ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ปีที่ 2 - ช่วงกลางฤดูกาลแรกของ BSN
ปีที่ 2 - ช่วงกลางฤดูกาลแรกของ BSN
---------------------------
การต่อสู้ในเวทีแข่งขันที่สูงขึ้นกว่าเดิมงวดอย่างที่คาดไว้ การเร่งขึ้นมาอย่างไวเกินไปมีข้อดีคือเปิดโอกาสในการพัฒนาสโมสรและดึงตัวนักเตะ แต่ข้อเสียคือความพร้อมของทีมนั้นจะด้อยกว่าทีมอื่นที่อยู่มาก่อนหน้า
นั่นจึงเป็นเหตุให้ต้องเสริมทัพกันครั้งใหญ่อีกคราว
จำนวนเข้ามากกว่าออกไม่ต่างจากปีที่แล้ว แต่ที่ต่างจริงก็คือนักเตะต้องมีคุณภาพมากกว่า
การแข่งช่วงแรกถือว่าดี ด้วยความที่นักเตะเข้าใจในแผน และกลุ่มใหม่ที่เข้ามาก็ทำผลงานได้เสมอตัว
ผลคือเกาะอันดับส่วนครึ่งบนของตารางได้ทันที ทั้งที่ตอนยืนยันกับบอร์ดบริหารนั้นขอไปเพียงแค่ดิ้นรนไม่ให้ตกชั้นเท่านั้น
แต่ว่าจากนั้นพอนักเตะชุดหลักเริ่มเจ็บ ทีมก็เริ่มแกว่ง ซึ่งในเวลาต่อมาจุดอ่อนของ 4-3-3 ก็ปรากฎออกมา
ซึ่งก็คือการขาดความหลากหลายในการเข้าทำ และยิ่งเมื่อนักเตะเปิดบอลจากเส้นข้างไม่แม่นแล้ว การทำประตูก็ลดลงแล้วยังโดนสวนกลับจนทีมแพ้สลับชนะมากขึ้น...
เมื่อมองไปถึงอนาคตแล้วคิดว่าจำเป็นต้องเปลี่ยนแผนให้บุกได้ธรรมชาติกว่านี้ ผลที่สุดแล้วแผน 4-4-2 ก็ถูกนำมาใช้อีกรอบ หลังจากที่เคยใช้เปิดสนามปีก่อนทำทีมแพ้ 3 นัดรวดจนเกือบแย่
แต่ปีนี้ดีกว่าตรงที่หาปีกทั้งซ้ายและขวามารอแล้ว
ซึ่งปีนี้ก็ใช่ว่าจะดี
นัดแรกที่เอามาใช้อาจพอเอาตัวรอดไปได้ด้วยสกอร์เฉือนๆ โดยรูปเกมที่ขาดก็ทำให้ประมาทไป
และเพียงแค่นัดต่อมา เป็นจังหวะขาลงที่ฝ่ายตรงข้ามทำอะไรก็ดีไปหมด ฝ่ายเราทำอะไรก็แย่ไปหมด เสียประตูง่าย ซ้ำยังโดนใบแดงอีก
ผลที่ออกมาจึงไม่น่าจดจำนัก กลายเป็นความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่สุดที่เคยคุมทีมนี้มาในรอบ 2 ปีแรก...
ผลงานดีกว่าทุกอย่างทั้งการครองบอล จ่ายบอล เข้าสกัด แย่งโหม่ง แต่กลับปล่อยให้ฝ่ายตรงข้ามยิงมากกว่าได้ยังไง และยิงลูกก็เกือบจะเข้าลูกด้วย
แน่นอนว่าโดนปรับแหลกเพื่อปลุกจิตสำนึกเกือบยกทีม ทำแบบนี้อีกเงินค่าเหนื่อยก็หายตามผลงาน!
ออกจะเป็นการต่อสู้ที่อึดอัดไปหน่อย เพราะเปิดตัวไม่น่าจดจำเลย แผนนี้มีโอกาสรั่วพอตัวถ้านักเตะไม่วิ่งให้มากขึ้น เพราะพื้นที่จะเปิด
แต่ในทางกลับกัน ถ้าพื้นที่เปิด การบุกก็ย่อมทำได้ง่ายขึ้นด้วย ฉะนั้นแล้วผลงานจะถูกวัดเอาปลายฤดูกาลว่าจะหมู่หรือจ่า
ซึ่งถ้ามองเชิงบวกก็ถือว่ากำไรเพราะทีมไม่ตกชั้นแน่ๆ ที่เหลือก็คือจะทำได้ดีแค่ไหนเท่านั้นเอง
แต่ถ้ามองแง่ลบผมมันเป็นผู้จัดการประเภทเกลียดความพ่ายแพ้ที่สุด ถ้าเล่นห่วยมากๆต่อให้ทีมอยู่ได้แต่ใช่ว่านักเตะ(ที่ผลงานไม่เข้าตา)จะได้อยู่รอดหรอกนะ
---------------------------
การต่อสู้ในเวทีแข่งขันที่สูงขึ้นกว่าเดิมงวดอย่างที่คาดไว้ การเร่งขึ้นมาอย่างไวเกินไปมีข้อดีคือเปิดโอกาสในการพัฒนาสโมสรและดึงตัวนักเตะ แต่ข้อเสียคือความพร้อมของทีมนั้นจะด้อยกว่าทีมอื่นที่อยู่มาก่อนหน้า
นั่นจึงเป็นเหตุให้ต้องเสริมทัพกันครั้งใหญ่อีกคราว
จำนวนเข้ามากกว่าออกไม่ต่างจากปีที่แล้ว แต่ที่ต่างจริงก็คือนักเตะต้องมีคุณภาพมากกว่า
การแข่งช่วงแรกถือว่าดี ด้วยความที่นักเตะเข้าใจในแผน และกลุ่มใหม่ที่เข้ามาก็ทำผลงานได้เสมอตัว
ผลคือเกาะอันดับส่วนครึ่งบนของตารางได้ทันที ทั้งที่ตอนยืนยันกับบอร์ดบริหารนั้นขอไปเพียงแค่ดิ้นรนไม่ให้ตกชั้นเท่านั้น
แต่ว่าจากนั้นพอนักเตะชุดหลักเริ่มเจ็บ ทีมก็เริ่มแกว่ง ซึ่งในเวลาต่อมาจุดอ่อนของ 4-3-3 ก็ปรากฎออกมา
ซึ่งก็คือการขาดความหลากหลายในการเข้าทำ และยิ่งเมื่อนักเตะเปิดบอลจากเส้นข้างไม่แม่นแล้ว การทำประตูก็ลดลงแล้วยังโดนสวนกลับจนทีมแพ้สลับชนะมากขึ้น...
เมื่อมองไปถึงอนาคตแล้วคิดว่าจำเป็นต้องเปลี่ยนแผนให้บุกได้ธรรมชาติกว่านี้ ผลที่สุดแล้วแผน 4-4-2 ก็ถูกนำมาใช้อีกรอบ หลังจากที่เคยใช้เปิดสนามปีก่อนทำทีมแพ้ 3 นัดรวดจนเกือบแย่
แต่ปีนี้ดีกว่าตรงที่หาปีกทั้งซ้ายและขวามารอแล้ว
ซึ่งปีนี้ก็ใช่ว่าจะดี
นัดแรกที่เอามาใช้อาจพอเอาตัวรอดไปได้ด้วยสกอร์เฉือนๆ โดยรูปเกมที่ขาดก็ทำให้ประมาทไป
และเพียงแค่นัดต่อมา เป็นจังหวะขาลงที่ฝ่ายตรงข้ามทำอะไรก็ดีไปหมด ฝ่ายเราทำอะไรก็แย่ไปหมด เสียประตูง่าย ซ้ำยังโดนใบแดงอีก
ผลที่ออกมาจึงไม่น่าจดจำนัก กลายเป็นความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่สุดที่เคยคุมทีมนี้มาในรอบ 2 ปีแรก...
ผลงานดีกว่าทุกอย่างทั้งการครองบอล จ่ายบอล เข้าสกัด แย่งโหม่ง แต่กลับปล่อยให้ฝ่ายตรงข้ามยิงมากกว่าได้ยังไง และยิงลูกก็เกือบจะเข้าลูกด้วย
แน่นอนว่าโดนปรับแหลกเพื่อปลุกจิตสำนึกเกือบยกทีม ทำแบบนี้อีกเงินค่าเหนื่อยก็หายตามผลงาน!
ออกจะเป็นการต่อสู้ที่อึดอัดไปหน่อย เพราะเปิดตัวไม่น่าจดจำเลย แผนนี้มีโอกาสรั่วพอตัวถ้านักเตะไม่วิ่งให้มากขึ้น เพราะพื้นที่จะเปิด
แต่ในทางกลับกัน ถ้าพื้นที่เปิด การบุกก็ย่อมทำได้ง่ายขึ้นด้วย ฉะนั้นแล้วผลงานจะถูกวัดเอาปลายฤดูกาลว่าจะหมู่หรือจ่า
ซึ่งถ้ามองเชิงบวกก็ถือว่ากำไรเพราะทีมไม่ตกชั้นแน่ๆ ที่เหลือก็คือจะทำได้ดีแค่ไหนเท่านั้นเอง
แต่ถ้ามองแง่ลบผมมันเป็นผู้จัดการประเภทเกลียดความพ่ายแพ้ที่สุด ถ้าเล่นห่วยมากๆต่อให้ทีมอยู่ได้แต่ใช่ว่านักเตะ(ที่ผลงานไม่เข้าตา)จะได้อยู่รอดหรอกนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น