The CoroniceS บทวจีแห่งการผันผวน
หากน้ำสร้างชีวิตอันเป็นมายาจอมปลอม หากไฟทำลายสรรพสิ่ง เสียงภายในก็คือไฟผลาญชีวิต หากดินค้ำจุนที่มั่น ภาพอันไม่ควรเห็นจะสั่นคลอนให้ล้มลง ไม่ต่างจากลมที่พาความเปลี่ยนแปลง ดั่งคำพูดที่ตลบแตลงไม่มีสิ้นสุด
ผู้เข้าชมรวม
384
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
The CoroniceS
บทวจีแห่งการผันผวน
..................................
ขอต้อนรับทุกคนที่เปิดเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ ไม่ว่าจะตั้งใจ หรือถูกใครหลอกมาก็ตาม
ก็ขอให้อ่านและติดตามจนจบด้วยนะครับ
ก่อนอื่นเลย ด้วยความที่ไม่ชิน ก็ขอเรียกแทนตัวเองด้วยคำว่า 'ลูกหมา' แทนที่จะเป็นไรท์ เพราะคิดว่าเราจะได้ใกล้ชิดกันยิ่งๆ ขึ้น =^-^=
ด้วยความที่เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่ลูกหมาเขียน ไม่ว่าจะแฟนตาซีเรื่องแรก เขียนร่วมเรื่องแรก ลงเว็บเรื่องแรก เพราะฉะนั้น หากผิดพลาดประการใดก็ข้ออภัยด้วย และจะยินดีเป็นอย่างยิ่ง หากได้รับคำติชม แนะนำจากทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามา
....................................................................
แผนที่งับ ( กดขยายได้ >*< )
....................................................................
สุดท้ายนี้ ลูกหมาและชาวคณะก็ขอฝากนิยายชุด The Coronices ไว้ด้วยนะครับ
อ่านเรื่องอื่นๆได้ตามลิงค์นี้
The CoroniceS บทมายาแห่งสายนที
The CoroniceS บทวจีแห่งการผันผวน
The CoroniceS บทเสียงครวญแห่งเพลิงพิโรธ
....................................................................
สงครามระหว่างสองมหาอำนาจนั้นยืดเยื้อเสียจนน่าเบื่อ
ความขัดแย้งที่มีมาไม่จบไม่สิ้น
สิ่งที่ทำให้เกิด คือการดำรงตนในความถูกต้องและความต้องการในอำนาจ
หากแต่สิ่งที่ทำให้กงล้อนี้เคลื่อน คือความเย่อหยิ่งในศักดิ์ศรี
ในเมื่อ 'ข้าก็ใหญ่ เอ็งก็ใหญ่ อย่างนั้นก็มาดู ว่าใครจะแน่กว่า'
ความเจ็บปวดจะถูกยุติ หากมีวีรบุรุษ หรือวีรสตรีมากอบกู้
แล้วใครกันล่ะคือคนเหล่านั้น ?
ราชา ? ราชินี ? เจ้าชาย ? เจ้าหญิง ?
ขุนนาง ? เสนาธิการ ? เจ้าเมือง ? คนใหญ่คนโต ?
คนรับใช้ ? คนขายผัก ? เด็กเลี้ยงแกะ ? จอมเวทย์ ? อัศวิน ?
โจรล่ะ ? ขอทานล่ะ ? คนพิการล่ะ ? เด็กกำพร้าล่ะ ?
หรือบางที... อาจไม่ใช่คน
ช่างเถอะ ไม่ว่าใครจะเป็นคนๆ นั้น เราก็คงต้องรอดูตอนจบ
แต่ผมจะใบ้ให้ก็แล้วกัน
หนึ่งคือน้ำ สิ่งซึ่งสรรสร้างสรรพสิ่งแห่งมายา
หนึ่งคือไฟ สิ่งซึ่งทำลายทุกสิ่ง ไม่เว้นแม้แต่ผู้สร้าง
หนึ่งคือลม สิ่งซึ่งวกวนเกินจะควบคุม ลวงหลอกอย่างแยบยลจนไม่รู้ตัว
หนึ่งคือดิน สิ่งซึ่งมั่นคงเหนืออื่นใด เพียงแต่ความแกร่งนั้นไซร้ ย่อมทลายเพียงแค่ได้ล่วงรู้
อีกหนึ่งคือความมืด สิ่งซึ่งนำความกลัวทุกสิ่งให้มารายล้อม มีเพียงลมหายใจเท่านั้นที่คงอยู่
คุณคิดว่าใครล่ะ ?
คำตอบรอคุณอยู่ที่ปลายทาง
รออยู่ที่จุดจบแห่งเรื่องเล่าอันยาวนานเท่านั้น
....................................................................
ปล. แต่ละเรื่องเกิดในเวลาพร้อมกัน ตามแต่แต่ละคนจะเขียน เพราะฉะนั้น เหตุการบางอย่าง อาจมาเร็วมาช้าขึ้นกับแต่ละคนจะเดินเรื่อง
ปล.2 ดูจากธีมแล้ว ก็น่าจะพอเดากันได้ว่า ลูกหมาค่อนข้างประหลาดกว่าอีก 2 คน เพราะงั้น อ่านทุกเรื่องนะครับ จะได้สัมผัสความแตกต่างของเรา
.____.
ขอบคุณงับ
- หมาน้อยคุง -
ขอบคุณธีมจาก;
ผลงานอื่นๆ ของ ลูกหมาขนยาว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ลูกหมาขนยาว
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น