ความทรงจำระหว่างฉันกะหมาน้อย

ข้อมูลเบื้องต้น

เมื่อก่อน ตอนฉันกลับบ้านฉันจะต้องเจอกับมันทุกครั้ง มันจะชอบกระโดกมาหาฉัน เพราะมันดีจัยที่ฉันกลับถึงบ้านแล้ว แล้วต่อไปนี้ มันคงจะไม่มีอีกแล้ว

เนื้อเรื่อง

คำพูดที่หลายๆคนมักจะพูดอยู่เสมอว่า ตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่ เรากลับไม่ค่อยสนใจ ไม่ค่อยใส่ใจกันและกัน

แต่พอเขาจากเราไป แล้วไม่มีวันกลับมาเจอกันอีกในชาตินี้ เราถึงเพิ่งจะมารู้ตัวว่า เราช้าไปซะแล้ว

ก้ออย่างที่โบราณบอก ถ้าเราไม่เห็งโลงศพ ก้อจะไม่หลั่งน้ำตา



+++แต่ในวินาทีนี้ ฉันรู้แล้วว่า ฉันช้าไปจิงๆ+++

หมาน้อยที่ฉันเลี้ยงมันมา ฉันคิดอยู่เสมอว่า มันจะยังคงอยู่กะฉันไปอีกนาน

ฉันเลยไม่ค่อยจะสนใจมันเลย ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่า มันไม่สบาย ว่ามันเป็งอะไรตรงไหน

จนวันนี้ มันจากฉันไป แบบไม่กลับมาอีกแล้ว

ฉันถึงมานั่งคิดว่า ฉันยังไม่ได้ทำในสิ่งที่ฉันอยากทำเลย

ตอนที่มันกำลังจะตายฉันยังไม่รุเลยด้วยซ้ำ ฉันรู้เพราะพี่สาวฉันโทมาบอก

ในวินาทีที่ฉันได้ข่าวจากพี่ของฉัน ฉันแทบจะทรุดลงกับพื้น

หลายคนอาจคิดว่า ฉันพูดเวอร์เกินไป แต่ถ้าเราไม่รู้จัก หรือ ผูกพันกะใครมากๆ

แค่นี้มันไม่เวอร์หรอก มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ

ตอนนี้ฉันก้อได้แต่มานั่งสมน้ำหน้าและสมเพชตัวเอง

ที่ไม่รุจักทำดีกับมันตั้งแต่แรก พอดีจากไปถึงจะมาคิดได้




น้องโชค พี่ขอให้หนูไปสู่สุขคติ

หลับให้สบายนะ พี่สันยาว่า พี่จะจดจำหนูไปตลอดชีวิต

จะเก็บหนูไว้ในความทรงจำตลอดไป



และอีกสิ่งหนึ่งที่พี่อยากจะบอกก้อคือ ที่ผ่านมา พี่ขอโทด

ที่พี่ดูแลหนูไม่ได้ และ ไม่ดีพอ ทำให้หนูต้องจากโลกใบนี้ไปไวขนาดนี้

ความผิดครั้งนี้ พี่จะไม่ให้อภัยตัวเองอีกเลย




พี่รักหนูมากนะน้องโชค

ถ้าชาตืหน้ามีจิง เรากับมาเจอกันอีกนะ

พี่สันยา พี่จะดูแลหนูให้ดีก่านี้ จะไม่ให้หนูต้องทรมาน






 อีกไม่นานเราคงจะได้เจอกัน ที่ไหนสักที








                                                                                                                               คิเถิง และ รัก หนู ตลอดปัย