แมวตัวนั้นเป็นของฉันเอง #อ๋อ...นั่นเสือไม่ใช่แมว(Rewrite)

…………………………..

เมื่อรู้สึกว่าการมีชีวิตอยู่บนโลกนี้มันช่างทรมาน จะตายก็ทำไม่ได้ แล้วถ้า......ไม่ได้อยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้วล่ะมันจะทำให้ความรู้สึกเหล่านั้นหายไปด้วยหรือปล่าวนะ......

………………………….

สวัสดีค่ะ นี่เป็นนิยายเรื่องแรกของเราที่หัดแต่งอย่างจริงจัง (จริงจังจริงๆนะ)

(แสดงว่าเคยมีเรื่องที่แต่งก่อนหน้านี้?)  ก็ใช่ ก่อนหน้านี้เคยแต่งไว้อ่านเองเมื่อหลายปีก่อน แต่ยังรู้สึกว่าความสามารถและประสบการณ์ตอนนั้นยังไม่มากพอ ……….ก็เลยไปไม่รอด

……………………………

แต่ครั้งนี้! เราคัมแบคกลับมาลองแต่งอีกครั้ง ซึ่งก็ได้ให้คำมั่นกับตัวเองไว้ว่าไม่ว่ายังไงมันจะต้องจบ เพราะพวกเธอเคยเป็นกันใช่มั้ยที่อ่านนิยายหลายๆ เรื่อง แต่พออ่านจนถึงตอนล่าสุดการอัพเดตก็คือหลายเดือนก่อน(หรือเป็นปี) และไม่อัพต่ออีกเลย มันเป็นอะไรที่น่าเสียดายมากกกกกกก เพราะบางเรื่องมันสนุกมากเว้ยแก เพราะฉะนั้นเราเข้าใจมากๆ จึงตั้งใจไว้ว่าจะอัพเรื่องนี้ให้จบให้ได้

สนุกไม่สนุกยังไงเราพูดคุยกันได้ ถ้ามีอะไรแนะนำเราได้นะคะ

ปล.แต่เราขอแบบสุภาพหน่อยนะคะ ใจเราบอบบาง (กระซิก กระซิก ยกมือปาดนํ้าตาทิพย์)

สุดท้ายนี้เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ 

…………………………………………………….