คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อรัมภบท 1
สภาพโยทั่วไป ล้วนเ็มไป้วย วามปั่นป่วนรุนแร บรรยาาศโยรอบ ยิ่มายิ่อึมรึมรึ้มำ เ็มไป้วยริ้วแสสีแล้ำ ที่เรี้ยวรา ่อวนนอวาศอโลวิา ปั่นป่วนุ้มลั่ไปทั่ว ะที่สายฟ้าหลาสีสัน ็พาันรีรายอย่าไร้ทิศทา มีเสียััมปนาทึ้อลอเวลา ล้ายับอวาศว่าที่มืมนอนธาร ะปริแแยออาันในไม่้า
ในท่ามลาวามมืมินั้น มวลพลัานนาให่ ทีุ่่น้นหนาแน่น ล้ายะยิ่เิบโึ้นลอเวลา มันล้ายะแผ่ยายออในทุทิศทา นลายเป็นทรลมมวลสีม่วำ พร้อมประายแสสีแส ที่สว่าวาบเป็นระยะ แผ่ระายไปทั่ว
“มวลมหาวินาศ โึ้นลอ ท่าทาะวบุมไว้ไม่ไ้แล้ว” เสียอายนหนึ่ล่าว เาลอยัวอยู่ับายอีสอน นที่ล่าวถือทายาวสีำนิลอันหนึ่ ผ้าลุมเนื้อหยาบสีเทาแมน้ำาล โบสะบัอยู่ท่ามลา ระแสบรรยาาศที่ปั่นป่วนนั้น อีสอนล้วนอยู่ในอาภร์ทิพย์ ที่รัสรัสีแสสุสว่า นหนึ่ออนิ่ ผมสั้นสีำ พร้อมหนวเราที่ล้าย ะัแ่มาเป็นอย่าี แววานิ่ันไร้วามรู้สึ แ่ร้าวแร่ทรอำนา ะที่อีนใบหน้าเลี้ยเลา แววาูสบและลึึ้ยาประเมิน
“ถ้ามันยายหยาบออไป ยัมิิอวาศภายนอ โลมนุษย์ยาหลีพ้น มหันภัยระับโลาวินาศเป็นแน่” เทพที่ไร้หนวเรา นาม สาวีละ เปรยออมาพร้อมแววาที่สลล เาล้ายำลัทอถอนใ ้วยวามเวทนาอันเปี่ยมล้นภายใน
“ท่าทายาะหลีเลี่ยริๆ มันเป็นผลแห่วามเลวร้าย ที่มวลมนุษย์ไ้สั่สมไว้ มาลอาลเวลาอันยาวนาน อนนี้ มวลรรมั่วเหล่านั้น ไ้รวมัวันหนาแน่น นลายเป็นมวลมหาวินาศอย่าที่เห็น สิ่ที่น่าเป็นห่ว น่าะเป็นโลวิาแห่นี้่าหา” ทิพย์นที่ไว้หนวเรานาม สวาีเอ่ยึ้นบ้า ึให้ายถือทาหันมามอ
“ถ้ามวลมหาวินาศนี้ระเบิออ มันะระทบเ้าสู่ภายใน เมื่อนั้นไม่เพียโลมนุษย์ แ่โลวิา ็้อไ้รับผลระทบเ่นัน เพราะมันะสร้าเป็นรอยแนาให่ ที่เื่อม่อมิิทั้สอ แม้พวเราสายนิรยบาล ะเรียมพร้อมไว้แล้ว เพื่อป้อันเหล่าวิาร้าย ถือโอาสในสภาวะโลาหน หลบหนีเ้าไปยัมิิอโลมนุษย์ แ่็ยาประเมิน ้อึ้นับแรระเบิอมวลมหาวินาศนั้น” ายที่ถือทา นาม โรา เปรยเึ้น ใบหน้าเา่อนอยู่ในผ้าลุมศีรษะ ึไม่สามารถเห็นไ้ั มีเพียรึ่ร่าอใบหน้า ที่ไว้หนวเราสีเทาำแมเียว
“มวลนานี้หาระเบิ โลภายนอวิบัิย่อยยับ ้อมีนายนับไม่ถ้วน นั่นหมายถึำนวนวิา ปริมามหาศาล ที่าวนิรยบาล้อเ็บวารั้ให่” สาวีละล่าวแล้ว หันลับมา
“ยัไ็้อวาำลั้าน ภายในโลวิาเอาไว้สุำลั เพราะหาวิาร้ายหลุรอเ้าสู่มิิโลไ้ สถานาร์ะยิ่วิฤหนัึ้น” สาวีละหันมาเสนอ ายทั้สอที่เหลือ ็ล้ายะเห็น้วย เห็นสวาีหันไปยทาสายฟ้าึ้น มีประายสายฟ้าสว่าเรือรอ าที่ยอทา เป็นสีเหลือแมาวส่อสว่า ทำให้แลเห็นอำลัเภูิปริมามหาศาล ที่เลื่อนลอยรออยู่เป็นแนวยาว ทา้านหลัอนทั้สาม สวาี่อยหันลับมา
“สายนิรยบาลเรียมำลั พร้อมหมแล้ว พวท่านประมาเวลาารระเบิที่แน่นอน อมวลมหาวินาศนี้ ไ้หรือยั” โราหันลับมาเอ่ยถาม เห็นสาวีละ เรียวทิพย์อุปร์บาอย่า ให้ปราึ้นในมือวาอเา มันมีสีทอสุใส เ็มไป้วยลวลายวิิราม และลไที่ละเอียอ่อน ล้ายเรื่อบอเวลาบาอย่า เานิู่วทิพย์นั้นรู่ให่ ึเยหน้าึ้น
“ใล้มาแล้ว เรียมนับถอยหลัไ้เลย” สาวีละล่าว แล้วปรายาไปที่ทิพย์อีน เา่อยลายแนอนล ในมือวามีวทิพย์อีว เป็นสีแส้มเิรัส ประายรัสีอมันส่อสว่า เป็นปริมลนาให่ แล้วพลันบัเิภาพึ้น เป็นลุ่มทิพย์ธิาอีสี่นา
“พวเ้าเรียมพร้อมไ้ ใล้เวลาระเบิแล้ว” สาวีละ บอล่าวไป
“พวเราเรียมพร้อมนานแล้ว ในนามอลุ่มผู้พิทัษ์มินรา ะปปอมวลมนุษย์ไว้ให้ไ้มาที่สุ” ทิพย์ธิานาหนึ่บอล่าวอบมา พอสิ้นำที่มวลมหาวินาศ ็เริ่มมีวามเปลี่ยนแปล นาที่ยายออำลัหเล็ล ทำให้เิารอััวเ้าสู่ศูนย์ลา นสุสว่าเป็นวแสสีม่วแ ที่สุแสนะร้อนแร
“มันเริ่มแล้ว ทุนระวั” สาวีละร้อบอ สวาีึวามือไปเบื้อหน้า ล้ายำลัีเียนบาอย่า ในวามว่าอันมืมินั้น ไม่นานมัน็เริ่มเรือแส เป็นลวลายอวเวทย์ ที่สุแสนะสลับับ้อน
“ปะทะ” สวาีเอ่ยึ้น สิ้นเสียเา็พอีับมวลมหาวินาศนั้น ระเบิัวเอออาศูนย์ลา อย่ารวเร็ว และรุนแร มีวลื่นพลัาน แผ่ระายพุ่รเ้ามา แ่วเวทย์ที่ถูเียนึ้น ็พลันยายนาแผ่พุ่ออไป้านปะทะ แลเห็นเปลวแสาารระเบิ สว่าโิ่ว โยเพาะพื้นผิว้านหน้า ที่วเวทย์ปะทะับลื่นระเบิ อมวลมหาวินาศนั้น ปราเป็นเปลวแสที่สว่า้า ระายเป็นวลื่น
แรปะทะทำให้แผ่นวเวทย์ โ้ัวเามแรอัที่รุนแร แ่ล้ายมิไ้หยุเพียแ่นั้น มันพลันยายนาออ แล้วห่อหุ้มไปรอบทรลม อารระเบิอย่ารวเร็ว นทำให้สามารถวบุม แรระเบิทั้หมไว้ไ้
“มหาเวทย์พิทัษ์่ายสวรร์” ายที่ถือทาเปรยึ้นลอยๆ ล้ายอุทานออมา โยไม่รู้ัว
“้านึว่า มันเป็นเพีย ทิพย์วิาในำนานเท่านั้น” โราหันมาล่าวับสาวีละ พอีเาเยหน้าึ้นมา
“ระวัปิิริยาพลิผัน” สาวีละล่าว อวาศรอบ้านพลันสั่นสะท้าน มีเสียปริแัสนั่นอย่า่อเนื่อ เิเป็นรอยร้าวโยรอบ มีแสสีแสแพวยพุ่ออมาามรอยแย าม้วยเาแสอเหล่าวิา ำลัพาันเล็ลอออมาารอยแนั้น
“ำลัเภูิทั้หม รีบวบุมไว้ให้ไ้” โราหันไปร้อบออย่ารีบเร่ อำลัเภูิแห่สายนิรยบาล ็พาันเลื่อนัวระายออไป เพื่อวบุมเหล่าววิา ที่พยายามะหลบหนีออมา ามิิัันแ่ละแห่ เิเป็นาร่อสู้ที่โลาหนไปทั่ว
วิาบาวล้ายะมี อิทธิอำนาอันร้ายา พวนั้นสามารถสัหารเภูิไปไ้ำนวนไม่น้อย โราึำเป็น้อปลีัวไป่วย เาใ้ทาในมือสัยับยั้ และสยบวิาร้ายเหล่านั้นไว้ไ้ ทำให้พวมันอ่อนำลัล นเหล่าเภูิสามารถเ้ามา ่วยันวบุมัวลับไป
“เรียพวมือปราบ ปัวินาศ ออมาไ้” โรา ส่เสียบอ มีเสียล้ายเรื่อเป่าัสะท้านึ้อึ้นทันที ไม่นานอวาศรอบ้าน็เริ่มปรา อำลัอีห้ารูปแบบ ที่ล้วนเปี่ยมไป้วยแสนยานุภาพอันร้ายา
พวหนึ่ มีายอเพศายที่บึบึน ทั่วร่าลุเป็นเปลวเพลิสีฟ้าราม ี่อยู่บนสัว์พาหนะล้ายมัรบิน ที่ลุโน้วยเปลวเพลิเ่นัน พวนี้มีนามว่า วินาศอัี
พวที่สอเป็นายเพศหิ ลอทั้ร่า เ็มไป้วยสายวิุที่แลบแปลบปลาบลอเวลา ี่อยู่บนสัว์พาหนะล้ายนอินทรีย์ มีสายฟ้ารีรายทั่วร่า พวนี้มีนามว่า วินาศอัสนี
พวที่สามเป็นายเพศาย ร่าให่โมีพุลมยื่นออมา พร้อมเี้ยวยาวสี่อันที่อเยออมาาปา ลอทั้ร่าเป็นไอวันที่ปั่นป่วนลุ้มลั่ ี่อยู่บนสัว์พาหนะล้ายหมีนาให่ ที่มีแผอล้ายสิห์โ มีไอวันปั่นป่วน ปลุมไปทั่วร่า พวนี้มีนามว่า วินาศวายุ
ความคิดเห็น