บ่วงอักษรา

 


สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 
ห้าม ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียนดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ สูงสุด






 

ราคา 300 บาท

ใครสนใจอีเมลมาสอบถามเลขที่ บช. ได้ค่ะ

Taksapron_kr@hotmail.com

หัวข้อ "จองบ่วงอักษา"

 

*ว่ากันด้วยเรื่องเนื้อหาในเล่ม

เจี๊ยบเขียนขึ้นมาใหม่ทั้งหมดค่ะ 99% เชียว เลิฟซีนพยายามคงไว้ให้ได้มากที่สุด (มากเท่าจะเขียนใหม่ได้ อันเก่าอ่านแล้วเพลีย ฮา...) แต่เนื้อหาหลักๆ ไม่ได้มุ่งเน้นไปทางนั้นนะคะ (จริงหรา?) งานหลังๆ ตั้งใจให้อ่านสบายๆ เฮฮาแบบมีสาระสอดแทรก ยังเป็นนักเขียนที่ต้องพัฒนาฝีมือต่อไปเรื่อยๆ

ขอฝากพี่ภีม+อิงฟ้า ไว้ในอ้อมกอดอ้อมใจอีกสักคู่นะคะ

หลังจากนี้จะเจอกับเฮียหย่งคัง+? (สาวนิรนาม) ใน ‘รักนะเด็กโง่’ (ชื่อชั่วคราว)

ส่วนพวกหนุ่มสาวดอกไม้จะออกมาเป็นลำดับต่อไป ปีนี้จะพยายามกระตุ้นความขยันฮ่ะ

ขอบพระคุณสำหรับทุกกำลังใจและทุกการสนับสนุน

...มีเธอจึงมีฉัน

ทักษาวารี/ลักษณะปรีชา

โปรยเรื่อง...

เธอหนีพี่ชายเพื่อมาเจอผู้ชายที่เป็นรักแรก

อักษราภัค จะทำเช่นไรเมื่อพี่ชายต้องการให้เธอแต่งงานกับลูกชายเพื่อนสนิทของผู้เป็นพ่อ เพียงเพราะไม่ต้องการให้เธอไปเรียนต่อต่างประเทศ ยุคนี้สมัยนี้มันยังมีอีกหรือ...การคลุมถุงชนนั่นน่ะ! หญิงสาวต่อต้านด้วยการหนีออกจากบ้าน โดยไม่รู้ว่าการตัดสินใจครั้งนั้น โชคชะตาได้นำพาเธอไปพบกับผู้ชายที่เป็นรักแรก

ภีมพล ชายหนุ่มเจ้าของชลอัณณวา รีสอร์ตชื่อดังทางภาคใต้ ต้องมากลืนน้ำลายตัวเองหลังจากประกาศไม่รับเด็กฝึกงานที่เป็นลูกท่านหลานเธอ หรือเรียกอีกทีว่า ‘เด็กเส้น’ พวกเจ้าปัญหา เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อหรืออะไรทั้งหลายแหล่ที่หมายถึงพวกหล่อนหยิบจับงานไม่เป็น ครั้นเขาได้มาพบกับแม่ ‘สาวหน่อมแน้ม’ ผู้อาจหาญต่อกรกับเขา ความรู้สึกด้านอคติก็ค่อยๆ จางหายไป ซ้ำยังถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกอื่นอีกด้วยสิ

พอรู้ตัวอีกที...เขาก็อยากมีเมียเด็ก!

“เมียเด็กนี่ ผู้ชายแก่ๆ” เธอจงใจย้ำคำว่า ‘แก่’ ชัดๆ เน้นๆ

“เขาใช้เรียกภรรยาไม่ใช่เหรอคะ” กะพริบตาปริบๆ ไร้เดียงสาให้เขา แก้มสากที่ขึ้นสีเรื่อทันที เธอยกมือปิดปากหัวเราะอย่างขบขัน ภีมพลปล่อยร่างน้อยออก เดินหนีไปทิ้งตัวบนโซฟานุ่มอย่างไม่ไปต่อไม่ถูก ไม่คิดว่าเธอจะย้อนกลับอย่างเจ็บแสบ นี่มัน ‘ปมด้อย’ ของเขาเลยนะ

“โอ๋ๆ ทำไมทำหน้าเหมือนน้อยใจอย่างนั้นล่ะคะ” คนล้อตามมาโอ๋กลั้วเสียงหัวเราะ

เขามองเธอด้วยสีหน้าคาดโทษ หากไม่มีธุระต้องไปจัดการล่ะก็ ฮึ่ม...

เมียเด็กจะต้องสลบคาอกผัวแก่แน่ๆ!!

“ถึงพี่จะแก่...แต่พี่ก็อึด!!”

ฝากด้วยนะคะ

นิยายทำมือเรื่องแรกจากปลายปากกา "ทักษาวารี"