[ONE SHOT ]ทะเลาะ NyTae
ท่วมกลางสายฝนที่กระหน่ำลงมาอย่างหนักกลับมีร่างสองร่างที่ฉุกกระชากลากถูกกัน
อย่างไม่มีท่าทีว่าจะกลัวเปียกเลยสักนิด
“ตัวปล่อยเค้าเค้าไม่กลับเค้าเกลียดตัว”
แทยอนที่อยู่ในชุดนักเรียนพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากการจับกุมของผู้หญิงหน้าสวยแต่ใจร้ายสำหรับเธอ
“ไม่ยังไงก็ต้องกลับ ทำอะไรลงไปรู้ตัวมั้ยเหลวไหลใหญ่แล้วนะเรา “
“แทไม่ได้ทำไรผิด ตัวต่างหากที่ผิดตัวนอกใจเค้า”
แทยอนขยับดิ้นสุดตัวเมื่อเอวบางของตนถูกล็อกด้วยแขนเรียว ทิฟฟานี่ชักจะหมดความอดทนกับเด็กนี่เต็มทน
ตอนนี้เธอทั้งคู่เปียกชุ่มไปเพราะสายฝนไปทั้งตัว
“การที่ไปอยู่กับผู้ชายสองต่อสองจนดึกดื่นอย่างนี้ไม่เรียกว่าผิดเหรอ “
“เค้าจะทำอะไรมันก็เรื่องของเค้า เค้าเกลียดตัวได้ยินมั้ยว่าเค้าเกลียดตัวววว “
คิมแทยอนตะโกนลั่นแข่งกับสายฝน ขืนตัวออกจากอีกคนด้วยความเกลียด
“เกลียดเหรอได้ เดี๋ยวเธอได้เกลียดสมใจแน่ “
ร่างของแทยอนถูกลากขึ้นไปบนรถที่จอดอยู่ แผ่นหลังที่เปียกชุ่มสัมผัสเข้ากับที่นั่งด้านหลังของรถ
ตามมาด้วยการถูกคร่อมจากร่างของทิฟฟานี่ที่อยู่ในชุดนักศึกษา
มือทั้งสองข้างของแทยอนถูกจับกดไว้เหนือหัวจนแน่นไม่มีทางที่จะหลุด
“ตัวจะทำไร ปล่อยนะ “
“ก็เกลียดชั้นไม่ใช่เหรอ ชั้นก็จะทำให้เธอเกลียดสุดๆไปเลยยังไง”
“ออกไปจากตัวเค้านะเค้าขยะแขยงตัว”
“ไหนเมื่อก่อนบอกรักหนักรักหนาไงแต่พอไปกับไอ้หน้าจืดนั่นกลับ
มาบอกว่าขยะแขยงชั้นทำไมมันทำให้เธอพอใจหนักเหรอ”
“ใช่โจเชฟเขาทำให้แทพอใจมากถึงมากที่สุด จนตอนนี้เรอยากจะเลิกกับพี่ฟาไปคบกับโจเชฟเต็มทน”
“เธอกล้าดียังไงทำแบบนี้กับชั้น”
ทิฟฟานี่ออกแรงบีบที่ข้อมือจนแทยอนต้องเบ้หน้าเพราะความเจ็บเธอ
“เป็นแฟนชั้นแต่กลับไปมีอะไรกับคนอื่น ทำไมถึงร่านแบบนี้ห๊ะ !!”
ทิฟฟานี่ตะคอกใส่หน้าของแทยอน
“ทีพี่ฟาละ ยังมีอะไรกับคนอื่นได้ แทเองก็มีได้เช่นกัน”
แทอนจ้องแข่มงอย่างไม่เกรงกลัวสักนิด ยิ่งทำให้ทิฟฟานี่คิดว่าแทยอนกำลังท้าทายเธออยู่
“ได้ไหนๆก็มีอะไรกับคนอื่นไปแล้วลองมีอะไรกับแฟนตัวเองบ้างจะเป็นไร”
-----------------------NC ทิ้งเมลไว้--------------------------
รถหรูเคลื่อนตัวฝ่าสายฝนไปตามท้องถนน
ก่อนจะเลี้ยวเข้าไปจอด ในบ้านหลังใหญ่ของทิฟฟานี่
ปกติเธออาศัยอยู่กับพ่อแม่แต่ตอนนี้ท่านทั้งสองไปดูงานที่ต่างประเทศกว่าจะกลับก็อีกตั้งหลายวัน
ทิฟฟานี่เปิดประตูรถลงไปเดินไปเปิดประตูหลังรถออก มองดูร่างของแทยอนที่ยังคงกอดอกนอนร้องไห้อยู่อย่างนั้น
เธอจัดการช้อนเอาร่างที่นอนอยู่ขึ้นมาอุ้ม พาเดินเข้าไปในบ้านเดินขึ้นไปที่ห้องนอนของเธอ
แทยอนถูกวางลงเตียงนุ่ม ทิฟฟานี่ปล่อยให้เธอนอนอยู่อย่างนั้นสักพัก
คนใจร้ายก็กลับมาพร้อมกะละมังกับผ้าผืนเล็ก เสื้อนักเรียนถูกถอดออกโดยที่เจ้าตัวไม่คิดจะขัดขืนเลยสักนิด
มีเพียงสายตาที่พยายามสื่อบอกว่าเธอกำลังน้อยใจที่ถูกคนใจร้ายรังแก
กระโปรงนักเรียนถูกถอดออกทำให้ตอนนี้มีเพียงร่างเปลือยที่ต้องทนสัมผัสกับความเย็นของอากาศ
ทิฟฟานี่บรรจงเช็ดตัวให้แทยอนอย่างละเอียด เธอเช็ดเลือดที่เลอะต้นขาสวยออกด้วยความใจเย็น
ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อผ้ากลับมาใส่ให้คนที่นอนอยู่ เมื่อจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แทยอนเเรียบร้อยแล้ว
เธอก็หันมาจัดการเปลี่ยนชุดนักศึกษาที่เปียกชุ่มไปทั้งตัวจากสายฝน
ทิฟฟานี่กลับออกมาจากห้องน้ำด้วยเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นเหมือนกันกับคนที่นอนหันหลังให้เธออยู่บนเตียง
แทยอนอดใจเต้นแรงไม่ได้เมื่อสัมผัสถึงแรงยุบตัวของเตียง
ทิฟฟานี่สอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกันแขนเรียวคว้าอีกคนเข้ามากอดไว้แน่น
ใบหน้าของทิฟฟานี่ซุกเข้าไปที่ซอกคอของคนที่นอนหันหลังให้เธออยู่
สักพักเธอเริ่มรับรู้ถึงแรงสะอื้นจากคนในอ้อมกอด
“พี่ขอโทษนะแท “
“อย่าเลิกกับพี่เลยนะพี่รักแทจริงๆ
พี่ไม่เคยนอกใจแทเลยนะ”
“แล้วฮึก.. การที่พี่ไปจูบกับคนอื่นในรถนั้นหละ ไม่เรียกว่านอกใจรึไง “
“มันไม่ใช่อย่างที่แทคิดนะ ยัยซันนะเพื่อนพี่มันชอบแกล้งพี่วันนั้นพี่ทำมันโกรธมันก็เลยเอาคืนพี่
ไม่มีอะไรมากกว่านั้นจริงๆ เชื่อพี่เถอะนะ”
“ฮึก แทไม่เชื่อพี่ฟาใจร้าย พี่ฟาโกหก”
“พี่ไม่ได้โกหกนะ งั้นเอาอย่างนี้”
ทิฟฟานี่เดินไปหยิบโทรศัพท์มากดโทรออกไปหาไอ้ตัวต้นเหตุที่ทำให้เธอทะเลาะกัน
“ฮัลโล ไอ้ซันแกทำอะไรไว้รับผิดชอบเลย อธิบายให้แฟนชั้นเข้าใจเลย “
“นี่แฟนแกงอนแกเหรอ””
“ก็เออนะสิ แกรีบอธิบายเลย”
ทิฟฟานี่ส่งโทรศัพท์ให้กับแทยอน
“น้องแทเหรอ เรื่องเมื่อวานพี่อธิบายได้นะ”
เสียงจากปลายสายดังออกมาแทยอนทำเพียงแค่นั่งรอฟังสิ่งที่อีกคนจะพูด
“คือวันนี้พี่แค่แกล้งฟานี่มัน อย่าโกรธมันเลยนะ อีกอย่างพี่นะมีแฟนแล้ว ไม่มีทางจะคิดกับมันเกินเพื่อนหรอก”
“อย่าโกรธมันเลยนะ”
แทยอนนั่งฟังสิ่งที่อีกฝ่ายพูดจนจบ ก่อนโทรศัพท์จะถูกตัดสายไปเพราะฝีมือของทิฟฟานี่
ทิฟฟานี่ ขยับเข้าไปกอดแทยอนไว้ เพราะเห็นว่าอีกคนมีท่าทีอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด
“คราวนี้เชื่อรึยังว่าพี่ไม่เคยนอกใจแท “
“เรื่องนี้แทไม่โกรธพี่ก็ได้แต่เรื่องที่พี่ฟาใช้กำลังกับแทแทโกรธ “
“ง่า พี่ขอโทษนะก็ตอนนั้นมันหึงนิใครใช้ให้แทไปกับไอ้หน้าจืดนั่นละ”
“ก็แทโมโหแทเลยไปกับโจเชฟประชดพี่”
“ไม่เอาแล้วนะคราวหลังอย่าประชดพี่แบบนี้อีก พี่รักเรามากนะรู้มั้ย จุ๊บ”
ทิฟฟานี่ถือโอกาสจุ๊บไปที่แก้มนุ่มนั่น เพราะดูเหมือนว่าปัญหามันเคลียหมดแล้ว
“งื้อปล่อย ไม่ต้องมาจุ๊บ ตัวรู้มั้ยว่าตัวทำเค้าเจ็บแถมยังทำเค้าเลือดออกด้วย เล็บก็ยาวเค้าเจ็บแค่ไหนตัวรู้มั้ย”
“พี่ขอโทษ ต่อไปนี้ไม่ทำอีกละ “
“สัญญานะ “
“อื้อสัญญา สัญญาว่าจะตัดเล็บก่อนทำ”
“พี่ฟาอะพูดอะไรก็ไม่รู้น่าเกลียด “
“ฮ่าๆ น่าเกลียดตรงไหนมันเรื่องธรรมดาของคนรักกัน “
ทิฟฟานี่กระชับกอดเข้าให้แน่นอีกแน่นเท่าที่คนสองคนจะทำได้ เธอรู้สึกว่าไม่อยากจะปล่อยคนในอ้อมกอดนี้เลย
“ถ้าพ่อแม่พี่กลับมาพี่คงต้องให้พวกท่านไปสู่ขอเราแล้วละสิ”
“จะไปสู่ขอทำไมปกติเราก็เป็นแฟนกันอยู่แล้วนิ”
“ก็พี่อยากจะหมั้นกับเราไว้ก่อนคนอื่นจะได้รู้ว่าเรามีเจ้าของจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับแทของพี่”
“ใครเป็นของพี่อย่ามาขี้ตู่นะ”
“ก็เราไงรึต้องให้พี่ทวนความจำว่าเราเป็นของพี่ หืม “
“ไม่ต้องเลย แทยังเจ็บอยู่นะ ไม่มีทางปล่อยแทจะนอนง่วงแล้ว”
แทยอนขยับออกจากอ้อมกอดก่อนจะเอนตัวลงนอนหันหลังให้กับทิฟฟานี่
ซึ่งทิฟฟานี่เองก็ได้แต่ยิ้มให้กับความน่ารักของอีกคน แขนเรียวดึงแทยอนเข้ามาในอ้อมกอด
ก่อนพวกเธอทั้งสองจะหลับไปพร้อมกับรอยยิ้มแห่งความสุขที่กลับมาอีกครั้ง
ทิฟฟานี่หวังเพียงแค่ให้ได้มีอีกคนไว้นอนกอดอย่างนี้ทุกคืนตลอดไป
----------------------------END------------------------------------------
ความคิดเห็น