พลิกรักร้ายยัยลูกสาวมาเฟีย [B.A.P SECRET T-ARA] END

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 2

เช้าวันต่อมา

@ จุนฮง

     วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมต้องยืน - -! ไปโรงเรียน ทำไมรถเมลเขาถึงไม่ทำสักร้อยที่นั่งฟร่ะ !! รู้ไหมว่าคนยืนมันเหนื่อยนะเฟ่ย ! คอยดูนะถ้ามได้เป็นนายารัฐมนตรีเมื่อไหร่...ผมจะสร้างรถเมล์ 100 ที่นั่ง เอาให้นั่งกันได้ทั้งประเทศเลยคอยดู !! (ได้ข่าวว่าแกเรียนดนตรีนะ ไม่ใช่การเมือง - -!)

“เป็นไรว่ะไอ้จุนฮง! นี่มึงยังไม่ชินอีกเหรอที่ต้องยืนมาโรงเรียนเนี่ยะ!” ไอ้แดฮยอนมันพูดใขกับผมในขณะที่สายตาของมันมองไปที่ร้านขายขนมเจ้าเดียวกับที่ต้องทำให้ผมโดนยัยขาโหดนั้นด่า

“ก็ใช่สิคร๊าบบ.. ก็ผมไม่เหมือนคุณมึงหนิ !! มีสาวๆจองที่ให้ด้วย ! กูจะคอยดูวันที่มึงโดยแฟนเอามีดอีโต้ฟันหัว !!” ผมพูดด่ามันไป

“คำพูดมึงนี่ช่างเป็นสิริมงคลกับชีวิตกูจังนะ !! อย่างกับชาตินี้มึงจะไม่มีแฟนงั้นง่ะ! หึ!ปากอย่างนี้กูขอให้ได้แฟนเป็นยัยนั้นทีเถอะ!! สาธุ!!” ไอ้แดฮยอนมันพูดพลางยกมือพนมไหว้เพื่อ แช่ง! ผมอย่างดี

“มึงนี่เพื่อนกูหรือเปล่าว่ะ!!” ผมพูดไป

“เออ! กูอะเพื่อนมึง! หรือมึงจะใช่กูไปเป็นเมียมึง!! หะ!! กูไม่เอานะ! ถ้าเป็นผัวมึง กูพอทน” ไอ้แดฮยอนพูด แม่งนี้มันใช่เวลามาพูดไหม คิดแล้วคนลุก

“ไปไกลๆกูเลยมึง !” ผมไม่พูดเปล่า พลักมันไปไกลๆส้นตีนของผม ก่อนที่มันจะเจอตีนของจริง

/ปรี๊น!!/ เพราะแรงผลักของผมทำให้มันลอยไปเดินเล่นอยู่บนถนน แล้วบังเอิญมีรถผ่านมาพอดี ซวยอีกแล้วกู!!

“นินาย !! มาต้อนควายหรือไงห๊ะ!! กลางถนนเนี่ย !” เสียงแหลมๆของหญิงสาวที่คุ้นหูของผมดังขึ้น และมันก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ยัยตัวปัญหาเจ้าเดิมของพวกเรานั้นเอง

“ขอ....ยัย....”

“ยัยอะไร ! พูดให้ดีๆนะ!” ยัยนั้นขัดคำพูดต่อไปของแดฮยอนด้วยคำพูดโหดๆ พร้อมถลึงตาใส่จนลูกตาจะถลักออกมานอกตาอยู่แล้ว

“ชิส์~ นี้น้องอีกแล้วเหรอ?” ไอ้แดฮยอนพูดไป แต่ผมว่ามันพูดเพราะเกินไปกับยัยนี่นะ! ว่าแล้วจัดสักดอกดีกว่า

“นี่เธอ! นั้นน่ะรุ่นพี่เธอน่ะ! พูดดีๆหน่อยเซ่! รู้จักไหม? มารยาทน่ะ!” ผมเดินเข้าไปกอดคอไอ้แดฮยอน ทำเนียนเพื่อจะด่ายัยนั้น

“ฉันจะมีมารยาทกับคนที่ควรนับถือ เท่า-นั้น” ยัยนั้นเดินก้าวเท้ามาพร้อมกับคำว่า เท่านั้น ที่เป็นจังหวะ และเต็มปากเต็มคำ จนแอฟเฟคต่างๆลอยมาโดนผมเต็มๆ ทั้งน้ำลายและรองเท้าที่กระทืบโดนเท้าของผม

“ให้มันน้อยๆหน่อยนะ ยัย-เตี้ย !” ผมพูดสะกดคำว่า ยัยเด็กน้อย อย่างเต็มปากเต็มคำเพื่อเอาคืนเธอ

“นินายว่าฉันเตี้ยอีกแล้วนะ!! รอก่อนฉันไปเอาอาวุธก่อน!” ยัยนั้นพูดจบก็เดินกลับไปที่รถพร้อมกับเป้ของเธอ และพี่สาวตัวแสบของเธออีกคน

“เธอจะเอาเป้มาทำไม? จะตีฉันเหรอ? หึ! ตีฉันกับเป้มันจะเจ็บเหรอ? ในเป้เธอมีอะไรบ้างล่ะ? คงจะเป็นพวกเครื่องสำอางอะไรประมาณนี้หรือเปล่า?” ผมพูดพลางก้มหน้าให้เท่าหน้าเธอที่สุด!

“นายสว่าฉันอีกแล้วนะ! เครื่องสำอางของฉันคงไม่อยากลดตัวลงไปแต้มบนหนังหน้าด่านๆของนายหรอก! แต่ถ้าเป็นรายงานเล่มนี้คงไม่แน่!” ยัยนั้นพูดพร้อมกับเอารายงานเล่มเท่าเบ้งออกมาและใช่สันทุบเข้าหัวผมเต็มๆ

“โอ้ย! เธอ! อย่ามาตีหัวฉันนะ! รู้ไหมว่าฉันต้องใช้หัวในการเรียนหนังสือนะ!” ผมพูดต่อว่าเธอไป! เด็กอะไรไม่มีมารยาทกับผู้ใหญ่เลย

“เหรอ? เหรอ?!!” ยัยนั้นพูด แต่ยิ่งพูดก็ยิ่งเอาสันปกมาตีหัวผมเรื่อยๆ จนผมต้องยืนดีๆ และพยายามเดินหนีเธอ ผมพึ่งรู้วันนี้แหล่ะว่าเธอนี้มันซอมบี้ดีๆนี่เอง !

@ แดฮยอน

“มองอะไร?!” ยัยหัวหน้าถามผมมาด้วยสีหน้าที่โหดหลังจากละสายตาจากน้องสาวเธอแล้ว

“ฉันคงคิดว่าหัวกลมๆของเธอเป็นลูกชิ้นมั้ง! ยิ่งหิวๆอยู่!” ผมพูดกวนเธอไป

“หยี่~ นายนี่มันเห็นแก่กินจริงๆ! มองยังไงเป็นลูกชิ้นย๊ะ!” จีอึนพูดพลางเอามือมาตีผมแปะๆ แต่มันไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่หรอก

“ก็หัวที่กลมๆ หน้าเนียนๆ แก้มแดงๆนี่สิ! มองดีๆเธอนี่ก็น่ารักไปอีกแบบนะ” ผมพูดพลางเดินเข้าไปหาเธอเรื่อยๆ พร้อมกับใบหน้าหื่นๆ (นั้นคงเป็นหน้าปกติของนายสินะ) ทำให้เธอเดินถอยหลังไปจนติดกับกระโปรงรถ

“ออกไปน่ะไอ้หื่นกาม!!” ยัยหัวหน้าใช้แรงช้างผลักผมออกมา

“โห! เห็นสวยๆอย่างนี้แรงเยอะดีนิ! อย่างนี้สิสเปก!” ผมพูดพลางเอามือมาลูบคางและมองไปที่เรือนร่างบางๆของเธอ ถ้ามองเธอดีๆจะรู้ได้เลยว่า เธอนี้หุ่นเจ่มจริงๆ

“อย่ามาคิดอะรลามกๆกับฉันนะ!” จิอึนพูด แต่ผมก็ไม่หยุดหรอก ผมเดินเข้าไปใกล้เธออีกครั้งจนเธอวิ่งตะเลิดไปเปิดประตูรถและหยิบกระเป๋าเป้ของเธอออกมา

“จะไม่ขึ้นรถไปโรงเรียนแล้วเหรอคนสวย” ผมตะโกนถามเธอไปเมื่อเห็นเธอวิ่งไปทางโรงเรียน ป่านี้ไอ้จุนฮงคงสบักสบอมแล้วมั้ง ก็มันไม่มีวิธีจัดการกับผู้หญิงเหมือนผมหนิ <ยิ้มเจ้าเล่ห์>

“อย่ามายุ่งกับฉัน!!” ยัยนั้นตะโกนกลับมา 55 ดูท่าทางกลัวผมใหญ่เลย จะมีใครได้เห็นด้านนี้ของเธอบ้างนะ?

“ไปได้เลยครับคุณลุง! บ๊าย บาย” ผมเดินไปชะโงกหน้าไปบอกคุณลุงคนขับรถของพวกเธอ แต่ดูคุณลุงแกไม่ค่อยปปลื้มเท่าไหร่ สงสัยติดนิสัยมาจากยัยพวกนั้น ผมทำท่าจะเดินต่อไปแต่เก็นกระดาษแผ่นหนึ่งตกอยู่ที่พื้น

“จะรู้ไหมเนี่ยะว่ากระดาษเดี๋ยวนี้ผลิตยากขึ้นทุกวัน” ผมบ่นขึ้นแต่ก็ไม่วายหยิบขึ้นมาดูว่ามันเป็นกระดาษอะไร

“ประธานสภานักเรียน ..” ผมอ่านที่หัวข้อหัวเท่าเบ้งก่อนที่ความคิดหนึ่งจะแว็บเข้ามาในหัวของผมอย่างเร็ว

“ประธานสภานักเรียนงั้นเหรอ? ต้องเป็นของยัยพวกนั้นแน่!” ผมยิ้มมุมปากก่อนจะเก็บมันเอาไว้ในเป้ที่เต็มไปด้วยของกินของผม แล้วเดินไปเข้าโรงเรียนซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตรงนี้เท่าไหร่

.

.

.

.

.

ณ คอนโดแดฮยอน

@ แดฮยอน

     ตอนนี้ผมเดินกลับเข้ามาในหอด้วยความเหน็ดเหนื่อยจากการเรียน และการขึ้นรถกลับบ้าน - -! ถึงแม้ผมจะบ่นไม่บ่อยเหมือนคนที่อาหารไม่ย่อยเหมือนไอ้จุนฮง แต่ผมก็อยากให้รู้ว่าผมก็เหมื่อยนะ แค่น้อยกว่ามัน นิ๊สสสนึงง พอถอดรองเท้า ‘กองไว้’ เสร็จผมก็เดินมาและทิ้งตัวลงบนโซฟาทันที และเปิดกระเป๋าเพื่อหา ‘ของกิน’ (เอ่ออ.. แดฮยอน..นั้นกระเป๋านะไม่ใช่ตู้เย็น) แต่แล้วสิ่งที่ตั้งประเจิดประเจ้ออยู่ในกระเป๋าผมอย่างโล่งโจ้งนั้นคือกระดาษใบนึง ซึ่งถ้าทายไม่ผิดมันคงเป็นเศษขยะที่ผมเก็บมาจากกลางถนนเมื่อเช้านี้

“ไอ้จุนฮง!” ผมเรียกชื่อเพื่อนที่กำลังเดินแดรกนมอยู่ และที่สำคัญมันเสือกมายืนบังทีวีผมนะสิ!

“อะไรว่ะ! ?” มันพูดและยอนตูดงามๆของมันลงข้างๆผม

“มึงดูนี่!” ผมยัดเศษกระดาษนั้นใส่มือไอ้จุนฮงก่อนจะหยิบแก้วนมมาจากมือมัน และซดมันใส่ปากตัวเองไปทีนึง

“อะไรของมึงว่ะ ? แม่งเอาเศษขยะอะไรมาให้กูแล้วยังเอานมกูไปอีกนะมึง ไอ้หน้าด้าน! กูไม่ทิ้งขยะให้มึงหรอกนะ!” มันด่าผมมา นี่มันยังเป็นเพื่อนผมอยู่ไหมเนี่ยะ?

“เออ~ มึงนี่ก็สูงจะตายห่าอยู่แล้ว ยังจะแดกเข้าไปอยู่ได้! มึงเปิดอ่านดูก่อน” ผมค้านมัน

“ประธานสภานักเรียน .. ..ทำไมว่ะ?” มันอ่านก่อนมันจะพูดมา นี่มึงไม่เข้าใจเลยใช่ไหม??

“ก็กูเจอมันบนถนนเมื่อใช่นี้” ผมพูดใบ้พอให้มันเก็ตขึ้นบ้าง

“แล้ว...” โถ่~ ไอ้ควายแดกกะบาน!

“มันก็แปลว่าเป็นของยัยนั้นไงล่ะ ! พวกเธอสนใจจะลงสมัครประธานสภานักเรียน เราต้องรวมกลุ่มให้ได้ก่อนยัยนั้น เข้าใจไหมว่ะ!! มึนนี่แดกนมเพื่ออะไรเนี่ยะ?! ยิ่งแดกยิ่งโง่!” ผมอธิบายก่อนจะยัดคำด่าใส่มัน! ไอ้นี่โง่ได้อีก!

“เพื่อ...” โถ่...ตอนนี้ผมอยากจะกระโดดถีบยอดหน้ามันจริงๆ! แต่ติดอยู่ที่ว่ามันเป็นเพื่อนผม

“ก็ถ้ามึงจะเอาชนะยัยเตี้ยของมึงก็มีแต่วิธีนี้แหล่ะ” ผมพูด

“ยังไง..” ไอ้เหี้ยนี้แม่ง!!

“เออ!! เรื่องของมึง!!” ผมหมดความอดทนกับมันแล้ว ผมรีบไปเข้านอนเพราะยิ่งพูดยิ่งโมโห ไอ้โง่นี้แม่งไม่น่าเกินมาเป็นคน!น่าเกิดมาเป็นควายที่ 3ชายแดนภาคใต้มากกว่า บอกคำเดียวว่า แม่งดักดานว่ะ!!

 

......................................


มาต่อให้แล้วจ้า สั้นไปหน่อยนะ ไรท์ขอโทษ!!
แต่ตอนหน้ารับรองจะแต่งให้ยาวกว่าเดิมจ้าา



แดฮยอนมายืนยัน : รับรองตอนหน้าจะเเจ่มครับบบ

:) Shalunla