ขุนนางผู้นั้นเป็นภรรยาโจร

บุตรชายตระกูลซูล้วนกล้าหาญชาญชัย คุณชายทั้งสี่ท่าน มีสามท่านเป็นแม่ทัพนำกำลังทหารสู้รบเพื่อแคว้น ผู้คนต่างสรรเสริญยกย่อง บางคนยังเล่าลือถึงคุณชายสี่ที่หายออกจากจวนตั้งแต่แปดขวบ กล่าวว่า คุณชายสี่นรลักษณ์เป็นเลิศผู้นั้น หากยังอยู่ไม่แน่ว่าจะเจริญรอยตามพี่ชาย

น่าเสียดายที่ไม่มีผู้ใดรู้ว่าคุณชายท่านนั้นไม่มีทางจะเป็นดังชาวเมืองคาดหวัง

ตัวอย่าง

......

“เจ้าคือซูเซ่อ”

“พี่ยังจำข้าได้ รู้หรือไม่ ข้าซาบซึ้งน้ำตาไหล ข้ารักพี่ นับถือพี่ถึงปานนั้น แต่สิ่งพี่ตอบแทนให้ข้า มันทำให้ข้าแค้นพี่ถึงขั้วหัวใจ”

“เจ้ายังมีชีวิตอยู่ เป็นไปไม่ได้ ตอนนั้น ขะ ข้า ข้าเห็นกับตาว่าเจ้า”

“หลิวเกอเกอะ (พี่ชายแซ่หลิว) ซูเฉิงต้าเกอ (พี่ใหญ่ซูเฉิง) พวกท่านไม่ต้องเกรงไป หนึ่งในนี้ วันนี้จะต้องชดเชยให้ข้า”

“อย่าแตะต้องเขา จะทำอะไรก็มาลงที่ข้า”

“พี่ไม่ต้องปกป้องคนอื่น ปกป้องตัวเองเถอะ เอาตัวให้รอด...”

“ซูเซ่อ!”

“เรียกเสียให้พาเถอะ หลังวันนี้ท่านต้องเรียกข้าใหม่ ข้าไม่ใช่ซูเซ่อคนเดิมอีกแล้ว”

“เจ้าคิดจะทำอันใด ถอยไป!”

“พวกเราเข้าวิวาห์กันแล้ว สามีเข้าใกล้ภรรยามีอันใดไม่ถูกต้อง พี่อย่าคิดหนี อย่างไรก็หนีข้าไม่พ้น ยอมเสียเถิด”

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสถานที่จริงหรือประวัติศาสตร์ชาติใด 

 นายเอกมีอายุมากกว่าพระเอก เหมาะสำหรับผู้นิยมนายเอกสูงวัย (วัยกลางคน)

*อ่านฟรีจนจบ หลังจบแล้วไรท์จะทำการติดเหรียญถาวร