คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Story 2
Story: 2
ณ ตอนพักเที่ยงของโรงเรียน
“เฮ้! เจอร์รี่ ไปกินข้าวกัน ^O^”
ระหว่างที่เจอร์รี่ออกมาจากห้องเรียนของเขา (เจอร์รี่กับทอมไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน) เขาได้พบกับเพื่อนหนูผู้ชายอายุเท่ากับเจอร์รี่ เขากับเจอร์รี่นั้นอยู่ห้องเดียวกันมาก่อน เพื่อนของเจอร์รี่มีหน้าตาทะเล้นนารัก เขามีนิสัยขี้เล่น เป็นคนชอบปกป้องเจอร์รี่อยู่เสมอ
“อ้าว ทอส (ชื่อนามสมมุติ ไม่มีในเรื่องนี้) เมื่อเช้าไปไหนมา”
“ไม่ต้องรู้หรอกน่า~ ไปกินข้าวกันเถอะ ฉันหิวแล้ว -3-“
“งั้นก็ได้ กินเสร็จต้องบอกฉันนะ”
“อื้ม! สัญญา”
“เดี๋ยวก่อน!”
เสียงหญิงสาวปริศนาเสียงหนึ่งได้พูดขึ้น ทำให้เจอร์รี่กับทอสต้องหันไปมอง เธอเป็นเด็กสาวที่น่ารัก และสวยก็ว่าได้ ผมของเธอเป็นสีบลอนทองสง่างาม พริ้วไหวตามสายลมที่โชกโชย
“สวัสดีครับ คุณฮาริส”
เจอร์รี่ทักทายให้เด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าเขา พร้อมกับยิ้มอย่างเป็นมิตร ฮาริสน่ะเป็นประธานนักเรียนของโรงเรียนแห่งนี้ เธอเคร่งกฎเป็นอย่างมาก คนที่โดดเรียนไม่มีทางที่จะรอดจากสายตาของเธอไปได้
“อยู่นี่เอง เจอร์รี่คุง~”
เธอวิ่งเข้าไปหาเจอร์รี่พร้องกับจับมือของเจอร์รี่ไว้แน่นทีเดียว ทำเอาเจอร์รี่ตกใจเลยที่เดียว
“ดะ...ดีครับ ประธาน...” ทอสทักทายฮาริสเสียงสั่น ซวยแล้วไอ้ทอสเอ๊ย! ทอสคิด ใช่! คนที่โดดเรียนน่ะไม่มีทางที่จะรอดไปจากสายตาของฮาริสได้ อนาคตอันน่าสงสารของทอสกำลังจะเกิดขึ้น
“เรายังไม่ได้คิดบัญชีเลยนะ ทอส”
ฮาริสยิ้มหวานใส่ให้ทอส แต่ใครจะรู้หรือไม่ว่ารอยยิ้มนั้นมันแอบแฝงไปด้วยยาพิษชนิดร้ายแรงที่ดียว ไม่รอดแน่ นายทอส! ฮาริสคิด
“^^;”
“เอ่อ...เจอร์รี่คุง วันนี้ไปกินข้าวกับพวกเรานะ ^^” ฮาริสยิ้มให้เจอร์รี่แบบเขินๆ หน้าของเธอแดงระเรื่อขึ้นเรื่อยๆ ทำไงได้ล่ะ ในเมื่อตอนนี้เธอกลบเกลื่อนไม่ได้นี่นา ให้เห็นคนหล่อขนาดนี้น่ะ
“เอ่อ...ก็ได้ครับ”
เจอร์รี่ตอบกลับ ทำให้ฮาริสแทบจะกรี๊ดออดมา ตอนนี้ใบหน้าเธอแดงระเรื่อเป็นลูกมะเขือเทศเลยล่ะ ก่อนที่เธอจะสงบสติอารมณ์ ก็ดันมีมารผจญ ไม่สิ! เจ้าแมวง่าวนั่นเอง ผมสีเทา ทรงผมกระเซอะกระเซิงเล็กน้อย เดินมาจับข้อมือของเจอร์รี่ ทำให้เจอร์รี่ตกใจเป็นอย่างมาก
“ทอม!”
“นี่! นายปล่อยมือจากเจอร์รี่เดี๋ยวนี้เลยนะ” อารมณ์ของฮาริสตอนนี้เริ่มจะระเบิดขึ้นทุกที เพราะไอ้แมวหง่าวมาแย่งเจอร์รี่ไปจากเธอ
“ไม่มีใครจะได้ไปกินข้าวกับเจอร์รี่ได้ นอกจากฉันเท่านั้น” ทอมตอบ และเขาก็ไม่สนใจสถานการณ์ตอนนี้เลยแม่แต่น้อย เขารีบดึงเจอร์รี่ออกไปจากตรงนั้นทันที โดยไม่รอให้ฮาริสต้องโวยวาย เพราะมันน่ารำคาญ
“นี่เราจะไปไหนกัน!?” เจอร์รี่ถามทอมอย่างสงสัย ทำไมทอมจะต้องดึงเขาออกจากที่นั่นกัน แถมตอนนี้ทอมลากเขาออกมาถึงหลังโรงเรียนแล้วด้วย เขาต้องการอะไรกันแน่?
“นี่! ทอมจะพาฉันไปไหน?”
เจอร์รี่ตอนนี้รู้สึกเจ็บที่ข้อมือของตัวเองอย่างหนัก เพราะเขาถูกทอมจับข้อมือของเขาบีบไว้แบบไม่รู้ตัว
“ก็ไปกินข้าวไง -*-“ ทอมตอบส่งเดชใส่เจอร์รี่
“ไปกินกับพวกนั้นก็ได้นี่ ไม่เห็นต้องแยกกันเลย”
ใช่! ที่จริงไม่ต้องแยกออกจากพวกนั้นก็ได้ แต่เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างไม่มีเหตุผล เลยเผลอจับข้อมือของเจอร์รี่ลากออกมา
“ช่างฉันเถอะน่า!” ทอมตะโกนใส่เจอร์รี่ ทำให้เจอร์รี่ตกใจและกลัวไปด้วย เขาไม่เคยเห็นทอมโกรธขนาดนี้มาก่อนเลย แบบโกรธมากอ่ะนะ (คนแต่ง:โหดเกินไปเปล่า -*-)
“…..” เจอร์รี่เงียบปล่อยให้ทอมลากเขาไปเรื่อยๆ ฉันทำอะไรผิดไปเหรอ? ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วย T_T เจอร์รี่คิด
ทอมเห็นว่าเจอร์รี่เงียบไป เขาเลยด่าตัวเองในใจ ‘ไอ้บ้า! แกพูดงี้ได้ไงฟะ!’ ทอมตัดสินใจหันไปหาเจอร์รี่ และพูดว่า
“ เอ่อ....ขอโทษนะ” ทอมรู้สึกผิดที่พูดไม่ดีใส่เจอร์รี่ เมื่อเจอร์รี่ได้ยินคำขอโทษจากทอม เขาก็ได้เงยหน้าขึ้นไปมองทอม ตอนนี้ที่แก้มของทอมแดงระเรื่อทีเดียว คงเขินล่ะมั้ง ^_^ เจอร์รี่คิด
“ไม่เป็นไรหรอก งั้นพวกเราไปกินข้าวกันนะ นายหิวแล้วไม่ใช่เหรอ? ^_^”
“อะ...อืม -////-“
และแล้วทอมและเจอร์รี่ก็เดินเข้าไปที่โรงอาหารของโรงเรียน ตอนนี้คนที่อยู่โรงอาหารเต็มไปหมด แทบจะเบียดเข้าไปไม่ได้เลยทีเดียว
“เจอร์รี่คูงงงงง~”
เสียงของฮาริสตะโกนเรียกเจอร์รี่ ทำให้คนทั้งโรงอาหารโดยเฉพาะผู้หญิง หันไปมองเป็นตาเดียวกัน
“ซวยแล้วไง -_-;”
“เป็นอะไรไปอ่ะ เจอร์รี่?”
ทอมที่ค่อนข้างจะไม่เดือดเนื้อร้อนใจสักเท่าไหร่ หันไปถามเจอร์รี่ทั้งๆที่ปากของเขากำลังซัดน่องไก่ทอดอยู่
“ชั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวเจอกันตอนเลิกเรียน”
เจอร์รี่พูดเสร็จเขากำลังจะก้าวเท้าวิ่งหนีจากการตะลุมบอนจากแฟนคลับทั้งหลาย แต่ว่าแขนของเขาถูกรั้งไว้ เขาเลยหันไปหาคนที่ดึงแขนของเขา
“จับแขนฉันไว้ทำไมอ่ะ เดี๋ยวฉันหนีไม่ทัน T^T”
“ฉันรู้น่า~”
ตอนนี้เจอร์รี่แทบอยากร้องไห้เลยทีเดียว แต่ปรากฏว่าอยู่ๆร่างของเขาก็ตัวเบาหวิวขึ้นมาทันที
“ทอม!” ตอนนี้ทอมกำลังแบกเจอร์รี่ไว้ด้านหลังของเขา
“อย่างนี้เร็วกว่า ^_^”
ทอมยิ้มแบบกวนๆนิดๆ ในขณะที่เจอร์รี่ทำหน้างุนงงกับใบหน้าของทอม ก่อนจะพาเจอร์รี่วิ่งออกไปข้างนอกทันที ทอมวิ่งไวมากจริงๆ เกือบทำให้เจอร์รี่แทบจะปลิวทีเดียว
จะรอดไหมเนี่ยยยยยยยย!
:) Shalunla
ความคิดเห็น