ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Bokura no Let it Be (Thai ver.)
ぼくらのレットイットビー\
Bokura no Let it Be
Lyrics : Bamberry
ถ้าหากเราสามารถย้อนมาเกิดขึ้นใหม่
จดจำที่นี้เอาไว้
แล้วให้มาพบกันอีกคราว
ให้มันเหมือนเส้นด้ายที่เชื่อมโยงนิ้วของพวกเราทั้งสอง
ผูกกันไว้ เพื่อที่จะ ไม่คลายหลุดจากกัน
เทศกาลหน้าร้อน ความทรงจำที่ไม่เลือน จางหาย รอยยิ้มนั้นช่างแสนจะสดใส
ความรู้สึกที่แตกสลายไป
สักวัน
ฉันคงจะลืมเธอได้ลง
ถ้าหากฉันนั้นไม่ได้เจอ เปรียบดั่ง แสงเทียนของตะเกียดับไป
ทว่า
เส้นด้ายที่เชื่อมเราเข้าหากัน จะไม่มีวัน คลายหลุดจากกันหายไป
เพราะฉะนั้นเราจะได้พบเจอกันอีกครั้งฉันมั่นใจอย่างแน่นอน..
ถ้าหากเราจะเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่
เราจะเป็นดั่งฮีโร่ ผู้คงความดี
จะปกป้องความสงบสุขของโลกทั้งใบนี้
จะออกไปผจญภัย ในบ้านผีสิง
แต่ที่จริงแล้วฉัน ทั้งหวาดกลัวและขี้แง ก็ฉันแค่อยากอยู่เคียงข้างเธอเท่านั้น...
ยามรุ่งเช้าที่เวียนหนมา
ถ้าหาก ฟ้ายังทอประกายอยู่เช่นเคย
พวกเรานั้นมาช่วยกันสร้าง เติมแต่งที่แห่งนี้ด้วยเถอะ
แล้วก็
ลองออกไปผจญภัยด้วยกัน แต่ถ้าหาก ฝนตกก็เล่นเกมแทนแล้วกัน
อยากให้มันดำเนินต่อไป แต่สุดท้ายเรื่อวราวของพวกเรานั้น สิ้นลง...
คนที่มันไม่ดี
ก็คือฉันไงล่ะ
คนที่วิ่งหนีมัน
คือฉันเอง
มันคือฉันนั่นเอง
คนที่พูดไม่จริง
อย่างไม่ต้องสงสัย
เจ้าดอกไม้พวกนั้น
ได้รายรอบตัวเธอ
ให้เธอได้นอนหลับอย่างสบาย
เธออยู่ในนินทรา
อย่างไม่อาจย้อนคืน แต่เธอในตอนนี้...
แสนบริสุทธ์
ความรู้สึกที่แตกสลายไป
สักวัน
ฉันคงจะลืมเธอได้ลง
ก่อนที่ฉันจะเสียเธอไป
ก่อนที่เธอนั้นจะต้องหายไป
แล้วก็
เส้นด้ายที่เชื่อมเราเข้าหากัน จะไม่มีวัน คลายหลุดจากกันหายไป
*ขอบคุณ คุณ vѵιιѵιd ♥ ヴィーヴィッド
สำหรับคำแปลภาษาไทยทำให้แบมสามารถนำมาแต่งเรียงเรียบได้ง่ายขึ้น
(โดยไม่ต้องพึ่งซับอังกฤษ - -)
ความคิดเห็น