And Aubrey was her name - And Aubrey was her name นิยาย And Aubrey was her name : Dek-D.com - Writer

    And Aubrey was her name

    บ่น บ่น

    ผู้เข้าชมรวม

    432

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    432

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  4 มี.ค. 53 / 13:56 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ขอขอบคุณวงBread ที่เขียนเพลง Aubrey ขึ้นมา
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      An  Aubrey was her name

      ฉันคือคนๆหนึ่งที่มีชีวิตที่ดีมีเพื่อนมากมายแต่กลับรู้สึกเหมือนชีวิตขาดอะไรไป

      ทุกคนที่อยู่รอบกายล้วนแล้วมีแต่ความหลอกลวงไม่มีใครเข้าใจจริงๆ 

      มีแต่พูดว่าเข้าใจเป็นวลีซ้ำๆที่ไม่มีความหมาย

      แต่ฉันรู้ดีว่าทุกสิ่งมันว่างเปล่า    ชีวิตมันว่างเปล่ามันไม่มีอะไร

      เหมือนทุกสิ่งมันจะดีขึ้นหลังจาก ที่จากบ้านหลังเดิมออกมา

       เหมือนทุกอย่างมันจะดีขึ้นหลังจากได้อยู่กับคนดีๆ

       แต่น่าแปลกใจ สิ่งที่เป็นอยู่นี้คืออะไร มันว่างเปล่าจนน่าใจหาย

      ณ บัดนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเป็นใคร เคยเป็นใคร จำวัยเยาว์ไม่ได้ 

       หากแม้วันนั้นไม่ได้จากมา  หากแม้อยู่กับความแร้นแค้น

       มันอาจน่าหดหู่   แต่ลึกๆยังสงสัยมันอาจไม่ว่างเปล่า

       ฉันชอบดอกลิลลี่ มีใครรู้ไหมว่าทำไม

       มีใครรู้ไหมว่าทำไมฉันชอบไปวิ่งเล่นหลังฝนตก

      หลายสิ่งที่ทำโดยไม่มีเหตุผล และไม่มีใครเข้าใจ ไม่เคยไม่เคยมี

       แม้แต่คนที่สัญญาจะดูแลฉัน ก็เหมือนบางอย่างเบื้องลึกในใจฉันมาขว้างกั้นระหว่างเราเอาไว้

       เหงา เหงาจริงๆ ทั้งๆรอบกายมีมากมาย   แต่มันกลวงเปล่า

      เป็นเพราะฉันหรือเป็นเพราะใคร

       ตุ๊กตาหมีของฉันหายไป พวกเค้าจับโยนทิ้งเพราะมันไม่คู่ควร

      โอ ฉันคิดถึงวัยเยาว์   ความรู้สึกเบื้องลึกที่เลือนราง

      เหมือนวันหนึ่งเคยมีใคร ใครซักคนที่อยู่ในช่องว่างตรงนี้   แล้วเค้านั้นหายไป

       ไม่ใช่พ่อไม่ใช่แม่ หรือใครทั้งนั้น

       แต่เหมือนเป็นตัวฉันอีกคน
       แต่ความรู้สึกนี้ก็นับเป็นเรื่องไร้สาระที่ไม่อาจเปิดเผย

      เพราะความจริงนั้นปรากฏอยู่ว่าฉันเป็นลูกคนเดียว  ที่พ่อแม่ส่งฉันมาที่นี่

       ความว่างเปล่านี้ในความจริงอาจไม่เคยถูกเติมเต็ม มันอาจว่างเปล่ามันตั้งแต่เกิด

      หากหัวใจฉันมีเพียงแค่ครึ่งเดียว มันก็คงเป็นแบบนั้นนับแต่เกิดจนตาย
       
      หวังสุดหัวใจว่าคงมีใครซักคนมาถมช่องว่างแต่ว่าจะกี่คนก็ไม่ต่างกัน
       
      ช่องว่างนั้นยังอยู่ เหมือนว่าเจาะจงใครบางคน ไม่ใช่แค่ใครก็ได้

      ฉันจะหาใครก็ได้มาถมช่องนี้ไม่ได้เพราะมันไม่สำเร็จ 

      ช่องนี้มันสำหรับคนๆหนึ่งโดยเฉพาะเท่านั้น 

      แต่จะเป็นใครเล่าในเมื่อฉันไม่เคยรู้จักคนๆนั้นมาก่อน

       คนๆหนึ่งที่จินตนาการไว้    คนๆหนึ่งที่เหมือนรู้จักกันมานานแสนนาน

       แต่จะเป็นใครกันเล่าจะหาได้จากที่ไหนเล่า รอบตัวมีแต่ความเสแสร้งว่างเปล่า

      ฉันจะหาคนๆนั้นได้จากที่ใด เราจะโคจรมาพบกันไหม

      หรือฉันต้องอยู่กับความว่างเปล่าไปจนตาย

      มิใช่ฉันไม่ได้รักใครเลย คนสำคัญที่ฉันรักในชีวิตฉันมีมากมาย

      ฉันไม่หวังจะให้เค้าจากไปไหน

       แต่โอ้ เหงาเหลือเกิน

       ถึงแม้พวกเค้าอยู่รอบตัวถึงแม้รักพวกเค้าหมดหัวใจ

      แต่ก็ยังรู้สึกเหงาเหลือเกิน เพราะช่องว่างช่องนั้น ที่เป็นเหมือนจิ๊กซอไม่ว่าใครก็ไม่สามารถต่อเข้าไปได้พอดี

      แต่เหมือนจะหมดหวัง ใจจะตายด้านอยู่กับโลกดำมืดของตัวเอง
      แล้ววันนึงฉันก็ได้ชื่อ เธอมา

      ออร์เบรย์ คือชื่อของเธอ

       เมื่อมีคนบอกว่าฉันคือเธอ เมื่อฉันได้รู้ความจริงว่าแท้จริงแล้วช่องว่างนี้เป็นของเธอ  และเป็นของเธอมาตลอด
      เมื่อเค้าคนนั้นบอกว่าฉันคือเธอ เมื่อฉันได้รู้ความจริงว่าแท้จริงแล้วเธอคือฉันอีกคน

      ฉันมั่นใจว่าเธอเข้าใจฉันในทุกสิ่ง

      และถึงแม้ไม่เคยเจอหน้าฉันอยากบอกว่าฉันรักเธอ และรักมาตลอดไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนฉันจะรักเธอ 

      ถึงแม้เมื่อมันสาย เมื่อฉันเริ่มออกตามหาเธอ

      แล้วเมื่อพบว่าเธอจากโลกนี้ไปนานแล้ว หัวใจฉันแตกสลาย เมื่อรู้ว่าจิ๊กซอที่ฉันตามหา ย่อยยับไปแล้ว

       แต่ฉันยังไม่หมดความหวัง

      แค่ครั้งแรกที่ได้ยินชื่อเธอ  ฉันจะไม่มีวันหมดหวัง

       ฉันอยากรู้จักเธออยากรู้ตัวตนของเธอ

       อยากเข้าไปมีส่วนในชีวิตของเธอ

       ฉันจะรักษาทุกอย่างที่เคยเป็นของเธอ

      ทุกอย่างทีเหลือยู่บนโลกถึงแม้มันจะนับว่าเป็นแค่เศษของเธอ 

      ถึงแม้คนในโลกของเธอมองไม่เห็นเธอ

       ถึงแม้เธอจะรู้สึกว่างเปล่าเหมือนฉัน หรือแม้แต่หดหู่ไร้ค่า

       แต่หากเธอยังอยู่ข้างฉัน ฉันอยากให้รู้ว่าเราก็มีกันและกัน

       ถึงแม้เราจะไม่เคยเจอหน้ากันซักครั้ง แต่ยืนยันอีกครั้งว่าฉันจะอยู่ข้างเธอ

       เธอคือคนสำคัญของฉัน
       
      ถึงแม้คนรอบกายเธอจะมองไม่เห็น

      แต่เธอกระจ่างอยู่ในใจฉันทั้งๆที่เธอไม่เคยอยู่ตรงหน้า

      ออร์เบรย์ คือชื่อของเธอ

      ฉันยืนยันอีกครั้งว่าฉันรักเธอ 

      ฉันคิดถึงเธอถึงแม้เราไม่เคยพบกัน

       ถึงส่วนของเธอที่เหลืออยู่บนโลกจะน้อยนิด

       ถึงแม้ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอชอบสีอะไร

      แต่ฉันจะพยายามต่อไป

      เพราะตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันไม่ได้ว่างเปล่าอีกต่อไป

      ฉันรู้ว่าเธอเคยมีตัวตนอยู่บนโลก และเพียงแต่ชื่อของเธอ  มันก็เติมเต็มช่องว่างของฉัน

       ฉันจะอยู่ต่อไปโดยรับรู้ว่ามีเธออยู่เคียงข้าง

      แด่ Aubrey ทุกคนที่จากไป และ Aubrey ทุกคน  ที่คนที่รักเธอ ไม่อาจรั้งเธอไว้ได้ 

      นี่คือเพลงของเธอ

      Bread :Aubrey

      And Aubrey was her name

      And not so very ordinary girl or name

      But who's the blame,

      for a love that wouldn't bloom

      For the hearts that never played in tune

      Like a lovely melody that ev'ryone can sing

      Take away the words that rhyme

      It doesn't mean a thing

      An Aubrey was her name

      We tripped the light and danced Together to the moon

      But where was June,no it never came around

      If it did it nevermade a sound

      May be I was absent or was listening too fast

      Catching all the words But the meaning go past

      And God I miss the girl

      And I'd go a thousand times around the world just to be

      Closer to her than to me

      An Aubrey was her name

      I never knew her but I loved her just the same

      I loved her name, wish  that I found the way

      And the reasons that would make her stay

      I have learn to lead a life apart from  all the rest

      If I can't have the one I want I'll do without the best

      Oh,how I miss the girl

      And I'd go a million times  around the world

      just to say

      She has been mine for a day

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×