Sleeping Witch."มนตร์นิทราพันปี - นิยาย Sleeping Witch."มนตร์นิทราพันปี : Dek-D.com - Writer
×

    Sleeping Witch."มนตร์นิทราพันปี

    กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...ยังมีแม่มดที่ต้องเข้าร่วมกับคณะผู้กล้า เพื่อล้มล้างคำสาปที่นางเป็นคนก่อขึ้นเอง! (E-book on MEB is now available)

    ผู้เข้าชมรวม

    22,491

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    18

    ผู้เข้าชมรวม


    22.49K

    ความคิดเห็น


    358

    คนติดตาม


    710
    จำนวนตอน :  45 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 ก.พ. 60 / 19:52 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



    Sleeping Witch

    มนตร์นิทราพันปี

     

     

     



    กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...

    ยังมีแม่มด ที่ไม่ได้ต้องการจะเป็น

    ยังมีแม่มด ที่แค่พลั้งปากสาปแช่งไป

    ยังมีแม่มด ที่เป็นเพื่อนกับทูตสวรรค์

    และ

    ยังมีแม่มด ที่ต้องออกเดินทางกับคณะผู้กล้า

    เพื่อล้มล้างคำสาปที่นางเป็นคนก่อเอง!

     



     มีในรูปแบบ E-Book บน MEB แล้วด้วยนะคะ > <

    Sleeping Witch มนตร์นิทราพันปี
    Bouquet
    www.mebmarket.com
    กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...ยังมีแม่มด ที่ไม่ได้ต้องการจะเป็นยังมีแม่มด ที่แค่พลั้งปากสาปแช่งไปยังมีแม่มด ที่เป็นเพื่อนกับทูตสวรรค์และยังมีแม่มด ที่ต้องออกเดินทางกับคณะผู้กล้า เพื่อล้มล้างคำสาปที่นางเป็นคนก่อเอง!



    Bouquet  
    เปิดเรื่อง 04.03.14

    แต่งจบ 11.06.15 
       

     



    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "Immortal F รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    ตัวละคร อลูเซีย (5/10) อลูเซียเป็นแม่มดเย็นชา บางครั้งปากไม่ตรงกับใจบ้างแต่ไม่ใช่คนเลวร้าย ซ้ำร้ายอาภัพเรื่องรัก เราไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมอลูเซียต้องสาปแบบนั้น หมายถึง ตอนแรกเรานึกว่านางโกรธแค้นในเรื่องความรัก จากนั้นก็ไม่ใช่(แล้วที่พูดว่า “จะรักกันแล้วบอกข้าทำไม”ล่ะ...) แล้วนางก็เจอเจ้าชายราล์ฟ และโมโหที่ร ... อ่านเพิ่มเติม

    ตัวละคร อลูเซีย (5/10) อลูเซียเป็นแม่มดเย็นชา บางครั้งปากไม่ตรงกับใจบ้างแต่ไม่ใช่คนเลวร้าย ซ้ำร้ายอาภัพเรื่องรัก เราไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมอลูเซียต้องสาปแบบนั้น หมายถึง ตอนแรกเรานึกว่านางโกรธแค้นในเรื่องความรัก จากนั้นก็ไม่ใช่(แล้วที่พูดว่า “จะรักกันแล้วบอกข้าทำไม”ล่ะ...) แล้วนางก็เจอเจ้าชายราล์ฟ และโมโหที่ราล์ฟจะแทงนาง นางเลยสาป (ตรงนี้มีเหตุผล) แต่! ทำไมต้องกษัตริย์องค์ที่สี่สิบสี่ ทำไมไม่สาปราล์ฟ เราเข้าใจถ้าหากนางอยากสาปใส่วงศาคณาญาติของราล์ฟ แต่คนที่สี่สิบสี่ เพราะมันช้ามากกกกก... ทำไมไม่สาปลำดับที่กำลังจะมาถึง อย่างน้อยราล์ฟก็จะได้อยู่เห็นและทุกข์ทรมานจากการที่ราชวงค์ล่มสลาย แต่ขนาดสาปไปถึงคนที่สี่สิบสี่แล้ว หวยก็ยังไม่ลงที่คาน่า สรุปนางก็ต้องตามแก้ไขเพื่อแสดงความรับผิดชอบต่อเฮรอส โชคชะตามักไม่ยุติธรรมกับแม่มด ถึงจะพอเข้าใจว่าทำไมอลูเซียถึงพูดแบบนั้นในสวน นางหมายถึงคาน่ากับเฮรอส (สมควรจะหงุดหงิด+โมโหมาก) และสีแพลตตินั่ม บลอนด์ไม่ใช่คำที่ดีนักในการบรรยายสีผมของอลูเซีย (มันคือผมบลอนด์... บลอนด์เกือบขาว บลอนด์ขาว สีบลอนด์สว่าง หรืออะไรก็แล้วแต่ที่จะบรรยายได้ง่ายๆ) เฮรอส (5/10) เป็นคนสุภาพและดูพราวเสน่ห์ แต่ไม่ใช่คนรักของอลูเซีย จากที่เราเดา อลูเซียอาจจะแอบชอบเฮรอส และอิจาคาน่า เฮรอสเลือกที่จะขอความช่วยเหลือจากอลูเซียเพื่อเห็นแก่มิตรภาพความเป็น “เพื่อน” นั่น... โคตรใจร้ายเลย หมอนี่น่าจะดูออกว่าอลูเซียคิดยังไง นายกำลังหักอกผู้หญิงอย่างโหดเหี้ยม พล๊อตเรื่อง (5/10) แม่มดผู้ดวงกุดเรื่องความรักแถมต้องมาช่วยทั้งที่ไม่ได้อะไรตอบแทนนอกจากความดี สำนวน/เนื้อเรื่อง (3/10) เริ่มเรื่องมา มันเกือบช็อคเรา มันช็อคอยู่สามวิ จากนั้นก็จบ ถ้านี่เป็นหนัง ทุกอย่างจะชัดเจนขึ้นเพราะมีแสง สี เสียง และการเคลื่อนไหวบนจอ แต่เมื่อมันเป็นตัวหนังสือ ทุกอย่างเลย งงไปหมด เราทำความเข้าใจอยู่ คิดว่าอลูเซียกับครอบครัวถูกคนร้ายเข้ามาจัดการ แต่หลังจากนั้นก็ไม่รู้อะไรต่อ เพราะการบรรยายค่อนข้างสับสน ในที่สุดมันก็จบ อยู่ในวังวนของความสับสนงงงวยต่อไป และเมื่อนักเขียนไม่ได้พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในบทนำต่อ หลังจากนั้นคนอ่านลืมแน่ ตอนนี้นี่มันสำคัญไหมเนี่ย? ถ้าใช่ ทำให้มันน่าสนใจกว่านี้ การวิ่งเข้ามาว้ากใส่หน้าคนอ่านไม่ใช่เรื่องดีนัก หลายๆตอนมีบทสนทนามากกว่าบทบรรยาย ทำให้แต่ละตอนดูสั้น เนื้อหาในแต่ละตอนยังไม่ค่อยลงตัว มันข้อมูลยังไม่อิ่มตัวเท่าที่ควร น่าจะมีอะไรได้ต่อ เรื่องความไม่สมเหตุผล อลูเซียเป็นแม่มดที่ดูไร้เวทมนต์ (จริงอยู่ที่แม่มดไม่จำเป็นต้องยิงแสงออกจากมือได้ เช่นแม่มดใน Tangled แต่...) นอกจากไม่มีวันแก่เราไม่ค่อยเห็นอะไรนัก การจ้องตาแล้วสั่งให้คู่ต่อสู้ลงจากเวทีดูเป็นฉากที่ไม่ทรงพลังพอ ถึงแม่มดตนนี้จะมีเสน่ห์น่าลุ่มหลงขนาดไหน แต่เราไม่คิดว่าการจ้องตาแค่นี้จะทำให้อีกฝ่ายกลัว มันง่ายเกินไป สะกดจิตสิ หรือทำอะไรก็ได้ที่เวทมนต์ทำได้ เธอไม่ต้องเปลืองแรงกับเรื่องพวกนี้ด้วยซ้ำ แล้วการที่เฮรอสไปยืนทาบทามอยู่ด้านหลังเพื่อช่วยสู้ดาบ เราพอนึกออกมาเฮรอสจะทำอย่างไร แต่ เมื่อมีคนเอาตัวติดหนึบกับหลังแล้วจับข้อมือทั้งสองข้างเราไว้ การเคลื่อนไหวมันจะดูประหลาดพิลึกกึกกือ ออกแรงเหวี่ยงดาบได้ไม่สุดกำลัง ในเมื่อเฮรอสเป็นเทพก็น่าจะทำอะไรได้มากกว่าหายตัว อย่าง รวมเป็นหนึ่งเดียวกับอลูเซีย ควบคุมการเคลื่อนไหวและร่างกายของเธอ คนกำยำเคลื่อนไหวช้ากว่าเธอแน่ๆ ทำให้เธอมีโอกาสมากที่จะหาช่องโหว่ ส่วนเรื่องปีกของทูตสวรรค์ ทำไมทุกคนคิดและรู้ว่ามันปีกของทูตสวรรค์แน่ๆ (นกพิราบซุกซนอาจจะเข้ามาในห้องนอนของคาน่าก็ได้ ใครจะรู้) เพราะมันสว่างจ้า? มีแสงพุ่งออกมา? ต้องมีสักอย่างที่แตกต่างจากขนนกธรรมดา ทุกคนถึงมั่นใจนักหนาว่ามันคือปีกของทูตสวรรค์ และเราไม่รู้จะต้องบอกเรื่องนี้กับนิยายอีกสักกี่เรื่อง ไม่รู้ว่าใครเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้คนอื่น จะต้องมีนิยายอีกสิบกว่าเรื่องทำแบบนี้อีกแน่ เรามั่นใจ แต่ การใช้เสียงเอฟเฟค (อ้าก ว้าก ปัง ฟิ้ว เปรี้ยง!) ชัวร์ ทุกคนใช้ได้ เมื่อมันขึ้นอยู่ในความพอดี และทางเลือกที่ดีที่สุดก็การบรรยายเสียงเหล่านั้นแทนที่จะโยนใส่ทุกครั้งที่มีเสียงอะไรสักอย่างดังขึ้น บอกคนอ่าน ฟ้าผ่าครั้งแรก ครั้งที่สองของมันเผยให้เห็นอะไร ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มผู้บุกห้องสตรียามวิกาลไงล่ะ เจ้าหล่อนจะโทรเรียก 911 แน่หลังจากนั้น สำนวนของทางคนเขียนอ่านได้เรื่อยๆ เสียที่สะดุดบ่อยเพราะเจอบทพรรณารูปร่างหน้าตาสีผมวนกลับมาตลอด คำที่พบบ่อย - ร่างสูง ร่างสูง - ร่างบาง ร่างบาง - ตาสีคราม ตาสีคราม - ตาสีอำพัน ตาสีอำพัน เรารู้แล้ว บางทีถ้าไม่ใช่ฉากโรแมนติคที่ทั้งสองจ้องตากันลึกซึ้งหรือฉากที่ตาดูสำคัญ เราควรหยุดพูดถึงมันสักที ถ้ามันไม่ได้สำคัญกับฉาก การจัดหน้า (4/10) กรณีตัวอักษรระหว่างบรรทัดชิดกันเกินไป คลุมดำทั้งหมด ไปที่ Page Layout > Spacing > ปรับเลขตรง After สัก 10 ไม่ก็ 15 หรืออีกวิธีคือเคาะบรรทัดเว้นไปอีก 1 บรรทัดค่ะ   อ่านน้อยลง

    FailCookie | 14 มิ.ย. 58

    • 3

    • 1

    คำนิยมล่าสุด

    "Immortal F รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    ตัวละคร อลูเซีย (5/10) อลูเซียเป็นแม่มดเย็นชา บางครั้งปากไม่ตรงกับใจบ้างแต่ไม่ใช่คนเลวร้าย ซ้ำร้ายอาภัพเรื่องรัก เราไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมอลูเซียต้องสาปแบบนั้น หมายถึง ตอนแรกเรานึกว่านางโกรธแค้นในเรื่องความรัก จากนั้นก็ไม่ใช่(แล้วที่พูดว่า “จะรักกันแล้วบอกข้าทำไม”ล่ะ...) แล้วนางก็เจอเจ้าชายราล์ฟ และโมโหที่ร ... อ่านเพิ่มเติม

    ตัวละคร อลูเซีย (5/10) อลูเซียเป็นแม่มดเย็นชา บางครั้งปากไม่ตรงกับใจบ้างแต่ไม่ใช่คนเลวร้าย ซ้ำร้ายอาภัพเรื่องรัก เราไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมอลูเซียต้องสาปแบบนั้น หมายถึง ตอนแรกเรานึกว่านางโกรธแค้นในเรื่องความรัก จากนั้นก็ไม่ใช่(แล้วที่พูดว่า “จะรักกันแล้วบอกข้าทำไม”ล่ะ...) แล้วนางก็เจอเจ้าชายราล์ฟ และโมโหที่ราล์ฟจะแทงนาง นางเลยสาป (ตรงนี้มีเหตุผล) แต่! ทำไมต้องกษัตริย์องค์ที่สี่สิบสี่ ทำไมไม่สาปราล์ฟ เราเข้าใจถ้าหากนางอยากสาปใส่วงศาคณาญาติของราล์ฟ แต่คนที่สี่สิบสี่ เพราะมันช้ามากกกกก... ทำไมไม่สาปลำดับที่กำลังจะมาถึง อย่างน้อยราล์ฟก็จะได้อยู่เห็นและทุกข์ทรมานจากการที่ราชวงค์ล่มสลาย แต่ขนาดสาปไปถึงคนที่สี่สิบสี่แล้ว หวยก็ยังไม่ลงที่คาน่า สรุปนางก็ต้องตามแก้ไขเพื่อแสดงความรับผิดชอบต่อเฮรอส โชคชะตามักไม่ยุติธรรมกับแม่มด ถึงจะพอเข้าใจว่าทำไมอลูเซียถึงพูดแบบนั้นในสวน นางหมายถึงคาน่ากับเฮรอส (สมควรจะหงุดหงิด+โมโหมาก) และสีแพลตตินั่ม บลอนด์ไม่ใช่คำที่ดีนักในการบรรยายสีผมของอลูเซีย (มันคือผมบลอนด์... บลอนด์เกือบขาว บลอนด์ขาว สีบลอนด์สว่าง หรืออะไรก็แล้วแต่ที่จะบรรยายได้ง่ายๆ) เฮรอส (5/10) เป็นคนสุภาพและดูพราวเสน่ห์ แต่ไม่ใช่คนรักของอลูเซีย จากที่เราเดา อลูเซียอาจจะแอบชอบเฮรอส และอิจาคาน่า เฮรอสเลือกที่จะขอความช่วยเหลือจากอลูเซียเพื่อเห็นแก่มิตรภาพความเป็น “เพื่อน” นั่น... โคตรใจร้ายเลย หมอนี่น่าจะดูออกว่าอลูเซียคิดยังไง นายกำลังหักอกผู้หญิงอย่างโหดเหี้ยม พล๊อตเรื่อง (5/10) แม่มดผู้ดวงกุดเรื่องความรักแถมต้องมาช่วยทั้งที่ไม่ได้อะไรตอบแทนนอกจากความดี สำนวน/เนื้อเรื่อง (3/10) เริ่มเรื่องมา มันเกือบช็อคเรา มันช็อคอยู่สามวิ จากนั้นก็จบ ถ้านี่เป็นหนัง ทุกอย่างจะชัดเจนขึ้นเพราะมีแสง สี เสียง และการเคลื่อนไหวบนจอ แต่เมื่อมันเป็นตัวหนังสือ ทุกอย่างเลย งงไปหมด เราทำความเข้าใจอยู่ คิดว่าอลูเซียกับครอบครัวถูกคนร้ายเข้ามาจัดการ แต่หลังจากนั้นก็ไม่รู้อะไรต่อ เพราะการบรรยายค่อนข้างสับสน ในที่สุดมันก็จบ อยู่ในวังวนของความสับสนงงงวยต่อไป และเมื่อนักเขียนไม่ได้พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในบทนำต่อ หลังจากนั้นคนอ่านลืมแน่ ตอนนี้นี่มันสำคัญไหมเนี่ย? ถ้าใช่ ทำให้มันน่าสนใจกว่านี้ การวิ่งเข้ามาว้ากใส่หน้าคนอ่านไม่ใช่เรื่องดีนัก หลายๆตอนมีบทสนทนามากกว่าบทบรรยาย ทำให้แต่ละตอนดูสั้น เนื้อหาในแต่ละตอนยังไม่ค่อยลงตัว มันข้อมูลยังไม่อิ่มตัวเท่าที่ควร น่าจะมีอะไรได้ต่อ เรื่องความไม่สมเหตุผล อลูเซียเป็นแม่มดที่ดูไร้เวทมนต์ (จริงอยู่ที่แม่มดไม่จำเป็นต้องยิงแสงออกจากมือได้ เช่นแม่มดใน Tangled แต่...) นอกจากไม่มีวันแก่เราไม่ค่อยเห็นอะไรนัก การจ้องตาแล้วสั่งให้คู่ต่อสู้ลงจากเวทีดูเป็นฉากที่ไม่ทรงพลังพอ ถึงแม่มดตนนี้จะมีเสน่ห์น่าลุ่มหลงขนาดไหน แต่เราไม่คิดว่าการจ้องตาแค่นี้จะทำให้อีกฝ่ายกลัว มันง่ายเกินไป สะกดจิตสิ หรือทำอะไรก็ได้ที่เวทมนต์ทำได้ เธอไม่ต้องเปลืองแรงกับเรื่องพวกนี้ด้วยซ้ำ แล้วการที่เฮรอสไปยืนทาบทามอยู่ด้านหลังเพื่อช่วยสู้ดาบ เราพอนึกออกมาเฮรอสจะทำอย่างไร แต่ เมื่อมีคนเอาตัวติดหนึบกับหลังแล้วจับข้อมือทั้งสองข้างเราไว้ การเคลื่อนไหวมันจะดูประหลาดพิลึกกึกกือ ออกแรงเหวี่ยงดาบได้ไม่สุดกำลัง ในเมื่อเฮรอสเป็นเทพก็น่าจะทำอะไรได้มากกว่าหายตัว อย่าง รวมเป็นหนึ่งเดียวกับอลูเซีย ควบคุมการเคลื่อนไหวและร่างกายของเธอ คนกำยำเคลื่อนไหวช้ากว่าเธอแน่ๆ ทำให้เธอมีโอกาสมากที่จะหาช่องโหว่ ส่วนเรื่องปีกของทูตสวรรค์ ทำไมทุกคนคิดและรู้ว่ามันปีกของทูตสวรรค์แน่ๆ (นกพิราบซุกซนอาจจะเข้ามาในห้องนอนของคาน่าก็ได้ ใครจะรู้) เพราะมันสว่างจ้า? มีแสงพุ่งออกมา? ต้องมีสักอย่างที่แตกต่างจากขนนกธรรมดา ทุกคนถึงมั่นใจนักหนาว่ามันคือปีกของทูตสวรรค์ และเราไม่รู้จะต้องบอกเรื่องนี้กับนิยายอีกสักกี่เรื่อง ไม่รู้ว่าใครเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้คนอื่น จะต้องมีนิยายอีกสิบกว่าเรื่องทำแบบนี้อีกแน่ เรามั่นใจ แต่ การใช้เสียงเอฟเฟค (อ้าก ว้าก ปัง ฟิ้ว เปรี้ยง!) ชัวร์ ทุกคนใช้ได้ เมื่อมันขึ้นอยู่ในความพอดี และทางเลือกที่ดีที่สุดก็การบรรยายเสียงเหล่านั้นแทนที่จะโยนใส่ทุกครั้งที่มีเสียงอะไรสักอย่างดังขึ้น บอกคนอ่าน ฟ้าผ่าครั้งแรก ครั้งที่สองของมันเผยให้เห็นอะไร ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มผู้บุกห้องสตรียามวิกาลไงล่ะ เจ้าหล่อนจะโทรเรียก 911 แน่หลังจากนั้น สำนวนของทางคนเขียนอ่านได้เรื่อยๆ เสียที่สะดุดบ่อยเพราะเจอบทพรรณารูปร่างหน้าตาสีผมวนกลับมาตลอด คำที่พบบ่อย - ร่างสูง ร่างสูง - ร่างบาง ร่างบาง - ตาสีคราม ตาสีคราม - ตาสีอำพัน ตาสีอำพัน เรารู้แล้ว บางทีถ้าไม่ใช่ฉากโรแมนติคที่ทั้งสองจ้องตากันลึกซึ้งหรือฉากที่ตาดูสำคัญ เราควรหยุดพูดถึงมันสักที ถ้ามันไม่ได้สำคัญกับฉาก การจัดหน้า (4/10) กรณีตัวอักษรระหว่างบรรทัดชิดกันเกินไป คลุมดำทั้งหมด ไปที่ Page Layout > Spacing > ปรับเลขตรง After สัก 10 ไม่ก็ 15 หรืออีกวิธีคือเคาะบรรทัดเว้นไปอีก 1 บรรทัดค่ะ   อ่านน้อยลง

    FailCookie | 14 มิ.ย. 58

    • 3

    • 1

    ความคิดเห็น