หัวใจดิน

หัวใจดิน

“ตัวเองก็รู้ว่าวันนี้วันอะไร..”

“ฉันไม่รู้”

      หญิงสาวเบนสายตาไปมองสายฝนที่กำลังโหมกระหน่ำ ใบหน้ายังเรียบเฉย ทั้งๆที่ในใจของเธอนั้นแสนจะปวดร้าว น้ำตาแทบจะล้นใจของเธอออกมาให้เขาเห็นว่าเธออ่อนแอมากเพียงใด แต่คนอย่างขวัญแผ่นดิน ก็มีทิฐิเกินกว่าจะทิ้งความคับข้องใจทุกอย่างแล้วกลับมารักกับผู้ชายคนนี้

“ไม่รู้เหรอ..ก็ใช่สินะ เค้ามันไม่เคยสำคัญอะไรอยู่แล้ว ตัวคงก็ไม่เคยสนใจเรื่องแบบนี้หรอก”

“หยุดใช้คำชวนจะอ้วกแบบนี้กับฉันซักที!!! ออกไปจากชีวิตของฉันซะ หายไปแบบที่เคยทำ หัสดี”

              ทว่า…ความอดทนของเธอมันกลับพังทลายลงมา เพียงเพราะเสียงสะอื้นของเขา! มันพังทลายลงมาพร้อมๆกับน้ำตาของเธอเช่นกัน