A little bit ขอรักสักหน่อยเถอะ

A little bit

ขอรักสักหน่อยเถอะ

บทนำ

เสียงฮึมเพลงที่ได้ยินมาพร้อมกับสายลม ทำให้หญิงสาวลุกขึ้น ขึ้นมาพร้อมกับฮัมเพลงนั้นไปพร้อมด้วยในขณะเดียวกัน

“ยัยข้าวปุ้น”  เสียงอาจารย์ที่ดังยิ่งกว่าเสียงนาฬิกาปลุกสะอีก

“อาจารย์ O.o ”  ฉันเด้งตัวเต็มที่พร้อมจะกระโดดออกนอกหน้าต่างในขณะเดียวกันแต่ทว่า

“อะไรกันยัยเซ่อ”  ผู้ชายที่รูปร่างสูง ผิวขาว ใบหน้ารูปไข่ ขนตายาวและมีผมสีดำพร้อมตาที่คมกริบ มองมาทางฉันที่กำลังวิ่งไปชนเค้าอย่างไม่ทันรู้ตัว

“ขอโทษคะ” ฉันที่ล้มลงไป รีบกล่าวคำขอโทษพร้อมกับมองใบร่างของชายที่เป็นถึงหนุ่งสุดฮอตของโรงเรียน ทั้งรวย ฉลาดและหล่อมว๊ากกก

“คราวหลังเดินดีนะคนสวย” ชายหนุ่มอีกคนพูดออกมาพร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้มและส่งมือมาให้ฉันจับเพื่อลุกขึ้น

“ขอบคุณคะ”  ฉันกล่าวขอบคุณพร้อมยิ้มให้

“แกจะไปช่วยยัยเซ่อเนี่ยทำไม ห๊า !!!ไอกิ - - * ” 

“เอาน่า ไหนๆก็เพื่อนร่วมชั้นกันนะ ฮาโต้”  ไอกิพูดพร้อมยิ้มมาทางฉันที่กำลังทำหน้า งง เหมือนคนเพิ่งถูกขอเป็นแฟน

“เหอะ = = ” ชายหนุ่มที่มีชื่อว่าฮาโต้ ทำท่าทางไม่พอใจก่อนจะเดินไปเข้าห้องเรียนที่ฉันเพิ่งวิ่งออกมาเมื่อกี้

“เห้ย !!!  รอด้วยสิไอ้โต้”  ไอกิรีบวิ่งตามพร้อมทั้งยิ้มมาให้ฉัน

ฉันได้แต่ทำหน้ายิ้มกับ  แต่ฉันเองยังไม่เข้าใจว่าทำไมฉันถึงมายืนอยู่ที่นี้ได้นะ ยัยข้าวปุ้น -*-??

บทที่1

ฉันจะจีบเธอ เป็นไง

            อร๊ายยยย ~    ~  เสียงกริ๊ดที่ทำให้การนอนการวันของฉันต้องจบลงเพียงเวลาแค่สั้น T^T

“พี่ไอกิ พี่ฮาโต้ ” อร๊ายยยยย  ~  ~   เสียงนักเรียนตั้งแต่ม.1ถึงม.5   ตะโกนส่งเสียงเหมือน  หมาโดนไฟจิ้มตูดยังไงอย่างนั้นเลย

“น่าลำคาญจิงๆ”  ฮาโต้ชายที่ไม่เคยมีความพอใจในโลกนี้เอาสะเลย พูดออกมาอย่างเบื่อๆก่อนจะเดินมาตรงศาลาริมสระน้ำ

“ฮ่าๆๆ แกอย่าเพิ่งเบื่อสิฮาโต้” ไอกิพูดกับฮาโต้อย่างมีความสุข แต่ทว่าคนที่ได้รับคำพูดไม่มีความสุขด้วยนะสิ

ฉันที่กำลังนอนใต้ต้นสกาเลด่า (ต้นไม้พรรณใหม่) ก็ลุกขึ้นพร้อมกับมองหน้า 2 คนผู้มาเยื้อน

“O.o ฮาโต้ ไอกิ”  การมาเยื้อนของ2คนนี้ทำให้ฉันแทบหัวใจวาย

“ไอ้ไอ ฉันมีอะไรสนุกสนุกเล่นแล้วร่ะ” ฮาโต้ยิ้มพร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาทางฉัน

“อะไรว่ะ ไอ้โต้” ชายหนุ่งอีกคนทำหน้างุ่นงง

“นิ !!!  ยัยเซ่อ”

“ห๊า  o. O ”

“เธอ... มีแฟนรึยัง”

“เห้ย !! ไอ้โต้” ไอกิทำหน้างงยิ่งกว่าหมาที่กำลังมองของเล่นใหม่อีก

“คือ..........ว่าฉัน.....”

“ตอบมาสิว่ามีรึยัง”  ขณะนั้นใบหน้าที่เป็นรูปไข่ก็เข้ามาอยู่ตรงหน้าฉันในขณะเดียวกัน

“คือ ......  ฉันไม่รู้ไอ้บ้า”  ฉันรีบพลึกฮาโต้ออกอย่าแรงก่อนจะวิ่งด้วยความเร็วสูงยิ่งกว่าเสื้อซีต้าร์วิ่งจับแมวสะอีก

“นี่ ยัยเซ่อ ฉันจะจีบเธอ o.k มั้ย” เสียงของชายหนุ่มที่ฉันเพิ่งวิ่งหนีตะโกนไล่หลังของฉันมา

“ฉัน ไม่รู้” ฉันตอบไปพร้อมกับการ วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่งไป (เป็นเพลงอ่ะ)

ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมอยู่ๆก็มีผู้ชายมาขอจีบฉันทั้งๆที่เราก็ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ฉันพยายามหาคำตอบจนถึงคาบเรียนสุดท้ายของวันนี้ แต่ทว่ามันยังไม่ท้ายสุดของความคิดฉันน่ะสิ อยู่ดีๆก็มีเสียงที่ตาบ้านั้นพูดแทรกเข้ามาในสมอง “ยัยเซ่อ ฉันจะจีบเธอนะ”

“บ้า บ้า บ้าไปแล้ว คิดอะไรเนี่ย ยัยข้าวปุ้น”  แต่ความคิดของฉันก็ต้องหยุดไปชั่วขณะเมื่อได้ยินเสียง 1100 เดซิเบลของคนที่ฉันเองก็คุ้นเคย

“ข้าวปุ้น ข้าวปุ้นของพ่อ ลั้นล้าลั้นล้า ” พ่อฉันที่รักการร้องเพลงถึงแม้พ่อจะร้องแย่ยิ่งกว่าเด็กอนุบาลร้องสะอีก

“ว่าไง คะ พ่อ” ฉันตอบพ่อไปด้วยอาการเบื่อโลกสุดชีวิต

“ไปกินข้าวกันเถอะลูกรักของพ่อ ลั้นล้า ลั้นล้า” พ่อของฉันถึงจะเป็นคนที่ร้องเพลงไม่ได้เรื่องที่สุดแต่ท่านก็เป็นคนที่ทำอาหารได้เก่งสุดยอดเช่นกันเลยทีเดียว  ตั้งแต่แม่ของฉันเสียไปเมื่อตอนฉันอายุ 6 ขวบ พ่อก็ดูแลฉันมาโดยตลอด โดยที่พ่อไม่เคยคิดจะมี2นอกจากแม่ ฉันเหมือนมีพ่อและแม่ในขณะเดียวกัน ถึงแม้แม่จะเสียไปแต่พ่อก็ไม่เคยให้ฉันต้องรู้สึกว่าขาดแม่เลย

บทที่ 2

ฉันมีแฟน2คนหรอ

คงเป็นอีกวันนึงที่ฉันต้องเจอกับ 2 ชายหนุ่มที่สุดแสนจะฮอตและมีคารมต่างกันสุดจะบรรยาย ก็ตามเคยฉันก็ไปนอนกลางวันที่สระน้ำเช่นเคย แต่ทว่า วันนี้ฉันกับมีความรู้สึกว่าตัวเองเป็นเป้าสายตาของบรรดาสาวๆรุ่นน้อย รุ่นใหญ่ ต่างมองฉันเหมือนอยากจะฆ่าฉันไปตามกันเลย ทุกครั้งที่ฉันเดินไปไหน ไม่ว่าจะไปห้องน้ำ เข้าเรียน ทำกิจกรรม ก็จะมีสายตามองตลอดจนถึงเวลาเลิกเรียน ใต้ตึก722 มีป้ายประกาศอันใหญ่โตมหึมา ป้ายนั้นมีรูปฉันและฮาโต้ติดอยู่  เนื้อความของป้ายเขียนไวว่า “ต่อจากนี้ผู้หญิงคนนี้คือแฟนของผม ฮาโต้ โอกาอาริ”  ฉันลืมบอกไปว่าโรงเรียนของฉันน่ะเป็นโรงเรียนนานาชาติชื่อดังแห่งนึง มีแต่ลูกหลานคนรวยมาเรียน รวมถึงฉันด้วย(ไม่ได้หลงตัวเองนะแต่มันเรื่องจิง) พ่อของฉันเปิดร้านอาหารไทยอยู่ที่ต่างประเทศถึง 50 สาขา พ่อฉันต้องบินไปต่างประเทศทุกๆ1อาทิตย์  เฮ้อ ~  ฉันเหนื่อยใจจริงๆที่รวยและสวย(หลงตัวเองหน่อยนะ)

“ข้าวปุ้น ข้าวปุ้น” เนกี้ เพื่อนสาวชาวอเมริกันเรียกฉันอย่างดังก่อนที่คนอื่นๆจะหันมาตามเสียงที่เมกี้เรียก

“ข้าวปุ้น นี้เธอเป็นแฟนกับฮาโต้จริงหรอ ตอนไหน ยังไง เมื่อไหร่ แล้วใครขอ”  คำถามที่เพื่อนสาวของฉันยิงถามมา ทำให้ทุกๆคนที่อยู่ตรงนั้นเงียบและต่างให้ความสนใจ เหมือนกับว่าฉันกำลังจะประกาศคอร์ฟิวยังไงยังงั้น

“เมกี้ คือว่าฉันน่ะ....0” ฉันยังพูดไม่ทันจบ ก็มีเสียงผู้ชายที่ฉันรู้สึกว่าเริ่มจะคุ้นเคยแล้วล่ะสิ

“ข้าวปุ้น ที่รักของฉัน ~  ~ >//<”  เจ้าของเสียงคนนั้นไม่ใช่ใครเค้าคือ ฮาโต้ โอกาอาริ ผู้นำความเดือนร้อนมาให้ฉัน

“ใคร= =?? ใครเป็นที่รักนาย” ฉันรีบแย้งทันที

“ที่รัก อย่าทำเย็นชากับเค้านักสิเค้าคิดถึงคิดถึงตัวเองสุดเลย”

“..........”  ฉันพูดไม่ออกได้แต่นิ่งเงียบ

“ที่รักไปเถอะ เค้าหิ้วหิวข้าว” ฮาโต้พูดพร้อมยิ้มอย่างไม่เป็นมิตรมาทางฉัน T^T

“ไปไหน ไปไหน ฉันไม่ไป ช่วยด้วยเมกี้” ฉันตะโกนอ้อนวอนให้เพื่อนสาวมาช่วยแต่ดูเหมือนว่ายายนั้นจะเออออตามตาบ้านี้ด้วย  ฉันทำอะไรไม่ได้เลยได้แต่ให้ฮาโต้โอบเอวฉันไปตรงที่รถของเขาจอด  สายตาของฉันกวาดไปทั่วโรงเรียนเพื่อจะขอความช่วยเหลือจากผู้คน  ทันใดนั้นสายตาคู่สวยของฉันก็กวาดไปเห็นไอกิ ฉันรีบเด้งตัวออกจากอ้อมแขนของฮาโต้และวิ่งสุดชีวิตเพื่อไปหาไอกิ

“ฉันเป็นแฟนกับไอกิ อาการะ”   ฉันพูดไปอย่าดังโดยที่ไม่สนใจคนรอบข้างรวมถึงผู้ชายที่ฉันเพิ่งวิ่งหนีเขามา

“O.o”  ไอกิที่ฉันเพิ่งบอกว่าเป็นแฟนทำหน้างง งง งง และ งง

“เธอเป็นแฟนกับไอ้ไอ ตอนไหน เมื่อไหร่ ยังไง”  ฮาโต้ถามด้วยอารมที่สุดแสนจะเสีย เสีย เสียและเสียมาก

“เฮ้ย ไอ้โต้ นี้มันอะไรกันว่ะ”

“ฉันเป็นคนต้องถามแกมากกว่าว่านี้มันอะไร”

“สรุป คือ ยัยข้าวปุ้นนี้มันคบซ้อนไงละ”  เสียงผู้หญิงที่ดังขึ้นมาทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อย  รีเจน สาวเซ็กซี่และโครตสวยของโรงเรียนพูดขึ้น พร้อมกลับเดินมาจับที่ไหล่ฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว

“เอาล่ะ พี่น้องเอ๋ย ต่อไปนี้ไอกิและฮาโต้จะมีแฟนคนเดียวกันคือ ยัยข้าวปุ้น”

“อะไรนะ”   ไอกิและฮาโต้ อุทานออกมาพร้อมกันและเสียงดังพอๆกับเสียงช้าง100ตัวร้อง

“O.o.....”  และตัวฉันได้แต่ยืนนิ่งไม่เข้าใจและงงว่า ฉันทำแบบนี้ได้ด้วยหรอ ฉันคบคน2คนได้ด้วยหรอและคนสองคนนั้นเป็นหนุ่มฮอต  มันกำลังจะเกิดอะไรขึ้น

บทที่3

เดตครั้งแรก....

วันเสาร์ที่แสนจะสบายของนักเรียนม.ต้น ม.ปลายทุกคนแต่สำหรับฉันมันไม่ใช่ ฉันต้องมาเดตกับผู้ชาย2คนที่ใครๆก็อยากจะได้ไปครอบครอง โดยที่ทั้ง2ใช้เวลาเกือบทั้งคืนในการเถียงกันในห้องรับแขกที่สุดหรูของบ้านฉันว่าจะไปเดตกับฉันที่ไหนดี  สุดท้ายที่ ที่ได้มาคือสวนสนุกอันลำค่า= =

“มาช้าจริงนะยัยเซ่อ”  ฮาโต้ทำหน้าอย่าไม่พอใจ ก็ไม่แปลกหรอกนะที่ผู้ชายอย่างฮาโต้จะไม่พอใจ

“………..”

“ข้าวปุ้น มาแล้วหรอ”  ไอกิพูดพร้อมส่งยิ้มหวานมาทางฉัน

“^^ ไปกันเลยมั้ย” ฉันที่พึ่งมาถึงชวนทั้ง2เข้าสนสนุกอย่าไม่รีรอ

เราทั้ง3เดินเข้ามาในสวนสนุกพร้อมกันและขณะเดียวกันก็มีสายตาที่บงบอกว่ากำลังนินทาฉันอยู่ ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยใช่มั้ยที่ฉันจะมีผู้ชายที่ หล่อ รวย เย็นชา แต่ดูเจ้าเล่ห์ อย่าฮาโต้อยู่ข้าง และมีผู้ชายที่น่ารัก ยิ้มเก่ง พูดจาสุดแสนจะหวาน อย่างไอกิ อยู่อีกข้าง  เอ๊ะ !! หรือว่ามันแปลกมากกันนะ ระหว่างที่ฉันกำลังอยู่ในภวังค์ความคิดก็มีเสียงแทรกขึ้นมา แน่นอนว่าเจ้าของเสียงก็คือ ไอกิ

“คิดอะไรอยู่รึเปล่าข้าวปุ้น” ไอกิถามฉันพร้อมทำหน้างุนงง อย่าสงสัย 

“เปล่าหรอกจ้ะ” ฉันรีบตอบก่อนจะหันหน้าไปยิ้มกับไอกิ  และเดินต่อไป

ขณะที่กำลังเดินอยู่ในสวนสนุก

“ข้าวปุ้น เล่นไวกิ้งกันมั้ย ???”  ฮาโต้ถามฉันที่มาพร้อมรอยยิ้มที่บ่งบอกว่ากำลังสมเพศฉันอยู่

หึ!!! ไอ้ฮาโต้ ไอ้ลูกครึ่งญี่ปุ่น แกคงคิดว่าฉันไม่กล้าเล่นสินะ 5555  ฉันเล่นมาทุกอย่างแล้วในสวนสนุกนี้

“ว่าไงหรอ ข้าวปุ้นอยากเล่นมั้ย”  ไอกิถามฉันอย่างเป็นห่วง

“ฉันเล่นแน่นอน”  ฉันตอบไอกิพร้อมหันหน้าไปเลียบลิ้นให้ฮาโต้1ครึ่งก่อนที่เราจะไปที่ไวกิ้งที่ได้ชื่อว่าสุดจะสยิ้วกิ๊วที่สุด 

“ไปกันเลยไอกิ ฮาโต้”  ฉันดึงเขาทั้ง2คนมานั่งที่สูงที่สุด พอเครื่องเริ่มทำงานฉันหันไปมองหน้าทั้ง2คน  หันไปทางไอกิหน้าของเขายังคง ยิ้มรับทุกสถานการณ์เหมือนว่าฉันไม่กลัวแกหรอกไอ้ไวกิ้ง5555  แต่ผิดกับฮาโต้คนที่ชวนฉันด้วยทางทีที่สมเพศฉันกับทำหน้ากังวลเหมือนกับว่ากับลงจะตกภูเขาฟูจิยังไงยังงั้น    พอเครื่องเริ่มสูงขึ้นเสียงกริ๊ดของบรรดาเหล่าชายหญิง เลส ทอม ทั้งหลายต่างร้องเสียงหลงกันเป็นแถวรวมถึงฉันและไอกิ แต่ฮาโต้กับนั่งเงียบตัวเกร็งอย่าคนกำลังจะตกจากที่สูงอย่างนั้นแหละ  หลังจากเครื่องหยุดฉันรีบลุกอย่าคนมีความสุขที่ได้ปลดปล่อยไปกับการกริ๊ดเมื่อกี้ 

“ไอกิ คือฉัน.......”  อยู่ๆคนที่กำลังพูดก็ล้มลง

“ฮาโต้ !!!!”  ฉันกับไอกิตะโกนพร้อมกันก่อนจะรีบพาร่างของชายหนุ่งไปที่เก้าอี้ไม้ข้างๆสระน้ำที่ฉันคิดว่าตรงนี้ร่มที่สุดแล้ว

“ข้าวปุ้น เดี๋ยวฉันจะไปซื้อน้ำนะ”  ไอกิรีบเดินไปอย่าไม่รีรอ

เหลือฉันกับฮาโต้ตอนนี้เขากำลังนอนบนตักที่แสนจะขาวของฉันคนนี้   แต่ทว่าดูไปดูมาหน้ารูปไข่ปากที่เป็นกลีบ และขนตาที่แสนจะงอนเหมือนผู้หญิง มันทำให้ฉันรู้สึกร้อนไปทั้งใบหน้านี้ฉันเป็นอะไรไป ทำมั้ยมองหน้าตานี้ แล้วฉันต้องร้อนไปทั้งหน้าแบบนี้ด้วยร่ะ นี้มันอะไรกัน ยัยข้าวปุ้นแกเป็นอะไรกันแน่ 

“ทำไมมองฉันแบบนั้นร่ะ”  อยู่ๆผู้ชายที่นอนหนุนตักฉันก็ลืมตาขึ้นมาก่อนที่พยายามจะลุกจากตักฉัน

“นายจะทำอะไรน่ะO.o” 

“โอ้ยทำมั้ยมันมึนหัวแบบนี้”  ฮาโต้พูดพร้อมล้มลงมานอนบนตักฉันอย่างรวดเร็ว

“นายไว้มั้ย อย่าพึ่งรีบร้อนลุกสิ”

“เธอเป็นห่วงฉันหรอข้าวปุ้น”   ฮาโต้ยิ้ม ตาของเขายี้จนทำให้เหมือนเด็กที่ได้สายไหมเลย

“>//////<”แต่ทว่าทำไมฉันถึงรู้สึกร้อนไปทั้งหน้าแบบนี้อีกแล้วร่ะ อร๊ายยยจะบ้าตายนี้มันอะไร

“ฮาโต้ ตื่นแล้วหรอ” 

“ไอกิ !!! O.o”

“ใช่ เธอตกใจทำมั้ยหรอข้าวปุ้น ^_^”

“เปล่าๆๆ ไม่มีอะไรจ้ะ”

“จริงๆหรอ ข้าวปุ้น”

“ ( - - ) (_ _) (- -) (_ _) อืม ”

“นี้ฮาโต้กินน้ำสิ”

“ขอบใจนะไอกิ แต่ฉันมึนหัวมากๆเลย”

“นิ !! ข้าวปุ้นเธอร็มั้ยว่าฮาโต้แพ้ความสูง>_O”

“O.o  O.o O.o จริง”

“หุปปากไปสะไอกิ”  ฮาโต้ที่นอนอยู่ตะโกนใส่หน้าไอกิที่ก้มหน้าลงมาหาฉันจนจมูกจะชนกันอยู่แล้ว     >////////////////////////<

บทที่4

ฉัน....อาจจะชอบเธอ

            “คุณหนู คุณหนูเจ้าค่ะ คุณหนู”  เสียงพี่กาแม่บ้านที่ตะโกนเรียกฉันทุกเช้า

“ตื่นแล้วคะ ”

“มีคนมาพบนะคะคุณหนูตอนนี้รออยู่ที่ห้องรับแขกที่3ของบ้านค่ะ”  ถ้าฉันเดาไม่ผิดคงจะเป็นตาบ้า2คนนั้นเป็นแน่ ไอกิกับฮาโต้ เห้อ !! เมื่อวานเพิ่งไปเดตะวันนี้จะพาฉันไปไหนกันนะ

“พวกนายมาทำไม”

“ไอกิชวนมา” ฮาโต้ตอบเหมือนคนที่ยังไม่ตื่นเต็มที่

“ข้าวปุ้นวันอังคารนี้ฉันต้องไปงานเลี้ยงที่คุณพ่อให้ฉันไปฉันอยากให้เธอไปเป็นคู่ให้ฉัน ^_^”

“อืม ! ได้สิ”  ฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยเรื่องมากเท่าไหร่

“นิเจ๊ - - * วันพุธต้องไปกับฉันนะฉันจะพาเธอไปงานวันเกิดของลูกค้าที่บริษัทพ่อฉัน”  

ไอ้ฮาโต้จะชวนทั้งทีหัดทำหน้าเป็นมิตรได้มั้ยแบบนี้ใครจะไปกับแกฟะ ~   ~ 

“เดี๋ยวก่อนนะ เจ๊ เจ๊ เจ๊ เจ๊ อีบ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  - -*”

“ข้าวปุ้นพวกเรากลับก่อนน^_^” ไอกิคงรู้ว่าอีกไม่นานฉันคงวจะระเบิดแน่ๆ เค้าเลยรีบพาตาฮาโต้ไป

เฮ้อ ~   ~ นี้ฉันต้องไปงานกับตาฮาโต้หรอไปกับไอกิยังพอว่าแต่ไปกับไอ้บ้าฮาโต้ฉันไม่เอาอ่ะ ไม่อยากไป ฉันไม่อยากไป

“คุณหนูคะ มีคนมาพบคะ”

“อ่อคะ ขอบคุณนะคะพี่กา”

“สวัสดีข้าวปุ้น :/ ”  คนที่นั่งอยู่บนโซฟาสีทองหันมาทางฉันพร้อมยิ้มเฉือนๆ

“รีเจน มีธุระอะไรกับฉันรึเปล่า:’)” ฉันได้แต่ยิ้มสู้รีเจน

“ฉันจะมาเตือนเธอ ”

“เรื่องอะไรหรอ ^^???”

“เรื่องฮาโต้ เค้าเป็นว่าที่คู่หมั่นของฉันเธอคงรู้นะว่าควรจะทำยังไงในงานเลี้ยงที่จะถึงในวันพุธนี้”

“คือว่า......”  อยู่ๆฉันก็มีความรู้สึกว่าตัวมันชาไปหมดทำอะไรไม่ถูก พูดไม่ออก

“เธอห้ามไปกับฮาโต้ คงเข้าใจนะว่าฉันน่ะต้องคู่กับเขา ” พอรีเจนพูดจบเธอก็เดินออกไปทิ้งให้ฉันนั่ง งง กับความรู้สึกตัวเองเพียงคนเดียว นี้มันอะไรทำไมแค่รู้ว่าฉันจะไม่ได้อยู่กับฮาโต้ทำไมฉันถึงรู้สึกกลัว ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าฉันเจ็บและชาแบบนี้ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน

Love sick เธอทำฉัน เป็น Love sick ~   ~  เสียงโทรศัพท์ของฉันทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ก่อนจะกดรับสาย

“สวัสดีค่ะ”

(ข้าวปุ้นนนนนนนนนนน)

“ไม่ทราบว่าใครน่ะคะ”

(จำฉันไม่ได้หรอ)

“ลิซ่า  ลิซ่า เมแดว”

(ใช่แล้วเพื่อนเลิฟ.... นิวันนี้เธออยู่บ้านมั้ย ฉันจะไปหา)

“เธอกลับจากอังกฤษแล้วหรอ”

(ย๊ะ !! ฉันเพิ่มาถึงเมื่อคืนเอง งั้นแค่นี้ก่อนนะ)

“อืม” พอฉันวางสายเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของฉัน ลิซ่า ลูกครึ่งไทยอังกฤษ ที่กำลังจะมาปรากฎตัวในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้ 

“ฮัลโหล เพื่อนรัก ”  ลิซ่าโผลมากอดฉันอย่างที่เธอเคยทำอยู่บ่อยๆ

“เบาๆน่าลิซ่า”

“= = ??? ข้าวปุ้นเธอเป็นอะไรของเธอทำไมไม่ร่าเริงเอาเลย”

“ลิซ่า เธอเคยรู้สึกแบบนี้มั้ย” ฉันจูงลิซ่าไปนั่งที่โซฟาก่อนจะเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ลิซ่าฟัง ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นมา “เธอชอบฮาโต้หรอ” 

“O.o”

“ว่าไง”

“ฉันไม่ได้ชอบ แค่เวลารู้ว่าจะไม่มีเขา ฉันก็กลัวแค่นั้นเอง”

“นั้นแหระ เธอกำลังตกหลุมของผู้ชายที่ชื่อฮาโต้อยู่”

“ฉันตกหลุมรัก ฮาโต้ ?????”

บทที่ 5

ฉันไม่อยากขาดเธอเลย

            ในที่สุดวันอังคารก็มาถึงวันที่ฉันต้องไปงานเลี้ยงคู่กับไอกิ บอกตรงๆว่าฉันรู้สึกเฉยๆมากไม่มีความกังวลในการจะไปกลับไอกิแต่ทว่าฉันกับกังวลเรื่องที่เมกี้พูด เกี่ยวกับการหมั่นของฮาโต้และเธอมันทำให้ฉันรู้สึกกลัวว่าฉันอาจจะเสียฮาโต้ไปโดยไม่ได้ฮาโต้กลับมาเลยก็เป็ฯได้

“ข้าวปุ้น^_^” ไอกิเดินเข้ามาด้านหลังก่อนที่จะยี้ผมฉันเบา

“ :”) ”  

“คิดอะไรอยู่ฉันเรียกเธอตั้งนาน ?_?”

“ไม่ได้คิดอะไรหรอก เราไปกันเถอะไอกิ”  ฉันเอ๋ยปากชวนไอกิ

“’งั้นเดี๋ยวฉันไปขับรถมาตรงนี้นะ”

ฉันยืนรอไอกิอยู่ที่หน้าบ้านก่อนที่รถสปอร์ตคนสีขาวสุดหรูจะมาจอกเพื่อรับฉัน  วันนี้ฉันใส่ชุดราตรีสีฟ้า ส่วนไอกิก็ใส่สูตรสีขาวเชิ้ตสีฟ้า  ไอกิเป็นคนบอกฉันเองร่ะว่าให้ฉันใส่ชุดสีฟ้า ไอกิเล่าเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวให้ฉันฟังแต่ทว่าฉันได้แต่คิดถึงเรื่องวันพรุ่งนี้ ฉันกลัว กลัวว่าฮาโต้จะไปกลับเมกี้ และจะไม่มารับฉัน ทำไมกันนะ ทำไมฉันถึงคิดถึงแต่ฮาโต้ทั้งๆที่ตอนนี้ฉันอยู่กลับไอกิแท้ๆ

“ข้าวปุ้น ข้าวปุ้น ถึงแล้ว ลงมาสิ ^_^”

“ห๊า ห่ะ อ่อ ขอบคุณนะ ไอกิ”  ไอกิส่งแขนมาให้ฉันขวงก่อนที่ฉันจะเอามือของฉันใส่เข้าไป

“สวัสดีครับ  คุณเอมีโดะ นี้ข้าวปุ้นแฟนของผมครับ J