บุญผลาพาฮัก (อ้อมกอด - ลัดดาวัลย์)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

บุ ญ ผ ล า  แ ป ล ว่ า  พ ร ห ม ลิ ขิ ต

ฮั ก  แ ป ล ว่ า  รั ก

“เฮียเลิกมองหนูดาแบบนั้น” ทนสายตาหวานหวามไม่ไหวจึงออกปากปราม

“มองแบบไหน”

“ก็แบบนี้แหละ”

“แบบไหนล่ะ” อีกคนยังเล่นลิ้น อาศัยช่วงจังหวะที่สาวอายเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์หญิงสาวมาใส่กระเป๋ากางเกงเอาไว้

“เฮีย...”

“เฮียมองเราแบบนี้มาตลอดนะ เราไม่เห็นเอง”

“ไม่จริง”

“จริง เมื่อก่อนก็มองแบบจะกลืนกินแบบนี้แหละ แต่ไม่กล้าแสดงออกมาก”

“เฮียยย”

“ไม่ฮงไม่เฮียล่ะ เรียกบ่อยๆ แบบนี้เฮียขนลุกนะ” ชายหนุ่มลูบแขนตัวเอง

“ขนลุก? ทำไมต้องขนลุกคะ”

“ก็ถ้าปรับเสียงให้นุ่มกว่านี้สักนิด เปลี่ยนสถานที่อีกหน่อย รับรองฟินถึงเช้า”

ลัดดาวัลย์คิดตามแล้วอ้าปากค้าง หญิงสาวคว้ากระป๋องเบียร์ขว้างใส่ชายหนุ่ม ไม่ได้ตกใจกับความปากร้ายของเขา หากแต่เขาไม่เคยพูดกับเธอแบบนี้เลยต่างหาก

“คนบ้าาา พูดไม่อายปาก”

“เรื่องจริงอายทำไมกันเล่า”

“เลิกพูดเล่นได้แล้วค่ะ เฮียควรเก็บความลับของเราให้ดี ทำอย่างที่รับปากไว้ให้ได้”

“วันแรกก็สั่งเอาๆ ต่อไปไม่ต้องกราบเช้ากราบเย็นหรือไง” ชายหนุ่มเบี่ยงตัวหลบกระป๋องเบียร์อันที่สองได้อย่างหวุดหวิด

*************

B
E
R
L
I
N
❀

 

บุญผลาพาฮัก ลักษณะปรีชา www.mebmarket.com บุญผลานำพาให้ ‘ลัดดาวัลย์’ มาพบกับ ‘อ้อมกอด’น้ำใจของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวและครอบครัวได้มาพักพิงที่พาฮักฟาร์มสาวดอกไม้ได้สานสบตาซึ้งๆ ผ่านหน้าต่างห้องนอนทุกค่ำคืนจึงแอบฝากหัวใจแนบกอดอุ่นๆ แต่เพราะบุญคุณที่ชายหนุ่มมีแก่ครอบครัว หญิงสาวจึงได้แต่เก็บความรักเอาไว้ในใจ“หนูดา... อย่าไปไหนอีกนะ อยู่เบิ่งแงงหัวใจอ้ายที่พาฮักเด้อนาง” ~อ้อมกอด วงศ์พฤทธิ์~