Love you!!! ฉันและเธอคือเนื้อคู่กัน!

ลำดับตอนที่ #8 : เรื่องเยอะ (100%)

7
 

         "อ๋อ ข่าวนั้นแม่ก็รู้เหมือนกัน อย่างที่ป้าเขาบอกน่ะแหละ มาถามเยอะมาก เบื่อแล้วเนี่ย"

         ฉันนั่งคุยกับแม่ที่กำลังล้างจานอยู่ จะเรื่องอะไรล่ะ เรื่องข่าวน่ะแหละ -3-

         "พี่แคนดี้ก็บอกค่ะว่างานจะมีเยอะ รู้สึกประหม่าแล้วอ่ะค่ะ T_T"

         "คุณพ่อโทรมาจากอังกฤษ พ่อบอกว่ารู้ข่าวนั่นเหมือนกัน เพื่อนๆ ที่ทำงานก็ถามเยอะ

ด้วย"

         "ดังไปถึงอังกฤษเลยเหรอเนี่ย =[]="

         "ในเฟสบุ๊กเขาแชร์รูปที่ไปถ่ายแบบกันน่ะ พ่อเห็นเข้าก็ตกใจไม่น้อย แม่เลยโทรบอกพ่อ

ไป กว่าจะเข้าใจแม่ล่ะเหนื่อย -_-+"

         ฉันยกนมขึ้นมาดื่มจนหมดก่อนจะถอนหายใจเบาๆ

         ตื้ดดดดดดดดดด ตื้ดดดดดดดดดด

         โอ๊ะโอ O.o ใครโทรมาเนี่ย (ขี้เกียจทำเสียงริงโทนแล้ว เอาสั่นไปแล้วกันนะคับ =])

         "ฮัลโหลค่...."

         [โคล่าาาาา เห็นข่าวรึยางงงงงง พี่ตกใจมากเลยนะ!!! เห็นยังๆ ถ้ายังเปิดดูเดี๋ยวเน้!!!!!]

         โอ๊ยย หูจะแตก //TOT\\ #ปิดหู

         "โคล่าเห็นแล้วค่ะ TOT มันมีทุกช่อง ทุกชั่วโมง"

         [ใช่ๆๆๆ แล้วรู้มั้ยว่าอะไรจะตามมา!!]

         "งานค่ะ T^T"

         [ถูก! ฉะนั้น...อ่าาา ที่บ้านมีแฟกซ์มั้ย?]

         "มีค่ะๆ"

         [งั้นรอรับตารางงานได้เลยจ้ะ]

         ฉันเดินมานั่งใกล้ๆ กับแฟกซ์เพื่อรอรับงาน ยังไม่ถึงนาทีก็มีกระดาษออกมา 4 แผ่น

         "ดูน้อยนะคะ =_="

         [ดูให้ดีๆ แล้วจะรู้ว่ามันเยอะ ^0^]

         ฉันหยิบกระดาษออกมาทั้งหมดแล้วอ่านแผ่นแรก...เอ๋???? OoO

         [เชื่อรึยังจ๊ะ?]

         เชื่อแล้วจ้ะ TOT กระดาษแผ่นนึงต่อหนึ่งเดือน แถมมีงานทุกวันด้วย

         [พี่รับงานแค่ถ่ายแบบแล้วก็เดินแบบน่ะ อ้อ! มีภาพยนตร์ด้วยนะจ๊ะ รู้สึกว่าจะเรื่อง...]

         ฉันพลิกกระดาษไปดูหน้าสุดท้ายแล้วก็เห็นตัวหนังสือเล็กๆ เขียนว่า...

         [เรื่อง 'โลกทั้งใบมีแต่เธอ' จ้ะ เป็นหนังรักออกแนวบู๊นิดหน่อย ]

         ใช่เลยล่ะ แต่เดี๋ยวนะ!

         "ให้โคล่าเป็นนางเอกเหรอคะ"

         [^O^]

         "โคล่าแสดงละครกับเดินแบบไม่เป็นหรอกนะคะ T_T"

         [ไม่ต้องห่วงจ้ะ พี่จะสอนแล้วก็จัดเรียนแบบรวบรัดให้เอง]

         "โอเคค่า TOT งานเริ่มเดือนหน้าใช่มั้ยคะ?"

         [ใช่ๆ พี่เห็นว่าเดือนนี้ต้องสอบกันนี่นา พยายามเข้านะจ๊ะ]

         "ขอบคุณค่ะ โคล่าจะพยายามค่ะ TVT"

         [ดีจ้ะ ^0^ แสตนส่งแฟกซ์ไปหาโซดาแล้วเหมือนกัน ไปคุยกันเองนะจ๊ะ]

         "โอเคค่ะ มีอะไรอีกมั้ยเอ่ยยย >_<"

         [ไม่มีแล้วแหละจ้ะ ถ้ามีเดี๋ยวพี่โทรไปอีกที บายจ้าาา >V<]

         ตื้ด!

         ฉันวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะแล้วเดินไปหาแม่ทันที

         "แม่ไม่บอกหนูเลยอ่ะ >O< ใจร้ายจัง T^T"

         "โอ๋ๆ แม่คิดว่าแคนดี้น่าจะมาบอกหนู แม่เลยยังไม่บอกไง แล้วนี่! ไปอาบน้ำได้แล้วไป

ตัวเหนียวเชียว"

         "ค่าๆ -O-"

         ฉันเดินขึ้นไปที่ห้องแล้วเคาะหน้าต่างของห้องโซดา ยังไม่ทันทีฉันจะเคาะครบสามครั้ง

หน้าต่างก็เปิดออกมาแล้ว -_-^

         "โคล่า!! เธอเห็นงานถ่ายหนังยัง"

         "รู้แล้ว ทำไม"

         "เธอไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอออ TOT"

         "อย่าคิดมากน่า เดี๋ยวฉันอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมาใหม่"

         ฉันปิดหน้าต่างโดยที่ไม่ฟังเสียงเรียกของโซดา ก็แหม ตอนแรกก็จะคุยยาวๆ อ่ะนะ แต่

โซดาน่ะผิด! เขาไปเปลี่ยนชุดตอนไหนก็ไม่รู้ ดันใส่เสื้อบางซะจนเห็นข้างใน -/ / /- อย่างที่เคย

บอกอ่ะนะ โซดาเขาหุ่นดีมาก ฉันมองนานไม่ได้น่ะ มองแล้วเขินไม่กล้าพูดด้วย ช่างเถอะอาบ

น้ำดีกว่า ว่าแล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำทันที อ๋าาาา >_<  อาบน้ำๆ ^0^//



         - โซดา -

         โซดาแอบฟังเสียงการเข้าห้องน้ำของโคล่า พอแน่ใจว่าเธอเข้าไปแล้วเขาก็จับหน้าต่าง

ห้องเธอเบาๆ แล้วลองเปิดดู เยสสส!! หน้าต่างไม่ได้ล็อก!!! (ทำท่าเหมือนจะไปปล้ำโคล่าเชียว

นะ -_-) เขาเปิดหน้าต่างให้กว้างแล้วปีนไปในห้องโคล่า เขาแค่จะมาคุยเรื่องงานแค่นั้นเอ๊งงง

อย่าคิดอะไรแบบนั้นเซ่!! (ร้อนตัว) เขาเดินไปที่ตรงเตียงนอนเธอก่อนจะนั่งลงไป

          เอ๊ะ O.o นั่นหนังสืออะไรน่ะ O_O เขาหยิบมันขึ้นมา ฮ่ะๆ นิตยสาร 7 ไนท์น่ะเอง เธอไป

แอบซื้อมาตอนไหนนะ เป็นฉบับเดียวกับที่เขาและเธอไปถ่ายแบบและลงปกไว้ด้วย น่ารักจริง

เชียว OWO

          เขาวางนิตยสารลงบนเตียงตามเดิมก่อนจะวางชีทตารางงานที่เขาก็ได้มาลงบนเตียง

เหมือนกัน แต่เขาหยิบ 'บันทึก' เล่มนั้น (เขาซ่อนไว้ในกระเป๋ากางเกงน่ะ) แล้วเปิดมันไปเรื่อยๆ

จนหน้าที่เขาบันทึกล่าสุด เขาไม่ได้เขียนมาตั้ง 4 วัน แต่เขายังจำเรื่องราวระหว่างเขากับเธอได้

แม่นยำ เขาหยิบปากกาออกมาแล้วเขียนลงไปรวดเดียว เขามีความสุขกับการได้เขียนบันทึกจริงๆ

เขายิ้มเสมอเมื่อได้นึกถึงตอนที่เขาได้อยู่กับเธอ มันคือความสุขของเขาจริงๆ

         เขาเขียนครบสี่วันที่ผ่านมาก็หยุดเขียนไปพักนึง ทำไมนะ...เขาถึงได้แอบมาในห้องเธอ

แล้วมาเขียนแบบนี้ด้วย เขากลัวเหมือนกันนะ กลัวว่าถ้าเธอเปิดมาเจอเขา เธอคงโกรธไม่น้อย

เขาคิดได้ก็พุ่งตัวไปทางห้องน้ำแล้วเคาะประตูห้องรัวๆ เธอตกใจไม่น้อยเลยแหละ

         "ใครน่ะ >O<"

         "ฉะ...ฉันเอง!"

         "นายมาได้ไงน่ะ! =[]="

         "ฉันจะมาคุยเรื่องงานนี่ไง"

         "อืมๆ นั่งไปก่อนละกัน"

         เขาถอนหายใจก่อนจะเดินไปที่เตียงแล้วนั่งอมยิ้มเขียนบันทึกวันนี้ต่อ ^^



         'วันนี้...

         เรามีความสุขมากๆ เพราะวันนี้เราได้ใกล้โคล่าทั้งวันเลย ที่โรงเรียนเราพูดเป็นนัยๆ เรื่อง

ที่โคล่าเคยบอกรักเรา ไม่รู้ว่าเจ้าตัวจะรู้หรือเปล่านะ แถมวันนี้โคล่าไปใกล้ริวเราเลยบอกไปว่า

หึง ได้ยินทั้งห้องเลย โดนแซวไม่ยั้ง ตอนกลับบ้านสไปรล์ที่เป็นดารามาเจอเราสองคน โคล่าดู

ไม่พอใจมากๆ คงหึงมั้ง -/ / /- โคล่าทำว่าเราเป็นแฟน เราเขินมากเลยแหละ พอสไปรล์กลับ

ไป ยัยนั่นดันเหม่อจนไปชนเสาไฟฟ้า =[]= เราจูบหน้าผากโคล่าตามที่เคยทำตอนเด็กๆ

เท่านั้นแหละ โคล่าเหมือนจะไม่คิดมากเลย :( ยังทำกับเราเหมือนเพื่อนตลอด แต่เราได้กินข้าว

เย็นกับโคล่าด้วย แล้วก็...มาหาที่ห้อง มีความสุขจัง =D'



         เขาเขียนแค่นั้นแล้วปิดบันทึก พอดีกับที่เธอออกมาจากห้องน้ำ เขาซ่อนบันทึกไม่ทัน

แล้วววว >O<

         แกร๊ก!



         - โคล่า -

         "เฮ้ยยย OoO"

         "เป็นอะไร!! O[]O!" พอฉันออกจากห้องน้ำเขาก็ตะโกนออกมา ฉันใส่ชุดนอนแล้วนะ

เขาไม่เห็นอะไรของฉันหรอก >_<

         "ปล่าวๆ ไม่มีอะไรหรอก" โซดาพูดแล้วยัดอะไรไม่รู้เข้ากางเกง =_=^^

         "ว่ามาเถอะ ฉันก็อยากคุย =3" จะอยากคุยมากกว่านี้นะถ้านายเปลี่ยนเสื้อ เอาเถอะจะ

ไม่มองลำตัวนายก็ได้

         "เรื่องงานทั้งหมดนั่นแหละ ฉันกลัวอ่ะ"

         สาบานว่ามันคือคำพูดของลูกผู้ชายที่ชื่อโซดา! =[]=

         "ฉันควรพูดคำนั้นไม่ใช่เหรอน่ะ"

         "เถอะน่า แต่เธอไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ"

         "ก็กลัว ประหม่าด้วย"

         "สีหน้าเธอดูเหมือนไม่กลัวเลยนะ =_="

         "ช่างหน้าฉันเถอะ มีอะไรก็ว่ามา -/ /O/ /-"

         โซดาหยิบตารางงานขึ้นมาแล้วเปิดไปหน้าสุดท้าย

         "งานที่เป็นภาพยนตร์น่ะ พี่แสตนบอกว่าจะให้เรียนแบบรวบรัดใช่มั้ย"

         "อื้ม พี่แสตนบอกฉันว่าเราต้องฝึกว่ายน้ำ ยิงปืน แล้วก็..."

         "ว่ายน้ำเหรอ!!!!!!! =[]=!! นายรู้ใช่มั้ยว่าฉันไม่อยากลงน้ำ TOT"

         ตอนเด็กๆ ฉันเคยตกลงไปในคลองน้ำเน่าท้ายหมู่บ้านน่ะ ฉันกินน้ำเน่าไปตั้งลิตรกว่า

(ไม่ถึงหรอก แค่ 2-3 อึกเท่านั้นแหละ) แต่โซดาก็มาช่วย ฉันขวัญผวาไม่หายอยู่เลยเนี่ย T_T

         "โอ๋ๆ ฉันรู้ๆ แต่มันจำเป็นไม่ใช่เหรอครับ ^^" ว่าจบโซดาก็ดึงแขนฉันเข้าไปกอดแล้ว

ลูบหัว ฉันนั่งตัวแข็งทื่ออยู่อย่างนั้น คนมันอายนี่ O/ / / / / /O

         "ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ต่อให้บุกป่าฝ่าดงเท่าไหร่ฉันก็จะมาปกป้องเธอเอง..."

         ฉันตาเบิกโพลงทันทีก่อนจะยิ้มน้อยๆ พร้อมน้ำตาเริ่มรื้นที่ขอบตา

         ...ดีใจน่ะ

         "พูดเป็นพระเอกเอ็มวีไปได้ เลิกกอดฉันได้แล้วนะ ฉันอาย -/ / /-"

         "ขะ...ขอโทษ! O/ / /o"

         โซดาปล่อยตัวฉันทันที ดีนะที่ฉันเช็ดน้ำตาทัน

         "ขอบใจที่บอกฉันแบบนี้ แล้วนายสัญญาได้มั้ยว่าพูดจริง =)" ฉันชูนิ้วก้อยขึ้นมา

         โซดามองหน้าฉันแล้วเอาหน้าผากมาชนกับหน้าผากฉันก่อนจะยกนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวกับ

นิ้วฉัน "สัญญาครับ เจ้าหญิงของผม (^^) d"

         ฉันกับโซดาค้างท่านั้นแล้วยิ้มกว้างให้กัน ในหัวฉันกับโซดาไม่มีเรื่องงานแล้วล่ะ =)

มันคงมีแต่เรื่องดีๆ ฉันรักเขาจริงๆ เล้ยยยย >/ / / / / / /  / / / / /<



         "โหหห O.O แล้วไงต่อวะ"

         "ก็แค่นี้แหละ แกจะให้พูดไปอีกยาวเลยมั้ยว่าหลังจากนั้นฉันก็ไปส่งเขาแล้วปิดหน้าต่าง

ก่อนจะล็อกให้สนิท..."

         "โอเคๆ = ='' แล้วไม่ได้จูบกันหรอกเหรอ"

         "ไอ้บ้า!!" พูดจบฉันก็ยกมือขึ้นไปตีหลังยัยเก๋ ก็ฉันเล่าเรื่องเมื่อคืนให่เก๋ฟังแล้วไง -/ / /-

         "เอาเถอะ นั่นไง พระเอกแกมาแล้วน่ะ -3-" เก๋ชี้ไปข้างหลังฉัน ฉันเลยหันไปมอง

         โซดา! OVO

         "โคล่าาา จะเข้าเรียนแล้วนะ ไปกันเถอะ ^0^"

         "จ้ะ >W<" ฉันลุกขึ้นแล้วไปกอดแขนโซดาก่อนจะยิ้มให้กัน

         "เหมือนสามีภรรยาที่เพิ่งแต่งงานกันใหม่เลยนะ =^=!"

         เสียงยัยเก๋ดังขึ้นทำเอาฉันสะดุ้ง อร๊ายยยย เหมือนจริงเหรอ >/ / / / / / / / / / /<

         "บ้าน่ะ เราแค่สนิทกันเอง =/ / /=" ฉันพูดไปด้วยจิกแขนเขาด้วย มันแปลว่าฉันล้อเล่น

         "ไปเถอะ ได้เวลาแล้วนะ" โซดาพูดแทรกแล้วดึงแขนฉันเดิน ฉันกอดแขนเขาแล้วเดิน

คุยกับเขาไปเรื่อยๆ จนไม่รู้ตัวว่าถึงห้องแล้ว

         "เฮ้ยยยยยยยยยย โคล่าาาาาาโซดาาาาาาาา หวานกันแต่เช้าเลยน้าาาาาา"

         "ฮิ้ววววววววววว"

         โดนอีกแล้วเหรอเนี่ย =[]= ฉันเหนื่อยจริงๆ

         "เฮ้ยเงียบก่อน!! มาดูอะไรนี่เร็ว!!" เสียงหนึ่งดังขึ้น เจ้าตัวชี้ไปที่ทีวีในห้อง จะเรียนแล้ว

ยังเปิดทีวีอยู่อีกเหรอ =___= 

         'ข่าวต่อไปเป็นข่าวของดาราหน้าใหม่ 2 คนค่ะ โซดากับโคล่านั่นเองงงง ในโลกโซเชียล

เน็กเวิร์กมีการโพสต์ข้อความว่าทั้งสองคนนี้เป็นแฟนกันค่ะ และถ้าเป็นจริงดังที่ว่าก็เหมาะสมกัน

ไม่ใช่น้อยเลยล่ะค่ะ เรามีภาพที่ทั้งสองคนถ่ายแบบที่ลงในนิตยสาร 7 ไนท์และถ่ายลงเฟสบุ๊กมา

ฉายให้ดูด้วยนะคะ'

         พอจบคำนักข่าวก็มีภาพของฉันคู่กับโซดาที่ถ่ายลงเฟซบุ๊กฉายขึ้นมา ฉันกับโซดาหน้า

ซีดทันที

         "นี่หวานกันจริงๆ นะเนี่ย *0*"เสียงทุกคนดังขึ้นพร้อมกันก่อนจะหันมาด้วยสายตาวิบวับ

         "บอกให้คนอื่นรู้ไปเถอะว่าเป็นแฟนกันนนนน วู้วววววววววววว"

         "พอเถอะนะ...เราไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆ"

         "อย่าเขินไปเลยน่าาาา  ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"

         "ฉันไม่ดะ...!!!"

         ฟึ่บ!

         "เฮ้ยยยยยย โซดา!!!"

         "โซดา!! โซดา!!" ฉันนั่งลงกับพื้นแล้วยกตัวเขาขึ้น จู่ๆ เขาก็ล้มลงไปเฉยๆ ตาหน้าต่อตา

ทุกคน ฉันตบหน้าเขาเบาๆ แต่ก็ต้องชะงักลง ทำไม...ทำไมตัวเขาร้อนแบบนี้ล่ะ

         ตัวโซดาร้อนมากๆ หน้าเขาเริ่มแดงระเรื่อ ทำไมนะ...ทำไมตอนที่กอดแขนเขาฉันถึงไม่รู้

เลย หน้าตาเขาดูปกติดี ทำไมกัน!!!

         "โซดา!! โซดาๆ" ทุกคนเริ่มมากรูกันบสางคนก็เอาพัดกับยาดมให้ บางคนก็ออกไปตาม

ครูที่ห้องพยาบาล ฉันได้แต่ตบหน้าเขาเบาๆ แล้วมองตามคนอื่น ฉันนี่มัน...!!!

         "โซดา...ตื่นสิ...ฮืออออ...ตื่นสิ...โซดาาาา TOT"

         ฉันเช็ดน้ำตาที่เริ่มไหลออกไปแล้วตบหน้าเขาต่อ

         "โซดา TOT ฉันไม่เล่นเป็นปลื้มกับทับทิมนะ ฉันไม่เล่นน้าาาาา TT^TT" ฉันตบหน้าเขา

เรื่อยๆ "โคล่าๆ ใจเย็นๆ มีคนไปตามครูห้องพยาบาลมาแล้วนะ" เสียงยัยเก๋พูดปลอบใจ (ฉันไม่รู้

ว่ามันมาตอนไหนแต่ฉันไม่สนแล้ว!)

         "มาแล้วๆๆ ครูมาแล้ว!"

         ฉันหันไปหาครูแล้วเรียกมาดูโซดาทันที เขาจะตายมั้ยเนี่ยยย T^T

         "ตัวร้อนมากเลย เธอมาช่วยพยุงไปห้องพยาบาลซิ" คุณครูเรียกพวกผู้ชายที่รวมกันอยู่

มาช่วยพยุงโซดา ฉันลุกขึ้นแล้วตามไป ยัยเก๋เดินมาอย่างเสียไม่ได้ฉันเลยดึงแขนเก๋มาแล้วจับ

เดิน

         ฟึ่บ!

         โซดาถูกวางบนเตียงห้องพยาบาล คุณครูหยิบปรอทวัดไข้ออกมาแล้วให้คนไปเอาน้ำกับ

ผ้ามาเช็ดตัว ฉันเลยปรี่เข้ามาหาโซดาที่นอนหายใจแรงอยู่

         "ทำไมนายไม่บอกฉันฮะว่าป่วย แล้วป่วยตอนไหนเนี่ย ใจร้ายจริงๆ T________T"

         "โคล่า หลบครูหน่อย ครูจะวัดไข้"

         "แงงงงงง T^T" ฉันหลบให้คุณครูแล้วดูตัวเลขบนปรอท มันสูงขึ้นจนหยุดที่เลข

39.5 องศา สูงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย OoO

         "โคล่า เดี๋ยวฉันไปเรียนก่อนนะ แกอยู่เฝ้าโซดาไปก่อนเดี๋ยวฉันจดงานให้"

         "อือๆ ฝากด้วยนะ" ฉันพยักหน้ารัวๆ แล้วหันมาดูโซดาต่อ

         "โคล่า ช่วยไปหยิบเจลลดไข้ให้หน่อยสิ อยู่ที่ลิ้นชักโต๊ะน่ะ"

         "ได้ค่ะ TvT" ฉันเดินมาเปิดที่ลิ้นชักโต๊ะคุณครูแล้วหยิบเจลลดไข้มา แต่เอ...เขายัง

ใช้กันอยู่เหรอ O_o "นี่ค่ะ"

         "ขอบใจจ้ะ"คุณครูวางเจลลดไข้บนหน้าผากโซดา ซัก 1 นาทีได้ครูก็เอาออกแล้วหันมา

สั่งฉัน "ไปตามพวกผู้ชายที่ครูใช้ให้ไปเอาน้ำอุ่นมาสิ นานแล้วนะ -_-+"

         "มาแล้วครับ!! >_< แฮ่กๆๆ"

         "มาพอดีเลยค่ะ (  ' ')//"

         "เอาผ้าชุบน้ำแล้ววางบนหน้าผากกับคอโซดาเร็ว"

         "เอ่อ...เดี๋ยวหนูทำเองค่ะ (' ')//" ฉันยกมือแล้วขอ

         "ได้ๆ พวกเธอไปเรียนซะไป เดี๋ยวให้โคล่าอยู่ช่วย เขาเป็นแฟนกันนี่ใช่มั้ย"

         "ไม่ใช่นะ..."

         "ใช่ครับ ใช่ๆๆ ไปนะครับ ไม่รบกวนคู่รัก (_ _)//"

         พูดจบไอ้พวกนั้นก็วิ่งหายไป ไอ้พวกบ้า!! ไม่ได้เป็นแฟนกันว้อยยย TOT++

         "ฮึๆ ฮอตจังเลยนะพวกเธอนี่ ฮึๆ ^^" แย้กกก ไม่ใช่นะคะคุณครู T^T

         "จะคิดงั้นก็คิดเถอะค่ะ หนูขี้เกียจอธิบายแล้ว TTT^TTT"

         "ฮ่าๆๆ" ฉันเบ้ปากอย่างอายๆ ก่อนจะหยิบกะละมังใส่น้ำกับผ้าขนหนูไปเช็ดตัวโซดา

         "เดี๋ยวครูไปหายาให้ล่ะกัน โคล่าพักตรงนี้ก่อนนะ"

         "ค่ะ"

         คุณครูเข้าไปในห้องเก็บยา ส่วนฉันนั่งเช็ดตัวโซดาไปเรื่อยๆ ทันทีที่จะลุกไปเทน้ำ

นั่นแหละ โซดาก็ฟื้น..."อืม..."

         "โซดา!! TOT!" ฉันปรี่เข้าไปกอดโซดาที่ลุกนั่งได้แล้ว โซดาจับหัวตัวเองอย่างงงๆ

ฉันเลยเล่าเรื่องที่อยู่ๆ เขาก็ล้มไป โซดานิ่งไป 3 วิก่อนจะหัวเราะเบาๆ

         "เมื่อคืนฉันไม่ได้นอนห่มผ้า แถมออกไปตากน้ำค้างข้างนอกด้วย ตอนเช้าก็ไม่ได้กิน

ยา สมควรแล้วล่ะนะ ^^" ฉันกอดเขาแน่นยิ่งขึ้นก่อนจะพูด

         "ไม่มีอะไรที่สมควรทั้งนั้นแหละ นายล้มไปแบบนี้...รู้ไหมฉันตกใจ รู้ไหมว่าฉันกลัว..."

         โซดานิ่งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะลูบหัวฉันเบาๆ

         "I'm sorry Please Forgive me? ^^" (ฉันขอโทษ ยกโทษให้ฉันได้มั้ย?)

         "ไม่!! T^T บอกมาก่อนว่าทำไมถึงไปข้างนอก!"

         "O/ / / /O!" โซดาหน้าแดงอีกแล้ว มันมีอะไรกันฮะ!

         "เอ่อ...ช่างมันเถอะน่า รู้แค่ว่าฉันไปข้างนอกเพราะเธอ"

         "เพราะฉัน?"

         โซดายิ้มให้แล้วยื่นหน้ามาชิดหน้าผากฉันแบบเมื่อคืน O/ / / /O!!

         "ลูกแมวขี้อ้อนของฉันกลายเป็นแมวขี้แยตั้งแต่เมื่อไหร่นะ ^^"

         "บ้า! >/ / /<"

         "ฮั่นแน่!!! ไหนบอกไม่ได้เป็นแฟนกันไง!! อุบไว้อยู่ได้ >O<"

         เฮ้ย!! O[]O อะไรกันเนี่ย ข้างนอกมีแต่เพื่อนบนห้องทั้งนั้นเลย มาทำอะไรกันเนี่ย!

         "ฮึๆๆ โคล่าครับ ผมขอใช้รูปนี้ไปทำข่าวนะ >.^" เสียงใครคนนึงพูดแล้วขยิบตาให้

         "ริว! OoO ...ห้ามนะๆ ฉันไม่อนุญาต!" ฉันละโซดาแล้วจะวิ่งไปแย่งรูปถ่ายที่ฉันกับ

โซดาเอาหน้าผากชนกันแต่ถูกโซดาดึงแขนไว้ก่อน

         "ว้าย! >_<" ตัวฉันลอยละลิ่วไปนั่งบนเตียงคนป่วย โซดายื่นหน้ามากระซิบข้างหูฉัน

         "ฉันบอกเธอแล้วใช่มั้ยว่าอย่าเข้าใกล้มันเกิน 3 เมตร!"

         "นายไม่ได้บอกฉันแบบนี้นะ >O<"

         "...เอ่อ..." โซดาหน้าซีดลงแล้วจับหัวตัวเอง แย่แล้ว!

         "เฮ้ย! โซดา! เป็นไรมั้ยเนี่ย"

         "ฉัน...ไหว..." ว่าจบโซดาก็หลับตาแล้วเอนตัวมาทางฉัน...ทางฉัน!!

         "ฉันแค่อยากคุยกับโคล่าแบบส่วนตัว...ไม่ได้เหรอ *W*"

         O_O!!

         โซดา... O/ / /O

         "-O- พวกเราไม่กวนคู่รักก็ได้ ไปล่ะ สวัสดี (' ')//" ริวพูดนำแล้วขยิบตาให้ฉันก่อนเดิน

จากไปพร้อมกับรูปใบนั้น ตอนแรกก็จะลุกขึ้นวิ่งตามไปล่ะนะ แต่โซดาน่ะสิ...-/ / /-

         "หวานมากกกก เลี่ยนโคตรรร ไปกันก็ได้วะ!" คนที่เหลืออยู่ก็เดินออกไปแบบเซ็งๆ -^-

         "ไอ้พวกบ้า -/ / /-"

         ฉันถอนหายใจกลบเกลื่อนความอาย

         "โคล่า ฉัน..."

         (  ' ')?

         "คือว่า..." โซดาทำท่าเหมือนจะพูดแต่ก็ไม่พูด ด้วยความที่เขาเอาหน้ามาซบไหล่ฉัน

พอดี ฉันเลยไม่เห็นสีหน้าเขา "มีอะไรรึเปล่า O3o"

         "ไม่มีอะไรหรอก ฉันขอพักซะหน่อย เธอไปเรียนก็ได้"

         "ไม่อ่ะ ฉันขอเฝ้านายก็ละกัน เดี๋ยวนายเป็นอะไรจะยุ่ง Y_Y"

         "ขอบใจนะ ^^"

         "อุ๊ย! นี่ครูมารบกวนคู่รักหรือเปล่าเนี่ย >.<"

         "คุณครู! =[]="

         ง่าาา คุณครูมาตอนไหนน่ะ โซดากำลังซบไหล่ฉันอยู่เลยนะ น่าอายจัง T/ / /T

         "ฮ่าๆ เอายามาให้แล้วจ้ะ ว่าแต่เมื่อกี้เสียงดังจัง มีอะไรรึเปล่า?" คุณครูพูดแล้วยื่นยาให้

         "ปล่าวหรอกครับ เพื่อนมาหาน่ะครับ" โซดาพูดยิ้มๆ ก่อนจะรับยามาจากคุณครู ฉันลุกขึ้น

ยืนแล้วพูด "โคล่าขอกลับห้องเลยละกันค่ะ ไปนะ ^^" ฉันหันบอกครูก่อนหันมาบอกโซดาต่อ

"เดี๋ยวฉันกลับด้วย"

         "อาการดีขึ้นรึยัง อย่าฝืนสิ"

         "ดีขึ้นแล้วล่ะครับ ปวดหัวนิดหน่อยเอง"

         "งั้นก็ตามใจ ไม่ไหวก็มาบอกละกันนะ... เอ้อ!! O_O"

         คุณครูเดินไปที่โต๊ะตัวเองแล้วเปิดลิ้นชักชั้นรองลงมาจากที่เก็บเจลลดไข้นั่นก่อนจะหยิบ

นิตยสารออกมา

         นิตยสาร 7 ไนท์ =[]=

         "ครูขอลายเซ็นพวกเธอหน่อยสิ ครูก็อยากได้นะ ><"

         "ได้สิครับ/คะ ^0^"

         หลังจากเซ็นเสร็จเราก็เดินกันออกมา ฉันให้โซดาเดินเกาะแขนฉันไว้เพราะกลัวว่าจะเซ

ล้มลงไปอีก เขาทำตามอย่างที่ฉันบอกเราสองคนคุยเรื่องต่างๆ อย่างสนุกสนาน เหมือนอยู่ที่

สวรรค์เลย ><

         "อั๊ยยะ!! หวานตั้งแต่นู่นยันนี่"

         "หวานตลอดทางแบบนี้มดเกาะตัวยังวะ"

         "หวานกันแบบนี้พวกเธอไปเป็นน้ำตาลเถ๊อะ"

         "เป็นนมก็ได้นะ นมข้นน่ะ หวานดี"

         "เลี่ยนวะ"

         "ไม่ห่วงคนไม่มีแฟนเลยนะ"

         "วี้ดวิ้ววว"

         ฉันกับโซดาถึงกับผงะ พวกนี้มันเตรียมตัวอย่างดีเลยปะเนี่ย มาดักอยู่หน้าห้องเลย

=[]=

         มาดักเพราะจะล้ออีกด้วย T^T

         "พอๆๆ สงสารพวกมัน โดนล้อมาเยอะล่ะ ให้มันพักหน่อยก็ได้" เก๋พูดห้ามก่อนจะเดิน

มาช่วยประคองโซดา

         "เฮ้ย! เก๋! แกจะแย่งแฟนเพื่อนสนิทเหรอไงน่ะ ให้โคล่าของเราประคองก็ดีแล้ว"

         เสียงนายริว! =[]=!

         "ริว! มานี่เลยนะ ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย! >O<" ฉันเดินไปหาริวแล้วดึงมือเขาออกไป

ข้างนอก...โดยไม่รู้เลยนะว่าใครจะมองยังไง...

         "นายเอารูปมาให้ฉันเลยนะ! ฉันอายรู้ม้ายยย >/ / /<"

         "ตอนที่คุยกันครั้งแรกยังมีคะขาอยู่เลยนะ :)"

         "ช่างตอนนั้นเซ่! เอารูปมาเถอะนะ ฉันขอร้องงงง T/\T"

         "ก็ได้ๆ = =;" ริวพูดพร้อมล้วงเอารูปออกมาจากกระเป๋ากางเกง -.,-

         "นายนี่น่ารักจังเลยยย >3<"

         "น่ารักแล้วรักมั้ยล่ะ"

         "O_O!!"

         "ฉันชอบเธอนะโคล่า"

         "ริว...O_O!!!"

         "เป็นแฟนกันมั้ย... ฉันให้เธอไปคิด 3 วันนะ เดี๋ยวฉันจะมาเอาคำตอบ =)" ริวเดินไป

เปิดประตูห้องก่อนจะหยุดแล้วหันมาหาฉันต่อ

         "รูปนั้นฉันมี 2 ภาพน่ะ รูปแรกฉันให้ชมรมหนังสือพิมพ์โรงเรียนแล้ว ^.<"

         พูดจบก็เดินเข้าห้องไป...

         เฮ้ย!! นี่เขาขอฉันเป็นแฟนเรอะ!!! O[]O!!!



         15:00 น.

         วันนี้ฉันกลับเร็วหน่อย ก็อาจารย์โดดสอนแล้วโซดาก็ปวดหัวขึ้นมาอีก ฉันเลยพาเขา

กลับบ้าน วันนี้ไม่ได้เดินกลับอย่างเคย แต่นั่งรถแท๊กซี่กลับ เพราะดูเหมือนว่าโซดาจะ

อาการทรุดมากๆ ตอนกลับฉันเลยนั่งคิดเรื่องที่ริวขอฉันเป็นแฟน...ฉันเป็นไม่ได้หรอกน่า

ฉันรักโซดานี่นา :D

         "แค่กๆๆ"

         "โซดา...หน้าซีดจัง ไหวไหม"

         "ฉันไหวๆ"

         "กินยาดักก่อนล่ะกัน อ่ะ" ฉันล้วงยาพาราออกมายื่นให้โซดา

         "อือ..."

         ฟุ่บ!

         "โซดา!!"

         ฉันเขย่าตัวโซดาที่ไม่ได้สติ แย่แล้ว เขาสลบไปอีกแล้ว

         "โซดา...!! เอ๊ะ..." ฉันเอามือหลังแตะหน้าผากโซดา ตัวเขาร้อนอย่างกับไฟแน่ะ มัน

ไม่ใช่ไข้ธรรมดาแล้วล่ะมั้ง

         "น้อง! ไปโรงบาลดีมั้ย ไอ้หนุ่มนั่นดูอาการหนักนะ!"

         "เอาค่ะๆ ไปเลยค่ะ" ฉันบอกพี่โชเฟอร์ก่อนจะหันมาดูโซดาอีกรอบ แล้วหยิบมือถือ

โทรหาคุณป้ากับแม่ว่าโซดาไม่สบายแล้วไปเจอกันที่โรงบาล

         "น้อง ไอ้หนุ่มนี่แฟนน้องเหรอ หน้าตาคุ้นๆ นะน้องเนี่ย"

         "เอ่อ...ค่ะ เราเป็นแฟนกัน >_<"

         "งั้นเหรอ ฮะๆ น้องเป็นดาราหรือเปล่าล่ะ"

         "ก็...ประมาณนั้นแหละค่ะ เดี๋ยวพี่ก็รู้เองแหละ ^^;;"

         "เหรอๆ..."

         เอี๊ยดดด~

         "เดี๋ยวพี่ไปตามพยาบาลมาให้ละกัน น้องรอนี่ก่อนนะ"

         "ขอบคุณค่ะ" พี่โชเฟอร์จอดรถที่หน้าทางเข้าโรงพยาบาลก่อนจะลงไปเรีกพยาบาล

มาช่วย

         บ้าที่สุดเลย...โซดาเนี่ย

         "มาแล้วน้องๆ" อ๊ะ! มีบุรุษพยาบาลมาเต็มเลย พวกเขาเปิดประตูรถแล้วช้อนร่าง

โซดาลงนอนบนเตียงก่อนจะเข็นเข้าไป ฉันวิ่งตามเข้าไปแต่โดนพยาบาลกักตัวไว้ ฉันเลย

นั่งรออยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉิน (พยาบาลบอกว่าต้องพาเข้าห้องนี้เพราะโซดาอาการหนัก T^T)

         อีกประมาณ 10 นาทีต่อมาคุณป้ากับแม่ฉันก็มาแล้วถามเรื่องโซดา จนหมอออกมา

คุณป้ารีบเด้งตัวแล้วไปถามหมอทันที

         "เป็นไข้หวัดใหญ่ครับ แต่เรารักษาได้ง่ายเพราะมาเร็ว ตอนนี้ฉีดยาให้แล้วอีกสักพักก็

ดีขึ้นครับ ^^"

         ฮู่ววว~ -.- ตกใจหมดเลย โซดานะโซดา T_T

         "โซดาไม่เป็นอะไรมากแล้ว โคล่าเช็ดน้ำตาหน่อยจ้ะ ^^//" คุณป้ายื่นผ้าเ็ช็ดหน้ามา

ให้ฉัน นี่ฉันร้องไห้เรอะ! =[]=!!

         ฉันหันไปดูกระจกที่ติดกับห้องคนไข้ ...โอ๊ะ! O.o ร้องไห้จริงด้วย T^T

         "ขอบคุณค่ะ TOT"

         "ขอโทษนะคะ จะเข้าไปดูคนไข้มั้ยคะ ^^" พยาบาลสุดสวยคนนึงเข้ามาถามพวก

เรา ฉันรีบพยักหน้าแล้ววิ่งเข้าห้องคนไข้ทันที

         โซดาจ๋าาาาา ที่รักมาแล้ววววว \\TOT// (กล้าพูด)

         ฉันวิ่งเข้ามาเกาะขอบเตียงที่โซดานอนอยู่ สีหน้าเขาดีขึ้นมาก แบบนี้ค่อยโล่งอก

หน่อย -.-

         "โซดาอาการเป็นไงบ้างจ๊ะโคล่า"

         ฉันหันหลังไปดูเจ้าของคำถาม อ้าว!! พี่แคนดี้กับพี่แสตนนี่!! O.O

         "มาได้ไงคะ >O<?"

         "ก็...ตอนที่โคล่าโทรไปหาแม่ตัวเองน่ะพี่ก็กำลังคุยกับแม่โคล่าอยู่เหมือนกัน เลยรู้

จากแม่โคล่าไงล่ะ >V<"

         "สรุปแล้วอาการโซดาเป็นยังไงบ้างล่ะจ๊ะ" พี่แสตนถามขึ้นฉันเลยหันไปหาโซดา

ก่อนจะหันมาตอบคำถาม

         "อาการดีขึ้นแล้วค่ะ คุณหมอฉีดยาให้แล้ว ^^"

         "แล้วโซดาเป็นอะไรไปเหรอจ๊ะ"

         "เป็นไข้หวัดใหญ่นี่แหละค่ะ แต่ไม่เป็นอะไรมาก แค่สลบไป 2 รอบ (-.,-) Y"

         "สลบ =[]="

         "ค่ะ ตอนแรกที่โรงเรียนค่ะ แล้วก็ตอนจะกลับบ้านก็อาการกำเริบเลยอยู่ในสภาพนี้ไง

คะ" ฉันพูดไปด้วยแล้วแอบเอามือไขว้หลังก่อนจะไปคว้ามือโซดามาจับ

         "ก็ดีแล้ว ไม่เป็นอะไรมากก็โอเค"

         "แล้วพี่ๆ ไม่ไปทำงานเหรอคะ?"

         "ช่วงนี้ไม่มีงานน่ะ T^T จะมีก็คงเป็นเดือนหน้าอ่ะนะ"

         "อ๋อค่ะ OVO"

         "อือ~"

         "เอ๊ะ! O_O!!" ฉัน พี่แคนดี้กับพี่แสตนหันไปมองโซดาทันที เมื่อกี้โซดาครางออกมา

ด้วยล่ะ!!

         "อือ~ >_= ที่นี่ที่ไหนเนี่ย...+O+"

         "โซดาฟื้นแล้ว!!"

         "พี่ไปตามแม่โคล่าให้นะ!"

         พี่แคนดี้เรียกฉันก่อนจะวิ่งไปกับพี่แสตน ฉันค่อยๆ พยุงตัวเขาขึ้น

         "โซดา! นายเป็นอะไรมากมั้ย เจ็บตรงไหนรึเปล่า!! >O<"

         "โอ๊ยยย หูจะแตก ฉันยังไม่ตายหรอกน่า ลูกแมวขี้อ้อนเอ๊ย ^^" โซดาขยี้ผมฉัน

เบาๆ "นายเป็นอะไรมากมั้ย ฮึก T^T"

         "ร้องไห้ทำไมเล่า ฉันไม่เป็นอะไรมากหรอกน่า" โซดาจับหน้าฉันแล้วเลื่อนไปชน

หน้าผากเขาตามเคยชิน "ฉันยังตายไม่ได้หรอก ฉันต้องอยู่กับเธอไปอีกนานแหละ ^/ / /^"

         O/ / / /O!!!

         อ๊ายยยยย >/ / / /<

         "โซดะ...อุ๊ย! O/ / /O!"

         "เฮือกกก! =[]=!!!"

         หวาาา -O- แม่ คุณป้า พี่แคนดี้ พี่แสตน!!! มาตอนที่เรากำลังยิ้มให้กันเลย!! O[]O

         "เอ่อ...คือว่า..." ฉันกับโซดาเด้งตัวออกจากกันแล้วพยายามหาเหตุผลมาอธิบาย แต่

คิดไปคิดมามันคงไม่มีใครเชื่อ TOT

         "ฮึๆ หนุ่มสาวก็งี้แหละ แม่ไม่ถือ แต่อย่าเกินเลยล่ะกันนะ ^_^//" แม่กับคุณป้าพูด

พร้อมกันทำเอาฉันกับโซดาหน้าแดงหนัก

         "แคนว่านะคะ สองคนนี้ต้องแอบเป็นแฟนกันแน่เลยค่ะ คิกๆ"

         "แม่ก็ว่างั้นแหละ ฮ่าๆ"

         ฉันกับโซดานั่งตัวเกร็งแล้วหน้าแดง ง่าาา น่าอายๆ T/ / / /T

         "ผมอยากพักผ่อนครับ ออกไปกันก่อนได้มั้ย =/ / / /="

         "เขินเหรอลูก แม่ไม่ว่าอะไรหรอกนะ ฮ่าๆๆ" คุณป้าพูดแล้วหัวเราะ

         "ไปกันเถอะค่ะ แคนว่าแบบนี้คงแข็งแรงแล้วจริงๆ แหละ คิกๆ แคนจะพาไปข้างนอก

แล้วกันค่ะ เอามั้ยคะ"

         "รบกวนหนูแคนดี้หน่อยล่ะกันนะจ๊ะ ^^" คุณป้าพูดกับพี่แคนดี้ก่อนจะเดินกันออกไป ทิ้ง

ให้ฉันกับโซดานั่งตัวแข็งอยู่อย่างนั้น

         "นายพักผ่อนก่อนเถอะนะ เดี๋ยวฉันออกไปข้างนอกก่อนแล้วจะกลับมาใหม่ =/ / /="

         "ไปเถอะ เดี๋ยวฉันรอ =/ / /="

         โซดาดึงผ้าห่มมาคลุมตัวแล้วนอนลง ฉันเลยออกมาจากห้องแล้วเดินไปเรื่อยๆ ข้างนอก

มันวังเวงซะน่ากลัวเลย >_<

          ตึก ตึก ตึก

          ตึก ตึก ตึก

          ยิ่งเดินเสียงมันก็ยิ่งสะท้อน มันเหมือนกับคนเดินตามเลยอ่ะ T^T

          "โคล่า!"

          "กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!! >O<" ฉันกรีดร้องออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ ใครเรียกน่ะ

T_T

          "เธอกรี๊ดทำไม! ฉันเอง!" เจ้าของเสียงพูดอีกรอบ อะ...อ้าว O_o

          "ริว! OoO"

          "ไม่ใช่ผีที่ไหนหรอก = = เธอมาที่นี่ได้ไงน่ะ"

          "ฉันสิที่ต้องถาม นายมาที่นี่ทำไม"

          "ฉันมาเยี่ยมเพื่อนทีบาดเจ็บน่ะ มันตกบันไดขาหัก"

          "อ๋อ ส่วนฉันมากับโซดาน่ะ เขาอาการกำเริบอีกแล้ว"

          "เราไปนั่งตรงนั้นแล้วคุยกันเถอะนะ" ริวพูดแล้วชี้ไปยังเก้าอี้สำหรับนั่งรอ ฉันเลยเดิน

เข้าไปนั่งตามที่เขาบอก

          "เธอคิดได้รึยัง"

          "คิดเรื่องอะไร? O_o"

          "..."

          ริวไม่พูดอะไรแต่เขาจับหน้าฉันแล้วยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มฉัน

          หอมแก้มฉัน!!! O[]o

          "หึๆ"

          ริวขยิบตาให้ก่อนจะเดินจากไป ฉันได้แต่นั่งทื่อด้วยความช็อก OoO! โซดายังไม่เคยหอม

แก้มฉันเลยนะ แค่จูบหน้าผากแค่นั้นเอง แล้วตานั่นมาจูบแก้มฉันได้งายยยยยยยย TOT

          นางเอกจะบ้าตายยยย TTTOTTT



          "ทำไมเธอนั่งแข็งทื่อแบบนั้นล่ะ -_-;"

          "..."

          "เธอนั่งมาครึ่งชั่วโมงแล้วนะ"

          "..."

          "เฮ้อ!!!"

          "..."

          ฉันนั่งเงียบไม่พูดอะไรทั้งสิ้น ฉันยังช็อกกับการหอมแก้มของริวอยู่เลย มันเกิดขึ้นจริงๆ

เหรอเนี่ย =O=

          โซดามองหน้าฉันก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินมาทางฉันที่นั่งอยู่ที่โซฟา

          "เป็นอะไรไป เครียดเรื่องอะไรหรือเปล่า"

          "โซดา...คือเมื้อกี้...!!!" ฉันจะพูดแต่ต้องชะงักลง ถ้าฉันพูดเรื่องที่ริวมาขอฉันเป็นแล้วก็

หอมแก้มฉันเขาจะคิดยังไง

          "^^?"

          สายตาเขาดูเชื่อถือได้นะ ('^')

          "O O?"

          หน้าตาเขาทำให้คนมาปรึกษาได้ ('A')

          "- -??"

          ริมฝีปากบางๆ ของเขาทำให้คน (อย่างฉัน) หลงใหลได้ '/ / /' (นอกเรื่องแล้ว!!)

          "โคล่า"

          เสียงเขาไพเราะน่าฟัง มันดูเป็นมิตรอย่างบอกไม่ถูก >/ / /<

          "โคล่า!!!"

          "เฮือก!! จะ...จ๋าาาา ^^;;"

          "เมื่อไหร่เธอจะพูดฮะ = =;"

          "ช่างมันเถอะ ฉันแค่รู้สึกปวดหัวนิดหน่อยน่ะ @_@"

          "กินยาสิ เธอพกมาไม่ใช่เหรอ"

          "อื้ม เดี๋ยวฉันจะกิน นายไปนอนเถอะ พักผ่อนซะนะ"

          "ฉันหลับไปแล้วรอบนึงนะ -_-;"

          "ก็...ก็หลับอีกสิ จะได้แข็งแรง พรุ่งนี้ห้ามขาดนะ ><"

          "ยัยลูกแมวเอ๊ย -_-^ ฮึๆๆ ^^//" โซดาพูดแล้วเอามือมายีหัวฉันจนผมยุ่ง

          "อ๊ายยย ผมยุ่งหมดแล้วววว TOT"

          "ฮ่าๆๆๆ ^^//"

          ฉันจับมือโซดาแล้วยกออกจากหัว "ตาบ้าเอ๊ย"

          ฉันยิ้มให้โซดาทั้งๆ ที่มือยังจับกันอยู่

          ทายซิว่าฉันจะทำอะไร? 

          ฉันค่อยๆ เลื่อนหน้าไปใกล้โซดา จากนั้นก็บรรจงจูบแก้มเขาอย่างอ่อนโยน ไม่ถึงสามวิ

ฉันก็ผละออก

          "Thanks for everything. ^^" หน้าโซดามีสีแดงขึ้นน้อยๆ พอฉันเห็นหน้าฉันก็เริ่มแดง

ฉันเลยวิ่งออกมาจากห้องคนไข้แล้วนั่งอยู่ตรงหน้าประตูนั่นแหละ ฉันยกมือสองข้างขึ้นมาปิดปาก

นึกแล้วฉันก็เขินนะเนี่ย >/ / /< พรุ่งนี้จะมองหน้ากันติดมั้ยหว่าาา T/ / / / / / / / / / / / / / / /T

:)  Shalunla