[Fic KHR] สุภาพบุรุษ(วองโกเล่) ปัญจเทพ

ลำดับตอนที่ #32 : 0086 จากไกลเป็นใกล้

(0086)จากไกลเป็นใกล้

M U S I C CAFE : LUN LA

“คนที่ฉันชอบมาก เขาคิดกับฉันได้แค่เพื่อนสนิทคนหนึ่ง
แต่คนที่ฉันเข้าใจผิดจากสิ่งที่ได้ยินและเห็น เขากลับชอบฉันและขอเป็นแฟน
ทำให้โลกของฉันทุกวันนี้มีแต่ความสุขเสมอ”

มิอุระ  ฮารุ                        

ตึกคณะพลศึกษา

ห้องยิมนาสติกลีลา

สาวน้อยผมยาวสีน้ำตาล รวบเก็บเป็นมวย กำลังซ้อมเต้นตามจังหวะเพลงพร้อมกับลูกบอลอยู่จนจบเพลง

“ดีมาก มิอุระ”อาจารย์ชม

“ขอบคุณค่ะ”ฮารุพูด

“เอาละ วันนี้พอแค่นี้ อาทิตย์หน้าอาจารย์มีธุระไม่ต้องมานะ อย่าลืมทำงานที่สั่งด้วยล่ะ”อาจารย์สั่ง

“ค่ะ”นักศึกษาหญิงพูดพร้อมกัน

“นักศึกษาเคารพ”หัวหน้าห้องพูด

“ขอบคุณค่ะ”นักศึกษาหญิงพูดพร้อมกันจบ อาจารย์ประจำวิชานี้ออกจากห้องทันที และมีสาวน้อยผมยาวสีเหลือง ตาสีน้ำเงินอ่อนวิ่งเข้ามา

“ฮารุ~~~”เธอร้องพร้อมวิ่งไปกอดฮารุ

“ฮาฮิ!! นานามิ!!?”ฮารุร้อง นานามิ เพื่อนสนิทฮารุ เธอเป็นคนอิตาลีแท้ ที่สนิทกับฮารุนั้น เพราะชอบนิสัยของฮารุ “แล้วนี่ วันนี้ไม่มีเรียนฟันดาบเหรอ”เธอถาม

“มีเรียนบ่ายนะ”นานามิตอบ “คาบต่อไปเธอว่างใช่ไหม”เธอถาม

“อืม กะไปทำขนมที่หอนะ”ฮารุตอบร่าเริง

“กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!! วองโกเล่ปัญจเทพมาแล้ว!!!”เพื่อนในห้องคนหนึ่งร้อง ซึ่งกำลังมองออกนอกหน้าต่างพอดี ทำให้สาวๆในห้องพากันแห่มาดูทางนอกหน้าต่างกัน ร่วมทั้งฮารุกับนานามิ

“กรี๊ด!!!!  คุณชายโกคุเดระ~~”

“กรี๊ด~~ คุณชายฮิบาริ~~”

“กรี๊ด~~ คุณชายมุคุโร่~~” เสียงสาวๆกำลังพูดถึงพวกเขา ‘สุภาพบุรุษวองโกเล่’ 5หนุ่มที่ตอนนี้ดังที่สุด จนเดือนมหา’ลัยทุกคณะต้องชิดซ้ายไปเลย

“เฮ้อ... คาบบ่ายต้องได้เจอเขาอีกแล้ว คุชายยามาโมโตะ”นานามิพูดขึ้นมา

“จริงเหรอ!!!”สาว 3-4 คน หั่นมาถามเป็นเสียงเดียวกัน

“จริง เขาเรียนวิชาเดียวกันกับฉันในคาบบ่ายนี้”นานามิพูด

“งันคาบบ่ายนี้ พวกเราไปหาคุณชายยามาโมโตะกัน!!!!”1ใน3-4 สาวพูดกับพวกชอบยามาโมโตะ พวกเธอเป็นFC ยามาโมโตะ

“ฮาฮิ~ คุณสึนะ คุณสึนะค่า~~~!!”ฮารุตะโกน เล่นเอาFCสึนะหั่นมาเลย แต่เธอไม่สน เพราะเธอรู้จักพวกวองโกเล่มาตั้งแต่ม.ต้นแล้ว และยิ่งพอรู้ว่าพวกเขาไปเรียนม.ปลายยันปริญาตรีที่อิตาลี มีเหรอ ฮารุคนนี้จะพลาด!! เธออ้อนพ่อจนได้ไปเรียนที่อิตาลีต่อกับพวกเขาในที่สุด

“ฮารุรู้จักสุภาพบุรุษวองโกเล่ปัญจเทพดีจังเลยน่ะ”นานามิพูด “พวกเขาทั้ง5 ดังและฮอตกว่าเดือนของมหา’ลัยอีกด้วย”เธอเสริม

“แน่นอนอยู่แล้ว พวกเขานอกจากหล่อ กีฬาเก่ง และเรียนเก่งติดอันดับเกียรตินิยมแล้ว พวกเขายังเป็นสุภาพบุรุษอีกต่างหาก จึงทำให้สาวๆในและนอกมหา’ลัยมารุ่มตั้งแฟนคลับแนะ”ฮารุเล่าให้ฟัง

“อ๊ะ! นั้นใครที่อยู่ข้างๆซาวาดะน่ะ”นานามิพูดพร้อมชี้ ฮารุมองตามเห็นผู้ชายผมสีแดง กำลังคุยกับสึนะอย่างสนิทสนมมาก

“ฉันไม่รู้น่ะ ว่าเป็นใคร คงเป็นเพื่อนแหละมั้ง”ฮารุพูด จากที่เธอมองมาหัวใจของเธอรู้สึกแปล๊บๆ เพราะผู้ชายผมแดงที่คุยกับสึนะอยู่นั้นดูสนิทสนมเกินกว่าเพื่อน และโอบคอสึนะอีก

“งั้น ฉันจะไปถามเพื่อนของยามาโมโตะในคาบวิชาที่ฉันเรียนให้น่ะ ว่าเขาเป็นใคร”นานามิพูดอาสา

“ขอบใจมากนะ นานามิ”ฮารุพูดพร้อมยิ้ม

ตอนเย็น

หอพักหญิง

ห้อง 7386

“เสร็จสักที”ฮารุพูดพร้อมมองผลงานตัวเอง เธอทำคุกกี้แฟนซี รูปวงกลมตรงกลางมีหัวใจสีตรงข้าม คุกกี้เนยตรงกลางหัวใจคุกกี้ช็อกโกแลต   คุกกี้ช็อกโกแลตตรงกลางหัวใจคุกกี้เนย

“ว้าว.... น่ากินจัง~~”นานามิพูด เมื่อเดินมาถึงห้องครัว “ทำคุกกี้ไปให้ใครเหรอ อืม.....ให้เดานะ ว่าให้คุณชายซาวาดะใช่ไหม”เธอพูดแบบรู้ทัน เพราะเธอรู้จักเพื่อนคนนี้มานานตั้งแต่ปี1แล้ว

“ฮาฮิ~ รู้ดีจังเลยน่ะ”ฮารุพูดพร้อมเดินไปหยิบขวดโหล และวางข้างคุกกี้ จากนั้นค่อยๆใส่คุกกี้เข้าไปในโหล ส่วนนานามินั่งเก้าอี้

“ฮารุ  ฉันรู้แล้วล่ะ ว่าผู้ชายที่อยู่ข้างๆซาวาดะคือใคร”นานามิพูดขึ้น

“ใครเหรอ บอกมาเร็วๆสิ”ฮารุถามพร้อมเอาคุกกี้เข้าโหล

“ขอกินคุกกี้ก่อนได้ไหม แล้วจะบอกว่าเป็นใคร”นานามิพูดเจ้าเล่ห์ พร้อมส่งสายตาอ้อน

“ฮาฮิ~ ได้ แต่อย่ากินหมดล่ะ”ฮารุพูด เธอหยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้ายเข้าโหล ปิดฝา

“ผู้ชายผมแดง เขามีชื่อว่าเอ็นมะ โคซาโตะ เอ็นมะ เขาอยู่ปี3 และอยู่สาขาเดียวกับที่ซาวาดะเรียนอยู่ด้วย”นานามิเริ่มเล่าให้ฟัง

“มีแค่นี้ใช่ไหม”ฮารุถาม

“ยัง ได้ข่าวว่าเขามีดวงตาแปลกๆ ไม่เหมือนตาทั่วไป โคซาโตะจะเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยกล้าคุยกับใคร โดยเฉพาะผู้หญิง แต่เขาชอบคุยกับสุภาพบุรุษวองโกเล่ โดยเฉพาะกับซาวาดะจะสนิทเป็นพิเศษเลยล่ะ ที่สำคัญไอ้นิสัยเงียบของเขา บางครั้งมันทำให้เขามักถูกนักเลงรังแก สุดท้ายมีข่าวลือว่า โคซาโตะเป็นเกย์  แต่ฉันยังไม่รู้ว่าโคซาโตะเป็นเกย์จริงหรือเปล่าน่ะ”นานามิเล่าจบ

“ฮาฮิ!!! ถึงยังไม่รู้ว่าโคซาโตะเป็นเกย์จริงหรือเปล่า แต่ฮารุคนนี้จะปกป้องคุณสึนะไม่ให้เป็นเกย์ เหมือนโคซาโตะเอง”ฮารุพูดอย่างมั่นใจ

“แล้วจะเริ่มจากตรงไหนก่อนล่ะ”นานามิถาม

“พรุ่งนี้เลย ฮารุไปเจอสึนะที่หน้าคณะของเขา ฮารุให้คุกกี้พร้อมบอกและเตือนเขาแหละ”ฮารุพูดอย่างมั่นใจ

“ขอให้สำเร็จนะ”นานามิพูด พร้อมกัดคุกกี้

วันต่อมา

หน้าคณะศิลปะศาสตร์

ฮารุมารอสึนะหน้าคณะ จนในที่สุดสึนะก็มาถึงคณะ

“ฮาฮิ~ คุณสึนะค่ะ~”ฮารุเรียก สึนะหั่นมา

“ฮารุมีอะไรเหรอ”สึนะถาม ฮารุยื่นขวดโหลคุกกี้ให้สึนะ

“ฉันทำคุกกี้มาให้นะค่ะ ช่วยรับไว้ด้วยค่ะ”ฮารุพูด

“ขอบคุณน่ะ”สึนะพูดพร้อมรับโหลคุกกี้

“คุณสึนะค่ะ มีอีกเรื่องหนึ่งค่ะ”ฮารุพูด

“เรื่องอะไรเหรอ”สึนะถาม

“คือ.. ให้ระวังคุณโคซาโตะด้วยนะค่ะ”ฮารุตอบ

“ระวังทำไม??”สึนะถามด้วยความงง

“ก็มีคนบอกว่าโคซาโตะเป็นเกย์ค่ะ ช่วยระวังตัวด้วยนะค่ะ”ฮารุเตือน

“สึนะ!!!”สึนะกับฮารุหั่นไปตามเสียงเรียก เป็นเสียงเอ็นมะนั้นเอง

“ฮารุขอตัวก่อนนะค่ะคุณสึนะ”ฮารุพูดจบรีบวิ่งไปทันที ไม่ฟังเสียงสึนะ และเอ็นมะเดินมาถึง

“นั้นใครเหรอสึนะ”เอ็นมะถาม

“ฮารุน่ะ พวกฉันรู้จักตั้งแต่ม.ต้นแล้ว ที่ฮารุติดฉันแจ้นั้นก็เพราะว่า ตอนม.ต้น ฮารุเข้าใจฉันผิดคิดว่าฉันพูดเรื่องมาเฟียให้รีบอร์นฟัง ก็เลยไม่ยอม แต่มีวันหนึ่งเธอแต่งชุดเคนโด้ถือไม้ฮอกกั้วิ่งไล่ฟาดฉัน(แต่หลบตลอด) จนตัวเธอตกน้ำ ฉันเลยต้องลงไปช่วยนะ ตั้งแต่นั้นมาฮารุติดฉันแจ้เลย”สึนะเล่าเรื่องตอนม.ต้นให้ฟัง

“งั้นเหรอ”เอ็นมะพูด “โหลคุกกี้นั้นก็ฝีมือเธอใช่ไหม”เขาถาม

“อืม กินด้วยกันไหม”สึนะถาม

“เอาสิ”เอ็นมะพูด

“เอ่อ... เอ็นมะถามหน่อย นายเป็นเกย์อย่างที่พวกเขาลือกันหรือเปล่า”สึนะถาม

“นายเอาความคิดไหนมาคิด ฉันเป็นผู้ชายปกติดี แล้วถามทำไม”เอ็นมาถามกลับ

“ฮารุบอกฉันเมื่อกี้ ฉันเองก็งงอยู่เหมือนกัน ไม่รู้ว่าเธอไปได้ยินว่ามาจากที่ไหนมาน่ะสิ จะถามต่ออีกสักหน่อย แต่นายมาซะก่อน และฮารุก็รีบไปเลย ฉันเลยไม่รู้ว่าเธอไปได้ยินเรื่อนายเป็นเกย์มาจากใคร”สึนะพูด

“เอาเถอะ แต่จากที่ฟังมา ฉันรู้สึกเริ่มสนใจเธอแล้วสิ ดูถ้าเธอคงกำลังอยากพิสูจน์ว่าฉันเป็นเกย์จริงหรือว่าข่าวโคมลอย เพราะฉะนั้นฉันอยากทดสอบอะไรเธอกลับซะหน่อย”เอ็นมะพูดอย่างเจ้าเล่ห์ สึนะรู้สึกสังหรณ์ใจว่าตัวเองต้องติดร่างแห่กับแผนของเอ็นมะด้วยแน่

“ทดสอบอะไร”สึนะถามด้วยความอยากรู้

“ทดสอบแรงรักกับฮารุไง และนายต้องช่วยฉันด้วย”เอ็นมะพูดร่าเริง แต่สึนะเหงื่อตก เพราะมีงานเข้าให้แล้ว เขาคิดไม่ผิดจริงๆ

“ไม่ช่วยไม่ได้เหรอ ผู้หญิงเวลาโมโหน่ากลัวสุดยอดเลย”สึนะเตือน

“ไม่ได้นายต้องร่วมวงงานนี้ด้วย”เอ็นมะยืนกราน สึนะถึงกับตกที่นั่งลำบากเลย

“รุ่นที่10~~ คุยอะไรกันอยู่ครับ”เสียงฮายาโตะลั่นมาแต่ไกล เมื่อเขาเดินมาถึง

“โกคุเดระคุง มาก็ดีแล้ว ช่วยพูดกับเอ็นมะที บอกให้เขาเลิกแผนที่จะทดสอบความรักของฮารุ”สึนะอธิบาย เพื่อฮายาโตะจะไม่เห็นด้วยและเข้าข้างเขา แต่กลับเป็นตรงกันข้าม

“ให้ฉันช่วยเสริมอะไรไหม เจ้าเอ็นมะ”ฮายาโตะถาม

“ดีเลย มีนายอีกคนมาช่วยอีกแรง งานนี้แผนฉันสนุกแน่”เอ็นมะพูดดีใจที่มีคนมาช่วยอีกแรง ส่วนสึนะนั่งทำใจเตรียมรับชะตากรรมกับแผนของเอ็นมะ

หอพักหญิง

ห้อง 7386

หลังจากที่ฮารุเอาคุกกี้ไปให้สึนะเรียบร้อยแล้ว เธอกลับห้องเปิดคอม แล้วใช้กูเกิล ค้นหาวิธีสังเกตว่าผู้ชายข้างกายเป็นเกย์หรือไม่ เธออ่านทุกข้อแล้ว บ้างข้อเป็นไปได้จึงเขียนเก็บไว้บ้างข้อเป็นไปไม่ได้ เธอไม่เขียนเก็บไว้

“ฮารุทำอะไรอยู่เหรอ”นานามิถามหลังจากแต่งตัวเสร็จ

“กำลังวางแผนเตรียมจับผิดเอ็นมะน่ะ”ฮารุพูดไปจดไป

“แสดงว่าเธอคิดแผนออกแล้วสิน่ะ”นานามิพูด

“แน่นอน ว่าแต่วันนี้เธอว่างเปล่า”ฮารุถาม

“ไม่ว่างน่ะ ทำไมเหรอ”นานามิถามกลับ

“วันนี้ฉันไม่มีเรียน คุณสึนะเลิกเรียนตอนเที่ยงนี้ ดีล่ะตอนที่คุณสึนะอยู่ห่างโคซาโตะ ฉันจะแอบสะกดรอยตามโคซาโตะเพื่อดูพฤติกรรมเขา อิๆ”ฮารุพูดอย่างมั่นใจ แต่นานามิรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดียังไงไม่รู้

หน้าคณะศิลปะศาสตร์

หลังเลิกเรียน

เมื่อพวกนักศึกษาบางห้องเรียนลงมาข้างล่าง บางคนไปทำงาน บางคนกลับบ้าน บางคนไปเที่ยว ฮารุเจอเป้าหมายแล้ว เอ็นมะกำลังคุยกับสึนะอยู่

“ฉันไปหาคุณฮิบาริก่อนนะ บางทีเขาอาจจะรู้เรื่องกฎหมายสมัยก่อนของอิตาลีก็ได้”สึนะพูด

“แล้วเจอกัน”เอ็นมะพูดจบ ทั้งสองแยกทางทันที ฮารุแอบสะกดรอยตามเอ็นมะทันที ระหว่างที่เอ็นมะเดินไปที่ตลาดของมหา’ลัยนั้น เขารู้สึกว่าเหมือนมีใครแอบสะกดรอยตาม เมื่อหันไปก็ไม่เห็นใครแล้ว เขาเดินไปซะพักก็ยังรู้สึกว่ามีคนสะกดรอยตาม เมื่อหันไปก็ไม่เห็นใคร เขารู้สึกว่ามีคนสะกดรอยตาม แต่พยายามไม่สน จนกระทั่งเขาทนไม่ไหว หันไปอีกรอบก็ไม่เห็นใคร เขาจึงเดินต่อ

โป๊ก!!!!!

เสียงคนโดนหัวโขกอะไรบ้างอย่าง

“ฮารุ!!!!!”เสียงคนตะโกน ทำให้เอ็นมะหั่นกลับไป นานามิกำลังประคองฮารุที่สลบอยู่ เพราะฮารุเดินไม่ระวัง หัวไปโขกเสาไฟ

“ฮารุ ฮารุทำใจดีๆไว้นะ คงต้องพาไปห้องพยาบาล”นานมิพูดพร้อมกำลังจะแบกฮารุ

“เอ่อ... เพื่อนของคุณโดนอะไรเหรอครับ”เอ็นมะเดินเข้าไปถาม

“คือเมื่อกี้หัวโขกเสาไฟค่ะ เลยสลบไป”นานามิอธิบาย เอ็นมะอุ้มฮารุ แบบเจ้าหญิง

“เอ่อ...โคซาโตะ”นานามิเรียก

“ไม่ต้องห่วง ผมไหว”เอ็นมะพูดจบอุ้มฮารุไปห้องพยาบาลทันที นานามิมองเอ็นมะด้วยความสงสัย และเธอกำลังคิดว่า เพื่อนของยามาโมโตะพูด‘ปด’

ห้องพยาบาล

เมื่อเอ็นมะพามาถึงห้องพยาบาล ปรากฏว่าหมอและพยาบาลประจำห้องไม่อยู่ออกไปทานอาหาร เอ็นมะจึงต้องไปหยิบยาหม่องมา เพราะเธอแค่หัวโน จากนั้นเขาเปิดยาหม่อง แตะแผลเบาๆ ความเบาของเขา ทำให้ฮารุไม่รู้สึกเจ็บเลย จากนั้นเขาเก็บยาหม่อง

“อะ...โอ๊ย~~ ฮาฮิ!!!!  ที่นี้ที่ไหน??”ฮารุพูดพร้อมจับแผลตัวเอง

“ห้องพยาบาลน่ะ”เอ็นมะตอบหลังจากเอายาหม่องไปเก็บ

“ฮาฮิ!!!! คุณโคซาโตะ!!!!!!!!”ฮารุร้อง

“เรียกผมว่า เอ็นมะ ก็ได้ครับ”เอ็นมะพูด

“แล้วฉันมาอยู่ห้องพยาบาลได้ไง”ฮารุถามพร้อมมองทั่วห้อง

“ผมพามาครับ เพื่อนของเธอ เห็นเธอหัวโขกเสาไฟแล้วสลบไปนะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนน่ะ”เอ็นมะพูดจบ เขาเดินจากห้องไป ทิ้งฮารุคนเดียว

“ฮาฮิ~~ วันนี้ฮารุพลาด แต่พรุ่งนี้ต้องไม่พลาดแน่ เอ็นมะ ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าคุณเป็นเกย์หรือไม่”ฮารุพูด

วันต่อมา

ห้องสมุด

เอ็นมะกับพวกวองโกเล่กำลังนั่งทำการค้นคว้าเพื่อเขียนเป็นรายงานอยู่

“สวัสดีค่ะทุกคน”ฮารุทักเบาๆ (ทักดังสิได้เจอบรรณารักษ์ดุแน่ ยกเว้นเหตุสุดวิสัย)

“สวัสดีฮารุ มาหาหนังสือเหรอ”สึนะถาม

“ใช่ค่ะ คุณสึนะ”ฮารุตอบพร้อมยิ้ม

“ฮ่ะฮ่าๆ มาคนเดียวเหรอ”ยามาโมโตะถาม

“เปล่าค่ะ นานามิก็มาด้วยนั้นไงค่ะ”ฮารุพูดพร้อมชี้ไปที่นานามิ ซึ่งเดินมาถึงพอดี

“เธอคือนานามิ วิเทโลใช่ไหม”ยามาโมโตะถาม

“ใช่ และฉันเป็นเพื่อนสนิทฮารุน่ะ”นานามิพูด

“คึหึหึหึ รู้จักด้วยเหรอ”มุคุโร่ถาม

“ฮ่ะฮ่าๆ ก็เรียนคลาสเดียวกัน”ยามาโมโตะตอบแถม

“เธอสองคนจะยืนคุยอีกนานไหม ถ้ายังอยากคุยต่อก็นั่งลง และกรุณาคุยเบาๆด้วย”ฮิบาริพูดแล้วนั่งอ่านหนังสือต่อไป ฮารุกับนานามินั่งลง

“เรียนเป็นยังไงบ้างฮารุ”ฮายาโตะถาม

“ฮาฮิ~ ก็เลื่อยๆค่ะ แต่ฮารุดีใจได้เรียนในสิ่งที่รักค่ะ”ฮารุตอบ หั่นมามองสึนะ “คุณสึนะค่ะ”เธอเรียก

“มีอะไรเหรอฮารุ”สึนะถาม

“คุณสึนะค่ะ หลังเขียนรายงานส่วนหนึ่งเรียบร้อยแล้ว จะไปไหนต่อเปล่าคะ”ฮารุถาม

“พักทานขนมกับชายามบ่าย กับเอ็นมะและพวกของฉัน”สึนะพูด

“ฮารุขอไปด้วยค่ะ!!”ฮารุพูดพร้อมลุกขึ้น

“ชู่ว!!! ฮารุนี้ห้องสมุดน่ะ โปรดพูดเบาๆ”ฮายาโตะเตือน

“ฮาฮิ~ ขอโทษค่ะ คุณโกคุเดระ”ฮารุพูดพร้อมนั่งลง ฮิบาริยื่นกระดาษคำถามให้ฮารุ

“ฮาฮิ~ กระดาษอะไรเหรอคะ”ฮารุถาม

“ถ้าเธอ2คนอยากไป ต้องตอบคำถามข้อนี้ก่อน ถ้าตอบได้ก็ได้ไป”ฮายาโตะพูด ฮารุรับกระดาษคำถามมาจากฮิบาริ คำถามนั้นเป็นรูปเด็กผู้หญิง ข้างๆเด็กผู้หญิงมีรูปสลักกามเทพ ฉากของในรูปเป็นหอเอนปิซา

“เด็กผู้หญิงคนนี้เป็นใคร และเขียนคำตอบเป็นภาษาอิตาลี”ฮายาโตะพูด

“ได้ค่ะ ฮารุจะพยายามเพื่อคุณสึนะ เพื่อไม่ให้คุณสึนะไปกับเอ็นมะ”ฮารุพูดพร้อมมองกระดาษ พยายามหาคำตอบว่าเด็กผู้หญิงที่อยู่ในรูปเป็นใคร “นานามิ เธอรู้ไหมว่าเด็กผู้หญิงคนนี้เป็นใคร”เธอหันมาถามเพื่อน

“ไม่รู้น่ะ ประวัติศาสตร์ฉันได้C+ ยกเว้นประวัติศาสตร์กีฬาที่ได้A แต่ถ้าถามพี่ชายของฉัน ไม่แน่ พี่ชายจะรู้ก็ได้”นานามิพูด

“แล้วพี่ชายของเธอตอนนี้ทำอะไรอยู่ล่ะ ว่างหรือเปล่า”ฮารุถาม

“ไปเกาหลีใต้ กำลังศึกษาเรื่องโบราณสถานปริศนาอยู่”นานามิพูดเสียงเศร้าและเรียบ

“ฮาฮิ!!! โธ่.....ทำไมพี่ชายของเธอต้องมาไม่อยู่ตอนช่วงนี้ด้วย”ฮารุพูดเสียงเศร้า หมดหวังจนปัญญา

“คึหึหึ สึนะ เอ็นมะ พรุ่งนี้พวกนายได้เรียนประวัติศาสคร์อิตาลีนี่”มุคุโร่พูด

“อืม พรุ่งนี้จะได้เรียนเรื่องแคทเธอลีน แห่ง เมดิชี สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส เรียนภาษาอิตาลี”สึนะพูด

“แคทเธอลีน แห่ง เมดิชีคือใครเหรอคะ”นานามิถาม

“ฉันยังไม่รู้อะไรมาก”สึนะพูด “แต่รู้ว่าเธอเป็นชาวอิตาลีแต่งงานดยุกแห่งฝรั่งเศส เป็นเจ้าหญิงที่น่าสงสารมาก ตรงที่ว่า อยากเจอรักแท้ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เจอ แต่เธอเป็นเจ้าหญิงที่เข้มแข็งมาก”เขาเล่าคร่าวๆจบ สองสาวได้ยินถึงกับร้องไห้

“ฮือ.... ซาบซึ้งจังเลยค่ะ”นานามิพูด

“ใช่ๆ ซึ้งมากฮารุพอเดาออกแล้วล่ะค่ะ เด็กผู้หญิงในรูปคือใคร”ฮารุพูดพร้อมเขียนคำตอบตามที่ฮายาโตะบอกและยื่นให้ฮิบาริ ฮิบาริรับมา “เธอคนนี้คือแคทเธอลีน แห่ง เมดิชี ตอนวัยเยาว์ใช่ไหมคะ”เธอถาม พวกสุภาพบุรุษวองโกเล่และเอ็นมะดูคำตอบแล้วต่างพยักหน้ากับคำตอบ

“ใช่แล้วล่ะ”สึนะพูด

“ฮาฮิ~ ดีจังเลย คุณสึนะจะได้ไม่ต้องคบกับเอ็นมะแล้ว”ฮารุร้องดีใจเบาๆ

“ฮารุ เมื่อกี้เธอพูดว่า รุ่นที่10จะได้ไม่ต้องคบเจ้าเอ็นมะแล้ว หมายความว่าไง??”ฮายาโตะถามด้วยความสงสัย

“ฮาฮิ!!! ไม่มีอะไรค่ะ”ฮารุรีบปฏิเสธทันที แต่นั้นยิ่งทำให้ฮิบาริกับฮายาโตะรู้สึกว่าเธอมีพิรุธ

“ยัยสัตว์กินพืช ฉันว่าการที่สึนะจะคบใครอย่าไปขัดขว้างดีกว่า แต่พูดตามความจริง ตอนนี้สึนะไม่มีเวลาคบหาใครหรอก วันๆหน้าอยู่แต่คอม การบ้าน และรายงาน ว่างๆก็เล่นกับเจ้าสัตว์ตัวเล็ก(หมายถึง นัตสึ)”ฮิบาริพูด

“เอาเถอะ เอาเถอะ ไปดื่มชากินขนมกันดีกว่า”ยามาโมโตะชวนจบ ทุกคนลุกขึ้นไปพักดื่มชากับขนมยามบ่าย

ตอนกลางคืน

ห้อง7386

ฮารุนอนไม่หลับ เพราะไม่รู้จะทำไงดี ให้สึนะเลิกคบกับเอ็นมะ เธอพยายามคิดแผนให้ออก ส่วนนานามิเพื่อนรักของเธอ นอนเฝ้าพระอินทร์ พระพรหมไปเรียบร้อยแล้ว ฮารุจึงต้องมานอนคิดแผนคนเดียว เธอนอนคิดไปเลื่อยๆจนในที่สุด

“ฮาฮิ!!!”ฮารุร้อง เพราะเธอคิดอะไรออกแล้ว “ในเมื่อเจรจากันไม่สำเร็จ ก็ต้องใช้กำลังแล้วล่ะ!!!”เธอพูดพร้อมลุกขึ้นมากับแผนสุดท้าย แผนไม้ตาย!!!!

วันต่อมา

ล็อกเกอร์นักศึกษา สาขาภาษาอิตาลี ฮารุหาล็อกเกอร์ของเอ็นมะจนเจอ เธอเอาจดหมายเสียบในช่องระบายของล็อกเกอร์ของเอ็นมะ แล้วรีบเดินไปเรียน

เมื่อเอ็นมะเดินมาถึงล็อกเกอร์ของตัวเอง เขาก็ไขกุญแจเปิดล็อกเกอร์และเห็นจดหมายปริศนาเสียบที่ช่องอยู่ เขาเอาออกจากช่องและเปิดอ่าน

ถึงโคซาโตะ  เอ็นมะ

        วันนี้เวลาบ่ายโมงตรง เจอกันที่ดาดฟ้าตึกคณะพลศึกษา เรามาดวลตัดสินกัน

“ดาดฟ้าตึกคณะพลศึกษาเหรอ ใครมาท้าเราเนี่ย แต่เอาเถอะไปเจอซักหน่อยก็ดี”เอ็นมะพูดพร้อมเก็บจดหมายท้าใส่หนังสือ แล้วปิดล็อกเกอร์ล็อกกุญแจไปรีบขึ้นไปเรียน

ห้อง7386

“หายไป!!! ไม่มี! ไม่มี!! ตรงนี้ก็ไม่มี!! ดาบยาวของฉันหายไปไหน!!!!!!!!!!!!!!!!”นานามิตะโกนลั่นห้อง เพราะดาบยาวคู่ใจของเธอหายไป ซึ่งตอนนี้มีแต่ดาบสั้นที่อยู่ “สงสัยฉันจะลืมไว้ที่สนามละมั่ง คงต้องรีบไปหาแล้วล่ะ!!!”เธอพูดจบรีบคว้าดาบสั่น ออกจากห้องล็อกกลอนห้องทันที

สนามซ้อมดาบ

เมื่อนานามิมาถึงเธอค้นหาดาบคู่ใจของเธอ เธอค้าหาทั่วแล้ว ไม่เจอแม้แต่เหงาดาบคู่ใจของเธอ

“ดาบหายไปไหน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”นานามิร้องลั่นสนามซ้อม แต่ก็ยังหาต่อไป

ตอนบ่าย

ดาดฟ้าตึกคณะพลศึกษา

เอ็นมะเดินไปตามนัดจนกระทั้งมาถึงดาดฟ้า ตามที่จดหมายบอกไว้

“คนที่นัดอยู่ไหน จงปรากฏด้วย ฉัน โคซาโตะ เอ็นมะมาตามนัดแล้ว”เอ็นมะพูด ฮารุปรากฏตัวในมือเธอถือดาบยาวของนานามิ

“โคซาโตะ เอ็นมะ”ฮารุเริมพูด “วันนี้แหละ นายเตรียมตัวหยอดน้ำข้าวต้มได้เลย ย้าก!!!!!!”เธอพูดพร้อมแกว่งดาบพุ่งมาทางเอ็นมะ เอ็นมะหลบการแกว่งดาบของฮารุตลอด

“เฮ้ยๆ ใจเย็นๆก่อนฮารุ”เอ็นมะพูดเตือนสติ

“ไม่ย้งไม่เย็นแล้ว!!!! วันนี้เอ็นมะ นายต้องได้นอนโรงพยาบาลหลายวันแน่ ย้าก!!! กรี๊ด!!!!!!!!!!!!”ฮารุร้อง เพราะ.....

สนามซ้อมดาบ

“ดาบอยู่ที่ไหน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”นานามิร้องลั่นสนามซ้อมอีกรอบ แต่ก็ยังไม่เจอดาบ

“เอ้า!!! วิเทโลมาแต่เช้าเลยน่ะ”ยามาโมโตะทัก

“เช้ากับผีน่ะสิ เจ้าแป๊ะยิ้ม!!! นี้มันบ่ายแล้วน่ะ”นานามิว่าและหาดาบตัวเองต่อไป

“หาอะไรอยู่นะ”ยามาโมโตะถาม

“หาดาบยาวคู่ใจของฉันน่ะ ไม่รู้ว่ามันหายไปไหน หาในห้องและสนามซ้อมแล้วไม่เจอเลย”นานามิเล่าไปหาดาบต่อไป

“เฮ่ย!!! มีคนกำลังจะตกตึก!!!........”

 “รีบไปดูเร็ว!!! เห็นว่ามีคนช่วยอยู่...”

“เห็นว่าคนที่กำลังตกอยู่ถือดาบ….”เสียงผู้คนจากคนนอกสนามพูดไปวิ่งไป

“เกิดอะไรขึ้น???”นานามิพูด

“รีบไปดูเถอะ”ยามาโมโตะพูดจบ สองคนรีบวิ่งตามไปดูผู้คนทันที

หน้าตึกคณะพลศึกษา

นานามิกับยามาโมโตะเดินมาถึง แต่ดูเหมือนว่านานามิจะ......

“ฮารุ!!!!!!! และในมือนั้น......ดาบยาวของฉัน!!!!”นานามิร้อง

“เอ็นมะ!!!!”ยามาโมโตะร้อง

“ไม่มีเวลาแล้ว!! ต้องรีบขึ้นไปช่วย!!!!”นานามิพูดจบรีบเดินเข้าไปตึกคณะ ตามด้วยยามาโมโตะ

ดาดฟ้าตึกคณะพลศึกษา

ฮารุเกือบตกตึก แต่เอ็นมะคว้าข้อมือข้างที่เธอถือดาบไว้ ทำให้ร่างยังไม่ล่วงไป

“ฮาฮิ~ ช่วยฮารุด้วย~~ อย่าปล่อยมือน่ะ....”ฮารุพูดขอร้อง

“ฮารุฟังน่ะ ข้างที่เธอถือดาบรีบปล่อยซะ!!! และยื่นมืออีกข้างหนึ่งมา!!!!”เอ็นมะรีบบอก ฮารุรีบทำตามคำแนะนำทันที เธอปล่อยดาบจากมือ ทำให้ดาบยาวของนานามิล่วงเข้าหาดาดฟ้า และเธอยื่นมืออีกข้างขึ้นมา เอ็นมะคว้าข้อมือของฮารุอีกข้าง และดึงตัวเธอเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว จนฮารุพ้นขีดอันตรายแล้ว

“ฮือ....... แดนเจอรัสมาก~~~”ฮารุร้องไห้และเผลอกอดเอ็นมะ ด้วยวินาทีเฉียวเฉียดเมื่อกี้

“ไม่เป็นไรแล้ว ไม่ต้องกลัวน่ะ คุณปลอดภัยแล้ว”เอ็นมะปลอบพร้อมกอดตอบ

“ฮือ...... ขอบคุณมากเอ็นมะ”ฮารุพูดพร้อมคลายกอด

“ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่ทำไมคุณถึงเอาดาบจะมาแทงผมล่ะ”เอ็นมะถาม

“ก็มีคนบอกว่า นายเป็นเกย์!!! แง้.......”ฮารุสารภาพและยังร้องไห้ต่อไป

“เธอจะบ้าเหรอ!!  ฉันเป็นผู้ชายปกติดี ฉันเป็นเพื่อนสนิทกับสึนะน่ะ เพราะฉันไม่ค่อยมีเพื่อน แต่เพราะสึนะทำให้ฉันเริ่มมีเพื่อน ส่วนสึนะตอนนี้ก็บ้าอย่างที่คุณฮิบาริบอกเธอนั้นแหละ”เอ็นมะอธิบาย

“ฮาฮิ~ ฮารุไม่เชื่อหรอกค่ะ ว่าคุณเอ็นมะเกย์” ฮารุค้าน

“หึ ฉันเป็นผู้ชายปกติดี เธอไม่ลองคิดดูเหรอ เกย์บ้านไหนจะหลงรักแต่ผู้หญิง และฉันก็ชอบผู้หญิงคนหนึ่งด้วย”เอ็นมะพูดชวนคิด

ปัง!!!!!!!!!!!!!!!

“ฮารุ!!!/เอ็นมะ!!!!”นานามิกับยามาโมโตะร้องพร้อมกัน หลังจากเปิดประตูเข้ามาได้

“ดีจังเลยที่เธอปลอดภัย”นานามิพูดพร้อมกอดฮารุ

“เล่นเอาฉันเสี่ยวแถบแย่”ยามาโมโตะพูด

“นานามิ นี้เธอเป็นห่วงฉันขนาดนี้เลยเหรอ”ฮารุถาม นานามิคลายกอด

“ใช่ เธอนี้บ้าจริงเลยน่ะ อ่ะ!! ดาบยาวของฉัน~~~”นานามิร้องพร้อมจับดาบแบบดีใจ“โชคดีที่ยังปลอดภัย”เธอพูด

“นานามิ ขอโทษด้วยที่ฉันแอบจิกดาบของเธอมาใช้”ฮารุสารภาพ

“ไม่เป็นไรหรอก ให้มันได้ออกกำลังกายบ้างก็ดีแล้ว”นานามิพูดเล่น

“นานามิ มีอีกเรื่องหนึ่ง”ฮารุพูด

“ทำไมเหรอ”นานามิถาม          

“สงสัยเราจะโดนเพื่อนของยามาโมโตะหลอกแล้วล่ะ”ฮารุพูด

“อืม ฉันรู้บ้างแล้วล่ะ ช่วยพูดต่อสิ”นานามิพูด เพราะเตรียมตัวจะไปจัดการที่เดียว

“เอ็นมะ เป็นผู้ชายปกติ ไม่ได้เป็นเกย์ แล้วเขาก็มีคนชอบแล้วด้วย คนที่เขาชอบเป็นผู้หญิงน่ะ”ฮารุเล่าความจริง

“ฮึ่ม...... ไอ้เพื่อนของยามะ!!!!! วันนี้เตรียมตัวเป็นมัมมี่ได้เลย!!!!!!”นานามิพูดจบ เก็บดาบเข้าปอก และวิ่งลงจากดาดฟ้า ไปจัดการคนที่บังอาจโกหกเธอ

“เอ่อ... ฉันไปห้ามทัพก่อนดีกว่าน่ะ หรือว่าไปดูดี”ยามาโมโตะพูดจบ เขาเดินลงจากดาดฟ้า ทำให้เหลือเอ็นมะกับฮารุ

“เอ็นมะ นายมีคนชอบแล้วจริงๆเหรอ”ฮารุถาม

“จริง”เอ็นมะตอบ

“คนที่นายชอบเป็นใครเหรอ ฮารุอาจจะช่วยได้น่ะ”ฮารุพูด แบบอาสา

“เธอช่วยไม่ได้หรอก”เอ็นมะพูด

“ทำไมล่ะ??”

“เพราะคนที่ฉันชอบคือเธอไง ฮารุ”เอ็นมะสารภาพความจริง

“ฮาฮิ!! ไม่จริง คุณเอ็นมะชอบฉัน แล้วชอบฉันตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”ฮารุถาม

“ชอบตั้งแต่วันที่เธอเอาคุกกี้มาให้สึนะแล้วล่ะ วันนั้นฉันแอบดูเธอคุยสึนะอยู่ สีหน้าที่มีความสุขเวลาให้ของกับคนที่รัก สีหน้าจริงจังเวลาคุยเรื่องซีเรียส ตอนที่ฉันเดินไปตลาด แล้วเธอหัวโขกเสา ฉันเดาว่าเธอคงจะมาจัดผิดว่าฉันเป็นเกย์จริงหรือเปล่า ตอนที่เธอสลบไปเพราะหัวโขกเสา ตอนนั้นฉันเป็นห่วงมาก ว่าเธอเป็นอะไรมากหรือเปล่า แต่ว่าตอนนั้นทำให้ฉันได้สัมผัสกับเธออย่างใกล้ชิดมากขึ้น สุดท้ายตอนที่เธอตอบคำถามที่โกคุเดระคุงคิด ตอนเธอเศร้าที่ตอบคำถามไม่ได้ฉันก็อดสงสารไม่ได้ แต่พอสึนะเล่าเรื่องแคทเธอลีน แห่ง เมดิซี สีหน้าของเธอตอนนั้นตั้งใจฟัง ฉันชอบความใส่ซื่อของเธอแหละ”เอ็นมะเล่าเรื่องที่ผ่านมาให้ฟัง

“คนบ้า!!!!!!!”ฮารุร้อง

“ใช่ ผมมันบ้า แต่บ้ารัก”เอ็นมะพูดพร้อมกอดฮารุ

“เอ็นมะ.....”ฮารพูดพร้อมหน้าแดง หัวใจเธอเต้นโครมครามเสียงดังมาก เธอเองก็เริ่มชอบเขาแล้วสิ

“ฮารุ ช่วยคบผมเป็นแฟนด้วยได้ไหม”เอ็นมะถาม พร้อมรอยยิ้ม

“อืม..... ได้สิ เพราะคุณสึนะ ก็ดูเหมือนว่าคิดกับฉันแบบเพื่อนสนิทเท่านั้น งั้นฉันคนกับ อุ๊บ!”ฮารุยังพูดไม่ทันจบ เอ็นมะก็ก้มลงจูบฮารุ เธอแทบจะอ่อนไปกับรสจูบ แต่เขาประคองไว้ เขาคบริมฝีปากเล็กๆอย่างเบาๆทำให้เธอเผยอปากออก เขาสอดลิ้นไปสำรวจในโพลงปากเล็กๆของเธอ เธอช่างหวานมาก เพราะนี้เป็นจูบแรกของทั้งสองคน  จูบที่อบอุ่น อ่อนโยน และอดทนรอคอยไว้ ความรักที่ค่อยเป็นค่อยไปไม่รีบร้อนมาก ในระหว่างที่เอ็นมะกับฮารูจูบกันอยู่นั้น มีคนแอบสังเกตการณ์อยู่ เขาสังเกตตั้งแต่ตอนที่ฮารุถามคนชอบของเอ็นมะแล้ว

“ดูท่าวันนี้จะเป็นข่าวดีของสึนะสินะ และยินดีด้วยทั้งสองคน”ยามาโมโตะพูดเบาๆพร้อมยิ้ม

ตอนกลางคืน

ปราสาทวองโกเล่

ห้องนั่งเล่น

“ฮ่ะฮ่าๆ สึนะ ทุกคนมีข่าวดีมาบอก”ยามาโมโตะพูด

“ข่าวดีอะไรเหรอ ยามาโมโตะ”สึนะถาม

“ฮารุยอมเป็นแฟนกับเอ็นมะแล้ว”ยามาโมโตะพูด

“จริงเหรอ เจ้าบ้าเบสบอล!!!”ฮายาโตะถาม

“จริง ฉันเห็นมากับตาเลย”ยามาโมโตะตอบพร้อมยิ้ม

“คึหึหึหึ ดีแล้วล่ะ อีกอย่างฮารุก็ไม่ตรงกับลักษณะเนื้อคู่ทั้ง5ของพวกเรา ตามคำทำนายซินแส้(เซน)บอกไว้”มุคุโร่พูด

“ดีแล้วที่ฮารุได้คู่กับบอสชิม่อนแฟมีลี่”ฮิบาริเสริม

“งานนี้แผนของเอ็นมะก็คงสำเร็จด้วยดี สบายแล้วฉัน”สึนะพูด “อีกอย่างที่มุคุโร่พูดมาก็ถูกแหละ เพราะเนื้อคู่ของเรามีลักษณะแตกต่างออกไป อย่างของฉันได้คนที่เคยรู้จักและสูญเสียความทรงจำ แต่สุดยอดลางสังหรณ์ของฉันบอกว่า มันมีมากกว่านั้น ของคุณฮิบาริได้ลูกพี่ลูกน้องของมุคุโร่และแถมเป็นโจรจับยากอีก ของโกคุเดระคุงได้บอสมาเฟีย แต่เป็นบอสที่โดนคำสาปประจำแฟมีลี่ของตัวเอง ส่วนของคุณมุคุโร่ได้ลูกคุณหนู แต่นิสัยแย่สุดบรรยาย แถมยังเด็กอีก และสุดท้ายของยามาโมโตะได้คนที่กตัญญู ทำงานแต่สุจริตเท่านั้น และห้าวนิดๆ”เขาเล่าวันที่ซินแส้มาทำนายพวกเขา

“แต่ว่าพวกเราจะได้พบเนื้อคู่นั้น ก็ตอนที่พวกเราเรียนมหา’ลัยกันจบแล้วสิน่ะ”ฮิบาริพูด ทั้ง4พยักหน้าพร้อมกัน เพราะตอนนี้พวกเขายังเป็นนักศึกษาปี3-4อยู่ เมื่อถึงวันที่พวกเขาเรียนจบ ออกไปทำงาน2-3ปี เนื้อคู่ของพวกเขาเริ่มปรากฏตัวแล้ว และปรากฏที่ล่ะคน

**********THE END**********

 

พูดคุยซักนิด

    ที่ตั้งชื่อเรื่องว่า ‘จากไกลเป็นใกล้’ เพราะว่าเซนนึกถึงเรื่องการพูดคุย คำว่า ‘ไกล’ เซนเปรียบว่าคนเราตอนพึ่งรู้จักและเราไม่รู้แน่นอนว่าคนนั้นมีนิสัยยังไง เราก็เลยไปถามคนใกล้ตัวเขา โดนไม่รู้ว่าคนใกล้ตัวเขาจะพูดจริงหรือโกหก  ก็เหมือนตอนที่นานามิไปถามเพื่อนของยามาโมโตะ แล้วมาบอกฮารุ ฮารุก็เลยเข้าใจเอ็นมะผิด  ส่วนคำว่า ‘ใกล้’ เซนเปรียบว่า ถ้าเราจะทำความรู้จัก คนที่เราพึ่งรู้จักมากขึ้น ก็ถามไปเลย จะได้รู้คำตอบจากปากเขาโดยตรง ก็เหมือนตอนฮารุได้รู้ความจริงจากปากเอ็นมะ

ป.ล.1.คอนเม้นท์ด้วยน่ะ ถ้าแต่งไม่สนุกต้องขออภัยด้วยนะจ๊ะ


ป.ล.2.เห็นตราข้างบนไหม ลองลอกดูสิ ถ้าไม่อยากเรื่องถึงโรงถึงศาล หรือเจอ6ลุ่ม1นะจ๊ะ

 

 

:)  Shalunla