ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เจ้านางพลัดถิ่น
แผ่นินละวิรัเมื่อปราศาสมเ็เ้าฟ้รรราามหาอุปราละวิรัประเทศ มาทรเอาพระทัยใส่ัเ่นที่เยเป็นมา ็ูราวับว่าวามสับสนวุ่นวาย่าๆอันพึะมีนั้น็พลันอุบัิึ้นทีละน้อย
อันสมเ็พระศรีะุมะลาา พระายาผู้ทร้อแบพระราภาระิแทนเ้าฟ้ารรราาระนั้น ็หาทรปบัิพระรารียิารานเมือไ้เ็มประสิทธิภาพไม่ เนื่อเพราะทรไ้รับมอบหมายาพระสวามีให้อยูแลอบรมสมเ็เ้านาแ้วานา พระนิษาผู้มีพระสิไม่ใร่ปิันทั่วไปอยู่นั้น
- - - - - - - - -
วันหนึ่...
" เ้านาแ้วานา...? "
สมเ็พระศรีะุมะลาา ทรำรัส้วยพระสุรเสียลั่น ในทันทีที่สายพระเนรทัู้่อพระนาพลันทอไปเห็นสมเ็เ้านาแ้วานาทรำลัปีนป่ายึ้นไปบนยอพระมหามเียรปราสาท โยมีบรรานารอบาททั้หลาย่าพาันเ้นผ่าพลารีร้อ้อ
" อ๊ายยย... !!!! เ้านาเพะ อย่าเพะเ้านา "
" ทรลมาเถิเพะ เี๋ยวทอหุ้มยอพระมเียรหมอหม่น "
" ทรลมายลโมพฤษาที่เบื้อพสุธา้าล่านี้ีว่าเพะเ้านาา "
สมเ็พระศรีะุมะลาาทรี้พระันีไปที่สมเ็เ้านาแ้วานา ึ่รัส้วยพระสุรเสียสนั่นปานเทวบัา
" แ้วานา !!...ลมาเี๋ยวนี้ "
- - - - - - - - -
ภายในท้อพระโรเล็
สมเ็พระศรีะุมะลาา เส็ประทับบนบัลลั์ทอำ ทรทอพระเนรไปยัเ้านาแ้วานา ึ่ทรประทับนั่อยู่ พระแท่นอีอ์ โยมีเหล่าบรรานารอบาทหมอบราบอยู่ับพื้น้วยเรพระอาา
สมเ็พระศรีะุมะลาาทรทอพระเนรเหล่า้าราบริพารเหล่านั้นราหนึ่ึ่รัส
" พวเ้าออไป่อน "
สิ้นพระวาาแห่พระนา เหล่านาำนัลทั้มวล็พาันลานออาท้อพระโรเล็แห่นั้นไป
เมื่อทวารท้อพระโรปิสนิท สมเ็พระศรีะุมะลาา็ทรลุึ้นาบัลลั์แล้วเินมายัเ้านาแ้วานาึ่ทรนั่นิ่เียบอยู่นั้น
สมเ็พระศรีะุมะลาาทรนั่เียู่พลายมือึ้นลูบไล้เรือนผมอันำลับอเ้านาแ้วานาผู้เลอโมราหนึ่ึ่รัส
" แ้วานา... เ้ารู้หรือไม่ว่าละวิรัประเทศเรานี้ ำลัอยู่ในที่ลำบานั อันทูลระหม่อมพ่ออเ้า็ทรราภาพแลประวรอยู่เป็นนิ ิารานเมือทั้มวลึ้อเป็นพระราภาระแห่เ้าพี่รรราา ึ่รานี้็ำลัทรเินทาไปเาะเทพธิา เ่นนี้ เ้ายัะมามัวสนุสนานรื่นเริบันเทิิราเ่นทารอยู่ไ้ระนั้นฤา หาแม้นอริราศัรูล่วรูุ้อ่อนแห่เราแล้วไร้ อาวยโอาสู่โมละวิรันแับ เ้าะมีหน้ารอพบเ้าพี่รรราาอยู่ไ้ระไรัน "
เ้านาแ้วานาทรหนหน้ามาึ่รัส
" ้ามิเห็นเลยว่าละวิรัเราะ้อยว่าอาาัรอื่นรไหน ูไปแล้วออะล้าแร่ว่าเหล่าอริราเสีย้วย้ำ "
สมเ็พระศรีะุมะลาาำรัสึ้นรานั้นว่า
"ูรา แ้วานายาหยี เ้านั้นประมาทำลั้าศึเินไป อย่าน้อย็ยัมี เ้าฟ้ามูรี แห่อนันาระนั้นเล่า ร่ำลือันหนารรว่าเป็นพระอุปราเ้าผู้เหี้ยมหาุันเหลือประมา ระทำศึรอบ้านแผ่ยายอาาเประเทศให้แ่สมเ็พระเ้ารุอนันานเลื่อลือระบือนามไปทั่วทุแห่หนในเวลปพี "
เ้านาแ้วานาเส็ลุึ้นาพระที่ พลาทรพระำเนินมายัหน้า่า ่อนะทรมอออไปไลยัอบฟ้า้านหนึ่ อันเป็นที่ั้ออาาัรอนันา
" เ่นนั้น็ีสิ... หาแม้นอ์มูรีรีาทัพอนันามาละวิรัเมื่อใ ้าะพลีายเ่นสวาทเย้ยหยันเ้าพี่รรราาเสียเลยระนั้น "
ับพลัน ราวลอมโหรทึลั่น...
สมเ็พระศรีะุมะลาาทรผุลุึ้นทันใพลารัสไป้วยพระสุรเสียสะท้าน
" แ้วานาเ้า... !! มิไยึ่รัสอุบาทว์ให้เสื่อมราศีละวิรัประเทศระนี้หนอ "
" ้าอัว "
บำ เ้านาแ้วานาทรเิหน้พลาทรสะบัายผ้าลุมไหล่ึ้นล้อแน่อนทรเินออาท้อพระโรเล็แห่นั้นไป้วยทีท่าออาุนาพา ทิ้ให้สมเ็พระศรีะุมะลาาทรยืนนิ่อึอยู่รู่ให่
" โอ้เอย ละวิรั ฤารานี้ะถึาลวิบัิแห่แผ่นินเสียแล้วนี่็มิรู้ "
บำ สมเ็ทรทอพระเนรเหล่าหมู่นระแ้วแร้วที่บินเียู่ันผ่านอบฟ้า้านหรีทิศาไป
- - - - - - - - -
ท่ามลาสมรภูมิรบอันหฤโห...
เหล่าไพร่พล้าสารแลม้ามหาศาลแห่อนันา ไ้รีาทัพเ้าทำศึับอาาัรพะัม์้วยวามห้าวหา
เสียศาสราวุธระทบันัสนั่นลั่นทุ่ แลไปยัทิศใ็เห็นแ่ฝุ่นวันธุลีาินทรายและอเพลิที่เผาไหม้โยลุ้ไปทั่วแน
ารศึรั้นี้ ไพร่พลทั้สอฝ่าย่าบาเ็บล้มายลเป็นอันมา ึ่ในที่สุแล้ว ฝ่ายอนันา็เป็นผู้ไ้ัย นสามารถีเมือสำัๆืนมาไ้นเือบหม
เมื่อารศึบสิ้นลรานี้ พลันปราฝีเท้าม้าัวหนึ่เหยาะย่าผ่านเหล่าาศพที่นอนเรียรายายเลื่อนสุสัเวบนพื้นพสุธาแห่นั้นไปอย่า้าๆ ่อนะมาหยุอยู่หน้าเหล่าไพร่พลทหารหาึ่ำลัหมอบราบอยู่ับพื้น
บุรุษผู้ส่าลาม้านั้น ที่แท้เป็นอ์สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา พระนมายุ 33 ปีเศษ ึ่ะนี้ ทรมีพระวรายามสูใหุ่ราสีห์ วพระพัร์เอิบอิ่มสุปลั่ระ่าใราวับเทพยาบนเบื้อสรว ิ้วำลับแลหนาน่าหลใหล อีทั้มูนั้นเล่า็โ่ามเ้ารูปับริมฝีปาอันเรียวบาุลีบอำปา
มโหรีประำอทัพพลันประโมเพล เทวาประสิทธิัย ่อนเ้าพนัานลั่นระััวาล้อสามำรบ
แม่ทัพทอถึ ยาราเ้ามาุเ่าถวายบัม
" อเะ าว่าเพลานี้ ทัพอนันาเราีไ้เมือเ่าอันถูอาาัรพะัม์ยึรอไปนั้นลับืนมานหมสิ้นแล้วพะย่ะ่ะ "
" ี... เ่นนั้น ืนนี้เราะัานเลิมลอที่อทัพ ให้ไพร่พลยุทธนาไ้ผ่อนลาย "
" เป็นพระมหารุาธิุยิ่แล้วพะย่ะ่ะ "
- - - - - - - - -
รารีนั้น... ะที่อทัพอนันาำลัมีานรื่นเริ
บนยอเาอันสูให่ เ้าฟ้ามูรีำลัประทับยืนอยู่ับมหาอำมาย์เอ พลาทรทอพระเนรออไปไลยัอบฟ้า้านทิศเหนือึ่รัส
" ถัาเทือเาโน่นไปเป็นอาาัรละวิรัมิใ่หรือท่านอำมาย์ "
" พะย่ะ่ะ ใ้ฝ่าพระบาท "
" แล้วท่านมีวามเห็นเป็นประารใ ถ้าหาว่าเราะรีาทัพไปละวิรั "
" อเะ เล้าระหม่อมันรอูแล้วเห็นว่าเพลานี้พระเ้ารุละวิรัทรราภาพมา และำลัประวรหนั หาแม้นเรายทัพไปี อาถูรหาว่า่มเหผู้รา ทำให้เสื่อมเสียพระเียริยศัิยราไ้ เ่นนั้น ึวระปล่อยให้ายไปเอ นว่าเ้าฟ้ารรราาผู้มีันษาเสมอใ้ฝ่าพระบาทึ้นรอแผ่นิน่อยระทำศึ็ยัมิสาย "
" เรา็ิเห็นเ่นเียวันับท่านอำมาย์ "
รัสบ มหาอำมาย์เอั่รู้ทัน ึยับายเ้าิอ์พลาระิบราบทูล
" แ่ร่ำลือันมาว่า เ้าฟ้ารรราาทรมีพระนิษาร่วมสายพระโลหิที่ทรพระสิริโมุเทพธิาอยู่หนึ่พระอ์ "
เ้าฟ้ามูรีทรทำวพระเนรเบิโพลราหนึ่ึ่รัส
" เ่นนั้น เห็นทีรานี้เรา้ออยลโมสัราว่าะริัำท่านว่าฤาไม่ "
" หาแ่พระนาหาไ้เหมือนสรีทั่วไปไม่ "
มหาอำมาย์เอทูลบ เ้าฟ้ามูรีทรหันมาทำหน้านึรัส
" นาแ่าอย่าไร "
" พระนาสิไม่่อยสมประีพะย่ะ่ะ อารม์เหมือนเ็เล็ๆ เล่นสนุไปวันๆ แถมยัโลโผนเินหิ "
เ้าฟ้ามูรีทรยิ้ม่อนรัสว่า
" น่าสนใ "
- - - - - - - - -
ท่ามลาวามมืมิยามรารีาล...
เ้าฟ้ามูรีทรปลอมพระอ์้วยุลอพระอ์สีำสนิทมิิรัุม ่อนะทรูม้าู่พระทัยแล้วผลุบออา่ายไปโยมิมีผู้ใล่วรู้
ทรบัับม้าวบผ่านผืนป่าลำเนาห้วยละหานโนทะยานผ่าน้ามูันนามุ่สู่รุละวิรัราวราสีห์ผยอลำพอาย
อันรุละวิรัในยามนั้น ถึแม้ะเป็นเพลารารีภา หาแ่เป็นพระนรอันยิ่ให่ ึมีผู้นแลอเวียนแบนสรรพสัมภาระนานาผ่านไปมาอยู่เป็นเนือนิมิไ้า
เบื้อในาำแพพระนรนี้มีบ้านเรือนประานปลูสร้าอยู่มามาย เรียรายลอสอ้าทาอันมุ่สู่พระบรมมหาราวัอันโอฬารระาราที่เบื้อหน้า
พระราวัละวิรัอันโออ่าอลัารโอบล้อม้วยำแพวัอันสูให่และแ็แรุ่ภูผาหินอันระห่านท้าลมฝน เหล่าทหารพระราวั่าเินเวรยามันเป็นิวัร แลเห็นบเพลิมามายุระายันอยู่ามป้อมและหอรัษาาร์แลูแน่นหนาน่าสะพรึลัว
ถัาำแพพระราวันี้เ้าไป ะเป็นหมู่พระำหนั พระมเียร หอพระเทพอีมู หอลอ หอระั นระทั่ถึพระที่นั่บรมสวรร์อันเป็นที่ประทับแห่พระเ้ารุละวิรัวัยรา
รอบๆพระที่นั่นั้น มีทหารรัษาาร์เินเวรยามันอยู่แน่นหนา็ริ หาแ่ภายในพระที่นั่นั้นออะูมืสลัวแลเียบสั
เนื่อาเป็นเพระราานั้นในเพาะพระมหาษัริย์แลพระบรมวศานุวศ์ั้นสู หามีผู้ใล้าล่วล้ำเ้ามาไ้ไม่
ภายในห้อพระบรรทมแห่สมเ็เ้านาแ้วานา เพลานั้น เ้านาทรำลับรรทมอย่าสบายอยู่บนพระแท่น อันมีม่านบาเบาาั้นอยู่ลายั้น
ทันใันนั้นเอ ม่านทั้มวล็พลันถูระาออนหมโยมืออันารร์ นเ้านาทรพระทัยื่นบรรทมแลหันมาทอพระเนร้วยวามะลึ
" อ๊ะ..!!! ท่านเ้าฟ้ามูรี... "
เ้านาำรัสเสียแหลมไปยับุรุษผู้ระาพระวิสูรออนั้น
" เ้า... เ้ารู้นามเราไ้ระไรัน "
" พระนามและภาพวาใบหน้าพระอ์ระายไปทั่วแว่นแว้นแนละวิรั ใระไม่รู้ ว่าแ่ท่านเ้ามาในนี้ไ้อย่าไรัน "
" ไม่มีที่ใที่้าไปไม่ไ้ " รัสบทรโผเ้าหาเ้านาพลารัส่อ
" โอเ้า... แ้วานาแม่ยาหยี "
" ท่านเ้าฟ้ามูรีผู้ามส่า "
" ไปอนันาับเราเี๋ยวนี้ "
บพระำรัส เ้านาแ้วานาทรทำพระเนรโ
" อุ๊ย...ระไรไ้ "
ทรหยุไปรู่พลาทร้อนวัราวับนาละร
" ะมารัส่ายๆเ่นนี้... ไม่มีทา "
" แ่เ้า้อไป " เ้าฟ้ามูรีำรัสลั่น
" ไม่เพะ " เ้านาทรลั่นอบบ้า
" ้อไป "
" ไม่ไป "
บัลนั้น...
า.... !! เ้าฟ้ามูรีทรวาพระหัถาัหน้าเ้านานอ์ทรุสลบไศลไปในทันที
้วยเหุะนี้ เ้าฟ้ามูรีึทรแบร่าเ้านาแ้วานาไปไ้โย่าย
- - - - - - - - -
" เ้าว่าระไรนะ !!! "
สมเ็พระศรีะุมะลาาำรัสลั่นท้อพระโรเล็ เมื่อทรทราบานารอบาทรายานว่า สมเ็เ้านาแ้วานา ทรหายพระอ์ไปอย่าลัลับในรารีาลอันมืมิที่ผ่านมา
" ระหม่อมันเ้าไปเฝ้าเมื่ออรุรุ่็มิพบประสบเ้านาแล้วเพะ " นารอบาทราบทูล
" รีบัทหารออามหาให้ทั่วทุพื้นที่ ไม่เว้นระทั่วามยอปราสาทรามเียร่าๆที่มัทรอบไปปีนป่านเล่นเป็นประำ แล่าวนี้ให้ปปิเป็นวามลับ อย่าแพร่พรายให้บุลภายนอล่วรู้โยเ็า "
" เพะสมเ็ฯ "
นารอบาทรีบาไป "
- - - - - - - - -
ภายในอทัพอันเริเียริเรียไรแห่สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา
เพลานั้น สมเ็เ้านาแ้วานาทรำลัเริร่าอยู่ับบรราเหล่านาำนัลาวอนันาโยมิมีทีท่าุ่นมัวหมอหม่นอันใเลยแม้แ่น้อย
ราวับเ้านาทรรออยเวลาที่ะปลีหนีาละวิรัประเทศมานานแสนนานแล้วระนั้น
" เ้านาแ้วานาเพะ รอเหล่านาำนัลอนันา้วยเพะ เ้านา... "
เหล่าบรรานาำนัล่าอัเิเรื่อราูปโภ วิ่ามสมเ็เ้านาแ้วานาไปเป็นบวนยาวราวับหาว่าว
เ้านาเอ็ทรใ่เล่น ทรวิ่ลเลี้ยวไปามระโมที่พัอเหล่าทหารหาทั้หลาย้วยวามสนุสนานสำราพระราหฤทัยเป็นที่ยิ่
" ามมาสิ๊ะ เหล่านาำนัลอนันาผู้น่ารัทั้หลาย "
เ้านาแ้วานาวิ่นำ่อไป พลาทรให้สัามโหรีประำทัพประโมบรรเลเพลประอบไป้วย
วามสนุรึรื้นรื่นเริภายในอทัพำเนินไปไ้ไม่นาน็พลันบัเินิมิบนท้อฟ้าเพลานั้น
เมหมอสีำมามายมหาศาลเลื่อนเ้ามาปลุมโยพลัน นทั่วบริเวนั้นมืสลัวลถนัา เหล่าปวประาภายในอทัพ่าื่นะลึส่เสียร้อระมันนสับสนวุ่นวายไปหม
ทันใ บัเิเลียวลมพายุพัหวนอย่าน่าอัศรรย์นหมอวันฝุ่นทรายฟุ้ระายไปทั่ว เหล่าบรรานาำนัลอนันารีบอัเิเส็สมเ็เ้านาแ้วานาลับเ้าพลับพลาที่ประทับเพื่อวามปลอภัย
ภายในพลับพลา สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีทรหันไปมอโหราารย์ที่่อยๆเยิบายเ้ามาใล้อ์พลาราบถวายบัม
" อเะ ้าพระอ์รวูแล้ว อามีเหุสะเทือนถึแผ่นิน พะย่ะ่ะ "
ภายนอพลับพลาที่ประทับ...
ปราม้าเร็ววบะบึฝ่าผืนป่าอันว้าให่รเ้าสู่อทัพอันไพศาลออนันา ่อนที่พลม้าะระโนลถลาเ้าสู่พลับพลาพลาราบถวายบัมเ้าฟ้ามูรี้วยทีท่าประหวั่น
" อเะ ใ้ฝ่าพระบาทปเล้าาวอนันา บันี้ สมเ็พระเ้าอยู่หัว ไ้เส็สวรรแล้วพระเ้า้า "
สิ้นำราบบัมทูลอม้าเร็ว...
มโหรีระหน่ำมโหรทึัสนั่นพร้อมลั่นาบ
สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีทรประทับยืนนิ่อยู่ับที่ราหนึ่ โหราารย์ มหาอำมาย์ แล้าราบริพารทั้ปว ที่นั้น พลันุเ่าลราบถวายบัมสมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา ่อนล่าวพร้อมัน้วยเสียอันัว่า...
" อพระเ้าอยู่หัวพระอ์ใหม่ ทรพระเริยิ่ยืนนานแสนล้านปี พระเ้า้า "
- - - - - - - - -
ในไม่้า ่าวราวารสวรรอสมเ็พระเ้ารุอนันา พระราบิาแห่สมเ็เ้าฟ้ามหามูรี็แพร่สะพัไปทั่วแผ่นพื้นปพีเวลทวีปอย่ารวเร็วราวไฟลามทุ่
ทั่วทุแว่นแ้วนแนเประเทศน้อยให่่าไ้รับทราบ่าวอันโศสลรันทนี้ันอย่าถ้วนหน้า
เ่นเียวันับแผ่นินเถมรูในรานี้...
เพลานั้น สมเ็พระนาเ้าสุบินสวรร์ถวัลยรารานี ำลัทรสำราพระราหฤทัยอยู่ับารทรหมารุับแม่ทัพรึสมัยผู้ส่าาม
ับพลันทันใ..
สะรุมินห์ มหาเล็หิผู้ปราเปรียว ไ้ถลามาหมอบ่อนยื่นหน้าราบบัมทูล
" อเะ บันี้ มี่าวระบือมาว่า สมเ็พระเ้ารุอนันา พระราบิาสมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา ไ้เส็สู่สวรราลัยแล้วเพะ "
มโหรีระหึ่มเพลเทวาบันาลสามั้น แล้วาม้วยิ่ าบ รับ โหม่ มโหรทึ ลอ ระั นแลูอลัารและสับสนวุ่นวายไปหมทั้ท้อพระโรแห่นั้น พระนารัสึ้น
" โอ้เอย... น่าเศร้าใเหลือประมา "
ะิะวะนาิ รารูหิวัย 80 ปี ไ้ราบทูลว่า
" เพลานี้วรสานสัมพันธ์ับอนันาให้ืนลับมาใหม่ "
" าไมรีันไปแล้ว ะไปทำไม "
ทรำรัสมายัแม่ทัพหนุ่ม
" รึสมัย "
" พระเ้า้า "
แม่ทัพผู้ส่าถวายบัม สมเ็พระนาเ้าสุบินสวรร์ทรมีพระบรมราโอารว่า
" เพลานี้เป็นโอาสเหมาะ ที่เราะวยหาพันธมิรใหม่ไว้เป็นำลัหนุน เ่นนั้น รับโอารแห่เราไป ให้เรียมัระบวนยารา เราะไปเฝ้าสมเ็เ้าฟ้ารรราามหาอุปราละวิรัประเทศ เพื่อเื่อมสัมพันธไมรีให้แน่นแฟ้น แลอให้ละวิรัยุิารสร้าเื่อนั้นลำสวรร์ธารามหานที เพื่อให้ปวประาาวเถมรูเรามีวารีใ้อย่าพอเพียั่อนเ่า "
" รับสนอพระบรมราโอาร้วยเล้า พระเ้า้า "
แม่ทัพรึสมัย้มายลราบรานั้น
- - - - - - - - -
เพลาเียวันนั้น...
รั้นเมื่ออ์สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา เส็ถึพระมหานรอนันา แลเห็นทุท้อที่ประับประา้วยธทิวริ้วแถบสีาวนถ้วนทั่ว็โทมนัสนั เหล่าปวประา้าราบริพารทั้มวลพาันเศร้าโศสลรันทหมอหม่นไม่มีราศี ยินสรรพเสียสำเนียร่ำไห้โหยหาระมไปทั้พาราน่าสัเวหทัยปาน
สมเ็พระหน่อเนื้อเ้าทรเ้าถวายบัมพระบรมศพพระราบิา้วยวพระเนรอันแ่ำและอาบุ่ม้วยราบพระอัสสุลประหนึ่วพระหทัยเียนสลาย ทรูแลเอาใใส่ิารพระบรมศพพระผ่านพิภพนลุล่วสำเร็เสร็สิ้นในาลนั้น
- - - - - - - - - -
วบระทั่สามเือนถัมา
เหล่าุนนา อำมาย์ ่าประุมปรึษาันเป็นารเหมาะ เห็นสมวรอัเิเส็สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา ึ้นเถลิถวัลยราสมบัิผ่านพิภพอนันา ปปัษ์ไพร่ฟ้าประาีให้อุมสมศิริมลสืบไป
มโหรีระหึ่มเพลเทวามหาศาลประทานทรัพย์ศฤารเป็นเรื่อหนุน เ้าพนัานรัวรับ ลั่น้อัย แลสั่นระิ่สรรเสริพระุ ะหมู่มวลมหาอำมาย์ ้าราบริพารทั้หลาย่าเรียรายเฝ้าแหนพระเ้าแผ่นินอนันาพระอ์ใหม่ผู้ทรประทับอย่าส่าามอยู่ในพระบรมราบัลลั์ทอมยุรามาายีศรีโมุทสมุทรวิมานนั้น
พระอาลัษ์าพระสุพรรบัอออ่าน้วยเสียอันัึ้อท้อพระโรอันโออ่าว่า
" ้วยพระมหารุาธิุล้นเล้าล้นระหม่อม บันี้ สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา ไ้เส็ึ้นเถลิถวัลยราสมบัิผ่านพิภพอนันา ทรพระนามว่า สมเ็พระเ้ามหามูรีศรีอนันาวิลิศมาหราราันย์ อทรพระเริยิ่ยืนนานราบาลนิรันร์เทอ "
เ้าพนัานลั่นมโหรทึ แลาบ ่อนที่เหล่าปว้าราบริพารทั้มวลในท้อพระโรแห่นั้นะน้อมเล้าลราบถวายบัมโยพร้อมเพรียัน
ในาลนี้ สมเ็พระเ้ารุอนันายัไ้ทรสถาปนา สมเ็เ้านาแ้วานา ึ้นเป็นที่พระสนมเอ ทรพระนามว่า พระนาแ้วานามหาเทวีศรีละวิรัพระพลัถิ่น และพระราทานพระำหนัไม้สัทอให้ประทับอยู่หลัพระบรมมหาราวัแห่นั้น
พระนาแ้วานา ทรยินีปรีาับำแหน่พระสนมเอที่ไ้รับพระราทานมาเป็นที่ยิ่ ทรมิเยสนพระทัยับสิ่ใ นอาทรวิ่เล่นสนุสนานรอบวัไปวันๆ ราวับเป็นสรวสวรร์แห่ใหม่ที่แ่าาที่ไ้ประทับมา รุละวิรั
ทั้นี้อาเป็นเพราะทรถูันบีบบัับาสมเ็เ้าฟ้ารรราามหาอุปราละวิรัประเทศผู้เป็นพระเษามาเป็นเวลาเนิ่นนาน็เป็นไ้ ยามเมื่อห่าไลาเ์อันเ้มวึทรปล่อยพระหทัยสนุสนานสำราพระวรายไ้อย่าเ็มที่ ราวับทรรออยเวลานี้มาทั้พระนม์ีพ
" เอ้า... เร็วเ้าสิ๊ะ นาำนัล พวหล่อน้อวิ่ามันให้ทันนะ๊ะ มิะนั้นแล้วะถูลอาาามแบบละวิรั "
พระนาแ้วานาทรวยรั้ายพระภูษาที่ยาวระพื้นึ้นสู ่อนเส็้าวพระบาทวิ่นำไปามทาเี้ยวภายในพระราอุทยาน เหล่านา้าราบริพารพาันอุ้มแบพระแส้ปั พระพัวี โถพระน้ำหมา พระเื่ยนหมาทอำประับพลอย พระที่บันหนัเบา แลระเป๋าย่านลิเพาฝีมือประี ิามอ์ไปเป็นบวนรัวนใริ นาำนัลร้อามเป็นระวิมิหยุ
" อ๊ายยย... !!! พระนาเพะ อย่าทรวิ่เร็วนั เี๋ยวะเสียิริยาพระสนมเอ แลเล้าระหม่อมันทั้มวละพาันามไม่ทันนะเพะ "
" อิ อิ อิ ีสิ๊ะ... ใรมาล่า้า ะถูลทั์ "
พระนาแ้วานาทรยิ้มริ่ม โยหารู้อ์ไม่ว่ามีอิสรีผู้หนึ่แอบุ่มูอยู่้วยวามมิพึใเท่าในั
สรีผู้นั้นหาใ่ใรอื่นไม่ หาเป็น นาลำวนาว นาสนมู่พระทัยเ้าฟ้ามูรี ึ่ะนี้นาไ้รับารอวยยศสถาปนาึ้นเป็นพระสนม นามว่า ท้าวลำวนาว
วเนรทัู้่อนานั้นเ็มไป้วยเพลิแ้นทีุ่รุ่น นารำพึอยู่ในิว่า
... ิะ นัแ้วานา บัอา่วิำแหน่พระสนมเอไปา้า อยูเถอะ สัวันหนึ่อ์เทพเ้าะลทั์
* * * * * * * * *
บอนที่ 6 โปริาม่ออนที่ 7
อันสมเ็พระศรีะุมะลาา พระายาผู้ทร้อแบพระราภาระิแทนเ้าฟ้ารรราาระนั้น ็หาทรปบัิพระรารียิารานเมือไ้เ็มประสิทธิภาพไม่ เนื่อเพราะทรไ้รับมอบหมายาพระสวามีให้อยูแลอบรมสมเ็เ้านาแ้วานา พระนิษาผู้มีพระสิไม่ใร่ปิันทั่วไปอยู่นั้น
- - - - - - - - -
วันหนึ่...
" เ้านาแ้วานา...? "
สมเ็พระศรีะุมะลาา ทรำรัส้วยพระสุรเสียลั่น ในทันทีที่สายพระเนรทัู้่อพระนาพลันทอไปเห็นสมเ็เ้านาแ้วานาทรำลัปีนป่ายึ้นไปบนยอพระมหามเียรปราสาท โยมีบรรานารอบาททั้หลาย่าพาันเ้นผ่าพลารีร้อ้อ
" อ๊ายยย... !!!! เ้านาเพะ อย่าเพะเ้านา "
" ทรลมาเถิเพะ เี๋ยวทอหุ้มยอพระมเียรหมอหม่น "
" ทรลมายลโมพฤษาที่เบื้อพสุธา้าล่านี้ีว่าเพะเ้านาา "
สมเ็พระศรีะุมะลาาทรี้พระันีไปที่สมเ็เ้านาแ้วานา ึ่รัส้วยพระสุรเสียสนั่นปานเทวบัา
" แ้วานา !!...ลมาเี๋ยวนี้ "
- - - - - - - - -
ภายในท้อพระโรเล็
สมเ็พระศรีะุมะลาา เส็ประทับบนบัลลั์ทอำ ทรทอพระเนรไปยัเ้านาแ้วานา ึ่ทรประทับนั่อยู่ พระแท่นอีอ์ โยมีเหล่าบรรานารอบาทหมอบราบอยู่ับพื้น้วยเรพระอาา
สมเ็พระศรีะุมะลาาทรทอพระเนรเหล่า้าราบริพารเหล่านั้นราหนึ่ึ่รัส
" พวเ้าออไป่อน "
สิ้นพระวาาแห่พระนา เหล่านาำนัลทั้มวล็พาันลานออาท้อพระโรเล็แห่นั้นไป
เมื่อทวารท้อพระโรปิสนิท สมเ็พระศรีะุมะลาา็ทรลุึ้นาบัลลั์แล้วเินมายัเ้านาแ้วานาึ่ทรนั่นิ่เียบอยู่นั้น
สมเ็พระศรีะุมะลาาทรนั่เียู่พลายมือึ้นลูบไล้เรือนผมอันำลับอเ้านาแ้วานาผู้เลอโมราหนึ่ึ่รัส
" แ้วานา... เ้ารู้หรือไม่ว่าละวิรัประเทศเรานี้ ำลัอยู่ในที่ลำบานั อันทูลระหม่อมพ่ออเ้า็ทรราภาพแลประวรอยู่เป็นนิ ิารานเมือทั้มวลึ้อเป็นพระราภาระแห่เ้าพี่รรราา ึ่รานี้็ำลัทรเินทาไปเาะเทพธิา เ่นนี้ เ้ายัะมามัวสนุสนานรื่นเริบันเทิิราเ่นทารอยู่ไ้ระนั้นฤา หาแม้นอริราศัรูล่วรูุ้อ่อนแห่เราแล้วไร้ อาวยโอาสู่โมละวิรันแับ เ้าะมีหน้ารอพบเ้าพี่รรราาอยู่ไ้ระไรัน "
เ้านาแ้วานาทรหนหน้ามาึ่รัส
" ้ามิเห็นเลยว่าละวิรัเราะ้อยว่าอาาัรอื่นรไหน ูไปแล้วออะล้าแร่ว่าเหล่าอริราเสีย้วย้ำ "
สมเ็พระศรีะุมะลาาำรัสึ้นรานั้นว่า
"ูรา แ้วานายาหยี เ้านั้นประมาทำลั้าศึเินไป อย่าน้อย็ยัมี เ้าฟ้ามูรี แห่อนันาระนั้นเล่า ร่ำลือันหนารรว่าเป็นพระอุปราเ้าผู้เหี้ยมหาุันเหลือประมา ระทำศึรอบ้านแผ่ยายอาาเประเทศให้แ่สมเ็พระเ้ารุอนันานเลื่อลือระบือนามไปทั่วทุแห่หนในเวลปพี "
เ้านาแ้วานาเส็ลุึ้นาพระที่ พลาทรพระำเนินมายัหน้า่า ่อนะทรมอออไปไลยัอบฟ้า้านหนึ่ อันเป็นที่ั้ออาาัรอนันา
" เ่นนั้น็ีสิ... หาแม้นอ์มูรีรีาทัพอนันามาละวิรัเมื่อใ ้าะพลีายเ่นสวาทเย้ยหยันเ้าพี่รรราาเสียเลยระนั้น "
ับพลัน ราวลอมโหรทึลั่น...
สมเ็พระศรีะุมะลาาทรผุลุึ้นทันใพลารัสไป้วยพระสุรเสียสะท้าน
" แ้วานาเ้า... !! มิไยึ่รัสอุบาทว์ให้เสื่อมราศีละวิรัประเทศระนี้หนอ "
" ้าอัว "
บำ เ้านาแ้วานาทรเิหน้พลาทรสะบัายผ้าลุมไหล่ึ้นล้อแน่อนทรเินออาท้อพระโรเล็แห่นั้นไป้วยทีท่าออาุนาพา ทิ้ให้สมเ็พระศรีะุมะลาาทรยืนนิ่อึอยู่รู่ให่
" โอ้เอย ละวิรั ฤารานี้ะถึาลวิบัิแห่แผ่นินเสียแล้วนี่็มิรู้ "
บำ สมเ็ทรทอพระเนรเหล่าหมู่นระแ้วแร้วที่บินเียู่ันผ่านอบฟ้า้านหรีทิศาไป
- - - - - - - - -
ท่ามลาสมรภูมิรบอันหฤโห...
เหล่าไพร่พล้าสารแลม้ามหาศาลแห่อนันา ไ้รีาทัพเ้าทำศึับอาาัรพะัม์้วยวามห้าวหา
เสียศาสราวุธระทบันัสนั่นลั่นทุ่ แลไปยัทิศใ็เห็นแ่ฝุ่นวันธุลีาินทรายและอเพลิที่เผาไหม้โยลุ้ไปทั่วแน
ารศึรั้นี้ ไพร่พลทั้สอฝ่าย่าบาเ็บล้มายลเป็นอันมา ึ่ในที่สุแล้ว ฝ่ายอนันา็เป็นผู้ไ้ัย นสามารถีเมือสำัๆืนมาไ้นเือบหม
เมื่อารศึบสิ้นลรานี้ พลันปราฝีเท้าม้าัวหนึ่เหยาะย่าผ่านเหล่าาศพที่นอนเรียรายายเลื่อนสุสัเวบนพื้นพสุธาแห่นั้นไปอย่า้าๆ ่อนะมาหยุอยู่หน้าเหล่าไพร่พลทหารหาึ่ำลัหมอบราบอยู่ับพื้น
บุรุษผู้ส่าลาม้านั้น ที่แท้เป็นอ์สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา พระนมายุ 33 ปีเศษ ึ่ะนี้ ทรมีพระวรายามสูใหุ่ราสีห์ วพระพัร์เอิบอิ่มสุปลั่ระ่าใราวับเทพยาบนเบื้อสรว ิ้วำลับแลหนาน่าหลใหล อีทั้มูนั้นเล่า็โ่ามเ้ารูปับริมฝีปาอันเรียวบาุลีบอำปา
มโหรีประำอทัพพลันประโมเพล เทวาประสิทธิัย ่อนเ้าพนัานลั่นระััวาล้อสามำรบ
แม่ทัพทอถึ ยาราเ้ามาุเ่าถวายบัม
" อเะ าว่าเพลานี้ ทัพอนันาเราีไ้เมือเ่าอันถูอาาัรพะัม์ยึรอไปนั้นลับืนมานหมสิ้นแล้วพะย่ะ่ะ "
" ี... เ่นนั้น ืนนี้เราะัานเลิมลอที่อทัพ ให้ไพร่พลยุทธนาไ้ผ่อนลาย "
" เป็นพระมหารุาธิุยิ่แล้วพะย่ะ่ะ "
- - - - - - - - -
รารีนั้น... ะที่อทัพอนันาำลัมีานรื่นเริ
บนยอเาอันสูให่ เ้าฟ้ามูรีำลัประทับยืนอยู่ับมหาอำมาย์เอ พลาทรทอพระเนรออไปไลยัอบฟ้า้านทิศเหนือึ่รัส
" ถัาเทือเาโน่นไปเป็นอาาัรละวิรัมิใ่หรือท่านอำมาย์ "
" พะย่ะ่ะ ใ้ฝ่าพระบาท "
" แล้วท่านมีวามเห็นเป็นประารใ ถ้าหาว่าเราะรีาทัพไปละวิรั "
" อเะ เล้าระหม่อมันรอูแล้วเห็นว่าเพลานี้พระเ้ารุละวิรัทรราภาพมา และำลัประวรหนั หาแม้นเรายทัพไปี อาถูรหาว่า่มเหผู้รา ทำให้เสื่อมเสียพระเียริยศัิยราไ้ เ่นนั้น ึวระปล่อยให้ายไปเอ นว่าเ้าฟ้ารรราาผู้มีันษาเสมอใ้ฝ่าพระบาทึ้นรอแผ่นิน่อยระทำศึ็ยัมิสาย "
" เรา็ิเห็นเ่นเียวันับท่านอำมาย์ "
รัสบ มหาอำมาย์เอั่รู้ทัน ึยับายเ้าิอ์พลาระิบราบทูล
" แ่ร่ำลือันมาว่า เ้าฟ้ารรราาทรมีพระนิษาร่วมสายพระโลหิที่ทรพระสิริโมุเทพธิาอยู่หนึ่พระอ์ "
เ้าฟ้ามูรีทรทำวพระเนรเบิโพลราหนึ่ึ่รัส
" เ่นนั้น เห็นทีรานี้เรา้ออยลโมสัราว่าะริัำท่านว่าฤาไม่ "
" หาแ่พระนาหาไ้เหมือนสรีทั่วไปไม่ "
มหาอำมาย์เอทูลบ เ้าฟ้ามูรีทรหันมาทำหน้านึรัส
" นาแ่าอย่าไร "
" พระนาสิไม่่อยสมประีพะย่ะ่ะ อารม์เหมือนเ็เล็ๆ เล่นสนุไปวันๆ แถมยัโลโผนเินหิ "
เ้าฟ้ามูรีทรยิ้ม่อนรัสว่า
" น่าสนใ "
- - - - - - - - -
ท่ามลาวามมืมิยามรารีาล...
เ้าฟ้ามูรีทรปลอมพระอ์้วยุลอพระอ์สีำสนิทมิิรัุม ่อนะทรูม้าู่พระทัยแล้วผลุบออา่ายไปโยมิมีผู้ใล่วรู้
ทรบัับม้าวบผ่านผืนป่าลำเนาห้วยละหานโนทะยานผ่าน้ามูันนามุ่สู่รุละวิรัราวราสีห์ผยอลำพอาย
อันรุละวิรัในยามนั้น ถึแม้ะเป็นเพลารารีภา หาแ่เป็นพระนรอันยิ่ให่ ึมีผู้นแลอเวียนแบนสรรพสัมภาระนานาผ่านไปมาอยู่เป็นเนือนิมิไ้า
เบื้อในาำแพพระนรนี้มีบ้านเรือนประานปลูสร้าอยู่มามาย เรียรายลอสอ้าทาอันมุ่สู่พระบรมมหาราวัอันโอฬารระาราที่เบื้อหน้า
พระราวัละวิรัอันโออ่าอลัารโอบล้อม้วยำแพวัอันสูให่และแ็แรุ่ภูผาหินอันระห่านท้าลมฝน เหล่าทหารพระราวั่าเินเวรยามันเป็นิวัร แลเห็นบเพลิมามายุระายันอยู่ามป้อมและหอรัษาาร์แลูแน่นหนาน่าสะพรึลัว
ถัาำแพพระราวันี้เ้าไป ะเป็นหมู่พระำหนั พระมเียร หอพระเทพอีมู หอลอ หอระั นระทั่ถึพระที่นั่บรมสวรร์อันเป็นที่ประทับแห่พระเ้ารุละวิรัวัยรา
รอบๆพระที่นั่นั้น มีทหารรัษาาร์เินเวรยามันอยู่แน่นหนา็ริ หาแ่ภายในพระที่นั่นั้นออะูมืสลัวแลเียบสั
เนื่อาเป็นเพระราานั้นในเพาะพระมหาษัริย์แลพระบรมวศานุวศ์ั้นสู หามีผู้ใล้าล่วล้ำเ้ามาไ้ไม่
ภายในห้อพระบรรทมแห่สมเ็เ้านาแ้วานา เพลานั้น เ้านาทรำลับรรทมอย่าสบายอยู่บนพระแท่น อันมีม่านบาเบาาั้นอยู่ลายั้น
ทันใันนั้นเอ ม่านทั้มวล็พลันถูระาออนหมโยมืออันารร์ นเ้านาทรพระทัยื่นบรรทมแลหันมาทอพระเนร้วยวามะลึ
" อ๊ะ..!!! ท่านเ้าฟ้ามูรี... "
เ้านาำรัสเสียแหลมไปยับุรุษผู้ระาพระวิสูรออนั้น
" เ้า... เ้ารู้นามเราไ้ระไรัน "
" พระนามและภาพวาใบหน้าพระอ์ระายไปทั่วแว่นแว้นแนละวิรั ใระไม่รู้ ว่าแ่ท่านเ้ามาในนี้ไ้อย่าไรัน "
" ไม่มีที่ใที่้าไปไม่ไ้ " รัสบทรโผเ้าหาเ้านาพลารัส่อ
" โอเ้า... แ้วานาแม่ยาหยี "
" ท่านเ้าฟ้ามูรีผู้ามส่า "
" ไปอนันาับเราเี๋ยวนี้ "
บพระำรัส เ้านาแ้วานาทรทำพระเนรโ
" อุ๊ย...ระไรไ้ "
ทรหยุไปรู่พลาทร้อนวัราวับนาละร
" ะมารัส่ายๆเ่นนี้... ไม่มีทา "
" แ่เ้า้อไป " เ้าฟ้ามูรีำรัสลั่น
" ไม่เพะ " เ้านาทรลั่นอบบ้า
" ้อไป "
" ไม่ไป "
บัลนั้น...
า.... !! เ้าฟ้ามูรีทรวาพระหัถาัหน้าเ้านานอ์ทรุสลบไศลไปในทันที
้วยเหุะนี้ เ้าฟ้ามูรีึทรแบร่าเ้านาแ้วานาไปไ้โย่าย
- - - - - - - - -
" เ้าว่าระไรนะ !!! "
สมเ็พระศรีะุมะลาาำรัสลั่นท้อพระโรเล็ เมื่อทรทราบานารอบาทรายานว่า สมเ็เ้านาแ้วานา ทรหายพระอ์ไปอย่าลัลับในรารีาลอันมืมิที่ผ่านมา
" ระหม่อมันเ้าไปเฝ้าเมื่ออรุรุ่็มิพบประสบเ้านาแล้วเพะ " นารอบาทราบทูล
" รีบัทหารออามหาให้ทั่วทุพื้นที่ ไม่เว้นระทั่วามยอปราสาทรามเียร่าๆที่มัทรอบไปปีนป่านเล่นเป็นประำ แล่าวนี้ให้ปปิเป็นวามลับ อย่าแพร่พรายให้บุลภายนอล่วรู้โยเ็า "
" เพะสมเ็ฯ "
นารอบาทรีบาไป "
- - - - - - - - -
ภายในอทัพอันเริเียริเรียไรแห่สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา
เพลานั้น สมเ็เ้านาแ้วานาทรำลัเริร่าอยู่ับบรราเหล่านาำนัลาวอนันาโยมิมีทีท่าุ่นมัวหมอหม่นอันใเลยแม้แ่น้อย
ราวับเ้านาทรรออยเวลาที่ะปลีหนีาละวิรัประเทศมานานแสนนานแล้วระนั้น
" เ้านาแ้วานาเพะ รอเหล่านาำนัลอนันา้วยเพะ เ้านา... "
เหล่าบรรานาำนัล่าอัเิเรื่อราูปโภ วิ่ามสมเ็เ้านาแ้วานาไปเป็นบวนยาวราวับหาว่าว
เ้านาเอ็ทรใ่เล่น ทรวิ่ลเลี้ยวไปามระโมที่พัอเหล่าทหารหาทั้หลาย้วยวามสนุสนานสำราพระราหฤทัยเป็นที่ยิ่
" ามมาสิ๊ะ เหล่านาำนัลอนันาผู้น่ารัทั้หลาย "
เ้านาแ้วานาวิ่นำ่อไป พลาทรให้สัามโหรีประำทัพประโมบรรเลเพลประอบไป้วย
วามสนุรึรื้นรื่นเริภายในอทัพำเนินไปไ้ไม่นาน็พลันบัเินิมิบนท้อฟ้าเพลานั้น
เมหมอสีำมามายมหาศาลเลื่อนเ้ามาปลุมโยพลัน นทั่วบริเวนั้นมืสลัวลถนัา เหล่าปวประาภายในอทัพ่าื่นะลึส่เสียร้อระมันนสับสนวุ่นวายไปหม
ทันใ บัเิเลียวลมพายุพัหวนอย่าน่าอัศรรย์นหมอวันฝุ่นทรายฟุ้ระายไปทั่ว เหล่าบรรานาำนัลอนันารีบอัเิเส็สมเ็เ้านาแ้วานาลับเ้าพลับพลาที่ประทับเพื่อวามปลอภัย
ภายในพลับพลา สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีทรหันไปมอโหราารย์ที่่อยๆเยิบายเ้ามาใล้อ์พลาราบถวายบัม
" อเะ ้าพระอ์รวูแล้ว อามีเหุสะเทือนถึแผ่นิน พะย่ะ่ะ "
ภายนอพลับพลาที่ประทับ...
ปราม้าเร็ววบะบึฝ่าผืนป่าอันว้าให่รเ้าสู่อทัพอันไพศาลออนันา ่อนที่พลม้าะระโนลถลาเ้าสู่พลับพลาพลาราบถวายบัมเ้าฟ้ามูรี้วยทีท่าประหวั่น
" อเะ ใ้ฝ่าพระบาทปเล้าาวอนันา บันี้ สมเ็พระเ้าอยู่หัว ไ้เส็สวรรแล้วพระเ้า้า "
สิ้นำราบบัมทูลอม้าเร็ว...
มโหรีระหน่ำมโหรทึัสนั่นพร้อมลั่นาบ
สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีทรประทับยืนนิ่อยู่ับที่ราหนึ่ โหราารย์ มหาอำมาย์ แล้าราบริพารทั้ปว ที่นั้น พลันุเ่าลราบถวายบัมสมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา ่อนล่าวพร้อมัน้วยเสียอันัว่า...
" อพระเ้าอยู่หัวพระอ์ใหม่ ทรพระเริยิ่ยืนนานแสนล้านปี พระเ้า้า "
- - - - - - - - -
ในไม่้า ่าวราวารสวรรอสมเ็พระเ้ารุอนันา พระราบิาแห่สมเ็เ้าฟ้ามหามูรี็แพร่สะพัไปทั่วแผ่นพื้นปพีเวลทวีปอย่ารวเร็วราวไฟลามทุ่
ทั่วทุแว่นแ้วนแนเประเทศน้อยให่่าไ้รับทราบ่าวอันโศสลรันทนี้ันอย่าถ้วนหน้า
เ่นเียวันับแผ่นินเถมรูในรานี้...
เพลานั้น สมเ็พระนาเ้าสุบินสวรร์ถวัลยรารานี ำลัทรสำราพระราหฤทัยอยู่ับารทรหมารุับแม่ทัพรึสมัยผู้ส่าาม
ับพลันทันใ..
สะรุมินห์ มหาเล็หิผู้ปราเปรียว ไ้ถลามาหมอบ่อนยื่นหน้าราบบัมทูล
" อเะ บันี้ มี่าวระบือมาว่า สมเ็พระเ้ารุอนันา พระราบิาสมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา ไ้เส็สู่สวรราลัยแล้วเพะ "
มโหรีระหึ่มเพลเทวาบันาลสามั้น แล้วาม้วยิ่ าบ รับ โหม่ มโหรทึ ลอ ระั นแลูอลัารและสับสนวุ่นวายไปหมทั้ท้อพระโรแห่นั้น พระนารัสึ้น
" โอ้เอย... น่าเศร้าใเหลือประมา "
ะิะวะนาิ รารูหิวัย 80 ปี ไ้ราบทูลว่า
" เพลานี้วรสานสัมพันธ์ับอนันาให้ืนลับมาใหม่ "
" าไมรีันไปแล้ว ะไปทำไม "
ทรำรัสมายัแม่ทัพหนุ่ม
" รึสมัย "
" พระเ้า้า "
แม่ทัพผู้ส่าถวายบัม สมเ็พระนาเ้าสุบินสวรร์ทรมีพระบรมราโอารว่า
" เพลานี้เป็นโอาสเหมาะ ที่เราะวยหาพันธมิรใหม่ไว้เป็นำลัหนุน เ่นนั้น รับโอารแห่เราไป ให้เรียมัระบวนยารา เราะไปเฝ้าสมเ็เ้าฟ้ารรราามหาอุปราละวิรัประเทศ เพื่อเื่อมสัมพันธไมรีให้แน่นแฟ้น แลอให้ละวิรัยุิารสร้าเื่อนั้นลำสวรร์ธารามหานที เพื่อให้ปวประาาวเถมรูเรามีวารีใ้อย่าพอเพียั่อนเ่า "
" รับสนอพระบรมราโอาร้วยเล้า พระเ้า้า "
แม่ทัพรึสมัย้มายลราบรานั้น
- - - - - - - - -
เพลาเียวันนั้น...
รั้นเมื่ออ์สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา เส็ถึพระมหานรอนันา แลเห็นทุท้อที่ประับประา้วยธทิวริ้วแถบสีาวนถ้วนทั่ว็โทมนัสนั เหล่าปวประา้าราบริพารทั้มวลพาันเศร้าโศสลรันทหมอหม่นไม่มีราศี ยินสรรพเสียสำเนียร่ำไห้โหยหาระมไปทั้พาราน่าสัเวหทัยปาน
สมเ็พระหน่อเนื้อเ้าทรเ้าถวายบัมพระบรมศพพระราบิา้วยวพระเนรอันแ่ำและอาบุ่ม้วยราบพระอัสสุลประหนึ่วพระหทัยเียนสลาย ทรูแลเอาใใส่ิารพระบรมศพพระผ่านพิภพนลุล่วสำเร็เสร็สิ้นในาลนั้น
- - - - - - - - - -
วบระทั่สามเือนถัมา
เหล่าุนนา อำมาย์ ่าประุมปรึษาันเป็นารเหมาะ เห็นสมวรอัเิเส็สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา ึ้นเถลิถวัลยราสมบัิผ่านพิภพอนันา ปปัษ์ไพร่ฟ้าประาีให้อุมสมศิริมลสืบไป
มโหรีระหึ่มเพลเทวามหาศาลประทานทรัพย์ศฤารเป็นเรื่อหนุน เ้าพนัานรัวรับ ลั่น้อัย แลสั่นระิ่สรรเสริพระุ ะหมู่มวลมหาอำมาย์ ้าราบริพารทั้หลาย่าเรียรายเฝ้าแหนพระเ้าแผ่นินอนันาพระอ์ใหม่ผู้ทรประทับอย่าส่าามอยู่ในพระบรมราบัลลั์ทอมยุรามาายีศรีโมุทสมุทรวิมานนั้น
พระอาลัษ์าพระสุพรรบัอออ่าน้วยเสียอันัึ้อท้อพระโรอันโออ่าว่า
" ้วยพระมหารุาธิุล้นเล้าล้นระหม่อม บันี้ สมเ็เ้าฟ้ามหามูรีศรีอุปรา ไ้เส็ึ้นเถลิถวัลยราสมบัิผ่านพิภพอนันา ทรพระนามว่า สมเ็พระเ้ามหามูรีศรีอนันาวิลิศมาหราราันย์ อทรพระเริยิ่ยืนนานราบาลนิรันร์เทอ "
เ้าพนัานลั่นมโหรทึ แลาบ ่อนที่เหล่าปว้าราบริพารทั้มวลในท้อพระโรแห่นั้นะน้อมเล้าลราบถวายบัมโยพร้อมเพรียัน
ในาลนี้ สมเ็พระเ้ารุอนันายัไ้ทรสถาปนา สมเ็เ้านาแ้วานา ึ้นเป็นที่พระสนมเอ ทรพระนามว่า พระนาแ้วานามหาเทวีศรีละวิรัพระพลัถิ่น และพระราทานพระำหนัไม้สัทอให้ประทับอยู่หลัพระบรมมหาราวัแห่นั้น
พระนาแ้วานา ทรยินีปรีาับำแหน่พระสนมเอที่ไ้รับพระราทานมาเป็นที่ยิ่ ทรมิเยสนพระทัยับสิ่ใ นอาทรวิ่เล่นสนุสนานรอบวัไปวันๆ ราวับเป็นสรวสวรร์แห่ใหม่ที่แ่าาที่ไ้ประทับมา รุละวิรั
ทั้นี้อาเป็นเพราะทรถูันบีบบัับาสมเ็เ้าฟ้ารรราามหาอุปราละวิรัประเทศผู้เป็นพระเษามาเป็นเวลาเนิ่นนาน็เป็นไ้ ยามเมื่อห่าไลาเ์อันเ้มวึทรปล่อยพระหทัยสนุสนานสำราพระวรายไ้อย่าเ็มที่ ราวับทรรออยเวลานี้มาทั้พระนม์ีพ
" เอ้า... เร็วเ้าสิ๊ะ นาำนัล พวหล่อน้อวิ่ามันให้ทันนะ๊ะ มิะนั้นแล้วะถูลอาาามแบบละวิรั "
พระนาแ้วานาทรวยรั้ายพระภูษาที่ยาวระพื้นึ้นสู ่อนเส็้าวพระบาทวิ่นำไปามทาเี้ยวภายในพระราอุทยาน เหล่านา้าราบริพารพาันอุ้มแบพระแส้ปั พระพัวี โถพระน้ำหมา พระเื่ยนหมาทอำประับพลอย พระที่บันหนัเบา แลระเป๋าย่านลิเพาฝีมือประี ิามอ์ไปเป็นบวนรัวนใริ นาำนัลร้อามเป็นระวิมิหยุ
" อ๊ายยย... !!! พระนาเพะ อย่าทรวิ่เร็วนั เี๋ยวะเสียิริยาพระสนมเอ แลเล้าระหม่อมันทั้มวละพาันามไม่ทันนะเพะ "
" อิ อิ อิ ีสิ๊ะ... ใรมาล่า้า ะถูลทั์ "
พระนาแ้วานาทรยิ้มริ่ม โยหารู้อ์ไม่ว่ามีอิสรีผู้หนึ่แอบุ่มูอยู่้วยวามมิพึใเท่าในั
สรีผู้นั้นหาใ่ใรอื่นไม่ หาเป็น นาลำวนาว นาสนมู่พระทัยเ้าฟ้ามูรี ึ่ะนี้นาไ้รับารอวยยศสถาปนาึ้นเป็นพระสนม นามว่า ท้าวลำวนาว
วเนรทัู้่อนานั้นเ็มไป้วยเพลิแ้นทีุ่รุ่น นารำพึอยู่ในิว่า
... ิะ นัแ้วานา บัอา่วิำแหน่พระสนมเอไปา้า อยูเถอะ สัวันหนึ่อ์เทพเ้าะลทั์
* * * * * * * * *
บอนที่ 6 โปริาม่ออนที่ 7
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น