รักสุดเนือยกับสาวเปื่อยจิมมี่โกะ

    สวัสดีพ่อแม่พี่น้องทุกท่าน ยินดีต้อนรับเข้าสู่วันเนือยๆของสาวเปื่อยจิมมี่โกะ สาวที่มีโคลงหน้าขาวผ่องเป็นยองใยแมงมุม ผิวพรรณละเอียดลออดั่งตะกอนในคลองแสนแสบ  ทรวดทรงองเอวทรมานสายตากับผู้ที่พบเห็น ส่วนสูงร้อยหกสิบกว่าๆที่หาดาษดื่นพบเจอได้ตามสถานที่ทั่วไปในชนบท ..(ที่เล่ามา นี่หรือ คือนางเอก)
     ในวันปิดเทอม ร่างสวยสดงดงามที่กล่าวมานอนแผ่สยายปอยผมขยุยๆ ปลายเท้าอยู่หัวเตียง ส่วนหัวกลับอยุ่ที่ปลายเตียง (แน่ใจใช่ไหมว่าที่เขียนมานางเอกคือคนนี้ ??)  กลิ่นหมอนหอมอบอวลไปด้วยเห็ดราที่ขึ้นข้างๆสายน้ำตกเอราวัณที่ไหลมาทางปากของสาวเจ้า (เว่อร์ไปไหน) 

 .....และหนึ่งในนั้นก็คือเธอคนดี ที่ฉันนั้นโชคดีที่เราได้พบกัน
จากหนึ่งในร้อย หนึ่งจากในล้าน.......  zz   "โอ๊ยยยย ใครโทรมาแต่เช้าเนี่ยย "  มือป้อมๆควานหาโทรศัพท์ไปทั่วที่นอน
  "   ฮัลโหล!!!!!  "
   "  ยัยจิมฉันรอแกที่ลานวัดเป็นชั่วโมงแล้วนะว้อยยย  มัวทำอะไรอยู่ฮะ!!  "  หาาา  เก้าโมงแล้วเหรอวะเนี่ย ซวยล่ะจิม >_    " อ๋อ...คือ..เอ้อ .. คือ ..ยาง ใช่! ยางรถมันแตกน่ะแม่ รอแป๊บเดียวนะแม่ ช่างกำลังซ่อมอยู่  "
    " อ้าว แล้วนี่แกเป็นอะไรรึเปล่า เจ็บตรงไหนไหม ทำไมไม่โทรมาบอกแม่ "
    "โหยย แค่นี้เองแม่ เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว ..อ้าวเสร็จแล้วเหรอ ชักช้าอยู่นั่นแหละ เร็วๆฉันรีบไปรับแม่นะช่าง !! แม่จ๋าเสร็จแล้วจ้า  อีก 10 นาทีถึงแน่นอนนน ''
    "เออๆดีๆ  มาเร็วๆละกันฉันรอจนจะได้เสียกับลานวัดอยู่แล้วเนี่ย "
     "   จ้าๆแม่ แค่นี้เน้ออ  ''
     ซวยตั้งแต่ปิดเทอมเลยเหรอว่ะเนี่ยยย  โหยจิมเพลีย   ทำไมไม่มีเรื่องดีๆที่ฉันรอคอยผ่านมาบ้างนะ  คนในฝันของฉัน...                                    

                                          
                                              โปรดติดตามตอนต่อไป...
เค้ายังแต่งไม่เก่งเท่าไหร่ยังไงก็ติชมแนะนำเค้าได้เน้อ   เป็นกำลังใจให้เค้าด้วยน้าาา จุบุๆ