ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 6
วันเลือกตั้งประธารสภานักเรียน
เด็กนักเรียนหลายต่อหลายคนต่อแถวกันเพื่อเข้าร่วมลงคะแนนเสียงเลือกประธารสภานักเรียน และไม่นานผลก็ออกมา
“สำหรับพรรคที่ชนะคือ พรรคเบอร์ 2 ของนายแดฮยอน” ทุกคนตบมือ จีอึนแค้นอย่างหนัก
“ขอบคุณทุกคนนะครับที่เลือกผมให้เป็นประธาร ผมจะทำตามนโยบายของและ และดูแลโรงเรียนให้ดีที่สุดครับ” แดฮยอนพูด
หลังจากเลิกเรียนปุ๊บจีอึนจึงวางแผนแก้แค้นขั้นที่ 1 ทันที
“จะดีเหรอพี่จีอึน !! พี่ไม่เห็นเหรอว่านายจุนฮงมันหล่อ หน้าเจี๊ยะขนาดไหนอะ” จียอนพูด
“ไม่ต้องกลัวหรอก !! พี่เป็นพี่เธอนะ เธอคงไม่หลงรักคนที่ปากยิ่งกว่าผีอย่างนี้หรอก” จีอึนให้กำลังใจ
“ใช่ !! แค่ไปเที่ยวสวนสนุกเองจะกลัวอะไร” จียอนให้กำลังใจตัวเอง
“จียอน ทำให้ได้นะ พี่อยากรู้จริงๆว่าเพื่อนจะทนได้เหรอถ้ารู้ว่าเพื่อนตัวเองเห็นผู้หญิงดีกว่า” จีอึนพูดพลางยิ้มเจ้าเลห์
.
.
หลังจากนั้น 1 ชม.
“คุณพามเดินรอบสวนสนุกนี่เป็นรอบที่ 10 แล้วนะ !! จะเล่นอะไรก็เล่นสิ !”
“ก็ฉันไม่รู้นิว่าเขาทำกกันยังไง !” จียอนพูดหน้าบึ้ง
“ที่คุณพาผมมานี่เพราะจะพามาเดทงั้นเหรอ ?” จุนฮงถามเธอ
“อย่าพูดสิ !! ฉันอายนะ” จียอนพูดเขินๆ
“ได้ ! ถ้าคุณขอผมเดท” จุนฮงพูดก่อนจะหันหน้ามามองจียอนแบบเต็มองศา
“งั้นเรามาเดทกันวันนึง” จียอนหันไปถาม
“งั้นไปกัน ! เดี๋ยวผมพาไปเอง” จุนฮงพูดก่อนจะยื่นมือไปหาเธอ แล้วจียอนก็ยื่นมือมาจับ แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปเล่นเครื่องเล่นกัน โดยที่จุนฮงไม่รู้เลยว่าทั้งหมดมันคือแผนของจีอึนทั้งหมด
.
.
.
.
.
บ้านจีอึน
“จีอึน ! จียอนล่ะ ?” เสียงป๊าผู้เป็นใหญ่ของบ้านถาม
“ค่ะป๊า ...จียอนไปทำรายงานบ้านเพื่อนค่ะ คงจะกลับเย็นๆหน่อย” จีอึนรายงานความเท็จไป
“งั้นมาคุยกับป๊าหน่อยสิ” ป๊าพูดก่อนจะเดินนำไปที่ห้องทำงานของท่าน
“มีอะไรสำคัญเหรอค่ะ” เมื่อเข้ามาถึงจีอึนก็จับสัญญาแห่งความโชคร้ายได้
“ปีนี้อยุเท่าไหร่แล้วนะ”
“ปีนี้อายุ 18 ค่ะ” จีอึนตอบไป
“งั้นก็ยังไม่ถึงเวลาสินะ ! ไม่เป็นไร ! ดูใจกันไปก่อนดีกว่า” ผู้เป็นพ่อบ่นกับตัวเอง
“ป๊ามีอะไรหรือเปล่าค่ะ” จีอึนถามไปเมื่อเห็นอาการแปลกๆ
“จำคริสลูกชายเพื่อนพ่อได้ไหม ?”
“จำได้ติดตาเลยค่ะ อ้วนๆ นิสัยเสีย แล้วก็ชอบร้องไห้ ติดตามากค่ะใครจำไม่ได้ก็ไม่ใช่คนแล้วค่ะ” จีอึนพูดพลางทำท่าเซงเมื่อพูดถึงคู่แข่งในอดีต
“ตอนนี้พี่เขากลับมาจากต่างประเทศแล้วนะ”
“แล้วป๊าบอกหนูทำไมค่ะ !! หนูไม่ได้อยากเจออิตานั้นสักหน่อย !!”
“เรียกพี่เขาดีๆสิ ! ป๊าได้ข่าวว่าตอนนี้พี่เขากำลังขยายกิจการมาที่เกาหลีคงจะดีถ้าครอบครัวเราได้ดองกัน”
“ป๊า !! หนูไม่ใช่มะม่วง มะยม นะค่ะจะได้จับดองกันง่ายๆ”
“เรานี่ดื่อจริงๆ !! เป็นไปได้ป๊าก็อยากให้ยัยจียอนมันแต่งแทน แต่น้องมันยังเด็ก ทำเพื่อพ่อหน่อยไม่ได้เหรอ?”
“แล้วเฮียซองกยูล่ะค่ะ !! เฮียซองกยูเป็นผู้ชายป๊าก็ให้ไปแต่งแทนสิ”
“ยัยจีอึน !! ลูกกินยายัง ?” ผู้เนพ่อลุกขึ้นถามด้วยวามเป็นห่วง
“กินแล้วค่ะ กินทุกวัน !” จีอึนตอบไป
“ลูกจะให้พี่ชายคนเดียวของบ้านมีสามีแทนภรรยาเหรอ ? โถ่~ ลูกพ่อคงเรียนเครียดเกินไป” ผู้เป็นพ่อพูดไปด้วยความหนักใจ
“ใช่ ! หนูลืมไป ! ถ้าเฮียแต่งกับผู้ชายแล้วใครจะสืบทอดตะกูล สงสัยหนูต้องไปกินยาแล้วค่ะ งั้นหนูขอตัวก่อนนะค่ะ” จีอึนพูดจบก็รีบเดินออกไป
“โถ่.. ยัยลูกคนนี้หัวดื่อจริงๆ !” พ่อพูดด้วยความหนักใจแบบยกกำลัง 2
.
.
เวลา 20:50 น.
“จียอน !!” เสียงจีอึนเรียก
“ค่ะ !!” จียอนสะดุ้งตื่นจากภวังค์
“เป็นอะไรไปห๊ะ !! เหม่อๆนะเรา !” จียอนถามน้อง
“ป...เปล่านิค่ะ” จียอนทำท่าลุกลน
“อย่ามาโกหกพี่นะ !” จีอึนหันมาจ้องจียอน
“ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะพี่จีอึน ว่าแต่เมื่อกี้จียอนได้ยินแม่บ้านคุยกันว่าป๊าเรียกพี่ไปพบ มีอะไรเหรอค่ะ ?” จียอนรีบเปลี่ยนเรื่องทันที
“ป๊าจะให้พี่แต่งงานแล้วน่ะสิ !!” จีอึนพูดด้วยน้ำเสียงเซงๆ
“จริงเหรอค่ะ ?!!!!!! กับใคร ?!!!!!” จียอนตกใจจนลืมเรื่องของตัวเองไป
“ก็คริสที่อ้วนๆดำๆ ที่พกเราชอบแกล้งตอนเด็กๆไงล่ะ !” พี่จีอึนตอบมา
“จริงเหรอค่ะ !! จียอนก็ได้ข่าวมาเหมือนกัน ! รู้สึกว่าจะเป็นธุรกิจค้าเครื่องดนตรีอะไรประมาณนี้อะค่ะ” จียอนพูด
“เครื่องดนตรีเหรอ ?” จีอึนจกใจหน่อยๆ
“แต่เป็นแค่ธุรกิจบังหน้าค่ะ ! ความจริงเป็นพ่อค้าสัตว์สงวน ! ถ้าเกิดพี่แต่งไปนะต้องโดนรับกรรมไปด้วยแน่ !”
“ชิ !! หลอกลวง ! ไม่หล่อแล้วยังจะ !!!”
“พี่จีอึน !” จียอนพี่พูดห้ามอารมณ์ของจีอึน
“เย็นเอาไว้.. เย็นเอาไว้.. แล้วค่อยแก้แค้นวันหน้า” จีอึนพยายามระงับอารมณ์ตัวเอง
“ใช่ค่ะ !! เอาคืนให้สาสม !” จียอนก็อารมณ์ขึ้นด้วยเช่นกัน
.
.
.
.
.
เช้าวันต่อมา คอนโดของแดฮยอน
@ แดฮยอน
“ไอ้จุนฮง !!!” ผมตะโกนเรียกชื่อเพื่อนไปสุดเสียง
“เฮ้ย !! อยู่ใกล้กันแค่นี้จะเรียกทำไมว่ะ !” ไอ้จุนฮงตอบกลับมาด้วยสีหน้ามุ้ยๆ
“เมื่อวานมึงไปไหนกับใคร !” แดฮยอนถามแบบอารมณ์ขึ้นๆหน่อยๆ
“ไปเดทมาเว้ย !!!!!” จุนฮงพูดไปแบบกวนๆ
“อ่อ ! เดี๋ยวนี้เห็นผู้หญิงดีกว่าเพื่อนแล้วเหรอว่ะ !” แดฮยอนพูด
“แล้วที่มึงอะ !! กี่คนแล้ว” ทั้งสองเริ่มมีปากเสียงกัน
“ไอ้นั้นกูคบไปงั้นๆ และที่สำคัญกูกลับบ้านตรงเวลาไม่เหมือนมึง ! แล้วก็ไม่คบศัตรูตัวสำคัญด้วย”
“นี่มึงรู้มาจากใคร”
“มีคนบอกกูแล้วกัน !!”
“ยัยจีอึนตัวแสบนั้นใช่ไหม ?”
“เออ ! แล้วทำไม !”
“นี่มึงไม่คิดมั้งเหรอว่ามันเป็นแผนของยัยพวกนี้ !”
“นี่มึงกำลังคิดอะไรไอ้จุนฮง”
“กูว่าถ้าให้ดี ! มึงอย่ามั่วมาทะเลาะกับกูจะดีกว่า !!”
“มึงรู้อะไรแล้วไม่บอกกูใช่ไหม ?”
“กูเห็นยัยพวกนี้มันทำตัวแปลกๆมานานล่ะ กูเลยคิดว่าอาจเป็นแผนของัยพวกนี้เลยยอมไปเดทกับยัยนั้นไงล่ะ ! กูจะทิ้งมึงลงได้ไง ! มึงเพื่อนกูนะ !!”
“เออ ! แล้วไป ...เดี๋ยวนะ ! เมื่อกี้มึงบอกว่าเป็นแผนใช่ไหม ? ได้ ! งั้นเราก็เอาคืนมันเลยสิ !! ยัยพวกสาวๆไม่รู้จักพวกเราซะแล้ว !” แดฮยอนพูดด้วยท่าทางเจ้าเลห์
ความคิดเห็น