Love you!!! ฉันและเธอคือเนื้อคู่กัน!

ลำดับตอนที่ #7 : คำอธิษฐาน... (100%)

6
 

          รายการดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนเที่ยง...

          "โอเคครับ!! เรียบร้อยแล้วครับ ^W^//" พี่ตากล้องคนนึงยกมือบอกเลิก ทุกคนใน 

สตูฯ เฮดังลั่นก่อนจะทยอยกันกลับ ฉันกับโซดาถอนหายใจพร้อมกัน

          "ฮู่~ -.-"

          "เหนื่อยเหรอ? ^^"
          "พี่แคนดี้..."

          "ไปพักกันก่อนนะ เดี๋ยวพี่มาหาใหม่"

          "ครับ/ค่ะ"  พี่แคนดี้เดินไปหาพี่แสตน พูดกันนิดหน่อยกันหายไปเลย ฉันกับโซดา

เลยเดินจูงมือกัน  (ยังไม่เลิกจับกันอ่ะค่ะ -/ / /-)  ไปหลังเวที

          "เริ่ดม้าก มากค่ะคุณน้อง ><"

          "เก่งมากๆ เลย ไม่กลัวกล้องด้วย"

          "สวย - หล่อเข้ากันมากกก"

          "ดูทางจอมอนิเตอร์แล้วเริ่ดมากค่าาา"

          "น้องสาวแต่งตัวเข้ากันกับน้องชายมากกก"

          "เก่งจริงๆ เลย อ๊ายยย"

          สารพัดคำชมเมื่อเราเดินเข้าหลังเวที -O-

          "ขอบคุณครับ/ค่ะ ^^;"

          "อุ๊ยต๊ายยย >O< เหงื่อๆๆ มามะ เดี๋ยวเจ๊ซับให้ >_<๐"

          กะเทยคนนึงวิ่งถลาเข้ามาพร้อมกับผ้าเช็ดหน้า ชีเข้ามาซับหน้าซับตาโซดา...แล้ว

...ทิ้งท้ายด้วยการหอมแก้มโซดา...

          หอมแก้มโซดา!!!!!!!! o[]O!!!

          โซดารีบถอยห่างจากพี่กะเทยคนนั้นแล้วมาหลบหลังฉัน O_o

          "ที่รัก! ทำไมตะเองไม่ช่วยเขาล่ะ >O< เขาโดนจุ๊บเลยเห็นมั้ย >_<"

          =[]=!!!!!! (ช็อกกว่าเดิม 10 เท่า)

          "หา? OoO"  พี่ๆ ทีมงานงงงวยไปตามกัน

          "โซดา!!! O/ / / /O"

          "ตัวเองอ้ะ >O< ไม่ยอมช่วยเขาเลย เขาเสียแก้มให้พี่เขาเลย ตัวเองจุ๊บเขาคืนทีดิ

-3-"

          =[]=!!!!!!!!!!!!!!! (ช็อกกว่าเดิม 30 เท่า)

          "น้องเป็นแฟนกันเหรอ?? OoO??"

          "มะ...ไม่ใช่นะคะ >_<"

          "ไม่เอาแล้ว! ไม่เล่นแล้ว! ตัวเองงงง ไปกันเถอะ >3<" โซดาพูดพร้อมคงแขนฉัน

แล้วเอาหัวมาซบไหล่ก่อนจะพาเดินไป -O-

          =[]=!!!!!!!!!!!!!!!! (ยังช็อกอยู่)

          "โซดา!! นายทำอะไรเนี่ย!! >/ / / /<"

          โซดาไม่ตอบแต่หันหลังไปดูอะไรก็ไม่รู้ ก่อนจะมาตอบคำถามฉัน

          "ก็ฉันไม่ชอบกะเทยอ่ะ ฉันเลยแกล้งทำเป็นแฟนเธอแล้วอ้อนให้คนอื่นคิดว่าเป็น

แฟนกันจริงๆ ทำไม! คิดอะไรอยู่ป่ะเนี่ยเรา =/ / / / / / / / /="

          "บ้าเหรอ!! >/ / / /< But  you  behaved  Cute!!!!" (แต่นายทำตัวน่ารักเอง)

          "I blushed -/ / /-" (ฉันเขินนะ)

          "Today I have really happy being around you." (วันนี้ฉันมีความสุขที่ได้อยู่

ใกล้นายมากๆ เลยแหละ)

          "Me too ^^" (ฉันก็เหมือนกัน)

          "หยุดหวานแล้วไปกันเถอะ =O="

          เสียงพี่แคนดี้แทรกขึ้นจากด้านหลัง ฉันกับโซดาหันไปพร้อมกันแล้วหัวเราะแหะๆ

          "แล้วไม่เปลี่ยนชุดเหรอครับ ^^;;"

          "ชุดนี้พี่เตรียมไว้ให้เองจ้ะ ใส่ขึ้นกันนี่ ^^"

          "แล้ว...แค่นี้เองเหรอคะ O_o;"

          "แค่นี้แหละจ้ะ O_O ทำไมเหรอ"

          "เปล่าค่ะ นึกว่างานจะเยอะกว่านี้อีก -3-"

          "ฮะๆๆ ติดใจแล้วสิ"
 
          "ก็คงงั้นแหละค่ะ แหะๆ" ฉันหัวเราะแกนๆ ก็ไม่นึกว่าจะเร็วแบบนี้นี่ =3=

          "อยากไปไหนต่อมั้ยล่ะ เดี๋ยวพาไป ^3^"

          "อยากกลับโรงเรียนค่ะ TT"

          "หา?? O-O"

          "อยากกลับไปเรียนค่าาาา TTOTT"

          "ทำไมล่ะจ๊ะ เป็นอะไรไปเหรอ"

          "โคล่าต้องสอบเลื่อนชั้นเดือนหน้าอ่ะค่ะ =( ตอนนี้ก็กลางเดือนแล้วก็เลย..."

          "เออจริง!! =O นั่นสิครับ เราต้องสอบเลื่อนชั้น มันสำคัญมาก ถ้าได้เกรดน้อยกว่า

3.00 ก็มีสิทธิ์ตกอ่ะครับ TT"

          "งั้นเหรอ...น่าเสียดายจัง แล้วตอนปิดเทอมว่างกันมั้ยล่ะ พี่มีงานให้อีกเยอะ ^O^"

          "ก็ว่างนะครับ วันๆ เราก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากเล่นกัน -_-"

          "หึๆๆ พี่เชื่อว่าถ้ารายการถ่ายทอดแล้ว พวกเธอมีงานล้นมือแน่ๆ ^^"

          "งานล้นมือ! ทำไมฟังดูเยอะจังครับ"

          "เดี๋ยวก็รู้เองแหละจ้ะ ไปกันเถอะ กลับโรงเรียนได้แล้ว >O<"

          "เยสสสส ^O^"

          ฉันทำมือไฟร์ติ้งกับโซดาแล้วพากันเดินไปเปลี่ยนชุดใหม่ รู้สึกดีบอกไม่ถูกแฮะ =D




          "กลับมาแบ้วววว ^3^"

          "โคล่า โซดา!!!!!"

          "เป็นไงมั่งออกรายการอะไร ตื่นเต้นมั้ย กลัวกล้องหรือเปล่า ประหม่าบ้างมั้ย แล้วคน

ที่นั่นเป็นไง ใจดีหรือเปล่า แล้ว..."

          "เราตอบไม่ทัน -_-^^ พวกเราให้คุณถามได้แค่ 7 คำถามเท่านั้น จัดมา!!"

          โซดาพูดเล่นๆ แบบน่ารัก ฉันยิ้มกว้างกับอารมณ์ขันของโซดา มีมุมนี้กับเขาด้วยแฮะ

          "คำถามแรก พวกเราอยากทราบว่าคุณไปออกรายการอะไร"

          "ไม่มีคำตอบครับ :D"  ฮ่าๆๆๆๆ เล่นตอบแบบนี้เดี๋ยวก็โดนตื้บหรอก >V<

          "-_-; งั้นคำถามที่ 2 คุณไปทำอะไรบ้าง"

          "ไปอัดรายการไงคะ :D" ฉันขอเล่นบ้างล่ะ ฮ่าๆๆ สนุกดีแฮะ 

          "-_-+ คำถามที่ 3 คุณเจอดาราคนไหนบ้าง"

          "ดาราที่พวกคุณรู้จักแหละครับ ('W')Y "

          "(ไอ้เชี้ย) คำถามที่ 4 ถ้าสมมติว่าคุณกำลังจะโดนฆ่าตาย..คุณจะพูดอะไรเป็นครั้ง

สุดท้ายบ้าง เลดี้เฟิสส์เลย"

          "ไม่บอกได้ไหมคะ ^^"

          "เจน! เทิน! แมน!!"

          "ไม่อยากบอกครับ ส่วนตัว :]"

          "งั้นพวกคุณเตรียมตายได้เลย!! ย้ากกกกกกกกก!!!"

          "กรี๊ดดดดดด >O<" ไอ้พวกเพื่อนบ้า! เล่นโจมตีมาจับตัวแล้วทำท่าบีบคอ ดีนะที่ครู

ไม่อยู่ 3 ชั่วโมงต่อไปนี้จะว่าง....(อาจารย์โดดสอน =_=)

          "แล้วเป็นไงวะ เอาดีๆ นะเว้ย"

          "ก็ดีนี่ คนที่นั่นก็ไว้ใจได้ รายการก็ไม่กดดัน"

          สารพัดคำถาม ผู้หญิงนั่งจับกลุ่มกันถามฉัน ผู้ชายก็นั่งจับกลุ่มถามโซดา ดีที่ห้อง

เป็นห้องเก็บเสียง ไม่งั้นคงได้ยินไปทั่วอ่ะน่ะ

          ครึ่งชั่วโมงผ่านไป....

          "ฮ้าวววว =o=  อ๊ะ!! (   ' ')"

          ฉันกับโซดาหันหน้าไปมองพร้อมกันก่อนจะยิ้มให้ หาวปากกว้างเป็นฮิปโปทั้งคู่เลย

แหละจ้ะ "แกง่วงเหรอวะ O_o"

          "เหนื่อยสะสมมากกว่าอ่ะ นั่งจับเข้าคุยกับพวกแกมาตั้งครึ่งชั่วโมงแล้วนี่"

          "ฉันไปล้างหน้าก่อนนะเว้ย =_= แต่งหน้ามายังไม่ได้ล้างเลย อย่างดีก็แค่ใช้น้ำซับ

เครื่องสำอาง"

          "เออ ไปเหอะ"

          ฉันเดินออกจากห้องมาแล้วเดินไปห้องน้ำหญิงต่อ อูยยย รู้สึกคันหน้าแล้วสิ ไม่

ได้การ ต้องรีบล้างหน้าซะแล้ว

          ห้องน้ำ...

          ซ่า ซ่า ซ่า

          ปึ้ด!

          ฉันปิดก๊อกน้ำแล้วใช้มือควานหาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าเสื้อ เอ้~~ อยู่ไหนว้าาา

          ฟึ่บ!

          อุกรี๊ดดดดด OoO ไม่น้าาา ผ้าเช็ดหน้าฉันตกลงไปในถังขยะแล้ววว ฮือออ ผืนโปรด

ซะด้วย TT ไม่มีผ้าเช็ดหน้าฉันตายแน่ๆ พอดีผิวหน้าฉันแพ้ความชื้นน่ะ เอาไงดี จะหยิบขึ้น

มาเช็ดดีมั้ย TOT (คิดได้นะ)

          "โคล่า!"

          (   T_T)

          โซดา TOT

          "โซดา นายมีผ้าเช็ดหน้ามั้ยอ่ะ ฉันจะเอามาเช็ดหน้า TOT"

          "เอ้า! เห็นว่าทำผ้าเช็ดหน้าหล่นใช่มั้ย?"

          "อื้ม (T T) (_ _) (T T) (_ _)"ฉันหยิบผ้าจากโซดามาเช็ดหน้าตัวเองแล้วยื่นคืน

          "ไม่เอาอ่ะ เธอเอาไว้ใช้เหอะ ฉันให้"

          "รังเกียจเหรอ T_T"

          "ปล่าว -3- ผ้านั่นมันสำหรับคนผิวแพ้ง่าย ฉันกะจะให้เธออยู่แล้วล่ะ"

          "O/ / / / / / /O"

          "หน้าแดงทำไม ไป! กลับห้อง!! -/ / /-"

          "จ้ะ ^O^" ฉันกระโดดไปกอดแขนโซดาแล้วเอาหน้าคลอเคลียแขนเขาไปด้วย น่า

รักที่สุดเล้ยย ^_^ 

          20 : 00 น.
 
          "โคล่า ไปอาบน้ำนอนไปลูก"

          "อาบแล้วค่า -O-"

          "ไปล้างหน้า แปรงฟันก่อนนอนก็ได้"

          "ทำแล้วค่า -O-"

          "ไปนอนสิคะ คุณลูก!!"

          "ก็ลูกขอดูรายการตีเก้ากับคุณแม่แล้วนี่คะ!!"

          "เพิ่งไปถ่ายมาวันนี้มันยังไม่มีหรอกค่ะ คุณลูก!!"

          "คุณลูกจะดูตัวอย่างสัปดาห์หน้าค่ะ!"

          "มันจะมีแล้วเหรอคะ!"

          "รายการจะจบแล้ว คูณแม่มาดูสิคะ!" แม่ทำปากเบ้ก่อนจะยื่นหน้ามาดูทีวี

          'สัปดาห์หน้า...เราจะมาพบกับ 2 หนุ่มสาวที่กำลังดังอยู่ในขณะนี้ โคล่ากับโซดาค่ะ'

          "แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย >_< ลูกสาวออกทีวะ...อุ๊บ! +X+"

          ฉันรีบปิดปากแม่ไว้ก่อนที่ชาวบ้านคนอื่นจะได้ยิน เดี๋ยวเขาก็หาว่าบ้านเราเว่อร์หรอก

          "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด >O< ลูกชายฉันออก...อุ๊บ!"

          เฮือก! =[]= คะ...คุณแม่โซดา...

          ฉันคลายมือออกจากปากแม่ แล้วขอตัวไปนอน แม่ฉันเลยยึดโซฟานั่งดูฉันออกทีวี

เห่อจริงๆ แม่ฉัน -_-^^^

          ฉันเดินเอามือไขว้หลังขึ้นบันไดจะเข้าห้องนอน แต่ที่จะทำน่ะ ไม่ได้นอนหรอกนะ

ฉันจะไปหาโซดาต่างหาก

          ก๊อกๆ

          ฉันปีนไปนั่งบนขอบหน้าต่างที่ติดกับห้องโซดา ไม่นานก็มีคนเปิด...โซดานั่นแหละ

          "นายเห็นแล้วใช่มั้ย ^^"

          "อื้ม ^W^"

          "รู้สึกดีมั้ยล่ะ ^O^"

          "มากๆ เลยแหละ"

          ฉันยิ้มให้โซดาก่อนจะหันมองไปทางขวา ถ้าสังเกตให้ดีฉันจะดูเงียบๆ อ่อนโยน

(เพิ่งมีเราะ) เป็นเพราะวันนี้พระจันทร์เต็มดวง เขาว่ากันว่า...เวลา 20 : 20 น. ในคืน

พระจันทร์เต็มดวง ให้เราสงบเสงียม อ่อนโยนก่อนจะมาเจอหน้าคนที่รัก เมื่อเจอแล้วต้องยิ้ม

ให้คนที่เรารักก่อนจะหันมองดวงจันทร์ที่เต็มดวงแล้วหลับตาพูดว่า ' ขอให้เขารู้ว่าฉันรักเขา

ด้วยเถิด'  เขาจะรู้และหันมาชอบเรา  และตอนนี้ก็เป็นเวลา 20 : 19 น. แล้ว ใกล้ได้เวลา

แล้วล่ะ

          "เหมือนเดิมใช่มั้ย"

          "อื้ม"

          "9...8...7...6...5...4..."

          "3...2...1..."

          ฟึ่บ!

          เรา 2 คนหลับตาพร้อมกันก่อนจะหันไปหาดวงจันทร์

          'ขอให้เขารู้ว่าฉันรักเขาด้วยเถิด'

          ฟึ่บ!

          ฉันลืมตาขึ้นแล้วจ้องมองดวงจันทร์ วันนี้มันสวยมากๆ พระจันทร์วันนี้อยู่ใกล้โลก มัน

เลยดูใหญ่ สีเหลืองอร่ามสวยมากจริงๆ

          อ้อ! พวกคุณรู้มั้ยคะ? (เริ่มใช้คำสุภาพและใช้ท่าทีสงบเสงียม) ว่าโซดาไม่รู้ว่าฉัน

อธิษฐานเพื่อเขาหรอกนะ เราต่างไม่บอกกันว่าใครชอบใคร ฉันก็ไม่ทำท่าว่าฉันเรียบร้อยใส่

เขาด้วย ฉันพยายามให้เป็นตัวเองและสงบปนกัน แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะว่าเขาอธิษฐานเพื่อ

ใคร...

          เพื่อฉันไงล่ะ...=)

          ฉันไม่ได้เข้าข้างตัวเองหรอกนะ...แต่ก่อนที่ฉันจะลงไปดูทีวีฉันไปอ่านบันทึกของตา

นั่นก่อน เพราะฉันจำคำพูดของโซดาที่พูดกับฉันที่โรงเรียนได้


          'ฉันมีรูปเขาติดอยู่ท้ายๆ ด้วย ฉันเลยหวงเป็นพิเศษ'


          พอฉันไปเปิดดูมันก็มีแต่รูป...ฉัน... ข้อความที่เขาเขียนฉันจำได้เป็นบางข้อ แต่ที่จำ

ไม่ลืมเลยคือ...


          'วันนี้เราไปอธิษฐานต่อหน้าดวงจันทร์กับยัยนั่นอีกแล้ว... เราพยายามทำตัวให้นิ่ง

ที่สุด แต่ก็ทำให้ทะเล้นอยู่ด้วย เพราะกลัวว่ายัยนั่นจะจับได้ว่าเราชอบยัยนั่นอยู่ อืม...ยัยนั่น

น่ารักมากเลย ผมเปียที่ถูกปล่อยก็เป็นผมหยิกๆ สวยมากๆ รักเธอจริงๆ โคล่าของฉัน....'


          ฉันยิ้มไม่หุบเลยล่ะ ดีใจจนน้ำตาไหล ดีที่เขาก็รู้สึกเหมือนๆ กับฉัน เอ้อ! O_o พอ

เปิดไปหน้าท้ายๆ ก็เห็นเป็นข้อความที่เขียนไว้ว่า


          'เราเขียนจบแล้ว! เราจะให้ยัยนั่นดูแล้วเขียนข้อความลงไปด้วย แต่กลัวเหมือนกัน

แฮะ กลัวว่ายัยนั่นจะไม่ได้ชอบเรา แต่เรามั่นใจว่าเราจะทำให้ยัยนั่นหวั่นไหวให้ได้!

 

          ข้อความของเธอ!

_______________________________________________________________

_______________________________________________________________

_____________________________'

 

          ฉันยิ้มมากกว่าเดิมอีก แต่ฉันก็เขียนลงไปนะ เขียนจนครบ 3 บรรทัดนั่นเลย เป็น

ภาษาอังกฤษด้วย แต่ยังไม่บอกหรอก ค่อยไปรู้กับตานั่นเอง

          "พอแล้วล่ะ หมดเวลาแล้ว"

          "เหรอ งั้นไปล่ะ ง่วงแล้ว บายยย ฮ้าวว -o-"

          "บายจ้ะ ^^//" ฉันยกมือบ๊ายบายให้โซดาก่อนปิดหน้าต่างตัวเอง....

          กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >[]<

          ฉันอยากระบายกรี๊ดมานานแล้ว!!  (โอ้...นี่หรือคนที่เพิ่งเรียบร้อยเมื่อกี้ TT)  โซดา

หล่อมากกก >O< เขาใส่ชุดนอนสีฟ้า ส่วนฉันใส่สีเขียว น่ารักมาก เข้ากันสุดๆ =W= Y

          ฮ้าววววว -O-

          ฉันง่วงแล้วล่ะ -_-Zzz ขอตัวไปนอนก่อนล่ะกันนะ ราตรีสวัสดิ์จ้า -O-Zzz



          "เก๋...ไหวมั้ย ไปห้องพยาบาลก็ได้นะ -_-^"

          "ไหวๆ ฮัดเช้ย!!! >.<"

          "-_-;''

          เอ่อ...วันนี้ยัยเก๋ไม่สบาย...ความจริงไม่สบายมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ เมื่อวานเลยไม่ได้

เจอกับเก๋ไง พอมาวันนี้มันอยากมาโรงเรียน (แม้ว่าต้องถ่อสังขารมาก็ตาม) เป็นเพราะ....

          "ฉันได้ยินมาว่า...แกดังแล้วนี่นะ อยากรู้ว่าจริงรึเปล่าไง" (ฉันอุตส่าห์ตัดตรงที่มันทั้ง

จามทั้งไอออกให้แล้วนะเนี่ย -_-;)

          "แกก็ไปดูในนิตยสาร 7 ไนท์ก็ได้นี่นา O_O"

          "ฉันซื้อมาแล้ว"

          "แล้ว..."

          "ฉันอยากได้ลายเซ็นแกอ่ะ >3<"

          "=[]="

          เชื่อกับเพื่อนคนนี้จริงๆ -_-;;

          "โคล่าจ๋าาา ^3^ อ้าว...O3O"

          "โซดา OVO" ฉันเรียกให้โซดามานั่งข้างๆ "เก๋ไม่สบายไม่ใช่เหรอ แล้ว..."

          "ฉันจะมาไม่ได้เหรอยะ! -_-++"

          "ปล่าวก๊าบ T_T"

          "ฮะๆ อ่ะนี่โซดา!"

          ฉันยื่นนิตยสาร 7 ไนท์ให้โซดา "ยัยเก๋อยากได้ลายเซ็น OVO"

          "-/ / /- โคล่า"

          "ว่า O_O?"

          "ฉันให้แกเซ็น..."

          "ฉันเซ็นแล้ว -3-"

          "แล้วให้โซมันทำไม!"

          "มันต้องคู่กันสิ ในนั้นมันมีฉันกับโซดาน้าา -3-"

          "เชื่อเลย -_-;" ยัยเก๋สบถอย่างหัวเสีย ยัยเก๋มันไม่ชอบโซดาซักเท่าไหร่ เพราะมันกลัว

โซดา โซดาเหมือนพวกโรคจิต -O- (ออกจะน่ารัก!)

          "อีก 10 นาทีโรงเรียนจะเลิก ไปหาอะไรกินก่อนมั้ย"

          "ไม่! -O- / เอาสิ *O*" ฉันกับเก๋พูดพร้อมกันแต่ความต้องการไม่เหมือนกัน

          "ฉันพูดกับโคล่า ^O^"

          "เอ้อ! ใช่สิ! ฉันมันก็แค่หมาหัวเน่าตัวนึง! -^-"

          "โซดาเราไปเก็บกระเป๋ากันเถอะ ^^"

          "ไปสิๆ"

          "TOT" << เก๋

          ฉันกับโซดาลุกขึ้นจะไปเอากระเป๋า ยัยเก๋ลุกขึ้นตามอย่างหัวเสียแล้วเดินเชิดหน้านำเรา

ไป ฉันกับโซดาได้แต่หัวเราะกัน ^O^

          "เก๋มันอย่างนี้แหละ จริงๆ มันน่ารักนะ >O<"

          "ฉันว่าเธอน่ารักกว่านะ ^W^"

          "เขาเขินนะ >/ / /< ฮ่าๆๆ"

          "ฮ่าๆๆ"

          "วันนี้นายกลับกับฉันมั้ย ฉันไม่มีเพื่อนกลับอ่ะ ยัยเก๋จะมีแม่มารับ"

          "เอาสิ ฉันก็ไม่มีเหมือนกัน"

          "เย้! >_<//"

          "อีก 1 สัปดาห์ก็สอบแล้ว อ่านหนังสือยัง"

          "ยังเลย Q^Q  โซดามาช่วยติวหน่อยดิ >3<"

          "ทุกครั้งเธอก็ให้ฉันไปติวอยู่แล้วนี่ -_-;"

          "แสดงว่าโอเค?"

          "ไม่โอเคก็ตายสิจ๊ะ -_-;;;"

          "ขอบคุณ! ^3^"

          ฉันเดินคุยกับโซดาไปเรื่อยๆ คุยแล้วมันรู้สึกดีมากเลย ฉันชอบเวลาเขายิ้มจริ๊งจริง >3<

          "เอ่อ...บันทึกนายน่ะ เจอรึยัง"

          ฉันถามให้เขารู้สึกตัวซะหน่อย "ยังหรอก "

          "หาดีหรือยัง"

          "หาทั่วห้องแล้ววว ไม่ได้เขียนมาตั้ง 4 วัน T^T จะจำได้หรือเปล่าไม่รู้"

          "ฉันเชื่อว่านายจำได้ ความรู้สึกที่นายมีให้ 'ยัยนั่น' น่ะ"

          "เธอรู้ด้วยเหรอ O_O"

          "รู้อะไร๊ ไม่รู๊ >_<"

          "บันทึกนั่น..."

          "นายเคยบอกว่ามีรูปผู้หญิงที่นายชอบด้วยนี่ไง ยัยนั่นโชคดีจัง ใครกันน้าาา"

          ฉันแกล้งเย้าโซดาเล่น ฮิๆ สนุกดีแฮะ ^3^

          "เธอ..รู้มั้ยว่าฉันน่ะชอบ 'ยัยนั่น' มาตั้งนานแล้ว ฉันรู้สึกดีเวลาอยู่ใกล้ 'ยัยนั่น' ตอนนี้ฉัน

ก็รู้แล้วว่า 'ยัยนั่น' ก็ชอบฉันเหมือนกัน คงเป็นเพราะคำอธิษฐาน..."

          O/ / / / / / / / / / / / / / / / / / / / /O!!!!!!!!

          "ทะ...ทำไมนายรู้ได้ล่ะ!!"

          "-/ / /- ตอนฉันหลับยัยนั่นมาบอกความในใจ แต่ฉันแกล้งไม่รู้ไม่เห็นไป"

          ตะ...ตอนนั้น!! O/ / /O

          'นายรู้ไหมว่าฉันรักนายนะ รักมาตลอด ถ้านายยังจำได้....นายจำตอนที่เราขอแต่งงาน

กันได้มั้ย...ถึงแม้เรื่องจะผ่านไปนานมากแล้ว...ฉันก็ยังเก็บมาคิดอยู่เสมอ ฉันจริงจังนะ...โอเค...

ฉันรู้ว่านายไม่ได้ชอบฉัน แต่นาย...จะเป็นผู้ชายที่ฉันแอบรักตลอดไปนะ...'

          กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด นี่เขาไม่ได้หลับเหรอน่ะ!! สะ...แสดง

ว่า...ต่างคนก็ต่างรู้ว่าเราชอบกัน!! OoO!!

          (รู้ความจริงนี่กรี๊ดเลย!)

          "O[]O...." << ฉัน

          "-/ / / / /-" << โซดา

          "นี่! จะค้างตรงนั้นอีกนานมั้ยน่ะ -O-"

          เสียงยัยเก๋ดังขึ้นทำเอาฉันสะดุ้ง

          "เอ่อ...ไปๆ ไปแล้วๆ >/ / /<" พูดจบ ฉันก็วิ่งไปโดยไม่รอโซดา ถ้าฉันหันไป...ฉันคง

ได้เห็นโซดายืนอมยิ้มอย่างมีความสุขล่ะนะ....

          "ยัยโค แกอ่านกระะดาษฉันให้แกไปยัง"

          "กระดาษ? O_O"

          "กระดาษดูเนื้อคู่ไง!"

          "อ๋อ! ยัง -.-"

          "ไอ้บ้า!"

          "ว่าแต่แกเถอะ ริวที่ว่าเป็นคู่แกใช่คนที่ชื่อ... อ่า...บดินทร์เดชาอะไรนี่ป่ะ"

          ยัยเก๋หันขวับมามอง สงสัยจะจริงแฮะ -.-

          "แกรู้ได้ไงอ่ะ ใครบอก"

          "เขามาทักให้ไปลงวารสารโรงเรียนอ่ะ"

          "อย่าเด็ดขาดนะ มันเป็นเพลย์บอย ใครอยู่ใกล้จะตกหลุมรักเพราะกลิ่นฟีโรโมนในตัวมัน

ถ้าไปคบมันเข้าจะเสียใจทุกรายยยย"

          "แกเคยคบริวเหรอ"

          ผัวะ!

          "ยัยเก๋!! ตบหาอะไรวะ เจ็บนะว้อยยย TOT\\" ฉันจับหัวด้วยความเจ็บ ยัยนี่ตบแรงชิป

เป๋งเลย เก๋เดินหน้าเชิดไปก่อนฉันเบ้ปากก่อนจะเดินตาม แต่ตัวฉันก็ไปชนกับใครบางคนเข้า

          "ฉันเกลียดไอ้ริวมันจะไปคบมันได้ไง หน้าตาก็แย่ นิสัยก็เพลย์บอย เฮอะ"

          "เหรอ..."

          "ก็เออน่ะสิ ไอ้ริวน่ะนะ ใครเป็นแฟนมันโชคร้ายตาย"

          O_O;;;;

          ไอ้คำว่า 'เหรอ' ฉันไม่ได้พูดนะ แล้วใครพูดน่ะเหรอ...?

          "นี่โคล่ะ....เย้ย!! ริว!!! OoO!"

          ชื่อคนๆ นั้นแหละ -V-;;;

          "นายมาได้ไง แล้วทำไมนาย....!!!"

          "เธอว่างมากเหรอไงฮะ! เอาแต่วิจารณ์คนอื่น มีอคติกับฉันมากนักนะ"

          "เดี๋ยว นายใจเย็นๆ ก่อนนะ \>_</" เก๋ยกมือปรามแล้วเดินถอยหลัง ริวเลยเดินกอดอก

ตามไป นี่สินะ หมาจนตรอก...แต่สู้ไม่ไหวจริงๆ -_-^ เห็นซ่าๆ ก็มีกลัวด้วยแฮะ ^-^

          ฉันจะเดินเข้าไปห้ามแต่อยู่ๆ ร่างฉันก็โดนฉุด "ว้ายยย"

          ฟึ่บ!

          อุ๊! O.o ตัวฉันไปชนกับแผงอกใครบางคนเข้า ฟุดฟิด -..- กลิ่นคุ้นๆ เหมือน....

          (  '..')

          โซดา! -.,-!

          "เธอคิดจะทำอะไรฮะ! -_-!"

          "ไป ไปช่วยเก๋ไง ><"

          "แล้วทำไมไปใกล้ไอ้ริวมันแบบนั้นล่ะ!"

          "นายไม่มีสิทธิ์สั่งฉันนะ"

          "ฉันไม่มีสิทธิ์! ใช่! แต่ฉันหึง!"

          ..........

          ....เงียบ

          ทั้งห้อง....

          ทุกอย่างรอบตัวฉันหยุดนิ่งไปชั่วขณะ ทุกคนเงียบกริบ ไม่ได้ยินแม้เสียงหายใจ ทุก

สายตาจับจ้องมาที่โซดาที่กำลังจับข้อมือฉันอยู่ โซดาพูดดังเกินไปจนคนอื่น (ทั้งห้อง) ได้ยิน...

          "ฉันไม่มีสิทธิ์! ใช่! แต่ฉันหึง! วู้วววววววว ^0^"

          "หวานเกินไปแล้วนะคู่นี้ วีดวิ้ววววววววว"

          "โซดาหึงโคล่า กรี๊ดดดดด"

          "วี้ดวิ้ววววว"

          "วู้ววววววววววววว"

          โซดาหน้าเเดงไปเลยแฮะ ฉันเองก็เหมือนกัน กดดันมากๆ >/ / / / / / / /<

          "เอ่อ...ฉันขอโทษนะ โคล่า -/ / /-"

          "ฉันไม่โกรธหรอก แต่มันเขินมากกว่า >/ / O / /<"

          "O/ / / / / / / / /O!!"

          ออดดดดดดดดด ออดดดดดดดดด

          "เลิกเรียนอย่าไปโรงแรมนะเว้ย"

          "ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

          "อ๊ายยยยย T/ / /T"

          "กลับกันเถอะโคล่า เดี๋ยวจะโดนล้อไปมากกว่านี้ -/ / / / /-" โซดาเดินจูงมือฉันไปที่

โต๊ะเรียน แต่ไอ้การจับมือนี่มันจะทำให้โดนล้อมากกว่าเดิมนะ! -.,-! แต่มันก็คุ้มดีแฮะ >3<

          "จับมือกันด้วยว่ะ หวานซ้าาาาาาาาาา"

          "กรี๊ดดดดด"

          ฉันกับโซดารีบหยิบกระเป๋าแล้วเดินไปตรงประตู แต่ฉันหันมาหาเก๋ก่อน

          "เก๋ เธอกลับกับคุณฝาละมีเธอแล้วกันนะ ฉันคงกลับก่อนที่เธอจะกลับ"

          "ฝาละมี!!!! OoO! ไอ้เก๋มีฝาละมีแล้วเหรอ!!"

          ทุกคนถามพร้อมกันเพราะรู้นิสัยยัยนี่ดี มันห้าวจะตาย

          "ก็...คนที่อยู่ตรงหน้าไอ้เก๋ไง >/ / /O" ฉันขยิบตาให้เก๋ก่อนจะเดินออกมา ใช่ คนที่อยู่

หน้ามันคือ....

          "ไอ้ริวเหรอ!!!!!! O[]o!!!!!"

          "ห้องเรามีคู่รัก 2 คู่แล้วว่ะ ทั้งโคล่ากับโซดา แล้วก็ไอ้ริวกับไอ้เก๋ ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

          ฉันอุตส่าห์เบี่ยงความสนใจไปที่คู่นั้นแล้วนะ! ทำไมมันยังมาเข้าที่คู่เราอีกล่ะ! -.,-!



          "ทำไมนายถึงพูดออกมาแบบนั้นล่ะ! มันน่าอายจะตาย >/ / /<"

          "ก็...มันหึงจริงๆ นี่ -/ / /-"

          "หึงอะไรกัน แฟนเฟินก็ไม่ใช่ O3o"

          "เฮ้ย!! O[]O!" ฉันกับโซดาตะโกนออกมาพร้อมกัน ก็บรรทัดข้างบนน่ะ ฉันกับโซดาไม่

ได้พูดนะ แต่เป็น...

          "สไปรล์! -_-+"

          "ฉันรุ่นพี่พวกเธอย่ะ! =[]=!"

          "มาได้ไงครับ O.,O" โซดาถามสไปรล์แต่ตาน่ะ มองหน้าอก =_=+

          "ฉันมาหาเธอน่ะซี้ พ่อหนุ่มน้อยเนื้อแน่นของฉ้านน >O<"

          "O/ / /O!!!!" โซดาหน้าแดงอ่ะ! ไม่นะๆ ฉันไม่ยอมหรอก!!

          ปึ้ด!!

          ฉันหยิกเนื้อโซดาแล้วบิดมันอย่างแรงจนโซดาสะดุ้ง แต่หน้าของโซดาก็แดงไม่เลิกฉัน

เลยปรี่ตัวไปขวาง "อะเเฮ่ม! มีธุระอะไรก็บอกมาเถอะค่ะ เราจะกลับบ้าน!" พูดจบฉันก็ถอยหลัง

ไปเกาะแขนโซดาแล้วเอียงคอซบไหล่ ถึงจะดูไม่ดีแต่มันคุ้มนะ (-.,-) b

          "โอ้ว! เธอเป็นแฟนกันเหรอ O_o"

          "เอ่อ...ผม..."

          "ค่ะ! เราเป็นแฟนกัน เรารักกันม๊ากกเลยแหละค่ะ ^O^"

          "-O- ไหนตอนไปถ่ายรายการบอกว่าไม่ใช่ไง"

          "คนเราก็ต้องมีแอ๊บบ้างแหละค่ะ เดี๋ยวคนอื่นๆ จะมองไม่ดี ฮิๆ นี่บอก 'ป้า' เป็นคนแรก

เลยนะเนี่ย โฮะๆๆๆ ^0^//" บางครั้งฉันก็สตอเบอรี่ไปนะ T/ / /T

          "ฉันไม่ใช่ป้านะ -_-+++"

          "มีอะไรก็รีบบอกเหอะ เราจะไปสวีตกันต่อที่บ้าน" ฉันเบ้ปากแล้วเอามือกอดอก

          "-O-; แคนดี้บังคับให้ฉันมาถามพวกเธอว่าเดือนหน้าว่างมั้ย ถ้าว่างก็..."

          "อืมมม เข้าใจแล้ว แต่ไม่ต้องเอาคำตอบหรอกนะ เดี๋ยวฉันบอกพี่แคนดี้เอง" ฉันพูดขัด

สไปรล์แล้วยิ้มให้

          "ฉันเป็นรุ่นพี่แกนะยะ"

          "ห่างกันแค่ 4 ปี ตัดๆ ไปเหอะ ยังไงก็ขอบใจเจ๊มากนะ เราไปล่ะ บาย (' '///)" ฉัน

ตัดบทก่อนจะหันมาเกาะแขนโซดาแล้วพาเดินไปอีกที พี่สไปรล์ถอนหายใจแล้วยิ้มให้ ก่อนเดิน

จากไป ทำไมไม่โวยอีกล่ะ =_=

          "คะ...โคล่า"

          "อะไรอีกล่ะ =^="

          "แขน..."

          ฉันก้มลงมองแขนตัวเองก่อนเด้งตัวออกจากโซดา หวาา อายจัง T/ / /T (ทีงี้ทำอาย)

          "ฉันขอโทษนะ (./ / /.)"

          "ไม่เป็นไรหรอก แต่...เธอหึงฉันเหรอไง -/ / / / /-"

          "=/ / /=!"

          "ฉันไม่ถามก็ได้ >/ / /< กลับเหอะนะ"

          "อือๆ -/ / /-"


         ฉันเดินต่อไปแต่ปรับความเร็วให้ลดลงหน่อย ตอนนี้เลยเดินตามหลังโซดา ทำไมนะ...

ตอนนี้ฉันถึงหวั่นไหวมากๆ เรื่องนิดเดียวทำให้ฉันอายสิบแปดตลบ ไม่กล้าแม้แต่มองหน้าแล้ว

ไม่กล้าแม้แต่ได้ยินเสียงเขา...ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย ฉันเกลียดความรู้สึกนี้จัง

         ปึก!

         โอ๊ย! >X< หน้าฉันไปกระแทกกับเสาไฟฟ้าเฉยเลย แง TT ฉันใจลอยขนาดนี้เลยเหรอ

เนี่ย ฉันเจ็บจมูกกับหน้าผากมากๆ เลยง่าา ดั้งหักไหมเนี่ย ยิ่งมีน้อยๆ อยู่ TOT

         "ฮือออ T^T" ฉันเจ็บจนเข่าอ่อนนั่งลงไปกับพื้น โวดาหันมามองแลวเบิกตาโพลงก่อน

รีบวิ่งเข้ามาหา

         "เป็นอะไรมั้ย เจ็บตรงไหนหรือเปล่า O_O" เขาดูร้อนรนยิ่งกว่าฉันอีก

         "เจ็บจมูกกับหน้าผาก TOT\\" ฉันพูดแล้วจับหน้าผากไว้ โซดายิ้มอ่อนๆ ก่อนจับมือฉัน

ออก

         kiss!

         เอ๊ะ! O_O ความรู้สึกบนหน้าผากเมื่อกี้มัน...

         "หายเจ็บรึยัง ฉันเป่าคาถาให้แล้วนะ =]"


         8 ปีก่อน

         'โอมเพี้ยง! คุณหมอเป่าคาถาให้แล้วนะ ^0^'

         'ฮือ ขอบคุณนะโซดา ฉันนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ T_T'

         'เราเป็นเจ้าชายนะ เราต้องปกป้องเจ้าหญิงสิ'

         'เจ้าหญิงเหรอ *O*'

         'ใช่ โคล่าเป็นเจ้าหญิงของเรา เราต้องดูแลโคล่า เรารักโคล่ามากนะ'

         'ฉันก็รักโซดาเหมือนกัน >/ / / /<'

         'เราสัญญาว่าเราจะปกป้องโคล่าตลอดไป เราสัญญา!'

         'ฉันดีใจที่สุดเล้ย!!!'



         "...ล่า...โคล่า!"

         "ฮะ...เฮือก!! O_O"

         "เป็นอะไรไป?" โซดาถามด้วยสายตาเป็นห่วง "ไม่เป็นไรหรอก ฉัน..."

         "เธอตกใจที่ฉันจูบหน้าผากเธอเหรอ ขอโทษล่ะกัน "

         "ปล่าวหรอก ฉันแค่นึกถึงตอนเด็กๆ เวลาฉันมีเรื่องเจ็บตัวที่ไร นายจะมาช่วยฉันตลอด

ฉันชอบนายมากๆ เลยแหละ :P"

         "O/ / / /O"

         "กลับเร็วๆ เถอะเนอะ เดี๋ยวไปติวหนังสือกันต่อ เร็วเข้า ฉันไม่เจ็บแล้ว นายเป่าคาถาให้

แล้วนี่ ^^" ฉันพูดพร้อมลุกขึ้นก่อนจะดึงแขนเขาให้ลุกตาม จากนั้นก็เกาะแขนเดินไป

         ที่ฉันเปลี่ยนไปเรื่องอื่นน่ะ...ไม่ใช่เพราะนึกถึงจริงๆ จังๆ หรอกนะ แต่เป็นเพราะ...

         เขินน่ะ... -/ / / / / /-

         ตอนเด็กๆ ถ้าฉันซุ่มซ่ามไปเจ็บตรงไหนก็ตาม โซดาจะมาช่วยและเป่าคาถาด้วยการจูบ

ลงบนที่ๆ เจ็บ แล้วมันก็หายนะ ไม่รู้เพราะคาถาหรือเพราะคนเป่าคาถา -/ / /- ถึงโตแล้วมาทำ

แบบนี้มันเขินนะรู้มั้ย >O<

         "เอ่อ...เอ้อ! โซดา ฉันไปอ่านหนังสือที่บ้านนายได้อ้ะปล่าว >O<"

         "หา?"

         "น่านะ ฉันขอแม่แล้ว ถ้าเกิดอะไรขึ้นฉันก็โทษนายก็ได้นั่นแหละ =3"

         "-_-"

         "ล้อเล่นน่า ได้มั้ย?" ฉันส่งสายตาวิบวับไปให้โซดา โซดาหน้าแดงถึงหูก่อนจะตกลง

         "เย้! ขอบคุณน้าา รักนายที่สุดเลยยย >O<" ฉันพูด (ความจริง) ก่อนจะเอาหน้าไปซบ

ไหล่โซดา ฉันอยู่กับโซดาแล้วอบอุ่นเป็นบ้า รู้สึกปลอดภัยที่ได้อยู่ใกล้เขา ฉันถึงรักเขาไง...

         ฉันเดินคุยกับโซดาไปเรื่อยๆ คุยเพลินจนไม่รู้ว่า...มีใครตามมาหรือเปล่า...


        
         "ต้องเริ่มอ่านอันนี้ก่อน แล้วต่อด้วยอันนี้...แล้วนั่น เธอหาอะไรน่ะ -_-+"

         ฉันสะดุ้งกับคำพูดของโซดา ก็หลังจากที่เราเดินมาถึงบ้านแล้วฉันก็วิ่งขึ้นไปในห้อง

โซดาทันที แล้วก็หาที่ๆ เขาควรจะลืม 'บันทึก' นั่นไว้

         "เอ่อ...ช่วยหาบันทึกอะไรนั่นของนายไง ^-^;;"

         "ฉันหาหมดแล้วล่ะ"

         "ก็ไม่แน่นะ อาจจะอยู่ในที่ๆ นายคิดไม่ถึงก็ได้..."

         เหอๆๆๆ จังหวะนี้แหละ จังหวะที่เขากำลังคิดอยู่ ฉันก็จะเอาบันทึกแอบไปใส่ไว้ในลิ้นชัก

สุดรกของเขาทันที แผนสูงมั้ยล่ะฉัน =]

         ฟึ่บ!

         สำเร็จ! ใส่เข้าไปได้แล้ว! ทีนี้ก็เหลือแค่ปิดลิ้นชักแล้วก็...

         "แว้กกกก =[]=!!"

         โซดาพุ่งมาดูลิ้นชักที่ฉันแอบเก็บบันทึกไว้แล้วรื้อของทั้งหมดออกจนเจอเล่มนั้น -O-

         "เยสสสส เจอซักที TOT"

         "ว้าวววว *O* ฉันเพิ่งเคยบันทึกนี่อ่ะ >_<; ขอดูหน่อยได้ม้าาาาา"

         "ไม่ได้ =P"

         "ใจร้าย T^T"

         "เดี๋ยวเธอก็ได้ดูเองแหละ"

         นั่นไง! จริงด้วย! ฉันต้องหว่านล้อมให้เขาค่อยๆ คลายความลับมาเยอะๆ เลย >3<

         "แล้วยัยนั่นเป็นใครอ่ะ >_< ฉันรู้จักมั้ย แล้วมีอะไรจะปรึกษาอ้ะปล่าว OVO"

         "เธอรู้จักอยู่แล้ว รู้จักดีเลยด้วย"

         กุโฮะๆ นายติดกับดักฉันแล้วอ่ะ

         "บอกชื่อมาดิ เดี๋ยวฉันช่วยเขียนให้เอามั้ยล่าาา"

         "ได้สิ"

         "O_O!?" ยอมง่ายไปมั้ย

         "แต่อีกชาตินึงนะ =P" ว่าแล้วโซดาก็เก็บไว้ในกระเป๋า ฉันเบ้ปากก่อนพูดต่อ

         "โซ!!" ฉันเรียกชื่อเขาสั้นๆ ให้เหมือนกับที่เพื่อนในห้องเรียกน่ะ

         "ว่าไงจ๊ะ โค..."

         ชื่อฉันนี่ขอให้เรียกเต็มๆ นะคะ -_-++++

         "เอาจุดออกไปเดี๋ยวนี้!"

         "ได้สิ"

         "-V- b"

         "ว่าไงจ๊ะ โค"

         ฉันให้แกเอาจุดออกไปแล้วเอาคำว่า 'ล่า' ใส่มาโว้ยยยย TOT



         19 : 20 น.

         "ดึกแล้ว เธอกลับไปก่อนก็ได้นะ"

         "-^-"

         "ทำหน้าแบบนั้นทำไม"

         "ฉันยังไม่อยากกลับ"

         "ทำไมล่ะ"

         "ก็...อาหารบ้านนี้มันอร่อยมากๆ เลยยังไงล่ะ ง่ำๆๆๆ แจ๊บๆๆๆ"

         "T_T"

         เย้ๆ ตอนนี้เป็นเวลา 19 : 20 น. แล้ว มันก็ดึกแล้วจริงๆ น่ะแหละ =P แต่คุณป้า แม่

โซดาเขาชวนฉันมาทานอาหารเย็น ซึ่งคุณป้าเขาทำอร่อยเหาะมากๆ ได้ข่าวว่าเคยเป็นเชฟมา

ก่อนล่ะ

         "เธอแย่งข้าวฉันไปหมดเลยอ่ะ TOT"

         "มีอีกตั้งเยอะ"

         "เยอะอะไรล่ะ ไม่ถึงครึ่งจานน่ะเหรอ T3T"

         "โอ๋ๆ ก็ได้ๆ เดี๋ยวฉันแบ่งให้" ว่าจบฉันก็ตักหมูทอดสองชิ้นให้โซดา

         "มันจะพออะไรเล่า T^T"

         "ชิ เรื่องมาก =["

         ฉันลุกขึ้นไปหาคุณป้าที่กำลังคนแกงในครัว ก่อนเข้าไปกอดจากด้านหลัง

         "คุณป้าขาาา โคล่าขอหมูทอดเพิ่มได้มั้ยคะ มันอร่อยจนต้องขอเพิ่มเลยล่ะค่ะ ^3^"

         "ได้อยู่แล้ววว ป้าทำสุดฝีมือเลยแหละ ^^"

         "เย้!! ขอบคุณค่าา จุ๊บ! >3<" ฉันหอมแก้มคุณป้าก่อนเดินออกมาแล้วยักคิ้วใส่โซดา

         "เธอเป็นลูกบ้านนี้เหรอ - -+"

         "อุโฮะ อิจฉาเหรอจ๊ะ ><"

         "-^-"

         "มาๆ เดี๋ยวจุ๊บแก้มให้หายงอน ^^"

         "ไม่ต้องเลย -/ / /-" ฉันหัวเราะก่อนเดินไปเปิดทีวี ฉันมาบ้านนี้บ่อยจนเหมือนเป็นบ้าน

ตัวเองไปแล้วล่ะ "ดูข่าวหน่อยซี้ >O<"

         'ข่าวต่อไป...นิตยสาร 7 ไนท์ มียอดพุ่งสูงสุดในประวัติศาสตร์ ทางสำนักพิมพ์กล่าวว่า

ต้องเร่งพิมพ์มากๆ คาดว่าพิมพ์เป็นครั้งที่ 12 ภายใน 2 อาทิตย์ เป็นเพราะนางแบบและนาย

แบบหน้าใหม่ โคล่าและโซดา....'

         "อะ...แค่กๆๆๆๆๆ >.<"

         โซดาสำลักน้ำที่กำลังดื่ม ฉันที่กำลังจะเดินไปนั่งโต๊ะก็ถึงกับค้าง =[]=

         มันดังขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย O[]O!

         "เอ๋ มีข่าวมาอีกแล้วเหรอ เฮ้อ! น่าเบื่อจัง" เสียงคุณป้าดังออกมาจากในครัว ฉันกับ

โซดาถึงกับหันไปมอง

         "ไม่ตื่นเต้นอีกแล้วเหรอคะ / ครับ O_O?"

         "ตื่นเต้นอะไรอีกล่ะ วันนี้มีมาตั้งร้อยกว่ารอบแล้ว จะให้ตื่นเต้นอะไรเยอะนักล่ะ ทุกช่องก็

ลงข่าวนี่" คุณป้าเดินออกจากห้องครัวพร้อมกับจานที่มีหมูทอดแล้ววางบนโต๊ะก่อนจะพูดต่อ

         "ข่าวเรื่องนี้รู้สึกว่าในเฟสบุ๊กนี่จะแชร์กันเยอะมากด้วย แม่ก็เบื่อๆ แล้วล่ะ -_-"

         "จริงเหรอคะ O_O"

         "จ้า ในหมู่บ้านน่ะมีคนเข้ามาถามป้ากับแม่หนูเยอะเลยแหละ ตอนแรกๆ ก็ภูมิใจหรอกนะ

แต่หลังๆ เริ่มเบื่อแล้วแหละ -3-"

         "เดี๋ยวโคล่าขอกลับก่อนแล้วกันนะคะ จะไปคุยกับแม่น่ะค่ะ =]"

         "จ้า ไปเถอะ ^^"

         "โคล่าไม่ลืมที่จะช่วยล้างจานหรอกนะคะ :D มาค่ะ เดี๋ยวโคล่าช่วยยยย"

         "ไม่ต้องหรอก กลับไปเลยจ้ะ เดี๋ยวจะให้ลูกชายป้าช่วย"

         "แม่คร้าบบบบบ ขอเขาแล้วเราก็ให้เขาทำเถอะครับ T_T"

         "ดีเหมือนกันค่ะ ขอบคุณนะคะ ไปล่ะโซดา OVO//" ฉันเดินตัวลอยออกมาพร้อมๆ กับ

เสียงหัวเราะของคุณป้า เฮอะๆ ฉันเชื่อว่าพี่แคนดี้ต้องโทรมาเรื่องข่าวนั่นแน่ๆ แล้วอีกไม่นานก็

จะมีงานเข้ามาเยอะ ฉันมั่นใจ!!!

:) Shalunla