รักสุดท้ายของนายเพลย์บอย.

จะว่าไป...มานอนที่ห้องยัยบะหมี่มาเป็นเดือนแล้ว แต่ดันมีชุดนอนแค่ชุดเดียว เอ๊ะ!! หรือว่าฉันจะยืมของยัยบะหมี่ใส่ก่อนดีนะ 

ขณะที่ฉันกำลังคิดอยู่นั้นสายตาอันแหลมคมของฉันก็เหลือบไปเห็นร้านขายชุดนอนร้านหนึ่ง แต่ละตัวนี่เซ็กซี่มากๆ เหมาะกับสาวฮอตแบบฉันจริงๆ 

“ตัวนี้มีสีแดงไหมครับ”

ฉันหันไปตามต้นเสียงเห็นผู้ชายคนหนึ่งชูชุดนอนสีม่วงลายเสือดาวแล้วหันไปถามพนักงาน เฮ้อ!! ที่แท้ก็เป็นผู้ชายสีม่วงนี่เอง หน้าตาก็ดี ไม่น่าเป็นเกย์เลย 

แล้วอยู่ๆ หมอนั่นก็เหลือบมาทางฉัน ทำหน้าอย่างกับว่าฉันเคยเมาปลิ้น แล้วเดินไปจูบเขายังไงยังงั้น...

“เธอ!!!” 

“จำฉันไม่ได้หรือไง” 

“เราเคยเจอกันด้วยเหรอ”

“ท่าทางเธอจะจำไม่ได้จริงๆ แฮะ ก็วันนั้นที่เธอเมาปลิ้นแล้วมาจูบฉันไง” 

“ฮะ!” ฉันเนี่ยนะจะทำเรื่องอุบาทว์แบบนั้น ไม่มีทาง!! 

“นี่ค่ะ” พนักงานคนเดิมส่งชุดนอนสีแดงลายเสือดาวให้หมอนั่น ขัดการสนทนาของฉันกับอีตาเกย์นี่

“เอ่อ...ขอเป็นไซส์เอสนะครับ แล้วก็เอาจีสตริงเข้าชุดมาด้วย อ้อ...อย่าลืม ห่อด้วยนะครับ” ซื้อให้ตัวเองแล้วจะห่อทำไมไม่ทราบยะ ที่สำคัญใส่จีสตริงซะด้วยขนาดฉันเป็นผู้หญิงยังไม่กล้าใส่เลย....ไม่อยากจะนึกภาพ 

 “พี่คะ เอาแบบนี้ไซส์เอสเอสตัวนึงนะคะ” แน่นอนว่าฉันไม่มีทางยอมโดนหมอนั่นดูถูกแน่ๆ เชอะ!!

แต่หมอนั่นกลับจ้องมาที่ฉันแล้วพูดออกมาว่า... 

“เธอจะซื้อไปฝากใคร” กรี๊ดดดด!!! มารยาทน่ะ ไม่มีหรือไงยะ 

“นายคงไม่รู้สินะว่าฉันน่ะซ่อนรูป”

 “ท่าทางจะซ่อนไว้เยอะนะ” พูดจบอีตาบ้านั่นก็ทำหน้ากวนประสาทตามแบบฉบับของเขา