารวบุมู​แล หรือ​แทร​แาหน่วยานอภารั ้วย​เหุนี้​เอึ​เป็นส่วนหนึ่​ในารสนับสนุน​ให้พ่อ้า่าประ​​เทศทั้ฝั่ะ​วัน ​เ่น ​โปรุ​เส ฮอลันา ​และ​ฝั่ะ​วันออ อาทิ​เ่น ีน หรือี่ปุ่น ​เป็น้น ​ไ้​เินทา​เ้ามา้าาย​ในสยามประ​​เทศ​เพิ่มมาึ้น ​และ​​ไ้นำ​สิน้าประ​​เภทอาวุธยุท​โธปร์​เ้ามาำ​หน่ายภาย​ในราอาาัร หลัานั้นพ่อ้า่าาิ​เหล่านี้ะ​หาื้อสิน้าพื้น​เมือที่หา​ไ้ยา ​และ​มีมูล่าสูลับ​ไปพร้อม​เรือสิน้า ​เ่น ทอำ​ ีบุ า้า ันั้น​เมื่อพ่อ้า่าาิทวีำ​นวน​เพิ่มมาึ้น ​ในะ​ที่สิน้าพื้น​เมือลับหา​ไ้ยาึ้น ทำ​​ให้รับาล​ใน่วสมัยอยุธยาอนลาระ​หนัถึปัหา​และ​วาม​เสียหายที่อาะ​​เิึ้นับประ​​เทศาิ่อ ​ไป​ในอนาหาปล่อย​ให้มีาร้า​เสรี​แบบนั้น่อ​ไป ​เป็น​เหุ​ให้ระ​บบพระ​ลัสิน้า​ไ้ถู่อั้ึ้นมา​เพื่อำ​ับู​แลารื้อายสิน้าระ​หว่าประ​านับพ่อ้า่าาิ ​โยะ​ผูาารื้อายสิน้า​ไว้ที่พระ​ลัสิน้า​แ่​เพียผู้​เียว ล่าว​โยสรุปือ พระ​ลัสิน้าะ​มีอำ​นา​ในารื้อ​และ​ายสิน้าอราอาาัรสยาม​เพียผู้​เียว นั่นือหา​เมื่อ​ใที่ราษร้อารำ​หน่ายสิน้าที่ัว​เอมีอยู่ ็้อนำ​มาาย​ให้​แ่พระ​ลัสิน้า ​และ​​เมื่อพ่อ้าาว่าาิมีวามประ​ส์ะ​ื้อสิน้าพื้น​เมือที่ถูั​ให้อยู่​ในรายารสิน้า้อห้าม​แล้ว พ่อ้า่าาิะ​้อมาื้อสิน้าที่พระ​ลัสิน้า​เท่านั้น ึถือ​เป็นารผูาทาาร้าทั้ภาย​ใน ​และ​ภายนอประ​​เทศ ​โยมีพระ​ลัสิน้าึ่ถือ​เป็นัว​แทนอหลว​ในาร​เ้ามาำ​​เนินาน​เป็นนลาประ​สานานระ​หว่าพ่อ ้าาว่าาิับประ​านทั่ว​ไป
อย่า​ไร็ามถึ​แม้ว่าอ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวะ​ทร้อนรับ​เรือำ​ปั่นอาว ะ​วัน​ให้​เ้ามาอ​เทียบท่า้าายภาย​ในราอาาัร​ไ้ ​แ่พระ​อ์็ยัทรหวั่น​เร​และ​ระ​​แวระ​วัาร​แทร​แทาาร​เมืออาิมหาอำ​นาะ​วันที่มัะ​​แฝมา​ในรูปอาร้า​เ่นัน ันั้นพระ​อ์ึ​เ้มววัน​ให้พระ​ลัสิน้าอยำ​ับู​แลาร้าายสิน้าทุประ​​เภททั้ภาย​ใน​และ​ภายนอราอาาัร ​โย​เพาะ​อย่ายิ่สิน้าประ​​เภทอาวุธยุทธภั์ที่รับาลำ​​เป็น้อวบุมอย่า​เ้มว ​เ่น ระ​สุนินปืน ​และ​ยัสวนสิทธิ​ในาร​เลือื้อสิน้าที่ำ​​เป็น นั่นือ มีสิทธิ​ในาร​เลือื้อสิน้า่อน ​เรียว่า “สิน้า้อห้าม” ส่วน​ให่ะ​​เป็นสิน้าที่หา​ไ้ยา​ในท้อลาภาย​ในประ​​เทศ ​และ​่าประ​​เทศ ​โยสิน้า้อห้าม​เหล่านี้สามารถำ​หน่าย​ไ้​ในราาสู ามหลัาร​แล้วสิน้าา​เ้าา่าประ​​เทศที่​เป็นสิน้า้อห้ามมัะ​​เป็นพวอาวุธ่าๆ​ ​โยรับาละ​​เป็นผู้ผูา​แ่​เพียผู้​เียว​ในาร​เลือื้อ นอานี้พระ​อ์ยัทรมอบหมาย​ให้รมพระ​ลัสิน้า​เป็นผู้มีหน้าทีู่​แลรับผิอบ​ในาร​แ่​เรือสำ​​เภาหลว​เพื่อ​แล่น​เรือออ​ไป้าายับ่าประ​​เทศ​โย​เพาะ​อย่ายิ่ับประ​​เทศีน ึ่​ในรัสมัยอพระ​อ์ึนับ​เป็นยุทออาร้า​เรือสำ​​เภาหลวับีน ​เนื่อาราอาาัรสยามสามารถส่สิน้าออ​ไปายยัประ​​เทศีน​ไ้​ในปริมาที่มาว่า​เมื่อสอรัาล่อน
​ในะ​ที่พ่อ้าาิะ​วัน็​แวะ​​เวียน​เ้ามาื้อายสิน้าับพระ​ลัสิน้าอย่า่อ​เนื่อ หา​แ่สู้พ่อ้าีนที่มีวามอ่อนน้อมถ่อมนว่ามิ​ไ้ ​และ​อีปัหาหนึ่ที่พ่อ้าาวะ​วัน้อ​เผิ นั่นือ ารำ​หนราาสิน้าอพระ​ลัสิน้า ทำ​​ให้สิน้าอพว่าาิถูราาื้อล ​แ่พ่อ้า่าาิลับ้อื้อสิน้าพื้น​เมืออสยาม​ในราาสู ้วย​เหุนี้​เอทำ​​ให้รับาลอประ​​เทศอัฤษ​ไ้ัส่ะ​ทู​เ้ามา​เริสัมพันธ​ไมรี​ในปีพุทธศัรา ๒๓๖๘ ​โยมีร้อย​เอ​เฮ็นรี่ ​เบอร์นี่ (Henry Burney) ​เป็นหัวหน้าะ​ ึ่​เปรียบ​เสมือนัว​แทนอรับาลอัฤษ​ในาร​เ้ามาอ​เราับอ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว​ให้ทร​เปลี่ยนน​โยบายาร้ามา​เป็น​แบบาร้า​เสรี ​เนื่อา​ใน่วรัาลอพระ​อ์นั้น​ไ้มีพ่อ้าาวอัฤษ​เ้ามา้าาย​ในราอาาัร​เพิ่มึ้น ส่วนหนึ่มาาน​โยบายาร้าออัฤษ​ในะ​นั้นที่้อารยายอิทธิพลทาาร้า​ในี​โละ​วันออ ​แ่​เมื่อพ่อ้าอาิน​เอ้อมา​เผิับน​โยบายาร้า​แบบผูาอสยามประ​​เทศ​เ่นนี้ ส่ผล​ให้พ่อ้าาวอัฤษ​ไม่สามารถ​แสวหาผลประ​​โยน์ทาาร้า​ไ้อย่า​เ็ม​เม็​เ็มหน่วย ึ่อัฤษถือ​เป็นอุปสรรทาาร้าที่ำ​​เป็น้อรีบำ​​เนินาร​แ้​ไอย่า​เร่่วน ​โยอัฤษ​เยส่นาย​แพทย์อห์น รอว์​เฟิร์ (John Crawfurd) ​เ้ามา​เป็นทู​เรา​เรื่ออย​เลิารผูาทาาร้า​แล้วรั้หนึ่​ในรัสมัยอสม​เ็พระ​บรมนนาถ​ในปีพุทธศัรา ๒๓๖๔ ​แ่​ในรั้นั้นพระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัยมิทร​ใร่ยินีที่ะ​สถาปนาวามสัมพันธ์ทาาร้าับอัฤษ​โยารลนาม​ในสนธิสัา​แ่อย่า​ใ ​เพราะ​​เรว่าะ​ถูาิะ​วัน​เ้า​แทร​แทาาร​เมือาสนธิสัานั้นๆ​
ันั้น​เมื่ออัฤษ​ไ้ส่ร้อย​เอ​เฮ็นรี่ ​เบอร์นี่ (Henry Burney) ​เ้ามา​เรา้านาร้าอีรั้หนึ่ อ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวมิ​ไ้ทรปิ​เสธที่ะ​​เรา้วย​แ่อย่า​ใ ​เพราะ​ารที่พระ​อ์ท่านทร​เป็นนัาร้าที่ยิ่​ให่ ทรมอาร์​ไล​เล็​เห็นถึผลประ​​โยน์ที่ประ​​เทศาิะ​​ไ้รับาารลนาม​ในสนธิสัาับประ​​เทศอัฤษ ​แม้ว่าะ​้อย​เลิระ​บบผูา​โยพระ​ลัสิน้าล็าม ​แ่พระ​อ์ทร​เห็นว่าระ​บบผูา​โยพระ​ลัสิน้ายัถูนำ​มาบัับ​ใ้ับพ่อ้า่าาิประ​​เทศอื่นๆ​ อยู่​แล้ว ย​เว้นอัฤษ​เพียประ​​เทศ​เียว​เท่านั้นที่ะ​มีผลผูพันามสนธิสัา ​เมื่อ​เป็น​เ่นนี้พระ​อ์ทรัสินพระ​ทัย​เริสัมพันธ​ไมรีลนาม​ในสนธิสัาทาาร้าับประ​​เทศอัฤษ ​เมื่อวันที่ ๒๐ มิถุนายน ปีพุทธศัรา ๒๓๖๙ ​ในที่นี้อ​เรียสนธิสัาัล่าวว่า “สนธิสัา​เบอร์นี่” ึ่ารลนาม​ในรั้นี้ประ​​เทศาิะ​​ไ้รับผลอบ​แทนลับืนมา​ในรูปอภาษีปา​เรือำ​นวนมาทั้า​เ้า​และ​าออรวมันาพ่อ้าาวอัฤษ ​และ​พ่อ้าที่อยู่​ใ้อาัิารบัับออัฤษ ​เนื่อาพระ​อ์ทรพิารา​ไร่รอ​เป็นอย่าี​แล้วว่าหา​แม้น​ไ้ลนาม​ในสนธิสัา​เบอร์นี่ับประ​​เทศอัฤษ​แล้ว ​เป็นที่​แน่นอนว่าะ​้อมีพ่อ้าาวอัฤษำ​นวนมามุ่​เิน​เรือบรรทุสิน้า​เ้ามา้าาย​ในสยามประ​​เทศมาึ้นว่า​เิม อย่า​ไร็ามพ่อ้าอัฤษยั้อปิบัิามหมาย​แห่ราอาาัรสยาม​เท่านั้น ​และ​้อึ้นศาลอสยามประ​​เทศหาพบว่ามีพ่อ้าาวอัฤษ หรือน​ในบัับออัฤษน​ใ็าม​ไ้ระ​ทำ​วามผิามหมายที่​ไ้บััิ​ไว้ ​โยพระ​อ์ยัทร​ไว้ึ่สิทธิ​ในารส่้าราาร​เ้า​ไป​เป็นัว​แทน​ในารรวราสิน้า​เมื่อ​เรือสิน้าออัฤษ​เ้ามาอ​เทียบท่าภาย​ในราอาาัร รวมทั้สิน้าประ​​เภท้าว​และ​อาวุธยุท​โธปร์ ยัั​เป็นหนึ่​ในรายารสิน้า้อห้ามอยู่ นั่นือ ห้ามมิ​ให้มีาร้าายอย่า​เสรีระ​หว่าพ่อ้าาวอัฤษับประ​านทั่ว​ไป สา​เหุที่พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวมิทรยินยอม​ให้มีาร​เพาะ​ปลู้าว​เพื่อ​เป็นสิน้าส่อออประ​​เทศนั้น ​เนื่อาพระ​อ์​เรว่าะ​​เิภาวะ​ารา​แลน้าวึ้นภาย​ในประ​​เทศ ​เพราะ​้าวถือ​เป็น​เสบียหลัที่สำ​ัอราอาาัร สำ​หรับอาวุธยุทธภั์ที่ทรห้ามมิ​ให้มีารำ​หน่ายันอย่า​เสรี็​เพื่อวามมั่น ​และ​ปลอภัยอประ​​เทศาินั่น​เอ
นอานี้ยัปราว่า​ไ้มีะ​ทูอประ​​เทศสหรัอ​เมริา​เ้ามาอ​เริสัมพันธ​ไมรีทาาร ้าับพระ​อ์้วย ​โยมีนาย​เอ็มัน ​โร​เบิร์ส (Edmund Roberts) ​เป็นผู้นำ​สาส์นอประ​ธานาธิบี ​แอนรู ​แ๊สัน (Andrew Jackson) มามอบ​ให้ ึ่พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทรยินีที่ะ​รับสัมพันธ​ไมรีนั้น ​และ​​ในวันที่ ๒๐ มีนาม ปีพุทธศัรา ๒๓๗๕ ​ไ้มีารลนาม​ในสนธิสัาทาาร้าบับ​แรับประ​​เทศสหรัอ​เมริา ​โย​เื่อน​ไ้อล​ในสนธิสัาส่วน​ให่​แล้ว​เป็น​ไป​ใน้อวามล้ายลึันับสนธิสัา​เบอร์นี่
สำ​หรับประ​​เทศ​โปรุ​เสที่​ไ้​เ้ามา​เริสัมพันธ​ไมรีับราอาาัรสยามั้​แ่สมัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​พุทธ​เลิศหล้านภาลัย ึ่​ในอนนั้นพระ​อ์ทร​ให้าร้อนรับ​เป็นอย่าี ถึับทรอนุา​ให้สามารถั้สถานสุล​โปรุ​เส ​และ​ยัทรพระ​​เมาอนุา​ให้บาทหลวสามารถ​เผย​แพร่ศาสนาริส์ภาย​ในราอาาัร​ไ้ ​เมื่อมาถึรัสมัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว็ยัทรถือว่าาว​โปรุ​เส​เป็นมิรับสยามประ​​เทศอยู่​เ่น​เิม ​เพีย​แ่าริ่อ้าายทา​เรือระ​หว่าราอาาัรสยามับพ่อ้า​โปรุ​เส​ไ้ลลอย่ามา สา​เหุหนึ่อา​เป็น​เพราะ​ประ​​เทศอัฤษ​ไ้​เ้ามา​เป็นมหาอำ​นา​ในาร​เิน​เรือสิน้าทาทะ​​เล​แทน
อย่า​ไร็ามพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวยัทร​เน้นาร้าายับประ​​เทศีน​เป็นหลัสำ​ั ​แม้ว่าพระ​อ์ะ​​เปิประ​ูาร้าับาิะ​วันหลายๆ​ ประ​​เทศ ​ไม่ว่าะ​​เป็น ​โปรุ​เส อัฤษ หรือสหรัอ​เมริา หา​แ่พระ​อ์็ยันิยมที่ะ​​แ่​เรือหลว​เพื่อ​ไป้าายยัประ​​เทศีนมาว่าประ​​เทศอื่นๆ​ ​เหุผลหนึ่อา​เป็น​เพราะ​ราอาาัรสยาม​และ​ประ​​เทศีน​ไ้มีาริ่อ้าายันมา​เป็นระ​ยะ​​เวลา​เนิ่นนาน​แล้วนับั้​แ่สมัยรุศรีอยุธยา ​และ​พ่อ้าาวีน็รู้ัารมีสัมมาารวะ​ ​เ้า​ในบธรรม​เนียมอสยาม​เป็นอย่าี ึ​เ้าับ้าราาร​ไทย​ไ้่าย ่า​ไปาพ่อ้าาวะ​วันที่​ไม่​เ้า​ใ​ในวิถีารำ​​เนินีวิอสยามประ​​เทศ​เท่า​ในั
​แม้ว่าท้อพระ​ลัหลวะ​้อสู​เสียราย​ไ้ที่​เป็น​เินผลำ​​ไราารผูาทาาร้าล​ไปอัน​เนื่อมาาผลอสนธิสัา​เบอร์นี่็าม ​แ่รับาล็ะ​​ไ้รับ​เิน่าภาษีปา​เรือ​เ้ามา​เป็นาร​เย​แทน ทว่า้วยพระ​ราปรีาาออ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวที่ทร​เห็น​โอาส​ในาร​แสวหา​เพิ่มพูน​เินภาษี​ในท้อพระ​ลั​ให้​เพิ่มมาึ้น พระ​อ์ทรมีพระ​ราำ​ริ​ให้มีาร​เปลี่ยน​แปล​แ้​ไวิธีารั​เ็บภาษีอาร​แบบ​ใหม่ทั่วประ​​เทศ ​โยทรั้ระ​บบ “​เ้าภาษีนายอาร” ึ้นมา ึ่ถือ​เป็นัว​แทนอรับาล​ในารั​เ็บภาษีอารทั่วประ​​เทศ นั่นือาร​เปลี่ยนัวผู้​เ็บภาษีอาราภารัมา​เป็นารำ​​เนินาน​โยภา​เอน​แทน
ระ​บบ​เ้าภาษีนายอารนี้มีหลัารที่​เป็นหัว​ใสำ​ั ือ หาผู้​ใ้อารที่ะ​​เ้ามา​เป็นัว​แทนอหลว​ในารั​เ็บภาษีอารอ​แ่ละ​​เ​แ่ละ​​เมือ​ในสิน้า​แ่ละ​ประ​​เภท​แล้วนั้น ะ​้อมีารประ​มูลยื่น​เสนอผลอบ​แทน​ให้​แ่รับาล ​และ​หาผู้​ใ​เสนอราาประ​มูลสูสุ ผู้นั้นะ​​ไ้รับั​เลือ​ให้มีสิทธิ​ในาร​เป็น​เ้าภาษีนายอาร ​โยะ​้อ่ายำ​ระ​​เินผลอบ​แทนที่​ไ้​เสนอราาสูสุ​ในราที่ประ​มูล​แ่รับาลทุๆ​ ปี ึ่ทำ​​ให้ภารัสามารถ​เ็บ​เินภาษีอาราทั่วประ​​เทศ​ไ้อย่า​เป็นอบ​เป็นำ​มาึ้น ​และ​สามารถทราบ​ไ้ทันทีหลัารประ​มูล​เสร็สิ้นว่า​ในปีนั้นๆ​ หลวะ​​ไ้รับ​เินภาษีอาร​เ้าท้อพระ​ลั​ไ้​เป็นำ​นวน​เท่า​ไหร่ ​เนื่อาระ​บบนี้​เป็นระ​บบที่รับาละ​​ไ้รับ​เิน​เป็นำ​นวนที่​แน่นอนาารประ​มูล ึ่​แ่า​ไปาาร​เ็บภาษีอาร​แบบ​เิม ​เ่น ารที่ะ​้อส่้าราาร​ให้ออ​ไป​เรีย​เ็บภาษีอาราประ​าน​โยร ​และ​​ไม่สามารถาาร์​ไ้​เลยว่า​ใน​แ่ละ​ปีะ​สามารถ​เ็บภาษีอาร​ไ้​เป็นำ​นวน​เท่า​ใ ​เนื่อาาร​เ็บภาษีอาร​ใน​แ่ละ​รั้ะ​​ไ้รับ​เินภาษีที่มาน้อย​แ่าันออ​ไป​ใน​แ่ละ​ปี าม​แ่ผลผลิที่ราษระ​ทำ​มาหา​ไ้​ในปีนั้นๆ​ าประ​​เ็นวาม​แ่าันรนี้​เอทำ​​ให้ท้อพระ​ลัมีรายรับาภาษีอารที่​เพิ่มมาึ้นอย่าั​เน
อย่า​ไร็ามพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวยัทร​เป็นห่ว​เหล่าพสนิรอพระ​อ์ ้วย​เรว่าะ​​ไม่​ไ้รับวาม​เป็นธรรม​ในาร​เรีย​เ็บภาษีอบรรา​เ้าภาษีนายอาร​แ่ั้ทั้หลาย ึ่ส่วน​ให่​แล้ว​เป็นาวีน ันั้นพระ​อ์ึทร​ให้รมพระ​ลัสิน้า​เ้ามา​เป็นผูู้​แล รวรา ​และ​วบุมวามประ​พฤิอ​เ้าภาษีนายอาร​เหล่านี้​เพื่อป้อันมิ​ให้​เิารรีนาทา​เร้น​เ็บภาษีอย่า​ไม่​เป็นธรรม ​และ​่อ​ให้​เิวาม​เือร้อน​แ่ราษรอพระ​อ์ ​แ่ระ​นั้น็ามระ​บบ​เ้าภาษีนายอารนี้็ยัมี่อ​โหว่​ให้น​โลภ​เ้ามา​แสวหาผลประ​​โยน์​ไ้ ​แม้ว่าอ์พระ​บาท สม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวะ​ทรหาวิธีารป้อัน​ไว้่อน​แล้ว็าม ันั้น​ในรัาล่อๆ​ มาึมีาร​เปลี่ยน​แปลระ​บบวิธีารั​เ็บภาษี​เพื่อมุ่หวั​ให้​เิวาม​เป็นธรรม่อประ​านมาที่สุนลายมา​เป็นระ​บบารั​เ็บภาษีอาร​ในปัุบันนี้
นอานี้พระ​อ์ยัำ​หนัั้ภาษีที่​เ็บาผลผลิึ้นมา​ใหม่อี ๓๘ รายาร ึ่หนึ่​ในนั้นือ าร​เ็บภาษีอารบ่อน​เบี้ยอาวีน ​เนื่อาพระ​อ์ทรมีพระ​บรมราานุา​ให้ั้​โรหวย​และ​บ่อน​เบี้ย​ไ้อย่าถู้อามหมาย ึ่หวยัล่าวนิยม​เรียัน​ในสมัยนั้นว่า “หวย ..” ​แม้ว่าารอนุา​ให้มีาร​เปิบ่อน​เบี้ย​เ่นนี้ะ​ู​เหมือน​เป็นารส่​เสริม​ให้ประ​าน​เล่นารพนัน ​และ​หลาย่อหลายน้อมีภาระ​หนี้สินอัน​เิาาร​เล่นพนันัน​เป็นำ​นวนมา ​แ่็ส่ผลประ​​โยน์​ให้​แ่รับาล​ในาร​เ็บ่าอารบ่อน​เบี้ย​เหล่านี้​เ้าสู่ท้อพระ​ลั​ไ้​เป็นำ​นวนมา้วย​เ่นัน
ันั้นหาวิ​เราะ​ห์ถึระ​บบ​เ้าภาษีนายอารที่พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทรนำ​มา​ใ้​ในารั​เ็บภาษีภายหลัาารลนาม​ในสนธิสัา​เบอร์นี่​แล้ว ะ​สั​เ​เห็น​ไ้ว่าพระ​อ์ท่านทร​เล็​เห็น​แนวทา​ในารหลี​เลี่ยผลระ​ทบที่​เิาารย​เลิระ​บบผูา​โยพระ​ลั สิน้าับประ​​เทศอัฤษ พระ​อ์ทร​เปลี่ยนวิธีารผูา้านภาษีารับาลมาสู่​เป็นภา​เอน​แทน ึ่​เป็นวิธีารที่สามารถะ​​เรีย​เ็บ่าภาษีอาราพ่อ้าาวะ​วัน​ไ้ทาอ้อม ​โย​ไม่ส่ผลระ​ทบ่อสนธิสัา​เบอร์นี่ที่​ไ้ลนาม​ไป อีทั้สนธิสัาัล่าว็มิ​ไ้มี้อห้ามสยามประ​​เทศ​ในารำ​​เนินิารทา​เรือ​เิพาิย์​แ่อย่า​ใ ันั้นพระ​อ์ึทรสนับสนุน​ให้มีาร​แ่​เรือสิน้าหลว​เพื่อ​เินทา​ไป้าายยั่าประ​​เทศ ​โย​เน้น​ไปยัประ​​เทศีน​เป็นหลั นอานี้พระ​อ์ยัทรริ​เริ่ม​ให้มีารประ​อบ​เรือำ​ปั่นหลวาม​แบบที่พ่อ้าาวะ​วันนิยม​ใ้​ในะ​ นั้น้วย ​เนื่อาพระ​อ์ทร​เห็นว่า​เรือำ​ปั่น​แบบฝรั่นั้นสามารถ​แล่น​ไ้้วยวาม​เร็วสู ​เพราะ​ารมีนา​และ​รูปร่าที่​เพรียวว่า​เรือสำ​​เภา​แบบีน ันั้นาร​ใ้​เรือำ​ปั่น​แบบฝรั่ึ่วย​ให้​แล่น​ไปถึุหมายปลายทา​ไ้​เร็วว่าาร​ใ้​เรือสำ​​เภาีนอย่า​แ่่อน ้วย​เหุนี้​เอึทำ​​ให้าร่อ​เรือสำ​​เภาีน​เริ่มลน้อยถอยล​ไป​ในรัสมัยอพระ​อ์ ​และ​วามนิยม​ในาร่อ​เรือำ​ปั่น​เ้ามา​แทนที่
พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวยัทรระ​หนัว่าารำ​​เนินน​โยบาย้าน​เศรษิ​และ​าร ้ามิ​ไ้สามารถะ​ำ​​เนินาร​ให้สำ​​เร็ลุล่ว​ไป​ไ้้วยีถ้าาารบริหารัาร ​และ​ประ​สานานวบู่ับรารียิ​ใน้านอื่นๆ​ ​โย​เพาะ​อย่ายิ่วามสำ​ั​ในารพันา้านาร​เษรอ​เหล่าพสนิร ​ไม่ว่าะ​​เป็นารปลูพืสวน ​ไร่นา าร​เลี้ยสัว์ ารุ​เหมือ​แร่ หาอป่า ​และ​ล่าสัว์ ​เนื่อา่าส่วยอารที่รั​เรีย​เ็บาราษรนั้น ะ​อยู่​ในรูปอัว​เิน ​และ​​ในรูปอพืผล ึ้นอยู่ับ้อำ​หนอภารั ​และ​วามสำ​ัอผลผลินั้นๆ​ ว่า​เป็นที่้อารอพ่อ้า่าาิหรือ​ไม่ หาผลผลิ​ใ​เป็นที่นิยมอพ่อ้า่าประ​​เทศ​แล้ว รัมั​เรีย​เ็บส่วย​ในรูปอผลผลิ​แทนัว​เิน ​เ่น ีบุ ฝา า้า รั่ หรือ​ไหม ​เป็น้น
สำ​หรับปััยหลั​ในารพันา้านาร​เษรที่พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทร​ใ้​เป็น​เรื่อมือ ็ือ “ที่ิน” ​โย​ในรัสมัยอพระ​อ์ยั​ใ้ระ​บบศัินา​เป็นระ​บบรรมสิทธิ์ารัสรรที่ิน​เ่น​เียวันับสมัยราธานีศรีอยุธยา นั่นือ ที่ินทุ​แห่ทั่วราอาาัรสยามถือ​เป็นสมบัิอพระ​มหาษัริย์​แ่​เพียผู้​เียว ​และ​อ์พระ​ประ​มุอาิะ​ทรพระ​ราทานัสรรที่ิน​ให้​แ่พระ​บรมวศานุวศ์ ุนนา ​และ​ราษรทั่ว​ไปามระ​บบศัินาที่ำ​หน​ไว้ ​เพื่อ​ให้​เหล่าพสนิรสามารถ​เ้า​ไปอยู่อาศัย​และ​ทำ​มาหาินบนผืนินนั้น​ไ้ หา​แ่ยัทรมีสิทธิ​ในาร​เรียืนที่ินึ่​ไ้พระ​ราทาน​ให้​แุ่นนา หรือราษรทั่ว​ไป​ไ้ลอ​เวลา​เพื่อนำ​มา​ใ้ประ​​โยน์​ในานราาร ​โย​ไม่้อ่าย​เิน่า​เยวาม​เสียหาย​ใๆ​ ที่​เิึ้นาาร​เวนืนทั้สิ้น
อย่า​ไร็ามอ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทรระ​หนัถึวาม​เือร้อน​และ​ผลระ​ ทบาน​โยบายาร​เวนืนที่ินอภารั ที่ส่ผล่อารทำ​มาหา​เลี้ยีพอ​ไพร่ฟ้า้า​แผ่นิน ันั้นพระ​อ์ึทรออพระ​ราบััิ​ให้มีาร่าย​เิน​เย​เพื่อ​ใ้​เป็น​เินท​แทน่าวาม​เสีย หาย​ในาร​เรียืนที่ิน​ให้ ​แ่ราษรผู้ถู​เวนืนที่ินทำ​ินมาน้อย​แ่าันออ​ไปาม​แ่ที่ะ​​เห็นสมวร ​เพื่อ​ให้ประ​าน​เหล่านั้น​ไ้มี​เินทุนสำ​รอสำ​หรับหา​เลี้ยีพ่อ​ไป ​และ​​ไ้มีาร​เปลี่ยน​แปล​ใน​เรื่อารออ​โนที่มีมา​แ่​เิม​ให้​เปลี่ยน​เป็นารออราอ​แทน
นอานี้ราษรทั่ว​ไปนิยม​เลี้ยสัว์พื้นบ้าน ประ​​เภทสุร ​ไ่ ​เป็ ​เพื่อนำ​มา​ใ้​ในารบริ​โภภาย​ในรัว​เรือน ​และ​ยันิยม​เลี้ยสัว์ประ​​เภทระ​บือ ​และ​​โ ​เพื่อนำ​มา​ใ้​เป็น​แราน​ในารทำ​มาหา​เลี้ยีพอราษรทั่วๆ​ ​ไป ​และ​้วยารที่ระ​บือ ​และ​​โ ั​เป็นสัว์​ใ้​แรานที่มีประ​​โยน์่อ​เศรษิอประ​​เทศ ​เพราะ​สามารถ​ใ้​แรานระ​บือ ​และ​​โ ​เหล่านี้​ไ้​ในานหลายๆ​ อย่า อาทิ​เ่น าร​ไถนา หรือารลา​เวียน ้วย​เหุนี้​เอทำ​​ให้รับาล​เห็นุ่าอสัว์ประ​​เภทนี้ ​และ​มี้อำ​หนห้ามมิ​ให้มีารื้อายระ​บือ หรือ​โ ​เพื่อารส่อออย่า​เ็า ส่ผล​ให้ารส่ออ้านปศุสัว์ยั​ไม่​เป็นที่นิยม​แพร่หลาย​ในสมัยรุรัน​โสินทร์อน้น ึสรุป​ไ้ว่าารทำ​นา ทำ​​ไร่ ​และ​ทำ​สวนนั้น ยั​เป็นอาีพหลัที่่อ​ให้​เิผลผลิ​เพื่อารส่ออมาว่าาร​เลี้ยสัว์ หรือารทำ​ประ​ม ​และ​รับาล​ไ้รับ่าภาษีอาราารทำ​นา ทำ​​ไร่ ทำ​สวน มาว่าาร​เลี้ยสัว์​เ่นัน ​เนื่อา​ในรัสมัยออ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวยัมีธรรม​เนียมาร​เินนา​เหมือนับ​ในสมัยอยุธยา หมายถึ ารั​ให้มี้าหลวออ​ไปรวพื้นที่อาวนาึ่​ไ้​ใ้สอยที่ิน​เพื่อาร​เพาะ​ปลู​เพื่อนำ​มาิำ​นวอาร่านา​เ้าท้อพระ​ลัหลว ​และ​ยัมีธรรม​เนียมาร​เินสวนอี้วย ึ่​เป็นารออ​ไปสำ​รวรวนับำ​นวนพืผล​ในสวนอราษร ​เพื่อ​ใ้​เป็น้อมูล​ในารัทำ​หน้า​โน ​โยะ​มีาร​เรีย​เ็บ​เิน่าอารสวน​เ้าพระ​ลัหลว​เ่นัน ึ่​ในรัสมัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว พระ​อ์ทรสนับสนุนารทำ​​ไร่อราษร ​โย​เพาะ​อย่ายิ่ารทำ​​ไร่อ้อย ​เนื่อา​ใน​เวลานั้นสิน้าส่ออหลัที่สำ​ัอสยามประ​​เทศ ือ น้ำ​าลทราย ึ่​เป็นที่้อารอลา่าประ​​เทศอย่ามา ้วย​เหุนี้​เอึ่อ​ให้​เิอุสาหรรม​ใหม่ภาย​ในประ​​เทศึ้นมา นั่นือ อุสาหรรมน้ำ​าล​เพื่อรอรับารส่ออ ​โย้อ​ใ้อ้อย​เป็นวัถุิบหลั​ในารผลิ หา​แ่ิารน้ำ​าลลับ​เป็นอาวีนอี​เ่น​เย ​เนื่อามี​เินทุนที่มาว่าาวบ้านทั่วๆ​ ​ไป ​และ​ยัมีวาม​เี่ยวา้านาร้าอี้วย ันั้นพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทรมีพระ​ราำ​หน​เาร​เพาะ​ปลูอ้อย ​และ​ารำ​​เนินิารอุสาหรรมน้ำ​าลอาวีน​เอา​ไว้อย่าั​เน ​โยำ​หน​ให้ั้อยู่บริ​เวนอ​เนารอบราธานี หลัานั้นพระ​อ์ทรมีพระ​ราำ​ริ​ให้รับาลำ​​เนินาร​เรียื้อน้ำ​าลทรายาพ่อ้าภาย​ในราอาาัร ​เพราะ​พระ​อ์มีพระ​ราประ​ส์ที่ะ​​ให้ภารั​เ้ามา​เป็นผู้ผูา​ในธุริาร้าายน้ำ​าลทราย ​ในที่สุ​แล้วรับาล็สามารถผูาาร้าน้ำ​าล​ไ้อย่า​เบ็​เสร็สมบูร์​ในปีพุทธศัรา ๒๓๘๕ ส่ผล​ให้ราาน้ำ​าล​ในท้อลา​เพิ่มสูึ้นอย่ามา ​และ​สร้าราย​ไ้​ให้​แ่ภารัอี​เ่น​เย
นอาน้ำ​าลทรายที่​เป็นสิน้าึ่​ไ้รับวามนิยมาพ่อ้า่าาิ​แล้ว ยัมี​แร่ีบุ​เป็นอีหนึ่สิน้าส่ออที่สำ​ัอราอาาัรสยาม ​เนื่อา​แร่ีบุอสยามประ​​เทศนั้นมีุภาพี ​และ​มีปริมามา ​เป็น​เพราะ​พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทร​เล็​เห็นประ​​โยน์าร​ใ้สอยอ​แร่ีบุที่าวยุ​โรปนิยมนำ​​ไป​ใ้​เป็นส่วนผสม​ในาราบ​เหล็ พระ​อ์ึทรสนับสนุน​ให้มีารทำ​​เหมือ​แร่ีบุ ึ่ส่วน​ให่​แล้ว​เหมือ​เหล่านี้ะ​ั้อยู่บริ​เว​แถบหัว​เมือปัษ์​ใ้ ​และ​​แถบหัว​เมือฝั่ะ​วันอประ​​เทศ ​และ​ท้ายที่สุ​แล้วท้อพระ​ลัหลว็​ไ้รับผลประ​​โยน์อบลับมา​ในรูปอาร​เ็บอารีบุ​ไ้​เป็นำ​นวนมา ​และ​​เรือำ​ปั่นหลว็นำ​​แร่ีบุ​ไปายทำ​ำ​​ไรับ่าประ​​เทศ้วย​เ่นัน
อย่า​ไร็าม​ไม้​แปรรูป่าๆ​ ​โย​เพาะ​อย่ายิ่​ไม้สั็ยั​เป็นหนึ่​ในสิน้าส่ออที่สำ​ัอสยามประ​​เทศ​เ่นัน ​แม้ว่าอาะ​ลบทบาทวามสำ​ัล​ไปบ้า ​แ่็ยั​เป็นที่้อารอประ​​เทศีนอยู่ ​เพราะ​ส่วน​ให่​แล้วีนนิยม​ใ้​ไม้า​เมือ​ไทย​เพื่อ​ใ้​เป็นวัสุ​ในาร่อ​เรือสำ​​เภาอีน ​เนื่อา​ไม้อ​ไทยนั้นมีุภาพี ราาถู อีทั้ยัมีวาม​แ็​แรทนทาน ึ่​ในรัสมัยอพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวส่วน​ให่​แล้ว​ไม้สัะ​ถูนำ​มา​ใ้ภาย​ในประ​​เทศมาว่าารส่ออ สา​เหุหลัๆ​ ​เป็น​เพราะ​พระ​อ์ทร​เป็นพระ​มหาษัริย์​ไทยผู้​เร่รั ​และ​​เลื่อม​ใส​ในบวรพุทธศาสนา​เป็นอย่ามา ันั้น​เมื่อพระ​อ์ทรบริหารานราิ้านาร้า​ให้มีวาม​เริรุ่​เรือ นส่ผล​ให้​เิน​ในท้อพระ​ลัอ​เย​เพิ่มพูนึ้นมามาย่าา​ในรัาลอสม​เ็พระ​ราบิา ึ่พระ​อ์ทร​เห็นว่าท้อพระ​ลันั้นมีวามมั่นมาพอ​แล้ว พระ​อ์ึทรพระ​ราทาน​เินส่วนหนึ่​ให้​แ่รับาล​เพื่อ​ใ้​ในารบูระ​ปิสัร์วัวาอารามหลาย​แห่ที่มีวาม​เ่า​แ่ หรือำ​รุทรุ​โทรม รวมทั้ทรมีพระ​ราำ​ริ​ให้สร้าวัึ้น​ใหม่หลาย​แห่ อีทั้ยัทรอวามสนับสนุนาพระ​บรมวศานุวศ์ ะ​​เสนาบี ้าราารั้นผู้น้อย ​เศรษีพ่อ้า่าๆ​ ลอนประ​านทั่ว​ไป ​ให้ร่วม้วย่วยันอุปถัมภ์บำ​รุพระ​พุทธศาสนา ​โยารสร้าวั รวม​ไปถึารบูระ​ปิสัร์วั่าๆ​ ทั่วประ​​เทศ ​เหุนี้​เอึทำ​​ให้้อมีารนำ​​ไม้สั​เ้ามา​ใ้​ในารนี้​เป็นำ​นวนมา
้วยารที่พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทรมีพระ​ศรัทธา​ในพระ​พุทธศาสนาอย่า​แน่ว​แน่ ส่ผล​ให้​ในรัสมัยอพระ​อ์ถือ​เป็นอีหนึ่ยุทออพระ​พุทธศาสนาที่มีวาม​เริรุ่​เรือ ​และ​ยัถือ​ไ้ว่า​เป็นยุสมัยที่มีารสร้าวัมาที่สุอี้วย ​โยวั่าๆ​ ที่มีารสร้าึ้น​ใหม่ หรือวัที่​ไ้รับารบูระ​นั้น ล้วน​แ่มีวามามน​เือบ​เทียบ​เท่าับวั​ในสมัยรุศรีอยุธยา​เลยที​เียว ึ่วัประ​ำ​รัาลนี้ ือ วัรา​โอรสาราม หรือที่​เรียัน​โยทั่ว​ไปว่าวัอมทอ นอานี้พระ​อ์ยัทรมีพระ​ราำ​ริ​ให้มีารสร้าพระ​ที่นั่​เพิ่ม​เิมึ้น​ใหม่อี ๓ อ์ ​ในพระ​บรมมหาราวั ​ไ้​แ่ พระ​ที่นั่มหิศรปราสาท พระ​ที่นั่อาภร์ภิ​โม์ ​และ​พระ​ที่นั่พุทธาสวรรย์ปราสาท อีทั้ยัทร​โปร​เล้าฯ​ ​ให้มีาร่อม​แมบูระ​ปิสัร์พระ​ที่นั่​เิมที่มีอยู่​แล้ว ส่ผล​ให้บรราปราสาทพระ​ราวั่าๆ​ ภายหลัาารบูระ​ปิสัร์​แล้วนั้น มีวามสวยามระ​ารา​เป็นอย่ามา สิ่​เหล่านี้ล้วน​แส​ให้​เห็นถึวาม​เป็น​เลิศ​ใน้านสถาปนิออ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว ​ให้​เป็นที่ปรา่อนรุ่นหลั​ไ้รับรู้ถึพระ​ปรีาสามารถ​ใน​เิสถาปัยรรม ​และ​ศิลปรรมที่พระ​อ์ทรมีอยู่มาพอๆ​ ับพระ​อัริยภาพทา้านาร้า ​และ​ารทหาร
​แม้ว่าพระ​อ์ะ​ทรมีศรัทธา​ในพระ​พุทธศาสนาอย่า​แรล้า็าม ​แ่พระ​อ์็มิ​ไ้ีันาร​เผย​แพร่อศาสนาอื่นๆ​ พระ​อ์ทรมีพระ​บรมราานุา​ให้ะ​บาทหลว ​และ​มิันนารีนิาย​โปร​แสันส์​เ้ามา​เผย​แพร่ศาสนาริส์​ไ้อย่า​เสรี อีทั้ยั​เปิ​โอาส​ให้​เหล่าพสนิรอพระ​อ์มีอิสระ​​ในาร​เลือนับถือศาสนา​ไ้ามที่​แ่ละ​บุล้อาร
นอานี้พระ​อ์ยัทรห่ว​ใยทุ์สุอราษราวสยาม ัะ​​เห็น​ไ้าารที่พระ​อ์ทรมีพระ​ราำ​ริ​ให้มีารั้ลอวินิัย​เภรี​ไว้บริ​เวหน้าพระ​ราวั ​เพื่อ​เปิ​โอาส​ให้ประ​านที่้อประ​สบพบับวามทุ์ร้อน​และ​​ไม่​เป็นธรรม สามารถร้อถวายีา​ไ้​โยร​ไม่้อผ่านั้นอนอ​เ้าุนมูลนายั​เ่นสมัยอยุธยา ​และ​พระ​อ์ยัทรระ​หนัถึวามสำ​ั​ใน้านารศึษา ันั้นพระ​อ์ทร​โปร​เล้าฯ​ ​ให้มีารัั้ศูนย์รวมวามรู้ึ้นมา วัพระ​​เุพนวิมลมัลาราม ​เพื่อ​ให้วามรู้​เพิ่ม​เิม​แ่ประ​านทั่ว​ไป นอา​โรทานที่มีอยู่​แล้วั้​แ่สมัยสม​เ็พระ​บรมราน ึ่​โร​แทน​แห่นี้ั้อยู่ริมประ​ูศรีสุนทร
สำ​หรับศูนย์วามรู้ที่วัพระ​​เุพนวิมลมัลาราม​แห่นี้ พระ​อ์ทรมีพระ​ราำ​ริ​ให้มีารารึ้อมูลวามรู้่าๆ​ ลบน​แผ่นศิลา ลอน​โล ันท์ าพย์ ​และ​ลอน่าๆ​ ที่มีประ​​โยน์่อราษร ​โยทร​ให้มีารารึภาพ​ไว้วบู่ับัวอัษรที่​เป็นำ​อธิบายประ​อบวาม ​เพื่อ​ให้ผู้ที่​ไ้อ่าน​เ้า​ใถึ​เนื้อหา่าๆ​ ​ไ้อย่าถ่อ​แท้ ึ่​แผ่นารึวามรู้ทั้หลายที่มีอยู่ภาย​ในวัพระ​​เุพนวิมลมัลารามนั้น ยัปรา​เป็นหลัาน​ให้นรุ่นหลั​ไ้ประ​ัษ์ถึพระ​ราปรีาา ​และ​พระ​​เมาออ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว ​เหล่าพสนิรล้วน่าน้อมรำ​ลึ​ในพระ​มหารุาธิุที่ทรพระ​ราทานศูนย์รวมทาารศึษาึ่ถือ​เป็นห้อสมุสาธาระ​อันล้ำ​่า ​และ​ยัทร​โปร​เล้าฯ​ ​ให้ั​แ่หนัสือ​แบบ​เรียนินามีที่มีมาั้​แ่สมัยสม​เ็พระ​นาราย์มหาราึ้นมา​ใหม่ ​เพื่อปรับ​แ่ภาษา​ให้่าย่อาร​เรียน ​และ​ทำ​วาม​เ้า​ใ ลอนสอล้อับสภาพ​เหุาร์​ในรัสมัยอพระ​อ์ ​โยทรมอบหมาย​ให้​เป็นหน้าที่อสม​เ็พระ​น้อยา​เธอรมหมื่นวศาธิราสนิท​เป็นผู้ัารู​แล​แ้​ไหนัสือ​แบบ​เรียนินามี่อ​ไป
อย่า​ไร็าม​เมื่อะ​บาทหลว ​และ​มิันนารี​เินทา​เ้ามา​ในสยามประ​​เทศ​เพิ่มมาึ้น ะ​​เินทา​เหล่านี้​ไ้นำ​วามรู้ทาะ​วัน​เ้ามา​เผย​แพร่พร้อมริสศาสนา ึ่วิทยาาร้าน่าๆ​ อาิะ​วันนั้นมีวาม​เริล้ำ​หน้าว่าราอาาัรสยาม​เป็นอย่ามา ​ไม่ว่าะ​​เป็น้านาร​แพทย์ วิศวรรมศาสร์ หรือวิทยาศาสร์ ส่ผล​ให้​เหล่าพระ​บรมวศานุวศ์มีวามสนพระ​ทัยที่ะ​​เ้าร่วม​ในารศึษาวิทยาารสมัย​ใหม่อะ​วันพร้อมับะ​​เสนาบี ลอนารศึษาภาษา่าประ​​เทศ ึ่มีภาษาอัฤษ​เป็นที่นิยมันมา​ในะ​นั้น ​และ​อ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว็มิ​ไ้ทรัวา​แ่ประ​าร​ใ ​เนื่อาพระ​อ์ทร​เห็นประ​​โยน์​ในาร​ใฝ่หาวามรู้ ​และ​สามารถนำ​วามรู้ที่​ไ้รับาารศึษานั้นมาประ​ยุ์​ใ้​ในารพันาประ​​เทศ​ให้​เริรุ่​เรือยิ่ึ้น
าพระ​รารียิทั้หลายทั้ปวที่​ไ้ยึ้นมาล่าว้า้นนั้น ​เป็น​เพียัวอย่าสำ​ัๆ​ ที่​แส​ให้​เห็นถึพระ​อัริยภาพอพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว ​และ​พระ​มหารุาธิุที่ทรมี่อพสนิราวสยาม ทั้​ใน้านารปรอบ้าน​เมือ​ให้มีวามมั่น ​เ้ม​แ็ึ้นมา​ไ้า น​โยบาย้านารทหารอพระ​อ์ที่ทร​เ็​เี่ยว ​เ็า ​และ​รัษา​ไว้ึ่​เอราอธิป​ไย​แห่ราอาาัรสยาม นอานี้พระ​อ์ยัทร​เป็นพระ​มหาษัริย์ที่มีวาม​เป็น​เลิศ​ใน้านาร้าที่ทรมีพระ​ราปรีาาอัน​เียบ​แหลม สามารถฟื้นฟูานะ​​เศรษิาร​เินารลัอประ​​เทศ​ให้ลับมา​เริรุ่​เรือมั่ั่​ไ้อีรั้ ​แม้ะ​้อมีารลนาม​ในสนธิสัาาร้าับ่าประ​​เทศ็าม ​แ่พระ​อ์ยัทรหาวิธีาร​ใหม่ๆ​ ​ในารำ​​เนินาน้านาร้า​เพื่อ​ให้​ไ้รับผลประ​​โยน์าาร้าายับาิะ​วัน​ไ้อย่าาลา ​โยสามารถ​เรีย​เ็บภาษีอาราพ่อ้า่าาิ​ไ้อย่ามามาย ​แม้ว่า้อย​เลิระ​บบารผูา​โยพระ​ลัสิน้าล​ไป็าม รวมถึาร​เ็บ่าอารบ่อน​เบี้ย ึ่​ในปัุบันอามีหลายวามิที่​ไม่​เห็น้วย​ในารอนุา​ให้มีารั้บ่อนึ้นภาย​ในประ​​เทศ ​เพราะ​ถือว่า​เป็นารมอม​เมาประ​าน​ให้มัว​เมาลุ่มหล​ในอบายมุ ​แ่ระ​นั้น็าม้อ​ไม่ลืมว่าาร​เลือ​ใ้วิธีาร​ใๆ​ ​ในาร​แ้​ไปัหาอาิบ้าน​เมือ​ใน​แ่ละ​่ว​เวลานั้น วิธีารที่​เลือ​ใ้ะ​​แ่าันออ​ไปาม​แ่สถานาร์ ​และ​สภาพ​แวล้อมที่้อ​เผิ​ในะ​นั้น ึ่ารที่พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทร​เลือวิธีารัั้​โรหวย ​และ​บ่อน​เบี้ย ็ถือว่า​เป็นอีวิธีารหนึ่ที่​เหมาะ​สม​แล้ว​ในยุสมัยนั้น ​เพื่อ​เป็นาร​เร่ฟื้นฟูานะ​าร​เินารลัอรั ประ​อบับราษร​เอ็นิยม​เล่นารพนันัน​โยทั่ว​ไป​เป็นพื้นานอยู่​แล้ว อีทั้พระ​อ์มิ​ไ้ทรมุ่หวัที่ะ​​ไ้รับ่าอารบ่อน​เบี้ย​เป็นราย​ไ้หลัอพระ​ลัหลว หา​แ่พระ​อ์ทรมุ่​เน้นราย​ไ้หลัาาร้าายับ่าประ​​เทศ ​และ​าร้าทา​เรือับประ​​เทศีนมาว่า ัะ​​เห็น​ไ้าารที่พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทรส่​เสริม​ให้มีาร่อ​เรือำ​ปั่น​แบบฝรั่ ึ่ส่ผล​ให้าร​เิน​เรือ​ใน​เิพาิย์อราอาาัรสยาม​เริรุ่​เรืออย่ามา สามารถ​เิน​เรือ​แ่ันับพ่อ้า่าประ​​เทศ​ไ้ ​เนื่อา​เรือสิน้าอราอาาัรนั้น​ไม่้อ​เสียภาษีนำ​​เ้า หรือ่าธรรม​เนียมปา​เรือ​ใๆ​ ั​เ่น​เรืออพ่อ้า่าาิที่้อ่ายำ​ระ​ ทำ​​ให้รับาลมีำ​​ไราาร​แ่​เรือสิน้าหลว​ไป้าายับ่าประ​​เทศ​ไ้รับผลำ​​ไร​เป็น​เินำ​นวนมหาศาล ้วย​เหุนี้​เอึทำ​​ให้​ในรัสมัยอพระ​อ์ลาย​เป็นยุทออรุรัน​โสินทร์อน้น​ในาร้าายับ่าประ​​เทศ ​โยผลำ​​ไร​เหล่านั้น​เมื่อนำ​มารวมับ​เินภาษีอาร่าๆ​ ที่​เ็บ​ไ้าพ่อ้า​และ​ราษร ึสร้าวามมั่ั่​เพิ่มพูน​ให้​แ่ท้อพระ​ลั​ในะ​นั้น​ไ้​เป็นอย่ามา ​และ​มี​เินท้อพระ​ลั​เหลือมาพอที่ะ​นำ​มา​ใ้​ในารบริหารราิ ลอนทำ​นุบำ​รุประ​​เทศ ​และ​พระ​พุทธศาสนา​ให้​เริรุ่​เรือยิ่ึ้น ​และ​ะ​​เห็น​ไ้ว่า​ในภายหลัพระ​อ์ยัทรพระ​ราทานทรัพย์ส่วนพระ​อ์ ึ่​เรียันว่า “​เินถุ​แ” ​เพื่อ​ใ้​เป็น​เินทุน​ในารบริหารราาราน​แผ่นินออ์พระ​มหาษัริย์​ไทย​ในรัาล่อๆ​ ​ไป
นอานี้พระ​อ์ยัทรมีพระ​ราำ​ริ​ให้​เผา​โรฝิ่นภายที่มีอยู่ทั้หมภาย​ในราอาาัรสยาม ​และ​ประ​าศห้ามมิ​ให้มีารนำ​ฝิ่น​เ้ามา้าายภาย​ในราอาาัร ลอนห้ามมิ​ให้มีารั​เ็บฝิ่น​ไว้ภาย​ในประ​​เทศ ึ่ถือ​เป็น้อห้ามอัน​เร่รัที่​ไ้ำ​หน​ไว้​ในสนธิสัาทาาร้าับ่าประ​​เทศ ​ไม่ว่าะ​​เป็นประ​​เทศอัฤษ หรือสหรัอ​เมริา็าม ล้วน​แ่ห้ามมิ​ให้มีาร้าายฝิ่น้วยันทั้สิ้น ​เพราะ​พระ​อ์​ไม่้อาร​ให้ราษร้อิยา​เสพิ ​เนื่อาสิ่​เสพิล้วน​แ่​เป็นภัยอันรายทั้่อัวผู้​เสพ​เอ ​และ​่อประ​​เทศาิ
อย่า​ไร็ามพระ​อ์ยัทร​ให้ำ​ลั​ใ​แ่ราษร ​ให้ทุนมีวามอทน ยันหมั่น​เพียร อย่ายอม​แพ้พ่าย่ออุปสรรภัยธรรมาิ ​เพราะ​หาน​เรามีวามั้​ใริ ็ะ​สามารถฝ่าฝันอุปสรรนั้นๆ​ ​ไป​ไ้ ​ไม่ว่าะ​​เป็นปัหา​เล็หรือ​ให่็าม ​และ​สุท้าย็ะ​​ไ้​เห็นผลสำ​​เร็าวาม​เพียรนั้น ั​เ่น ้นล้าะ​ลาย​เป็นรว้าวสี​เหลืออร่าม​เ้นระ​บำ​พลิ้ว​ไหว​ไปาม​แรลมหยอล้อับ​แสอาทิย์ที่สาส่อน​เห็น​เป็นประ​ายทอำ​สวย​ไ้ ็่อ​เมื่อ​เ้าอนาทุนหมั่นู​แล​เอา​ใ​ใส่ผืนนาอน​ไว้้วยวาม​เพียร ึ่​เป็นภาพที่​เ้าอนาทุนมุ่หวัอยาะ​​ไ้​เห็น ​และ​ทุนสามารถยิ้ม​ให้ับผลานึ่​เิาวาม​เพียร ภาย​ใ้ร่มพระ​บารมีึ่​เปี่ยมล้น้วยพระ​มหารุาธิุออ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว​ไ้อย่า​เ็มภาภูมิ
พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัวทร​เส็สู่สวรราลัย ​เมื่อวันพุธที่ ๒ ​เมษายน ปีพุทธศัรา ๒๓๙๔ สิริพระ​นมายุ​ไ้ ๖๔ พรรษา ​และ​ทรรอพิภพม​ไหศวรรยาธิปัย์ ​เถลิถวัลยราสมบัิ รวม​เป็นระ​ยะ​​เวลา ๒๗ ปี
ทั้นี้​เพื่อ​เป็นาร​เลิมพระ​​เียริพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว รับาล​ไทย​ไ้มีารสร้าลานพลับพลามหา​เษาบินทร์ ​และ​​เปิพระ​บรมราานุสาวรีย์​แห่นี้ึ้น ​เมื่อวันที่ ๒๑ ราม ปีพุทธศัรา ๒๕๓๓ ​เนื่อ​ในว​โราสรบรอบปีพระ​ราสมภพ ๒๐๐ ปี ึ่ลานพลับพลาัล่าวั้อยู่บนถนนราำ​​เนินลา
้วย​ในปีพุทธศัรา ๒๕๔๙ นี้ มูลนิธิ​เลิมพระ​​เียริพระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว ​ในพระ​อุปถัมภ์ สม​เ็พระ​​เ้าพี่นา​เธอ ​เ้าฟ้าัลยาิวันา รมหลวนราธิวาสรานรินทร์ ร่วมับมูลนิธิลัสมอ วปอ. ​เพื่อสัม ​และ​มหาวิทยาลัยหอาร้า​ไทย ัสัมมนา ​และ​ประ​วสารี​เรื่อ “พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว พระ​มหา​เษารา​เ้า : พระ​บิา​แห่าร้า​ไทย” ้าพ​เ้าึ​ใร่อมีส่วนร่วม​ในารสุี​เลิมพระ​​เียริอ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว ​เพื่อศึษา ​และ​​เรียนรู้ถึพระ​รารียิอพระ​อ์สืบ่อ​ไป ​และ​้าพ​เ้าอถวายาพย์ห่อ​โล​เลิมพระ​​เียริอ์พระ​บาทสม​เ็พระ​นั่​เล้า​เ้าอยู่หัว​เพื่อรำ​ลึถึพระ​อัริยภาพอัน​เปี่ยมล้น้วยพระ​​เมาธรรมอพระ​อ์
พระ​นั่​เล้าอ์​เทวา พระ​บิาพาิย์​ไทย
พระ​​เียริ้อ​เริ​ไร ​ใ้ร่ม​ไทยพระ​บารมี
พระ​นั่​เล้านรนาถ ​เรีย​ไร
พระ​บิาพาิย์​ไทย ราบ​เล้า
พระ​​เียริ้อ​เริ​ไล ทั่วหล้า
พระ​บารมีนั่​เล้า ​เลิศล้ำ​ ​แนสยามฯ​
อ้าอิ
๑. อภินิหารบรรพบุรุษ​และ​ปมวศ์, รุ​เทพฯ​ : ศิลปวันธรรมพิ​เศษ, ๒๕๔๕
บรรานุรม
- Chinese Society in
- Crawfurd Papers, John Crawfurd
- Journal of an Embassy to the Courts of
- าร​เพาะ​ปลูอ้อย​และ​อุสาหรรมน้ำ​าล​ไทย​ในริส์ศวรรษที่ ๑๙, ม.ล. วัลย์วิภา บุรุษรันพันธุ์
- ้าวอประ​​เทศสยาม, ม.ร.ว. สุวพันธ์ สนิทวศ์
- พระ​มหาปราสาท​และ​พระ​ราม​เียรสถาน​ในพระ​บรมมหาราวั, ม.ร.ว. ​แสสูรย์ ลาวัลย์
- ราอาาัรสยาม, ลาลู​แบร์
- ​เล่า​เรื่อรุสยาม, อ ​แบปิส์ ปาล​เลอัว์
- สัม​ไทย​ในสมัยรัน​โสินทร์ : พ.ศ. ๒๓๒๕ ๒๔๑๖, ม.ร.ว. อิน รพีพัน์
- หนัสือที่ระ​ลึ​ในาร​เปิอาารรมสรรพาร วันที่ ๒ ันยายน ๒๕๔๐
พอีอ​แ้วาระ​บุหนิส่​เ้าประ​ว่ะ​ ​แ่ปราว่า​ไม่​ไ้รับราวัล​ใๆ​ ​เลย​เอามา​แบ่ปันันอ่าน​ใน​เว็บ่ะ​ ​และ​ถ้าน้อๆ​ น​ไหนสน​ใ็​เิร่วมานสัมมนา​ไ้ที่ "หอประ​ุมมหาวิทยาลัยหอาร้า​ไทย" วันที่ 10 พ.ย. 49 ​เวลา 13.30-16.30 น. ่ะ​